محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826344228
بررسی الگوی توسعه صنعت خودرو کره جنوبی و استراتژی آن در ایران
واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: کره جنوبی در دهه 60 یک کشور عقب افتاده بود و با توجه به جنگ میان دو کره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کرد. در دهه 70 با حکومت ژنرال ها، حرکت های بزرگی برای صنعتی شدن طرح ریزی شد که درنهایت در دهه 90 میلادی به بار نشست و امروزه اولاً ما کشور کره جنوبی را جزو کشورهای پیشرفته صنعتی می شناسیم و ثانیاً خودروسازی آن را به عنوان یک صنعت پیشرو در جهان نام می بریم.55 آنلاین: کره جنوبی در دهه 60 یک کشور عقب افتاده بود و با توجه به جنگ میان دو کره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کرد. در دهه 70 با حکومت ژنرال ها، حرکت های بزرگی برای صنعتی شدن طرح ریزی شد که درنهایت در دهه 90 میلادی به بار نشست و امروزه اولاً ما کشور کره جنوبی را جزو کشورهای پیشرفته صنعتی می شناسیم و ثانیاً خودروسازی آن را به عنوان یک صنعت پیشرو در جهان نام می بریم. البته همین وضعیت را در زمینه الکترونیک با شرکت هایی مانند ال جی و سامسونگ یا فولاد، کشتی سازی و... می توان مشاهده کرد. اما راز موفقیت کره ای ها چه بوده است و چگونه می توان از آن الگوبرداری کرد. قبل از هر چیز باید گفت مهم ترین راز توسعه این کشور سرمایه گذاری خارجی و برنامه ریزی و همت کره ای بود. امروزه آمریکا بزرگ ترین حامی و سرمایه گذار در کره است و طبیعتاً اگر اراده کند می تواند کره را با چالش های جدی روبه رو کند. پس یادمان نرود که نمی توان چندان به طور مستقیم الگوبرداری کرد. آمریکا برای جلوگیری از نفوذ کمونیسم تمام آنچه را در اختیار داشت در دهه های 70 و 80 در اختیار آنها قرار داد. امروزه هم به عنوان مثال سهامداران مهم خودروسازی های کره، آمریکایی هستند. این در حالی است که در طی تقریباً همین مدت آمریکا و متحدانش جلوی ما ایستادند. اما از این بحث سیاسی بگذریم، برنامه ریزی و همت کره ای، می تواند مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در این خصوص در دهه گذشته مقالات متعددی نگاشته شده است و مختصری از آنها را به یاد خوانندگان می اندازم و بعد به نکاتی در مورد طراحی و مهندسی خودرو و نحوه نفوذ در بازار به وسیله آنها می پردازم. اولاً ژنرال های کره ای، یک برنامه سنگین توسعه طراحی کردند و ظاهراً هشت خانواده معتبر و اصیل کره ای را جهت رشد و سرمایه دار شدن در سطح بین المللی انتخاب کردند (کاری که تقریباً در همان زمان در ایران انجام شده بود). مجموعه هایی که این خانواده ها تشکیل دادند، چبول نامیده می شود که به انگلیسی به هم راستایی راهبردی ترجمه می شود. شبیه این ساختار در ژاپن هم به نام کایرتسو وجود دارد و غول های اقتصادی ژاپن از این دست خانواده ها تشکیل شده است. البته به لحاظ مفهومی چیزی شبیه کارتل آمریکایی و مافیای ایتالیایی البته از نوع خوب آن است. در این دیدگاه یک خانواده برای رشد و توسعه تمام خانواده می کوشد و انواع تعامل و هم افزایی در این خانواده برای رشد و توسعه رخ می دهد. این موضوع با کنار رفتن ژنرال در دهه بعدی به تکامل رسید و نگذاشتند دیکتاتوری ای که برای شروع توسعه در کشور لازم بود، نهادینه شود. همچنین در این برنامه ها، تمام توان کشور در اختیار این شرکت ها گذاشته شد و حتی بنادر و کشتی ها را موظف کردند که با این شرکت ها، شرکت هایی مثل دوو، کیا، هیوندای، سامسونگ، ال جی (که ریشه در گلداستار داشت)، همکاری تمام عیار داشته باشند. هر چند که در اوایل کار، مدیران و رهبران این شرکت ها، خود به طور مستقیم برای پیش بردن اهداف سازمان در جای جای کشور و زنجیره ارزش افزوده حضور داشتند، اما به تدریج مردم این کشور 50 میلیونی، عادت کردند که در خدمت کارآفرینان باشند و کلیه ساختارهای کشور برای رشد و توسعه کارآفرینی و تولید و صادرات رشد کرد. به گونه ای که این کشور امروز ششمین صادرکننده دنیاست. این در حالی است که این کشور کمتر از یک شانزدهم کشور ما مساحت دارد و تقریباً هیچ معدن یا منبع انرژی قابل اطمینانی در اختیار ندارد. در مورد خودروسازی هم تمامی الگوهای بالا رخ دادند. در عین حال به طور خاص به عنوان اولین اقدامات، کره ای ها تولید خودروهای آمریکایی را دستمایه خود قرار دادند و به تدریج داخلی سازی و طراحی بومی را مد نظر قرار دادند. اما همان طور که گفته شد، این آمریکایی ها بودند که هم به صورت تامین مالی و هم حمایت های مهندسی و فناوری، این صنعت را رشد دادند. البته کره ای ها، با پشتکار مثال زدنی، به سرعت فناوری را نهادینه کردند و با ایجاد مراکز پژوهشی متعدد در کنار صنعت، صنعتی که 24ساعته کار می کند، در توسعه مهندسی و درنهایت محصولات جدید کوشیدند و ما امروز شاهد خودروهایی هستیم که ذاتاً طراحی کره ای دارند. کره ای ها الگوی خود را از ژاپنی ها گرفتند. آنها ابتدا کپی کاری را مد نظر قرار دادند و سپس مهندسی و پژوهش را توسعه دادند. البته نکته دیگر این است که جز در دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی که بحث جایگزینی واردات، راهبرد صنعت بود، عملاً راهبرد اصلی کره، تولید رقابتی برای صادرات بود. البته دوباره باید یادآور شویم که آمریکایی ها این نقشه کلان را کشیدند و در سه دهه گذشته کره جنوبی محلی برای تولید محصولات آنها با قیمت ارزان بود. در حقیقت همین نقشی که الان چین در اقتصاد جهانی دارد، قبلاً کره جنوبی بازی می کرد و متعاقب آن مفهومی به نام ببرهای جنوب آسیا در انتهای دهه 80 و ابتدای دهه 90 میلادی به وجود آمد. البته بعد از فروپاشی اقتصاد ژاپن در حدود سال 1993 و فروپاشی بورس آسیای جنوب شرقی در سال 1996، عملاً کره جنوبی با چالش های جدی ای روبه رو شد و بسیاری از شرکت های بزرگ آن مانند دوو و کیا (که در صنعت خودرو در ایران خیلی شناخته شده بودند) ورشکسته شدند. درس دیگری که می توان از کره ای ها گرفت این بود که آنها جلوی ورشکستگی غول های صنعتی و اسطوره ها را نگرفتند و اجازه دادند مکانیسم بازار و رقابت کار خود را انجام دهد و ضعیف تر را تصفیه کند. با این اتفاق که حدود یک دهه بعد تبعات آن ادامه یافت، تغییرات زیادی در ساختار آن شرکت ها که در ابتدای راه، خانوادگی ایجاد شده بودند، رخ داد و امروزه ما شاهد شرکت هایی کاملاً صنعتی با مفهومی کاملاً مدرن هستیم و شاید کمتر کسی نام آن خانواده ها را هم اکنون به یاد داشته باشد. امروزه ما نامی از شرکت دوو در صنعت خودرو نمی شنویم و شرکت کیا که در مقطعی به طور کامل به خارجی ها فروخته شده بود، هم اکنون دست دیگر خودروساز بزرگ آن سامان، هیوندایی، است و با راهبردهای خیلی دقیق و خوب این حامی ، امروزه دوباره نام کیای ورشکسته در این صنعت می درخشد. همان طور که همگان شاهد هستند، عملاً این دو شرکت از پلت فورم های مشترک استفاده می کنند، با مفاهیم و هویت خاص خود پیش می روند و در بازارهایی مانند ایران حتی رقیب هم هستند. راهبرد طراحی پلت فورم مشترک، باعث شده است که هزینه های زیربنایی توسعه محصولات جدید کاهش یابد و در عین حال توان مانور و ارائه محصولات جدید به بازار به شدت بالا رفته است؛ به گونه ای که هر سال یک مدل جدید ارائه می شود و تقریباً هر پنج سال یک پلت فورم جدید ارائه می شود. نکته مهم تر در طراحی به سبک کره ای استفاده از انواع خدمات در محصولات آنهاست. با نگاهی سطحی به خودروهای کره ای به راحتی انواع خدمات یا همان آپشن، در داخل و خارج این خودروها دیده می شود. با مقایسه با خودروهای اروپایی که عمدتاً از طراحی ظاهری نسبتاً ساده تری برخوردار هستند، این خودروها دارای انحناهای پیچیده تر و خصوصیات بصری جذاب تر هستند. این باعث می شود که به رغم کیفیت بالاتر بسیاری از خودروهای اروپایی و ژاپنی نسبت به این نوع خودروها، مشتریان به طور طبیعی به سمت این خودروها جذب شوند. حتی مشتریانی که به کیفیت اهمیت بیشتری می دهند، با جذب به ظاهر این خودروها، خیلی سخت بتوانند از انواع خدمات رانندگی و تفریحی در داخل و ظاهر متنوع دل بکنند. البته این سبک کره ای در مورد محصولات الکترونیکی و خانگی هم دنبال می شود. به عنوان مثال موبایل محصولی است که در مدت زمان کوتاهی در بازار آن شاهد نابودی نوکیا، رو آمدن سامسونگ و اپل و البته پایین و بالا رفتن سونی بودیم. البته هر کسی که با موبایل سامسونگ و اپل کار کرده باشد، به خوبی می داند که موبایل اپل خیلی باکیفیت تر است و شاید نوکیا از آن دو با کیفیت تر. اما واقعیت این است که امکانات و خدمات موبایل های سامسونگ نسبت به قیمت های مشابه قابل تصور نیست. شرکت های کره ای که خیلی مشتری مدار هستند و به خصوص کشورهای آسیایی و به طور خاص خاورمیانه را خیلی خوب می شناسند و به آن اهمیت می دهند، در بسیاری از کشورها، مد روز بازار را تعیین می کنند. البته چینی ها هم اخیراً به این راه قدم گذاشته اند. اما فعلاً کیفیت آنها قابل رقابت با خودروهای کره ای نیست. اما با روندی که در افزایش کیفیت در این خودروها سراغ داریم و در عین اختلاف قیمت معنی دار، آینده آرامی را برای خودروسازهای کره ای نمی توان پیش بینی کرد. از طرفی اگر کره ای ها روی کیفیت بیش از حد سرمایه گذاری کنند، طبیعتاً قیمت محصولات شان به محصولات اروپایی مشابه (مانند بی ام و) نزدیک می شود و در نتیجه تعداد زیادی از مشتریان را از دست می دهند. البته در این میان شرکت غول ژاپنی، تویوتا، اخیراً دست به تحرکاتی زده است و طراحان جدیدی را به خدمت گرفته است. نتیجه آن را در خودروهای سال تویوتا مشاهده می کنیم. تویوتا که در طراحی از سبک سادگی استفاده می کرد، اخیراً در طراحی خود از انحناهای بیشتر با گشتالت های متنوع، متناسب با سلیقه بازارهای خاورمیانه استفاده می کند. اگر این روند و تکمیل خدمات داخل خودرو به آنها اضافه شود، امکان دارد دوباره کره ای ها در مقابل ژاپنی ها به خصوص در بازارهایی مانند ایران شکست بخورند. منبع تجارت فردا
پنجشنبه ، ۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[مشاهده در: www.55online.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]
-
گوناگون
پربازدیدترینها