واضح آرشیو وب فارسی:شلمچه نیوز: شلمچه نیوز- حسین شمسیان؛ روز تاریخی هفتم اسفند بعد از مدت ها انتظار رسید و مردم ایران حماسه دیگری آفریدند. جریانات و گروه های کوچک و بزرگ سیاسی از مدت ها قبل، با برنامه ها و طرح های مختلف خود را برای این روز آماده می کردند و هرکس به گونه ای می کوشید سهم بیشتری از رای مردم را به خود جلب کند. برخی، رفتارهای منطقی، موقر و آرام را برای رسیدن به این منظور در پیش گرفته بودند و برخی رفتارهای هیجانی و بعضا غیر اخلاقی را. این روی سکه مربوط به سیاسیون بود و مردم در رای خود، اقبال یا ادبار خود به آنها را نشان خواهند داد. روی دیگر سکه، مردمی هستند که با هر گرایش و عقیده ای، جانانه در یکی از مهمترین بزنگاه های سیاسی کشورشان حاضر شدند. این حضور، بار سنگینی برای مردان سیاست ایجاد کرد که شاید به این زودی ها و به این سادگی ها نتوانند از عهده آن برآیند و پاسخ این رای مردم را بدهند. اما در این بین موضوع مهم و قابل توجه دیگری هم هست که نباید و نمی توان از کنار آن به سادگی گذشت و تجربه نشان داده کسانی که این نکته مهم را نادیده گرفته اند، در ورطه غرور و خود خواهی تا آنجا پیش رفته اند که راه بازگشتی برایشان باقی نمانده است. آن نکته مهم و تعیین کننده، چیزی نیست جز باور اینکه رای مردم، قبل از رای به فلان جریان سیاسی و بهمان گرایش حزبی، رای به نظام و بیعت دوباره با رهبری است که همچون پدری دلسوز و مهربان، آحاد جامعه را به شرکت در تعیین سرنوشتشان فراخواند و مردم آن دعوت را به گوش جان شنیدند و آمدند. این موضوع بسیار مهم و کلیدی، از چند جهت جای بررسی و دقت نظر دارد. ۱- برکسی پوشیده نیست که، دشمنان ما هیچگاه از حضور مردم در انتخابات خرسند نبوده و به هر شکل ممکن، می کوشیدند مردم را به تحریم انتخابات تحریک کنند. در ادوار پیشین اینگونه بود که صراحتا مردم را به عدم حضور در انتخابات دعوت می کردند، با این امید واهی که نظام را در تنگنای عدم مقبولیت مردمی قرار دهند. تجربه سی وهفت ساله ایران سربلند به آنها ثابت کرد که،حرف آنها هیچ تغییری در تصمیم مردم و انتخاب آنها ایجاد نکرد و مردم هربار بیش از پیش و پرشور تر از قبل در تعیین سرنوشت خود مشارکت کردند. در این انتخابات هم آنها از حضور مردم خرسند نبودند، اما می دانستند که اگر دعوت به تحریم کنند، بازهم تیرشان به سنگ خواهد خورد. پس ناشیانه کوشیدند با دو قطبی سازی، خود را در نتیجه انتخابات سهیم نشان دهند! این تصمیم یعنی پرهیز از تحریم انتخابات، یک انتخاب آزادنه نبود. آنها اگر بازهم می توانستند، همین کار را می کردند اما بهتر از هرکسی می دانستند که چنین پیشنهادی به مردم ایران، آبروی نداشته اشان را بیش از پیش خواهد برد. ۲- اما این تنها آنها نبودند که در گذشته انتخابات را تحریم کرده بودند. در گذشته ای نه چندان دور، یعنی تنها شش سال قبل، عده ای که طاقت روبرو شدن با نه بزرگ ملت را نداشتند، با تشکیک در صحت انتخابات، کشور را به آشوب کشیدند و در یک پروژه خطرناک و با حمایت دشمنان اصلی نظام، هرکاری که از دستشان بر می آمد انجام دادند و چون جواب شرارت هایشان را با دست الهی ملت ایران گرفتند، به گوشه ای خزیده، انتخابات را تحریم کردند! با این بهانه که در ایران انتخابات آزاد نیست و مردم به هرکه رای بدهند فرقی نمی کند و نظام هرکه را بخواهد از صندوق بیرون می آورد! این البته اولین بار نبود که آنها چنین تهمتی به مردم می زدند و پیشتر هم در جریان انتخابات سال ۸۴ چنین دروغی را به نظام نسبت داده بودند. اما آنها بهتر از هرکسی می دانستند که سخنشان لاف گزافی بیش نیست و امکان تقلب در انتخابات وجود ندارد و اینگونه شد که بدون اینکه به روی نامبارک خود بیاورند، در انتخابات مجلس نهم شرکت کردند و انگار نه انگار که خودشان چنین ادعایی مطرح کرده بودند! انتخابات دیروز اما کار را یکسره کرد. و همه کسانی که در فتنه و سالهای بعد از آن، بدترین تهمت هارا به نظام زدند، در انتخابات دیروز شرکت کردند و رای خود را به اشخاص مورد نظرشان دادند. این موضوع چه معنایی دارد!؟ آیا آنها بر اساس ادعای پیشین خود، نگران نیستند که هرچه بنویسند، جور دیگری خوانده شود!؟ یقینا اگر آنها سر سوزنی نگرانی داشتند، هرگز در انتخاباتی که هیچ یک از ساز و کارهای قانونی آن ذره ای تغییر نکرده شرکت نمی کردند و همچنان بر طبل تحریم می کوبیدند. اما چون می دانستند ادعایشان دروغ است و می دانستند، جایی اطمینان بخش در نظام، رای مردم را پاسداری می کند، در انتخابات شرکت کردند. ۳- به جز دعوت همیشگی دشمن بیرونی به تحریم و دروغ بزرگ تقلب از سوی دنباله های داخلی دشمن،یک موضوع دیگر هم در میزان مشارکت مردم در انتخابات تاثیرگذار است و آن رضایتمندی یا نارضایتی آنها از وضع موجود بخصوص از وضعیت اقتصادی کشور است. بر اساس آمار و ارقام رسمی که از سوی منابع دولتی منتشر می شود و بر اساس آنچه در واقعیت زندگی مردم به عینه قابل ملاحظه است،عملکرد دولت یازدهم در حوزه معیشت و اشتغال و در مجموع در حوزه اقتصاد بسیار ضعیف بوده و همین موضوع می توانست مردم را دلسرد و مشارکت آنها در انتخابات را تحت الشعاع خود قرار دهد. این موضوع فارغ از ریشه ها و عوامل ارادی و غیرارادی آن، بصورت موذیانه و ماهرانه ای در ایام گذشته، دستمایه برخی رسانه ها و شبکه های اجتماعی بود تا با استناد به آن، مشارکت مردم در انتخابات را تا حد ممکن کاهش دهند. اکنون و به رغم همه آنچه گفته شد،مردم در انتخابات دیروز،بسیار پرشور و پرشکوه شرکت کردند. با همین چند نمونه شاید بتوان بهتر فهمید که این انتخابات،بیعت دوباره مردم با نظام و لبیک به فراخوان رهبری بود. چراکه در برابر همه آن صداها و همه آن عوامل مایوس کننده، تنها یک نفر بود که از ابتدا، از همان سال ۸۸ تا صبح دیروز و برای همیشه، بر اهمیت رای مردم، ضرورت حضور و مشارکت مردم در سرنوشتشان و هشدار درباره آرزوهای دشمن با مردم، صمیمانه و پدرانه سخن گفته و می گوید و آنها را به حضور در عرصه انتخابات دعوت کرده و می کند. این رهبر انقلاب بود که فضاسازی دو قطبی در داخل کشور را صراحتا رد کرد و فرمود: «بدخواهان ملت ایران برای این انتخابات، به ایجاد «دوقطبی های دروغین» روی آورده اند تا وجود دو دستگی در مردم را القا بکنند. …برتری یا عدم برتری در انتخابات به معنای دوقطبی شدن ملت و ایجاد دو دستگی در جامعه و دشمنی و عناد مردم با یکدیگر نیست و القای وجود این دوقطبی در ایران، دروغ است….البته در این دوقطبی، قاطبه ملت ایران، «انقلابی و علاقه مند به انقلاب و وفادار به امام رحمه الله و تفکر و اصول ایشان» ایشان بودند که احتمال تقلب در انتخابات را از اساس منتفی دانستند و مکررا بر حق الناس بودن رای مردم و امانت بودن آن تاکید کردند: «همه کسانی که در اجرا، مراقبت، شمارش، جمع بندی آرا و اعلام نتایج دخیل اند باید در حفظ آرای ملت کمال امانت را رعایت کنند و اندک تخلفی در این مسئله، خیانت در امانت است.» البته ایشان پذیرش نتایج قانونی انتخابات را هم از دیگر ابعاد رعایت حق الناس دانستند :« وقتی مراکز قانونی، نتایج انتخابات را اعلام و تأیید کردند مخالفت با این نتایج، ضد حق الناس است. …در آن سال(۸۸) برخی با حرف های منکَر و ناپسند، ادعای تقلب را مطرح کردند و خواستار برهم خوردن نتایج آرا شدند. … ما با آنها خیلی مماشات کردیم که جزئیات آن طولانی است، گفتیم بیایید هر تعداد صندوق که می خواهید بازشماری شود اما به توصیه ها اعتنایی نکردند چون بنا نبود که حرف حق را بپذیرند! » حضرت آقا بود که پدرانه از همه کسانی که حتی دلخوری و گلایه ای از نظام نیز داشتند برای شرکت در انتخابات دعوت کردند و فرمودند: «هر فردی از آحاد ملّت که احساس مسئولیّت بکند، خودش یکی از آن عناصر حفظ کننده انقلاب است. حضور مردم یکی از آن عناصری است که دشمن را ناکام می کند. اینکه ما تکیه می کنیم، تأکید می کنیم، اصرار می ورزیم بر اینکه مردم همه شرکت کنند در انتخابات و من بارها این را قبلاً گفته ام که حتی آن کسانی که نظام را قبول ندارند، برای حفظ کشور، برای اعتبار کشور بیایند در انتخابات شرکت کنند. ممکن است کسی بنده را قبول نداشته باشد، عیبی ندارد اما انتخابات مال رهبری نیست، مال ایران اسلامی است، مال نظام جمهوری اسلامی است. همه باید بیایند در انتخابات شرکت کنند؛ این موجب می شود که نظام جمهوری اسلامی تقویت بشود، پایداری آن و ماندگاری آن تأمین بشود، کشور در حصار امنیت کامل باقی بماند این موجب میشود که ملت ایران در چشم ملّتهای دیگر آبرو پیدا کند و اعتبارش بالا برود؛ در چشم دشمنانش ابهت پیدا کند ملت ایران؛ انتخابات این است. بنابراین اصل انتخابات حضور مردم در پای صندوقهای رأی و رأی دادن آنها است. همه باید شرکت کنند؛ شرکت در انتخابات آبروی نظام جمهوری اسلامی است، آبروی اسلام است، آبروی ملت ایران است، آبروی کشور است. » مرور همه این سخنان، ما را به نتیجه ای جز این نمی رساند که انتخابات هفتم اسفند،بیش از آنکه انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان باشد، رای آری مردم به نظام و لبیک آنان به دعوت رهبری بود. مردم دیروز باردیگر با رهبر انقلاب بیعت کردند و به نظام اسلامی آری گفتند. این پرشکوه ترین خبر این روزهاست. کیهان
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شلمچه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]