آمريكا و چين؛ رقابتي براي موازنه

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پس از اعلام خبر به آب انداختن آزمايشي نخستين ناو هواپيمابر چين در روز چهارشنبه نوزدهم مرداد ماه، آمريكا خواستار توضيح در خصوص ضرورت برخورداري چين از اين ناو شد. ويكتوريا نولاند سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا، در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره افزايش تنش منطقه اي با برخورداري چين از ناو هواپيمابر گفت: ما از هر نوع توضيح اين كشور در مورد ضرورت برخورداري از اين نوع تجهيزات استقبال خواهيم كرد. وي افزود: اين مساله تنها بخشي از نگراني هاي گسترده تر در مورد عدم شفاف سازي چين براي ديگر كشورها و آمريكا در مورد تجهيزات و بودجه نظامي است. پيش از اين و به دنبال افزايش تنش در منطقه درياي جنوبي چين، ژاپن نيز از عدم شفاف سازي در بودجه نظامي پكن ابراز نگراني كرده بود. چين پس از موضع گيري هاي منفي كشورهاي ديگر سعي كرده است اهميت اين ناوهواپيمابر را كم جلوه دهد و اعلام كند اين كشتي تنها براي آموزش و تحقيقات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. برنامه مربوط به ناو هواپيمابر چين در واقع يك طرح قديمي از زمان شوروي است و بطور كامل در چين ساخته نشده است. اين ناو در دهه1980 قرار بود به نام ناو وارياژ براي نيروي دريايي اتحاد جماهير شوروي ساخته شود، اما پس از فروپاشي شوروي در سال 1991، ساخت اين ناو نيز متوقف شد. دولت چين در سال 1998 اين ناو را از اوكراين خريد، البته بدون موتور، سامانه نظامي و ديگر تجهيزات لازم و آن را براي نصب تجهيزات پايه‌اي به ساحل داليان چين فرستاد. دولت آمريكا، پيش از اين نيز به افزايش بودجه نظامي دولت چين و ساخت اولين هواپيماي رادارگريز اين كشور در بهمن1389 اعتراض كرده بود. ** آمريكا و چين؛ رقابت براي موازنه نظامي ----------------------------------------------- چين در حالي روز چهارشنبه آزمايش اولين ناو هواپيمابر خود را اعلام كرد كه وزارت امورخارجه آمريكا در اقدامي اعتراضي، اين اقدام را غيرشفاف و غيرضروري خواند. در ديگر سو، دولت چين با آموزشي خواندن ناو جديد خود، تلاش كرد تا از فشارهاي همسايگان و دولت آمريكا بكاهد. آمريكا در سال هاي گذشته همواره چين را به افزيش قدرت و برهم زدن موازنه نظامي در شرق دور از طريق افزايش هزينه هاي نظامي و توسعه سخت افزارهاي نظامي متهم كرده است. روابط نظامي آمريكا و چين نيز با وجود تلاش دو طرف براي همزيستي مسالمت آميز، از اين تنش ها تبعيت كرده است. بطوري كه روابط نظامي دو كشور در بهمن ماه1388و در پي فروش 4/6 ميليارد دلاري سلاح از سوي آمريكا به تايوان قطع گرديد. اما اين روابط در دوره اوباما با سفر رابرت گيتس وزير وقت دفاع آمريكا، در دي ماه1389 و مايك مولن رييس سابق ستاد مشترك ارتش آمريكا، در تيرماه1390 وارد مرحله جديدي شد. دولت آمريكا در سال هاي گذشته به افزايش بودجه نظامي چين و رفتارهاي امنيتي اين كشور اعتراض كرده و اين اعتراض ها در قالب هاي مختلف نظامي، امنيتي و حتي اجراي رزمايش هاي مشترك با همسايگان چين انجام پذيرفته است. در اين زمينه، دولت چين به آخرين رزمايش مشترك آمريكا، استراليا و ژاپن در آبهاي جنوبي چين در تيرماه 1390بشدت اعتراض كرد. آمريكا با اختصاص 671 ميليارد دلار بودجه نظامي در سال 2012 (1390) همچنان بيشترين بودجه نظامي جهان را دارد. به نظر مي رسد روابط نظامي آمريكا و چين و چگونگي واكنش دو كشور به رفتارهاي امنيتي يكديگر در وضعيت موازنه و افزايش قدرت چين نهفته باشد. در چنين وضعيتي، هرچند تلاش چين براي افزايش قدرت خود در مدار منطقه اي شرق آسيا از منظر يك قدرت بزرگ طبيعي باشد، اما قدرت هاي منطقه اي ديگر نظير ژاپن، كره جنوبي و حتي آمريكا، افزايش توان نظامي چين را نوعي برهم زننده موازنه و كاهش دهنده امنيت تفسير مي كنند. در اين ميان چيني ها مطابق با اصل ظهور مسالمت آميز در سياست خارجي خود تاكيد دارند كه افزايش بودجه نظامي بخشي از استراتژي دفاعي اين كشور محسوب مي گردد. در اين زمينه لي ژائوشينگ سخنگوي كنگره خلق چين، با بيان افزايش بودجه نظامي اين كشور در سال2011 (1390) نسبت به سال 2010 (1389) تاكيد كرد: «چين به دنبال سياستي صلح جويانه در منطقه بوده و اين تصميم در جهت دفاع از كشور گرفته شده و تهديدي براي هيچ كشوري نيست». بنابراين به نظر مي رسد، روابط نظامي آمريكا و چين تابعي از موازنه منطقه اي (شرق آسيا)، افزايش قدرت نظامي چين و ميزان حضور آمريكا در شرق دور باشد. اما آنچه براي آمريكا حياتي خواهد بود، حفظ اين روابط و مديريت آن است. چرا كه، دولت هاي آمريكا در هر دوره اي بر اين اعتقاد بوده اند كه با حفظ و حتي افزايش روابط نظامي و امنيتي با چيني ها، قادر خواهند بود تا با شناخت بيشتر حوزه هاي توسعه اي چين در ابعاد نظامي، اين حوزه ها را مديريت كرده و دستكم، سرعت توسعه آن را كاهش دهند. در نهايت، آنچه رفتارهاي امنيتي و نظامي آمريكا و چين را مي تواند از بستر تعاملي خارج سازد، چگونگي و ماهيت رويكرد دو كشور به تعاملات نظامي و موازنه منطقه اي است. تحقيق**2040**1358

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 283]