واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: آشوب جمهوريخواهان از كابوس ترامپ
شايد از وجوهي بتوان وضعيت فعلي جمهوريخواهان را همانند انتخابات رياست جمهوري 1980 دانست.
نویسنده : دكتر سيدنعمتالله عبدالرحيمزاده
شايد از وجوهي بتوان وضعيت فعلي جمهوريخواهان را همانند انتخابات رياست جمهوري 1980 دانست. در آن موقع، جمهوريخواهان رئيسجمهور جيمز ايرل كارتر، معروف به جيمي كارتر را فردي شكستخورده از انقلاب اسلامي و جريان گروگانگيري ميدانستند و با آوردن چهرهاي شناخته شده براي رأيدهندگان امريكايي ميخواستند كاخ سفيد را از دست رقباي دموكرات خود بازپس بگيرند. چهره مورد نظر آنها رونالد ويلسن ريگان بود كه به دليل سابقه طولانيمدت از هنرپيشگياش در سينما و تلويزيون براي رأيدهندگان امريكايي فردي به طور كامل آشنايي بود. ريگان از وضعيت ناگوار كارتر، دودستگي دموكراتها و البته شهرتش در تلويزيون و سينما و شعارهاي كلاسيك جمهوريخواهانه بهترين بهرهبرداري را كرد و با نزديك به 10 درصد برتري بر كارتر راهي كاخ سفيد شد تا با دو دوره رياست جمهوري، كاخ سفيد را در حالي ترك كند كه رضايت دو سوم از شهروندان امريكايي را نسبت به عملكرد خود در دوران رياست جمهورياش به دست آورده باشد، ميزاني كه از زمان جنگ جهاني دوم به اين سو بيسابقه بود. حالا هم جمهوريخواهان در وضعيتي مشابه 1980 ميخواهند يك دموكرات ديگر را از كاخ سفيد آن هم به دليل عملكردش در برابر ايران بيرون بيندازند اما آيا آنها كسي مثل ريگان در آستين دارند؟!
آشوب در صف جمهوريخواهان
وقتي كه باراك اوباما در ژانويه 2009 وارد كاخ سفيد ميشد، جانشين آينده دموكرات او تا اندازه زيادي معلوم بود. او كسي نبود جز هيلاري كلينتون كه در انتخابات درون حزبي از اوباما شكست خورده بود و بايد هشت سال ديگر صبر ميكرد تا فرد اول دموكراتها براي جانشيني اوباما باشد. حالا هيلاري آرام اما در رقابتي نزديك با برني سندرز راه خود براي رسيدن به كاخ سفيد در پيش گرفته اما در مورد رقباي جمهوريخواه بايد گفت كه آنها از همان 2009 دچار كابوس شدهاند چراكه آوردن گزينهاي براي بيرون انداختن اوباما از كاخ سفيد براي آنها چندان كار سادهاي نبود. جمهوريخواهان كه در كارزار اول برابر اوباما متوسل به كهنهسربازي به نام جان مككين، تصويري ناقص از جرج بوش جنگطلب، شده بودند در نهايت مجبور به ايستادن در پشت سر ميت رامني شدند كه چندان او را خودي نميدانستند. ميت رامني به دليل تغيير مواضع سياسي خود آن هم در مورد مسائل اساسي جمهوريخواهان مثل سقط جنين يا مسئله همجنسگرايان چندان فرد شاخصي براي جمهوريخواهان نبود اما به دليل ضعف ديگر رقباي جمهوريخواه مبدل به تنها گزينه حزب براي رويارويي با اوباما در انتخابات 2012 شده بود. شكست رامني از اوباما در آن انتخابات باعث شد جمهوريخواهان اين بار پشت سر كسي بايستند كه بتواند خاطره ريگان 1980 را زنده بكند. آنها از دو سال قبل نگاه به جب بوش داشتند تا اين نقش را بازي كند، پسر و برادر دو رئيسجمهور كه با سابقه فرمانداري در ايالت فلوريدا گزينهاي مناسب براي ايفاي اين نقش بود. لاني داويس از دلالان سياسي كهنهكار در ژوئن مقالهاي را در فاكس نيوز منتشر كرد با اين عنوان: «دو دليلي كه چرا دموكراتها بايد از جب بوش در انتخابات رياست جمهوري 2016 بترسند.» او در اين مقاله به صراحت جب را بهترين گزينه براي شكست دموكراتها در اين انتخابات ميدانست كه در زمينههاي آموزش و پرورش و برخورد با مهاجران، سياست محافظهكارانه را به خوبي پيش ببرد. از آن زمان نام بوش به عنوان نامزد اصلي جمهوريخواهان بر سر زبانها افتاد اما جريان حوادث آن طور پيش نرفت كه انتظارش را داشتند. اين بار هم يك غير خودي در صف نامزدهاي جمهوريخواهان قرار گرفت كه با حرفها و مواضع جنجالبرانگيز خود نه تنها اميد حزب به جب را به باد داده بلكه وضعيت را به صورتي درآورده كه حالا رهبران حزب را مجبور به مبارزه با خودش كرده است.
پيشتازي يك غير خودي
دونالد ترامپ در 16 ژوئن گذشته نامزدي خود را براي كسب نامزدي حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوري 2016 و با شعار «امريكا را دوباره عالي كن»
Make America Great Again، اعلام كرد. محل اين اعلام نامزدي در همان موقع پيام روشني را در برداشت. او نه از مقر حزبي بلكه از مقر امپراتوري اقتصادي خود مشهور به برج ترامپ واقع در خيابان پنجم منهتن نامزدي خود را براي انتخابات رياست جمهوري اعلام كرد تا نشان دهد كه در مسير خود اتكا به حمايت مالي و سياسي حزب جمهوريخواه ندارد بلكه ثروت شخصياش را توشه اين راه كرده است. شايد رهبران جمهوريخواه در ابتداي كار حضور يك غيرخودي مثل ترامپ را چندان جدي نميگرفتند به خصوص اينكه هيچ كدام از نمايندگان حزبي در كنگره يا فرمانداران جمهوريخواه از او حمايت نميكردند و تمام منابع مالي حزب در جهت حمايت از جب بوش جمع شده بود. با وجود اين خوشبيني اوليه، جريان تبليغات انتخاباتي به نحوي پيش رفت كه ترامپ با اظهارنظرهاي جنجالي و بيشتر از همه سابقه جنجالياش به عنوان يك شومن در تلويزيون باعث شد تا او نظرها را به سوي خود جلب كند. در واقع، ترامپ هر چه كه با حرفها و اعمال خود بيشتر قواعد بازي را به هم ميزد توجه بيشتري را به سوي خود جلب ميكرد تا آنجا كه اظهارنظر منفي اخير پاپ فرانچسكو هم نتوانست مانعي براي پيشتازي او در انتخابات درونحزبي بشود. هر چند كه تد كروز از لطف تقلب انتخاباتي توانست اولين دور از انتخابات درونحزبي را در ايالت آيووا ببرد اما سه دور بعدي در ايالتهاي نيوهمشاير، كاروليناي جنوبي و نوادا همگي به نفع ترامپ تمام شده آن هم با فاصلهاي معنادار با ديگر نامزدهاي حاضر در صف جمهوريخواهان. جب بوش كه با جذب قريب به 150 ميليون دلار كمك مالي بيشترين حمايت مالي را در اين صف به دست آورده بود نتوانست حتي در ميان سه نفر برتر باشد و به همين جهت هم بعد از انتخابات كاروليناي جنوبي و با اعلام انصراف از ادامه مبارزات انتخاباتي خود را از صف خارج كرد. ترامپ با سه پيروزي پي در پي چشم اميد به اول مارس در روز سهشنبه آينده دوخته كه به سهشنبه بزرگ مشهور است چراكه انتخابات درونحزبي در قريب به 15 ايالت برگزار ميشود و با توجه به تركيب قابل توجه هواداران جمهوريخواه در اين ايالتها بايد گفت كه نتيجه سهشنبه بزرگ تا اندازه زيادي نامزد نهايي اين حزب را نشان خواهد داد.
آشفتگي در ميان جمهوريخواهان
به نظر ميرسد كه جمهوريخواهان حالا به جاي آوردن چهرهاي مثل ريگان بيشتر به فكر اين هستند كه چگونه ميتوان مانع پيروزيهاي ترامپ بشوند. نكته جالب توجه اين است كه كميسيون انتخابات با انتشار آمارهاي مربوط به منابع مالي و خرجهاي نامزدهاي انتخاباتي نشان داده كه ترامپ به مقدار قابل توجهي هم كمتر از ديگر رقبا منابع مالي جمع كرده و هم كمتر از آنها خرج كرده است. او در برابر 157 ميليون دلار جب بوش، 140 ميليون دلار تد كروز و 84 ميليون دلاري ماركو روبيو حدود 27 ميليون دلار جمع كرده است. شايد بتوان گفت كه او به دليل ثروت شخصي نيازي به حمايت مالي نداشته اما آمار مربوط به خرجهاي تبليغاتي تا ماه ژانويه نشان از روي ديگر سكه را دارد. جب بوش حدود 130 ميليون، كروز 40 ميليون و روبيو هم 34 ميليون دلار تا پايان ماه ژانويه خرج كردهاند اما ترامپ تنها 25 ميليون دلار خرج كرده است. اين آمار نشان ميدهد كه ترامپ با وجود كمترين خرج بيشترين رأي را به دست آورده كه ميتواند بدترين خبر براي رهبران جمهوريخواه باشد چراكه ثابت ميكند با هزينههاي تبليغاتي نميتوان او را از سر راه برداشت. در واقع، آنها به جاي يك ريگان رويايي دچار كابوس ترامپ شدهاند چراكه متوجه نيستند كه دو دوره رياست جمهوري جرج بوش پسر چنان ميراث ريگان را به هم زده كه ديگر نميتوانند يك چهره كلاسيك جمهوريخواه را به نمايش بگذارنند. اين به معناي آشوب اساسي درون حزبي بعد از بوش است كه با آوردن كساني مثل مككين يا رامني تنها به اين آشوب دامن زدند تا سرانجام با پيشتازي ترامپ، اين آشوب به آن حد از خود برسد كه حتي ثروت و تبليغات هم نتواند كارساز باشد. حالا جمهوريخواهان شبهاي پرآشوبي را در رؤياي امريكايي خود ميبينند، رؤيايي كه در زمان ريگان وعده آن داده شده بود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۷ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]