محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846019058
احساس وظیفه | در روزگاری که گاه همه جا هیچ کجاست
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: - همشهری آنلاین- فریدون صدیقی: حالم بد است، مثل کفشدوز سرگردانی که تاک را گم کرده است. خودم را نمی بخشم باید به خودم پشت پا بزنم یا کسی را پیدا کنم تو گوشم بزند، از دیواری بخواهم آوار شود.
یا ماشینی را غافلگیر کنم که سر به سرم بگذارد یا اصلا لب بام بروم تا سقوط تا خونچکان شوم، به خاطر پیشنهاد شرم آور و قضاوت شتابزده ای که کردم.راست این است خواهرم ماهرخ زمینگیر است.
مدت هاست پای رفتنش فرار کرده و تن، تخت پوش است، پس هر چه هست یک کرختی بی پایان اما باهوشی فعال و زبانی گله مند است حالا و در این زمستان گیج پایتخت که سرما بلاتکلیف و برف نالایق است.ناگهان قلب تنبل تر از ضربان با ریه آب آورده دست به یکی کرده اند تا با او بیمار اورژانس بیمارستان شهدای تجریش شوند.
در اورژانسی که 50 بیمار در سنین کودکی تا عمر تیپاخورده بر تخت های انتظار تزریق، چسب زخم و نفس های امداد هستند. ماهرخ با آن وزن ورم کرده در همان ابتدا باید با درد تنفس ناموزون یک جورهایی در تخت بغلتد تا پاکیزه شود و بعد... سراغ خانم بهیار جوانی می روم.
او دست همکار خردتر از خودش را می گیرد. پرده را می کشد و با صد دشواری و هزار تقلا و صبوری کارش را انجام می دهد. همه چیز عوض می شود. پاکیزگی تخت را می پوشاند و من از سر امتنان و شرمندگی پولی در نهان تعارف می کنم. می گوید خواهش می کنم. وظیفه ماست.
حالا من خواهش می کنم و ...
[ مشاهده متن کامل خبر احساس وظیفه | در روزگاری که گاه همه جا هیچ کجاست در همشهری آنلاین ]
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها