واضح آرشیو وب فارسی:قانون: انتخابات مجلس دهم و حقوق روزنامه نگاران روزنامه ها به طور خاص و مطبوعات به طور عام در تکوین افکار عمومی بسیار موثرند. برای نشان دادن اهمیت سیاسی مطبوعات بود که بر آن «رکن چهارم دموکراسی» نام نهاده اند. مطبوعات و سایر وسایل ارتباط جمعی که به منظور تشریح، تجزیه و تحلیل و تفسیر وقایع و مسائل اجتماعی و ارائه افکار و عقاید عمومی و انعکاس مشکلات و معضلات جمعی، عرضه می شوند عنصر اساسی رشد و توسعه فکری در دنیای امروز هستند. همچنین مطبوعات عامل اصلی ایجاد «فضای عمومی» بر محور «استدلال عقلا یی» و «مباحثه انتقادی» در جامعه شناخته می شوند به گونه ای که حتی اصول بنیادین دموکراسی جدید نیز از نتایج «علنی سازی» تصمیمات و اقدامات و انتشاردهی افکار و عقاید در صفحات روزنامه ها معرفی شده اند بنابراین رابطه ای مستقیم و عقلا یی بین دموکراسی و سطح توسعه فکری از یک سو و روزنامه ها و مطبوعات از سوی دیگر وجود دارد. در واقع انتقال و انتشار آزاد افکار و عقاید یکی از گرانبها ترین وارزشمند ترین حقوق انسانی است و هر شهروندی می تواند آزادانه سخن بگوید، بنویسد و چاپ کند مگر در مواردی که بر مقابله با سوءاستفاده از این آزادی محدودیت های قانونی و عرفی وجود داشته باشد. بدون شک روزنامه نگاری و خبرنگاری جزو پرمخاطره ترین شغل ها در دنیا به شمار می رود. البته در کشورهای توسعه یافته تلاش شده این پرمخاطره بودن با دیگر مزیت ها و قانون های حمایتی تا حدی جبران شود. نبود ثبات در شغل روزنامه نگاری به واسطه رخدادهایی مانند توقیف روزنامه ها، نبود قوانین حمایتی برای روزنامه نگاران، نداشتن انجمن صنفی مشخص برای حمایت از حقوق روزنامه نگاران، دستمزدهای اندک و نامتناسب باشأن و منزلت حرفه روزنامه نگاری، آینده مبهم فعالان عرصه مطبوعات و بی بهره بودن بسیاری از آنان از خدمات بازنشستگی و بیمه درمانی از جمله چالش هایی است که به باور اهالی رسانه، امنیت را برای حرفه روزنامه نگاری و خبرنگاری به حداقل رسانده و روزنامه نگاران را با تنگناهای بسیاری رو به رو کرده است. بر این اساس، روزنامه نگاران اغلب برای گذران زندگی خود چندشغله می شوند و حتی اگر علاقه و وابستگی زیادی هم به شغل خود داشته باشند، چالش های زندگی آنان را مجبور می کند به حرفه های دیگر روی بیاورند. مطبوعات و به طور خاص روزنامه نگاران در تمامی سال های گذشته به حقوق ابتدایی خود هم نرسیدند. در مجلس نهم پس از تلاش تندرو ها برای حذف علی مطهری از هیات نظارت بر مطبوعات، می خواستند نماینده ای را برای این هیات برگزینند که اصولا به جای آزادی بیان و رسانه ها، به توقیف مطبوعات اعتقاد داشت. در شرایط کنونی خبرنگاران از داشتن یک نهاد صنفی محرومند. این قشر همواره حقوق دیگر گروه های جامعه را پیگیری می کنند اما خود هیچ حامی و نهادی را در اختیار ندارند که از حقوق شان دفاع کند. در دو دوره گذشته مجلس، بار ها شاهد بودیم که تعدادی از نمایندگان برای توقیف برخی رسانه ها اقدام به جمع آوری امضا کرده و با جوسازی علیه رسانه های منتقد خود، تلاش داشتند تا صدای آنان را خفه کنند. مجلس دهم همان گونه که می تواند نقطه عطفی برای دوری از تندروی و افراط باشد، می تواند بابی جدید برای نوعی تعامل با رسانه ها و خبرنگاران باشد. می تواند به جای مقابله با رسانه ها و تلاش برای خاموش کردن چراغ یک تحریریه، در نقش حامی ظاهر شود. همه این ها تنها و تنها در گروی حضور حداکثری مردم در انتخابات و دفع خطر تندروهاست.
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قانون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]