تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860769736
در جمهوری اسلامی «آزادی» نیست!
واضح آرشیو وب فارسی:598: خیلی هم نباید معادله را سخت کرد. اگر همه این نامزدهای محترم، طبق قوانین انتخاباتی نظام جمهوری اسلامی، واجد شرایط انتخاب شدن از مردم بودند، لاجرم همه آرای مأخوذه، در وهله اول یعنی رأی به اصل نظام.به گزارش پایگاه 598 ، روزنامه جوان نوشت: اینکه حالا چه کسی اول شده و چه کسی آخر، فرع قضیه است و تنها خلاصه می شود در یک بازه زمانی چند ساله. اکثریت مطلق یا شکننده مردم، ممکن است چهار سال به یک جناح، نه بگویند و چهار سال دیگر به جناح مقابل، اما آنچه محدود به این دوره و آن دوره نمی شود، ایستادگی ملت، پای اصل نظام است. این «ایستادگی» و این «اصل» نباشد، نه جناحی باقی می ماند و نه حتی دعوای جناحی! دیروز ملت، وظیفه خود را انجام داد و بار دیگر حماسه آفرید. امروز اما نوبت دولت است. دولت، دولت همه ملت است و باید برای همه ملت کار کند. گمانم دو سال و نیم برتری دادن سیاست بر اقتصاد بس است. به چشم برهم زدنی، سال آخر فعالیت دولت اعتدال فرا می رسد و زودتر از آنچه فکرش را بکنی به خود می آیی و می بینی ماه آخر فعالیت دولت اعتدال سرسیده، هفته آخر، روز آخر، ساعت آخر. فرض است بر دولت محترم که به جبران قصور و تقصیر این دو سال و نیم از دست رفته، به معنای درست کلمه تندروی کند در صراط وسط خدمت و راه میانه معیشت. در این حوزه، نقد دولت با هدف تسریع مقوله خدمت، نه تنها اشکالی ندارد، بلکه واجب است، لیکن طعنه هایی از این دست که «روحانی 3 درصد بیشتر رأی نداشت و با حمایت من رئیس جمهور شد» یا «فرد مدنظر من ناطق بود که چون نیامد، مجبور شدم به روحانی بگویم بیاید» آن هم از سوی مدعیان حمایت از دولت اعتدال، واقعاً چه سودی برای دولت دارد، چه سودی برای ملت؟! قدر مسلم من و ما منت منیت خود را بر سر این دولت نگذاشته و نخواهیم گذاشت، چه اینکه زودتر از جماعت مدعی اصلاحات، به فرد پیروز انتخابات 92 تبریک گفتیم. ما اگر منتی هم بر سر دولت می گذاریم، «منت ملت» است؛ «منت همه ملت». حقا که شکر حماسه دیروز حاصل نمی شود الا با کار واقعی برای این مردم. کار واقعی برای این مردم یعنی کاستن از رکود و بیکاری، یعنی افزایش رشد اقتصادی والا اینکه آقای روحانی چند درصد رأی داشتند و با حمایت که رئیس جمهور شدند، هیچ موضوعیتی برای ملت ندارد. اگر آقای هاشمی، از دولت، سیاست – آن هم به معنای سیاست موسوم به بی پدر و مادر- می خواهد، ما همان را از دولت می خواهیم که ملت می خواهد. می دانم فرض خنده داری است، اما فرض کنید چه در مجلس و چه در خبرگان، مردم حتی به یک اصولگرا هم رأی نداده باشند! اصلاً گیرم خود اصولگرایان هم به خودشان رأی نداده باشند! ما حتی در آن صورت هم باز از مردم خواهیم نوشت و غم و غصه هایشان. ما مردم را برای آن نمی خواهیم که چون دیروزی بیایند و به افراد مدنظر ما رأی بدهند و بعد بروند خانه شان، تا چهار سال بعد! ما مثل داعیه داران دروغین اصلاحات نیستیم که روزی مردم را تا عرش بالا ببریم و روز دیگر مدعی شویم مردم، لشکر قابلمه به دست فلان جناح هستند! و حتی برای مرگ موش هم حاضرند چند ساعت توی صف بایستند! ما البته مثل اصحاب منیت هم نیستیم که نتیجه انتخابات را فقط به شرط رأی دادن مردم به نامزدهای مدنظر خود قبول کنیم! از سال 88 حدود هفت سال می گذرد، اما مدعیان تقلب، حتی یک سند هم برای داعیه زشت خود ارائه ندادند! اولین انتخابات ریاست جمهوری بعد 88، تنها یک اختلاف ناچیز، رئیس جمهور بعدی را معین کرد تا خدای خمینی و خامنه ای، حتی بدین سبب هم از این نظام الهی دفاع کند که اگر جمهوری اسلامی اهل تقلب بود، اینجا بسترش فراهم تر بود! چهار سال پیش در انتخابات همین مجلس فعلی، همه متوجه شدند که یکی از سران فتنه رفت و در فلان شهر، رأی خود را درون صندوق انداخت. طرف اگر واقعاً قبول داشت که جمهوری اسلامی اهل دست بردن در آرای مردم است، آیا باز هم می رفت و رأی می داد؟! در همین انتخابات دیروز، نامزدی هم بود که در روزنامه اش بارها نظام را متهم به تقلب کرد! او نیز اگر واقعاً این اتهام را قبول داشت، آیا باز نامزد انتخابات می شد؟! آن هم با آن همه تبلیغ؟! اصلاً همین که BBC این رسانه روسیاه می آید و در اوج وقاحت، از مردم می خواهد به این افراد رأی بدهید و به این افراد نه، آیا فی حد ذاته بیانگر این مهم نیست که حتی از سوی دشمن ترین دشمن این نظام مظلوم هم، انتخابات کاملا پاک و مردمی برگزار می شود؟! اگر جز این بود، آیا باز هم رسانه هایی از این دست حاضر می شدند له یا علیه نامزدهای انتخابات موضع بگیرند؟! راستی! اگر نتیجه انتخابات در نظام مقدس جمهوری اسلامی، از قبل معلوم بود، آیا رسانه های دشمن، باز هم حاضر می شدند این همه وقت، بلکه پول خود را خرج تبلیغ برای فلان لیست و ضدتبلیغ برای بهمان لیست کنند؟! آری! اگر خدا بخواهد، حتی پروپاگاندای دشمن هم با رفتار و گفتار خود، سندی مستند می شود من باب سلامت انتخابات در جمهوری اسلامی! از این حیث، جا دارد تشکر کنیم از رسانه روباه پیر که ناخواسته نشان داد هرچه درباره انتخابات های قبلی جمهوری اسلامی گفته، به شهادت موضع امروز خودش، فی الواقع هیچ نبوده الا دروغ! حقا که خدا اگر بخواهد بطالین را هم مستخدم حرف حق می کند، اما حتی این مهم هم سبب نمی شود که در امر تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات، به گونه ای باز عمل کنیم که یک سوی انتخابات، دشمن قداره بند باشد! به جد بر این باورم جمهوری اسلامی «بهشت اپوزیسیون» است! طرف برداشته نظام را متهم به تقلب کرده، حال بی آنکه اندک عذری خواسته باشد، دو مرتبه شده نامزد همان انتخاباتی که مدعی تقلب در آن بود! واقعاً در جمهوری اسلامی «آزادی» نیست! «کیلومترها آن سوتر از آزادی» است که باید کلی فکر کرد و عنوانی برایش دست و پا کرد! اینجا «معدن کرامت» است، تا آن حد که حتی از مخالفان هم دعوت می شود برای حضور در انتخابات! اینجا اما هیچ کس گوش اصحاب «جانم فدای ایران» را نمی گیرد که «داعش ایران را تهدید کرده! حالا وقت جان دادن برای ایران است، در مقام عمل! بفرمایید جبهه شام!» جان دادن برای ایران در مقام عمل اما کار هر کسی نیست! جنگ با لعین داعشی، بسیجی می خواهد! دل شیر می خواهد! سردار قاسم سلیمانی می خواهد! جمهوری اسلامی هیچ وقت از مخالفان خود دعوت نخواهد کرد که برای ایران، دست از جان شیرین بشویند! عدد این کار نیستند! این دیگر رأی دادن نیست، بلکه از جان گذشتن است! رأی را چه آسان می توان داد! چه آسان! آنچه سخت است، دل بریدن از یک دختربچه سه ساله شیرین زبان است! آنچه سخت است، این است؛ آخرین نگاه تو به مادرت! آنچه سخت است این است که تو مادر باشی و همین دیروز عصر، خبر شهادت جگر گوشه ات را آورده باشند! بی هیچ خبری از پیکرش! آهای بسیجی جنوب شهری! که دیروز در خط مقدم نبرد با لعین داعشی، مجال این را پیدا نکردی که در سرنوشت خود شرکت کنی که رأی بدهی! من سرنوشت تو را می دانم! یک دنیا مظلومیت و بعد هم شهادت! ای تاریخ! قلمت بشکند اگر ننویسی که اینجا بهشت اپوزیسیون است! که اینجا بسیجی باید برود جان دهد تا حتی آنکه نظام را قبول ندارد، در اوج امنیت برود رأی دهد!
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[مشاهده در: www.598.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها