تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816208107
هیچ کس قهر نکرده
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: من این شور و حال دم انتخابات را دوست دارم. از اینکه می بینم مردم به جنب و جوش افتاده اند و در یک اتفاق مهم سیاسی مشارکت می کنند دلگرم می شوم. رفتار مردم دم انتخابات قوت قلبم می دهد که این مملکت حالاحالاها به امید خدا پابرجاست و روزهای خوشی را پیش رو دارد. امروز دختر و پسرهای زیادی توی خیابان جلویم را گرفتند تا برای لیست های شان تبلیغ کنند. بیشتری ها همان دولیستی را تبلیغ می کردند که خودم هم مدافعش بودم اما این طرفی و آن طرفی، حرف های شان فراتر از تبلیغات انتخاباتی بود. آنها جدی و مصمم از وطن شان و از آینده کشورشان حرف می زدند و از تعهد و دینی می گفتند که به مملکت دارند. خیلی از دولتمردان جهانی حاضرند هزینه های کلان کنند و تاوان های سنگین بدهند برای ایجاد این شور و حال مردمی و جنبیدن عرق ملی شهروندان شان. من هیچ کاره وقتی از دیدن چنین مردمی، به خصوص جوانان پرشور و حرارت، قند توی دلم آب می کنم، ببینید مسوولان عالیرتبه چه ذوقی می کنند. درخت گردکان به این بزرگی/ درخت خربزه الله اکبر. مسوولی که مستظهر به حمایت و مشارکت مردم باشد فرق زیادی دارد با مسوولی که خود را از این نعمت محروم کرده. پول و نفت و هوشمندی و ذکاوت و آینده نگری و علم مدیریت جزو ملزومات حکمرانی هستند اما مقدم بر همه اینها چیزی که کشور را سرپا نگه می دارد و به پیشش می راند، مردمند. نه مردمی که کشور را یک جا کنترات بدهند به مدیران و خودشان بروند دنبال کار و بار خود بلکه مردمی که خود را حقیقتا صاحب کشور بدانند و در سیاست و اقتصاد و امور اجتماعی مشارکت کنند و در مواقع لزوم حضور به هم رسانند و پا پس نکشند. یکی گفت مردم با انتخابات قهر کرده اند و از بس در مشارکت سیاسی ناکام مانده اند دیگر حوصله فعالیت ندارند. گفتم چه حرف بی وجهی؟ این کشور مال مردم است. ناکام یا کامروا قهرشان معنی ندارد. مسوولان در هر رده ای مستاجرند. می آیند و می روند و منزل به دیگری می سپارند. خوشنام ها اسم شان به نیکی می ماند و بدنام ها به بدی. اما صاحبخانه که قهر نمی کند و کشور را که رها نمی کند. کشور مال مردم است؛ نه به شعار و تعارف. که به حقیقت لفظ. بعضی وقت ها کارشناسان سیاسی و تحلیلگران رسانه ای فریب مان می دهند و با ارایه تصویر های غیرواقعی توی دل مان را خالی می کنند و حرف هایی از بی وفایی می زنند و به فکرمان فرو می برند که نکند واقعا این مردم قهر کرده اند و پیوندهای عاطفی و عقلی شان را با کشور گسسته اند؟ نکند واقعا حوصله جوان ها- این طور که بعضی رسانه ها می گویند- از کشور و مسائل کشور سر رفته و دیگر کاری به کار مجلس و دولت ندارند و عطای کشور را به لقایش بخشیده اند؟ نکند از صحبت ها و رقابت های ما نیک به تنگ آمده اند و بار سفر را بسته اند و رفته اند؟... اما نه. هم تجربه سال 92 و هم این فعالیت های سیاسی/ تبلیغی یکی، دو هفته اخیر گواهی می دهند که مردم قهر نکرده اند و بی خیال کشور نشده اند. برای شان سیاست مهم است و عاقلانه و هوشیارانه - بی آنکه مغلوب احساسات و عواطف شوند- آستین بالا زده اند تا برای کشور کار کنند و در آینده سیاسی کشور مشارکت کنند. دو بار ولیعصر را بالا و پایین کنید، می فهمید که مردم وطن شان را از عمق جان دوست دارند و برای آبادی و آزادی و سربلندی اش از جان مایه می گذارند. در فضای مجازی هم اگر چرخی بزنید، می فهمید اتفاقا اینها هم که رفته اند دل شان را با خود نبرده اند و مهرشان را از وطن نبریده اند. طی این هشت، 10 ساله خیلی ها بار بستند و انباز باد رفتند به ینگی دنیا یا به فرنگ یا به هرجای دیگر. اما اینها هم دل شان اینجاست و به خصوص در مواقع انتخابات و شور و حال سیاسی معلوم می شود که آینده مملکت برای شان مهم است. ارجمندی این ایام یک دلیلش همین است که به عینه می بینیم قاطبه مردم کشورشان را دوست دارند و برای سربلندی و پیشرفتش تلاش می کنند و از فرداهای نیامده اش اندیشناکند. شاید بگویید باقی مردم دنیا هم همین هستند و ما چیزی از بقیه سر نداریم. قطعا همین طور است که می فرمایید اما تجربه صد و چند ساله آزادیخواهی و آموزه های انقلاب اسلامی و چیزهایی که در فعالیت های سیاسی و اجتماعی یاد گرفته ایم حساب ما را تا حد زیادی از بقیه دنیا جدا می کند. به منطقه نگاه کنید. به دنیا نگاه کنید... کافی است در خیابان و دنیای مجازی با همین دختر و پسرهای جوان و شاداب و مسلمان و متین و مودب و هوشیار بحث کنید تا ببینید چطور واقعیت های دنیا را درک می کنند و ضرورت ها را تشخیص می دهند و از علم سیاست سر درمی آورند و کشورشان را دوست دارند و قدر موقعیت پیش آمده را می دانند و مهم تر از همه اینکه می دانند در اینجا و آنجا چه خبر است و ما چه گرفتاری هایی داریم و چه خطراتی در کمین است و چطور باید به امن و سلامت از این راه های پرخطر بگذریم.
پنجشنبه ، ۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها