تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820376079
زماني براي پس‌انداز كردن پول‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: زماني براي پس‌انداز كردن پول‌ها
هرجا كه مي‌خواهي بروي هر چقدر هم زودتر راه بيفتي قطعاً با چند ساعت تأخير مي‌رسي. فرقي نمي‌كند بخواهي بروي منزل اقوام يا مسافرت.
نویسنده : ربابه زينال
حتي مهم نيست كه چه زماني از محل كار بيرون بزني و به سمت خانه حركت كني. مهم اين است كه اگر تمام تلاشت را هم بكني تا سر وقت حركت كني با ديدن ترافيك و شلوغي خيابان شوكه مي‌شوي و قطعاً با چند ساعت تأخير به مقصدت مي‌رسي. ترافيك و شلوغي شب‌هاي عيد قصه تكراري هر سال ما ايراني‌هاست. تكراري از آن نظر كه اصلاً فرقي نمي‌كند دولتي كه سر كار است متعلق به چه جبهه و جناحي است؛ فرقي ندارد تورم حاكم بر كشور كم است يا زياد؛ توفيري ندارد اجناس شب عيد گران‌تر مي‌شوند يا ارزان. حتي ميزان درآمد ماه‌هاي آخر سال ما هم مهم نيست. مهم اين است كه شب عيد اگر حتي هزار تومان در كيف و جيب‌مان باشد بايد هرطور شده خرجش كنيم. وقتي حرص خريد ما را مي‌گيرد هفته‌ها و روزهاي آخر سال كه مي‌رسد انگار يك حس دروني پا مي‌گذارد روي گلويمان تا خرج كردن آخرين پول‌هاي حسابمان فشار مي‌دهد و به محض صفر شدن اندوخته‌مان دست از سرمان بر‌مي‌دارد. اين حس دروني حرص خريد ماست. حرصي كه هزار و يك آفت و تبعات بد به‌دنبال دارد اما ما بي‌خيالش نمي‌شويم كه هيچ، خودمان هم به آن دامن مي‌زنيم و تشويقش مي‌كنيم. مثلاً مي‌دانيم شب‌هاي آخر سال همه جا ترافيك است، مي‌دانيم هرچه جنس مانده در طول سال در انبار فروشندگان بوده اين شب‌ها به مردم قالب مي‌كنند و حتي مي‌دانيم يك كالاي ساده اين روزها به بالاترين قيمت ممكن فروخته مي‌شود اما باز هم بي‌خيال خريدمان نمي‌شويم. مي‌دانيم در اين بحبوحه خريد شب‌هاي عيد آنقدر جمعيت پشت ويترين مغازه‌ها جمع مي‌شود كه حتي فرصت ديدن اجناس را از پشت ويترين نداريم و مي‌دانيم قطعاً از زمان طولاني ترافيك حالمان بد مي‌شود و تمام خريدمان با سردرد سپري مي‌شود اما بازهم بي‌خيال نمي‌شويم. نمي‌دانم شما هم تجربه كرده‌ايد يا نه؛ گاهي اوقات حتي ژست صرفه‌جويي به خودمان مي‌گيريم و مي‌گوييم «من كه چيزي لازم ندارم اما مي‌خوام برم بيرون فقط قدم بزنم و خريد كردن مردم و شلوغي مركز خريد رو ببينم». اين فقط و فقط يك ترفند است چون همه ما تجربه كرده‌ايم اگر در اوج بي‌نيازي شب‌هاي عيد صرفاً و صرفاً براي قدم زدن راهي خيابان شويم محال است دست خالي به خانه برگرديم. حقيقت اين است كه فريب و وسوسه خريد در شب‌هاي آخر سال به اوج خودش مي‌رسد. مي‌بينيم، مي‌دانيم نيازي نداريم و ممكن است بلااستفاده بماند، از دخل و خرج‌مان خبر داريم و مي‌دانيم مي‌شود از پول‌مان در جايي بهتر استفاده كنيم اما باز چون حرص خريد كردن مردم را مي‌بينيم به خودمان اميدواري مي‌دهيم. خودمان را فريب مي‌دهيم و در دل‌مان مي‌گوييم «نصف قيمت حراج زده، بخرم ضرر نمي‌كنم، ميمونه براي روز مبادا، بالاخره يك روز به كارم مياد»! اين چه منطق بي‌منطقي است؟! خودفريبي به چه قيمتي؟ مي‌دانيم نياز نداريم و محال است به كارمان بيايد پس چرا خودمان را فريب مي‌دهيم تا با موج خريد مردم همراه شويم؟ موجي كه اغلب از سر تفريح و بي نيازي است. بي‌گدار به آب مي‌زنيم دكتر اعظم مسلمي، روانشناس دو ماه آخر سال براي همه ما، ماه‌هاي خوبي است. ماه‌هاي افزايش حقوق دريافتي، واريز عيدي، سنوات، پاداش و هديه‌هاي ريز و درشت. وقتي حجم پول‌هاي واريزي يك‌دفعه در اين مقياس زمان چند روزه فراتر از حد تصورمان مي‌رود روال عاقلانه خريد كردن از دست‌مان در‌مي‌رود. فكرمان خوب كار نمي‌كند. احساس وجود پول در حسابمان روي فكر و تصميم‌مان سنگيني مي‌كند. به عقيده كارشناسان اقتصادي اغلب ما ايراني‌ها روزهاي آخر هر سال را با كمترين مديريت اقتصادي سپري مي‌كنيم. مديريت اقتصادي كه تا پيش از سال جديد در تك‌تك روزها و ساعت‌هايمان اعمال كرده‌ايم تا قران به قران پس‌انداز كنيم حالا يك‌دفعه، درست در روزهايي كه بيشترين آورده مالي را داريم كنار مي‌رود، حذف مي‌شود و در مقابل حرص مهار‌نشدني خريد جايگزينش مي‌شود. جالب اينجاست كه مردم وقتي در روال خريد كردن مي‌افتند حد و مرز انتخاب‌هايشان پول و حسابشان نيست. حتي ممكن است در اين مسير از چيزي خوششان بيايد ولي پول لازم براي خريدش را نداشته باشند پس تصميم مي‌گيرند قرض كنند اما بي‌خيال خريد غيرضروري‌شان نشوند. در حقيقت آنقدر مي‌خرند تا راه نفس كشيدنشان بسته شود ولي به هر شكلي خريدشان را انجام دهند. ما هم از آن دست كساني هستيم كه در موج رفتارهاي اجتماعي مردم دخيل هستيم. با خودمان روراست باشيم ما هم روزهاي آخر سال به‌جاي آنكه كمي به فكر پس‌انداز و مديريت خريدهاي سال بعد باشيم بي‌هيچ هراسي فقط پول مي‌دهيم، كارت مي‌كشيم و چك امضا مي‌كنيم. هر كسي از بيرون به فضاي جامعه و دخل و خرج‌هاي خانواده‌هاي ايراني نگاه كند با خود فكر مي‌كند انگار بازار خريد، زمين مسابقه‌اي است كه همه ايراني‌ها تلاش مي‌كنند در خريد كردن ركورددار باشند و گوي سبقت را از ساير دوستان، اقوام و حتي همسايه‌ها بربايند. وقتي هم كه خودمان از خريد كردن خسته مي‌شويم و به ظاهر آرام مي‌گيريم كافي است خريد دوست، فاميل يا آشنايي را ببينيم. انگار از نو شارژ مي‌شويم، آدرس مي‌گيريم و دست به كار خريد جديد. اين از نظر من يك نوع بيماري است كه همراه با حرص زدن و رفتارهاي عصبي همراه است؛ بيماري‌اي به اسم حرص خريد كردن. اين بيماري روي تك‌تك رفتارهاي خريدكردن هر بيمار تأثير مي‌گذارد. او مي‌داند لازم ندارد اما چون بيمار است مي‌خرد. مي‌داند پول كافي ندارد اما چون بيمار است قرض مي‌كند. مي‌داند ممكن است ضرر كند اما چون بيمار است مي‌خرد. فراموش نكنيد اين بيماري واگيردار است و از طريق چشم منتقل مي‌شود. كافي است شما رفتارهاي يك بيمار حرص خريدي را ببينيد و جذب آن شويد. ممكن است شما هم بيمار شويد. زمينه‌هاي وراثتي، دوستي، همكاري و حتي بي‌نسبتي در انتقال اين بيماري مؤثر است. يعني اگر شما بيمار باشيد و با حرص خريد كنيد از قضا خواهر، برادر يا اقوامتان شاهد حرص خريدتان باشند به احتمال زياد آنها هم بيمار مي‌شوند. حرص خريد مي‌گيرند. حد و مرز نداشتن اين بيماري و سخت كنترل شدن آن نگران‌كننده‌ترين بخش است. اين بيماري حد و مرز ندارد مثلاً ممكن است شما بر اثر بيماري‌تان كيفي ببينيد و بخريد و در جايي ديگر كيفي ديگر ببينيد بازهم بخريد. چند رقم لباس خريدن، چند جفت كفش خريدن و هزار و يك جور خريد بي‌هدف كه هميشه در سبد خريد اين روزها به چشم مي‌خورد از نشانه‌هاي بيماري حرص خريد است. فراموش نكنيد سنت‌ها هميشه ارزشمند و مهم هستند. سنت ما ايراني‌ها پوشيدن لباس تميز و آراسته لحظه تحويل سال است. در هيچ جاي سنت ما نيامده كه لباس نو و از هركدام چند عدد بخريد، ما در سنت‌مان نداريم اگر نياز نداريد بازهم بخريد. هيچ دستور ديني و ملي با نو پوشيدن منافات ندارد اما همه ما مي‌دانيم كه خريد كردن آن هم از نوع حساس شب عيد نياز به رعايت اصول و پيروي از قوانيني دارد كه آخر سال باعث نشود همه حساب و كتاب‌هاي سال بعدمان را به‌هم بريزد. اگر شما هم تصميم داريد شب‌هاي آخر سال 94 را با دلي خوش و خريدي منطقي به روزهاي عيد پيوند بزنيد، بهتر است برخی ملاحظات را در نظر بگیرید. چرتكه انداختن شب عيد را از دست ندهيد دكتر بهنود صدرزاده، كارشناس مديريت اقتصادي به‌هم خوردن روال طبيعي اقتصاد زندگي ما يعني اينكه آورده‌ها و خرج‌كرده‌ها مي‌تواند روال طبيعي عملكرد ذهن ما در بحث اقتصادي را نيز به هم بريزد. فكر كنيد وقتي شما هر ماه حدود دو ميليون تومان درآمد داشتيد و مشخص بود از اين دو ميليون تومان هر كدام از مخارج‌تان چه سهمي دارد مشكلي نداشتيد. يك‌سال و اندي را با همين سيستم ذهني سپري كرديد. اما وقتي يك‌دفعه اين روال به هم مي‌ريزد مثلاً آورده مالي شما در يك ماه به دلايل مختلف چند برابر مي‌شود ذهن شما هنگ مي‌كند. آنچه كه در حساب دارد را بيش از حد حقيقي تصور مي‌كند پس نسبت به خرج و خريد هم بيش از حد واقعي فكر مي‌كند. بگذاريد واضح‌تر بگويم. دقت كرده‌ايد شب‌هاي عيد مثلاً به حساب ما 4 ميليون تومان پول واريز مي‌شود. شما كلي ذوق مي‌كنيد و با خودتان فكر مي‌كنيد «خب از اين مبلغ دو ميليون كه خرج ثابت هر ماه است پس من مي‌توانم دو ميليون تومان خريد كنم». با همين فكر روانه بازار خريد مي‌شويد اما يك‌دفعه چشم باز مي‌كنيد مي‌بينيد نه تنها دو ميليون تومان مشخص شده را خرج كرده‌ايد بلكه به خرج هر ماه‌تان هم تعدي كرده‌ايد. اين يعني ذهن داده‌پرداز شما زمان خريد بيش از حد داشته‌ها خريد كرده و حساب و كتاب از دستتان خارج شده است. به همين خاطر است كه من تأكيد مي‌كنم همان حساب و كتاب دقيق ساير ماه‌هاي سال، همان چرتكه‌اندازي‌هاي هر ماهه‌تان را در ماه آخر سال هم لحاظ كنيد. خودتان را فريب ندهيد چون جز چند درصد اضافه مالي چيز خاصي نصيب‌تان نشده پس بيش از حد نياز خرج نكنيد. اگرچه از منظر بسياري خريدهاي شب عيد خريدهاي آخر سال است اما از آنجا كه درست در روزهاي آخر سال است كه عيدي، انعام و پاداش براي كارمندان و كارگران واريز مي‌شود و طبيعي است كه واريزي‌هاي ماه اسفند با دريافتي‌هاي هيچ ماه ديگري از سال برابر نيست پس منطقي‌ترين راه اين است كه بيشتر از آنكه به فكر خريد باشيم و به فكر پس‌اندازي باشيم كه محال است فرصتش در ديگر ماه‌هاي سال نصيبمان شود. همه مردم تصور مي‌كنند چون يك سال گذشته را صرفاً كار كرده‌اند و قيد بسياري از خريدهايشان را زده‌اند (حقيقتاً چنين فكري غلط است چون ما در طول سال هم خريدهايمان را بيش از حد لازم مي‌كنيم هم تفريحات پرخرج داريم) بايد از شب‌هاي آخر سال به‌ويژه آورده‌هاي مالي ماه آخر نهايت استفاده را ببريم. من به‌شدت با اين تفكر مخالفم چون معتقدم زماني كه ما آورده مالي‌مان بيش از زمان‌هاي عادي سال است بايد پس‌اندازمان نيز بيش از روزهاي گذشته باشد نه اينكه بيشتر خرج كنيم. اگرچه ماه اسفند ايستگاه پاياني دستاوردهاي يك سال ماست اما فراموش نكنيد آورده اقتصادي همين ماه آخر سال و اين نقطه پاياني مي‌تواند يك نقطه آغاز آن هم از نوع جهش براي سال بعدتان باشد. به اين نكته توجه كنيد كه هيچ انساني نمي‌تواند از روي فكر و درك ناقص يك برنامه مالي منطقي را اجرا كند پس بهتر است اول در ذهنتان اين تفكر را ايجاد كنيد كه يك پس‌انداز مفيد، هرچند مختصر بهتر از يك خريد بزرگ و كلان است چون اين خريد را شما مي‌توانيد در ساير ماه‌هاي سال هم با قيمتي مناسب‌تر انجام دهيد اما آيا مي‌توانيد در ساير ماه‌هاي سال چنين پس‌اندازي را براي خودتان جمع كنيد؟ قطعاً نه. فرصت براي خريد كردن هميشه هست اما مادامي كه فكر پس‌انداز داشته باشيم نگران روز مبادا نيستيم. يك تفكر منطقي ديگر در اين زمان وجود دارد كه بسيار مي‌پسندم، عده‌اي با خودشان مي‌گويند بجاي اينكه بروند يك ميليون تومان خريد كنند آنقدر پول جمع مي‌كنند كه به ازاي سودش يك ميليون تومان خريد كنند. در حقيقت با فكر حفظ اصل پول و خرج سود پيش مي‌روند كه به نسبت ساير رفتارهاي ولخرج اين روزها منطقي‌تر است اما كامل نيست چون ارزش پول پس‌انداز شده در مقايسه با ملك، خودرو، ارز و طلا در گذشت زمان كمتر است. تفنن‌هاي خريد شب‌هاي عيد را از خود دور كنيد. باور كنيد حتي اگر ضروري‌ترين كالاها را هم بخريد نهايت در چند روز تعطيلي و عيد و بازديد عيد به چشم مي‌آيد. باور كنيد هر چقدر پول بابت خريد يك كالا بدهيد بازهم ارزش پول بيشتر از كالاست. اگر باور كنيد كه شب عيد بخشي از مديريت مالي سالانه است و روي حساب و كتاب خريدها و پس‌اندازمان حساب كنيد مي‌توانيد به‌راحتي در مقابل روزهاي از دست رفته ديگران براي خودتان روزهاي نتيجه‌گيري با دستاوردهاي مالي بسيار بسازيد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۸ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۱:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها