محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829800665
مشارکت مشروط؛ راهکاری دیگر برای انتخاباتی غیررقابتی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرانتو: دویچه وله: کمتر از دو روز به برگزاری انتخابات دهمین دور مجلس شورای اسلامی و پنجمین دور خبرگان رهبری باقی مانده است. اصلاح طلبانی که از لیست سه هزار نفره شان تنها ۳۰ نفر تایید صلاحیت شدند، با توان اندکشان مردم را تشویق به شرکت در انتخابات می کنند. از آن سو گروهی هستند که هرچند طیف های بسیار مختلفی را دربر می گیرند، اما وجه مشترکشان تحریم یا حداقل مشارکت مشروط است. این گروه از رضا پهلوی تا جبهه ملی ایران و نیز افراد مستقل فعال سیاسی یا چهره های آکادمیک را شامل می شود. استدلال این گروه چیست؟ چرا برخی اصرار بر تحریم یا مشارکت مشروط دارند؟ گروه های تحریمی حرفشان روشن است. به عنوان مثال جبهه ملی ایران در بیانیه ای رسما اعلام کرد: «حداقلی از شرایط لازم برای انجام انتخاباتی عادلانه و سالم مانند آزادی فعالیت احزاب، آزادی مطبوعات، آزادی اجتماعات، آزادی کاندیدا شدن و آزادی بیان عقاید و برنامه ها برای کاندیدا ها محقق نشده است». این گروه در ادامه تاکید کرد که "هیچگونه تصمیمی برای کاندیدا کردن اعضای خود اتخاذ نکرده است و اگر دو سه نفری چنین کاری را انجام داده باشند، حرکتی فردی و بدون کسب اجماع تشکیلاتی انجام داده اند که هیچ ربطی به جبهه ملی ندارد". حزب ملت ایران نیز در بیانیه خود نوشت، "به دلیل اینکه انتخابات و شرایط گزینش سراسری را در شرایط موجود ایران سالم و رقابتی نمی داند، در آن شرکت نخواهد کرد. اما در این میان برخی از فعالان منفرد سیاسی و برخی چهره های دانشگاهی صحبت از "مشارکت مشروط یا حداقلی" کرده اند. عمار ملکی، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه تیلبرگ هلند از جمله این افراد است. او در مطلب کوتاهی که در صفحه فیس بوک شخصی اش منتشر کرده، نوشته است: «اصلاح طلبان اگر اراده اعتراض به نظارت استصوابی شورای نگهبان را داشته باشند، نیازی به تحریم کامل انتخابات ندارند بلکه باید با استراتژی "شرکت مشروط" یا "مشارکت حداقلی" در انتخابات شرکت کنند. در این استراتژی آنها باید اعلام کنند که تنها در حوزه هایی شرکت می کنند و هوادارانشان را تشویق به حضور در پای صندوق رأی می کنند که دارای کاندیدای مشخص برای رقابت هستند و در دیگر حوزه ها در انتخابات شرکت نمی کنند و هیزم گرم شدن تنور انتخابات و افزایش میزان مشارکت نمی شوند. » او در گفت وگو با دویچه وله در توضیح این نظریه می گوید، این اقدام یعنی قرار گرفتن پشت محافظه کارانی که اصلاح طلبان آنها را میانه رو می دانند، نوعی به هم ریختن واقعیت انتخابات است، چرا که افرادی در لیست اصلاح طلبان قرار گرفته اند که اصولا تعلقی به این جناح ندارند. به نظر ملکی اگر اصلاح طلبان اعلام می کردند که در حوزه هایی که کاندیدا ندارند اصلا شرکت نمی کنند، این پیام را به شورای نگهبان داده بودند که به رد صلاحیت ها اعتراض دارند و همین امر باعث می شد که در انتخابات های بعدی فضا رقابتی تر شود. به عقیده این فعال سیاسی این اتفاق در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ و نیز مجلس ششم افتاد. در این دو مقطع چون سطح مشارکت در انتخابات قبلی بسیار پایین آمده بود حکومت ناچار شد، کمی فضا را بازتر کند و در مجلس ششم لیست کاملی از اصلاح طلبان و در ریاست جمهوری ۹۲ افرادی چون عارف تایید صلاحیت شدند. با این محاسبه اگر در این انتخابات هم مشارکت پایین باشد، حکومت مجبور خواهد شد تا در انتخابات بعدی کمی فضا را رقابتی تر کند. "در بهترین حالت مجلسی مانند مجلس نهم تشکیل خواهد شد" پرسش اینجاست که آیا در صورت تحریم یا مشارکت حداقلی اتفاقی که در مجلس نهم افتاد، روی نمی دهد؟ یعنی تشکیل مجلسی با اکثریت محافظه کاران تندرو. عمار ملکی در این باره می گوید: «این قابل فهم است که قسمتی از اصولگرایان تندرو هستند، اما آنها پایگاه رای پایینی دارند. حتی اگر رقابت بین خود محافظهکاران هم باشد، محافظهکاران میانهرو رای بیشتری از محافظهکاران تندرو دارند. دیگر اینجا چه دلیلیست که افراد تحولخواه و اصلاحطلب که پایگاه رای و مطالبات بالاتری دارند، بیآیند فرضا به آقای علی لاریجانی رای بدهند که آقای علی لاریجانی بهجای اینکه با ۵۰ درصد ببرد، با ۸۰درصد آرا وارد مجلس شود. این اصلا فلسفه سیاست را بههم میریزد. فلسفه پایگاه های گروههای مختلف سیاسی را بههم میریزد.» در حقیقت طرفداران این نظریه معتقدند که افرادی مثل لاریجانی و علی مطهری به خودی خود پایگاه رأی بالاتری نسبت به فرضا حمید رسایی و کوچک زاده و اعضای جبهه پایداری دارند. قرار گرفتن نام این افراد در لیست اصلاح طلبان کمکی به روند اصلاحات نمی کند چون اصولا این افراد اصلاح طلب نیستند و بدون حمایت اصلاح طلبان هم به مجلس خواهند رفت. عمار ملکی معتقد است که حاصل این گونه مشارکت در انتخابات در نهایت مجلسی ماننده مجلس نهم خواهد بود. او می گوید: «مسلم است که مجلسی که آقای علی لاریجانی در آن است، بهتر از مجلسیست که فرضا آقای رسایی در آن است. اما اتفاقا اگر این طوری نگاه کنید که مجلس نهم هم همین بود. مجلس نهم هم اکثریتاش در دست طیف آقای لاریجانی بود و آقای رسایی و گروه پایداری یک اقلیت بودند. حتی در مورد برجام هم که خیلی بر مخالفان و موافقان آن تاکید می شود، مجلس نهم مخالف برجام نبود. مجلس نهم یک اقلیتی داشت که به نوعی خیلی با برجام مخالفت میکردند، اما تاثیرگذار نبودند. روز رای یری برای برجام همه ما دیدیم که حکم از بالا آمد یا حداقل ارادهای برای تصویب برجام بود و اصلا اعتراضی به آن شکل نشد.» ملکی می گوید حتی در صورت پیروزی لیست اصلاح طلبان، در فردای انتخابات محافظه کاران می توانند آن را پیروزی خود بدانند چون بسیاری از افراد لیست اصلاح طلبان در لیست محافظه کاران هم قرار دارند. قرار گرفتن اصلاح طلبان پشت کسانی چون لاریجانی و مطهری به نظر او فلسفه انتخابات و فلسفه لیستهای مختلف را مغشوش کرده و پایگاههای رای را با یکدیگر مخلوط می کند. "خبرگان؛ نهادی ضد دموکراسی است" بر خلاف مجلس شورای اسلامی که نظر برخی ها مشارکت حداقلی یا مشروط در انتخابات آن است، این گروه مجلس خبرگان را اصولا نهادی غیردموکراتیک دانسته و از همین رو شرکت در انتخابات آن را نفی می کنند. عمار ملکی یکی از این افراد است و در این باره به دویچه وله می گوید: «خود مجلس خبرگان نهاد مشکلداریست. نهادیست که اصلا ساخته شده برای اینکه دموکراسی را در ایران محدود بکند. حالا اینکه گفته میشود برویم رای بدهیم، باز اگر افرادی بودند که میتوانستند تاثیر بگذارند این راهکار قابل درک بود. اما الان اگر نگاه کنید میبینید که اصلاحطلبان اصلا دفاعشان از انتخابات خبرگان دفاع سلبی است. میگویند برویم رای بدهیم که آقای جنتی و یزدی و مصباح نبرند. یعنی حتی نمیتوانند به صورت ایجابی دفاع کنند و این استدلال، استدلال مشکلداری است.» ملکی معتقد است اگر حتی پنج نفر در میان کاندیداهای خبرگان بودند که به طور واقعی مشروطه خواه بودند و معتقد به محدود کردن اختیارات ولایت فقیه، آن وقت شرکت در انتخابات برای فرستادن همین پنج نفر به خبرگان می توانست توجیه کننده باشد. به باور او اشتباه اصلاح طلبان این است که به جای تمرکز بر کیفیت روی کمیت تاکید می کنند. او درباره مجلس شورا هم همین نظر را دارد و می گوید: «شما نیازی ندارید که ۱۵۰ نفر محافظهکار معتدل را بفرستید آنجا، بهجایش میتوانید ۱۰ یا ۱۵ نفر آدمی داشته باشید که به قول خود این آقایان مثل علی مطهری حاضر باشد صدای اعتراض باشد.» عمار ملکی سوابق کسانی مثل دری نجف آبادی و ری شهری را بسیار بدتر از مصباح و جنتی می داند و این فرضیه سلبی اصلاح طلبان را که به این افراد رای بدهیم تا مصباح و جنتی وارد مجلس نشوند نقد می کند ومی گوید: «وقتی لیست شما یک لیست مشترک با جامعه روحانیت است، اگر در بهترین حالت لیست شما برنده شود، هشت نفر از لیست آن وریها را برنده کردهاید. این کار اساسا در رقابت انتخاباتی یک چیز عجیب و غریب است و در هیچ جای دنیا چنین چیزی دیده نمیشود. ممکن است انتخابات بسته باشد، اما حداقل دو لیست باید در یک حدی از هم مستقل باشند.» "تنها رأی دادن عمل سیاسی نیست" منتقدان تحریم و عدم مشارکت طرفداران این نظریه را متهم به بی عملی سیاسی می کنند. آنها در حقیقت می گویند تحریمی ها هیچ راهکار دیگری ندارند و تنها بر طبل عدم مشارکت می کوبند. عمار ملکی در پاسخ به این انتقاد می گوید: «مسئله اینجاست که رایدادن پای صندوق های رای در این یک هفته یا ۱۰ روز و یا یک ماه قبل از انتخابات برای کسانی معادل عمل سیاسی تعریف شده است. در حالیکه بسیاری از افراد هستند که در همین جامعه و در کل سال، در کل چهارسال بین دو انتخابات در حد توان خودشان مبارزه مدنی و اعتراض میکنند. این به نظر من فرافکنی و نوعی خودفریبیست که بحث شرکتکردن و رایدادن آن هم در انتخاباتی که خود افراد حاضر به دفاع از لیست شان نیستند، معادل عمل سیاسی تعریف شود.» او در یکی دیگر از پست های فیس بوکی اش از نتایج یک پژوهش دانشگاهی درباره تاثیر عدم مشارکت در انتخابات در نظام های دیکتاتوری صحبت کرده و نوشته بود: «تحریم انتخابات یکی از کنش های سیاسی تاثیرگذار در عرصه سیاسی دیکتاتوری های رقابتی است که باعث می شود گروه حاکم مجبور شود در انتخابات بعدی فضای سیاسی و رقابتی را بازتر کند و تن به تغییر دهد چرا که تحریم گسترده بر مشروعیت آن تاثیر می گذارد و موجب حساسیت و توجه بیشتر ناظران بین المللی می شود.» رد صلاحیت شدگانی که مشارکت می کنند تنها اصلاح طلبان نیستند که علیرغم رد صلاحیت های گسترده نامزدهایشان اصرار بر شرکت در انتخابات دارند. گروه های دیگری هم هستند که پس از رد صلاحیت ها دیگر هیچ کاندیدایی برای مجلس ندارند، اما همچنان معتقد به مشارکتند. نهضت آزادی ایران یکی از این گروه هاست. این تشکل سیاسی روز یکشنبه (دوم اسفند) در بیانیه ای خواستار حضور گسترده مردم در انتخابات مجلس شورا و مجلس خبرگان در هفتم اسفند ماه شد و شهروندان را به رای دادن به نامزدهای اصلاح طلب در تهران و شهرستان های ایران فراخواند. این در حالی است که پیشتر ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی ایران در نامه ای خطاب به وزارت کشور به رد صلاحیت غفار فرزدی و هادی هادی زاده، دو عضو شورای مرکزی این حزب در دهمین دوره انتخابات مجلس اعتراض کرده بود. یزدی در گفت وگو با دویچه وله دلیل شرکت در انتخابات به رغم رد صلاحیت کاندیداهای نهضت آزادی را اینگونه بیان می کند: «انتخابات حق مردم است. مردم باید با شرکت در انتخابات مانع ورود افرادی شوند که به حقوق مردم اعتقادی ندارند.» او تاکید می کند که از طرفداران نهضت آزادی خواسته شده تا در انتخابات مجلس شورای اسلامی به لیست ائتلاف اصلاح طلبان رأی دهند، اما برای خبرگان از لیست خاصی حمایت نشده و تنها از مردم خواسته شده تا به کسانی رأی دهند که معتقد به مشارکت سیاسی مردم هستند. با اعلام نتایج انتخابات هفتم اسفند که احتمالا اوایل هفته آینده خواهد بود، مشخص می شود که آیا مجلس دهم مجلسی متفاوت از مجلس نهم خواهد بود و آیا پنجمین خبرگان رهبری قادر است تا حدی اختیارات مطلقه ولی فقیه را محدود کند.
جمعه ، ۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرانتو]
[مشاهده در: www.iranto.ca]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
گوناگون
پربازدیدترینها