تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833696118
پروژه هایی که در دولت قبل ۹۰ درصد پیشرفت داشته را پس از دو سال ونیم افتتاح کردند!/ اطلاعات اقتصادی چون منفی است توسط مسئولان دولتی منتشر نمی شود
واضح آرشیو وب فارسی:تارود: فازهای 14، 15 و 16، 17 با چند درصد پیشرفت تحویل داده شده اند؟ عمدتاً کارهایی بود که در گذشته انجام شده است و بخش کمی از آن باقی مانده است. مثل افتتاح هایی که الان وزیر راه انجام می دهد. مثلاً چند کیلومتر از همدان باقی مانده بود؟ بعضی از این ها فقط گاردریل وسط شان باقی مانده بود که افتتاح کردند.فازهای ۱۴، ۱۵ و ۱۶، ۱۷ با چند درصد پیشرفت تحویل داده شده اند؟ عمدتاً کارهایی بود که در گذشته انجام شده است و بخش کمی از آن باقی مانده است. مثل افتتاح هایی که الان وزیر راه انجام می دهد. مثلاً چند کیلومتر از همدان باقی مانده بود؟ بعضی از این ها فقط گاردریل وسط شان باقی مانده بود که افتتاح کردند. به گزارش پایگاه خبری تارود دکتر سیدمسعود میرکاظمی نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در دوره نهم مجلس شورای اسلامی است. میرکاظمی مدتی رئیس اسبق کمیسیون انرژی مجلس بود. وی در دولت نهم چهار سال به عنوان وزیر بازرگانی و در ابتدای دولت دهم نیز، برای مدت کمتر از دو سال، وزیر نفت بود. در ابتدای تصدی گری دکتر میرکاظمی در وزارت نفت کشور با تحریم سنگین بنزین از سوی ایالات متحده مواجه شد که می رفت کشور را به بحران بزرگی بکشاند، اما با تدبیر وزارت خانه مبنی بر تولید بنزین داخلی با استفاده از ظرفیت پتروشیمی ها، این بحران از سر گذرانده شد. با دکتر میرکاظمی کاندیدای دوره دهم مجلس شورای اسلامی در باره دیپلماسی انرژی دولت یازدهم، نحوه مقابله با تحریم ها در زمان تصدی وی در وزارت نفت، برجام و فتنه به گفت وگو نشستیم. بخش اول این گفت و گو چند روز پیش منتشر شده بود. آن چه در ادامه می آید متن کامل بخش دوم این مصاحبه است: در باره سفر مقام معظم رهبری به عسلویه هم توضیح بفرمایید. ایشان در نوروز تشریف آوردند و گفتند کسی که اینجا کار می کند حکم جهاد را دارد و بچه ها خیلی دلگرم شدند. کارشناس ها، کارگران و پیمان کارها انرژی مضاعفی گرفتند. هم در حوزه توسعه میدان های گازی و نفتی و هم در حوزه پتروشیمی بازدید داشتند. الحمدلله نقطه خیلی خوبی بود. اول سال هم بود که هم پیامی برای نفت داشت و هم برای کشور پیام داشت که در شرایط تحریم نباید از کار جهادی و اصولی در کشور غافل شویم. در باره بحث پرداخت های نفتی تلاش می کردیم کار به تحریم نکشد. هرجایی که زمزمه ای می شد که بخواهند خرید نفت از ما را کاهش دهند بلافاصله وارد عمل می شدیم و بدون رسانه ای کردن تلاش می کردیم حل شود. الان بحث این است که گزارشی مبنی بر اینکه پول نفت از طریق سیستم بانکی پرداخت می شود نگرفته ایم. منظور شما بعد از برجام است؟ بله. مرتب هم پیگیری کردیم. هم پول هایی که بلوکه شده بود -مثل امارات- و هم فروش های دیگری که داشتیم. مثل کارهای جاری وزارت نفت که آیا برای خرید نفت ال سی باز می کنند یا خیر، یا دلار پرداخت می کنند یا یورو، هنوز جوابی از دولت مبنی بر اینکه مسیر باز شده و دلار عمل می شود یا یورو، داده نشده است. ما مطمئن هستیم که باز نشده است، چون اگر باز می شد حتماً در بوق و کرنا و در جامعه مطرح می کردند. علی رغم پیگیری های مستمری که دارم هنوز جوابی مبنی بر اینکه تحریم نفتی ایران باز شده نیامده است. در باره خروج پتروشیمی از بورس هم که وزیر صنعت و معدن خیلی وقت است تقلا می کند و نامه های مختلفی زده است توضیحاتی بفرمایید. وقتی در کابینه دولت چند وزیر چندهزار میلیاردی دیده می شود، این حرکت ها شبهه ناک می شود. از این وزیرها چند نفر در کابینه است؟ من شنیدم پنج شش نفر هستند. مثلاً آقای آخوندی و نعمت زاده و حجتی را می دانیم. یک گزارشی در یکی از نشریات منتشر شد مبنی بر اینکه گفته بود که آقای آخوندی چقدر سرمایه دارد. آقای آخوندی هم از آن نشریه شکایت کرد. وقتی پرونده به دادگاه رفت گفتند نشریه تبرئه است، چون واقعاً چنین چیزی وجود دارد. (می خندد) اصولاً شفاف سازی پتروشیمی در این است که در بورس عرض شود. ولی اگر بخواهند خارج از مانیتور و شفاف سازی کاری کنند باید آن را از بورس خارج کنند. بالاخره سهمیه پتروشیمی یک رانت است که به چه کسی بدهند و به چه کسی ندهند. به نظر می رسد اگر این موضوع در دولت های دیگر مطرح می شد مورد لعن و نفرین همه رسانه ها قرار می گرفت، الان با کمال ناباوری می بینیم که مطرح می شود و یک سری از این روزنامه های زنجیره ای هم سکوت کردند. این قطعاً خلاف قوانین و مقررات است و اگر چنین اتفاقی بیفتد ما قطعاً در مجلس پیگیری و سئوال خواهیم کرد. این به نفع کشور نیست. نظر شما در باره قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC چیست؟ در این موضوع اشاره کردم که از جمله مواردی است که در دیپلماسی انرژی می توان مطرح کرد. در IPC یک سری نکاتی مطرح است. البته این چیزی که ارائه شده است قرارداد نیست. متأسفانه مرتب مطرح می کنند که قرارداد داده شده است. این مصوبه هیئت دولت است که چهارچوب یک الگویی را می دهد برای اینکه وزارت نفت یک فرمتی از قرارداد را برای توسعه میدان های نفتی و گازی و یا افزایش ضریب بازیافت طراحی کند. همینی که دولت ارائه داده اش کالات زیاد بر آن وارد است. یکی از این اشکالات این است که در این مصوبه بحث تضعیف حاکمیتی مطرح است. مثلاً شرکتی که به عنوان پیمان کار وارد می شود و این شرکت را در زمینه تصمیم گیری تا حد کارفرما بالا می آورند، یعنی کمیته مشترکی تعریف کردند که افراد متشکل از کارفرما و یک شرکت خارجی که باید با یک شرکت ایرانی مشارکت کند که خود این داستانی دارد. اینها با یک عددی به توافق می رسند و کار را شروع می کنند. بعد یک کمیته مشترکی درست می کنند که افراد آن از کارفرما و شرکت مساوی است و حق رأی آنها هم مساوی است و باید هم به اجماع برسد و در مسائل فنی و حقوقی و مالی هم دخالت می کند. خیلی جالب است! یعنی وقتی یک شرکتی با یک هزینه پایین قراردادی را ببندد می تواند این را در همان کمیته ای که خودش تصمیم گیرنده است اصلاح کند و بالا و پایین ببرد. نکته دیگر بحث «اپن کپکس» است یعنی هزینه، باز است و بسته نیست. ما از این نوع پروژه ها خیلی متضرر شدیم. در گذشته ها نمونه های آن بوده است و بچه هایی که در میدان های نفتی جنوب فعالیت می کنند می توانند بگویند چه هزینه هایی تحمیل شده است. مشکل بعدی این مصوبه در بحث ریسک است. اگر تحریمی اتفاق بیفتد، هزینه آن را باید دولت جمهوری اسلامی به شرکت خارجی بدهد. در بحث انتقال فناوری هم که گفتند مدیریت شرکت باید کم کم به آن سمت برود، به این انتقال فناوری نمی گویند. انتقال فناوری سند دارد. یک بسته سیاستی کاملی دارد که از آموزش، چگونگی انتقال تجهیزات و نصب و راه اندازی، در آن سند مشخص است. این انتقال فناوری می شود. این را کنار گذاشته اند و گفتند انتقال فناوری یعنی اینکه یک شرکت انتخاب شود و کار را شروع کند و به تدریج منتقل کند -که البته در اینجا انتخاب شرکت هم اشکال دارد که حتماً باشگاه در آن دخیل است- در دل این قراردادها انتقال فناوری نمی آید، در دل این ضعف حاکمیتی وجود دارد، ریسک ها تعریف نشده است، هزینه ها قابل تغییر است، قرار است مسائل حقوقی در این کمیته بررسی شود که نگران کننده است، مسائل مالی قرار است در این کمیته تصمیم گیری شود که این هم نگران کننده است. حالا چرا این مطرح شده است؟ این دولت که شروع به کار کرد، روز اول در کمیسیون انرژی به جناب آقای مهندس زنگنه وزیر محترم نفت گفتیم معطل اروپایی ها نشوید، تحریم جدی است و شما باید روش های جذب منابع را در پیش بگیرید، نه یک یا دو روش. شما باید چندین روش را در پیش بگیرید که پروژه های نفت و گاز نخوابد. ایشان چون تازه مشغول شده بودند و ابعاد تحریم را نمی دانست، باور نمی کرد. از آن طرف هم مرتب می گفت آقای روحانی آمده و آقای احمدی نژاد رفته است و فکر می کرد آسمان باز شده و همه برای سرمایه گذاری به ایران می ریزند! این باعث شد از یک طرف کاهش قیمت نفت داشته باشیم و از طرف دیگر انتظار بیش از حد برای برجام باعث شد دو سال و نیم فرصت را از دست بدهیم و سرمایه گذاری خوبی در نفت صورت نگرفت. آقایان برای اینکه ناکارآمدی خود را توجیه کنند گفتند: «فرمت قرارداد اشکال دارد، اگر فرمت قرارداد را اصلاح کنیم، مشکل سرمایه گذاری ما درست می شود!» در صورتی که به شما اطمینان می دهم فرمت قرارداد پنج درصد تأثیر دارد، ۹۵ درصد روش های جذب منابع است. یک مسئله ای پیش می آید. فرض می گیریم حرف شان درست است. چرا چاه های نفتی را که در میادین مشترک ما وجود دارد عملیاتی نکردند؟ اینها گفتند ما نیاز به سرمایه داریم و این روش درستی است. چرا رفتند روی چاه هایی که ما در حال بهره برداری از آنها هستیم؟ اولاً قراردادی هنوز نیامده است و این در حد مصوبه است. چون اسم چاه ها را آوردند. نه، اسمی از چاه ها در مصوبه دولت نیست، ولی بحث این است که این هم از همان آدرس های غلط و پیچاندن مسئله است. سئوال اساسی ما این است که چرا پروژه های نفت و گاز در دولت یازدهم تقریباً تعطیل شده است؟ شما به میدان نفت و گاز بروید. مراسم هایی افتتاحی که انجام می شود با چنددرصد تحویل داده می شود؟ فازهای ۱۴، ۱۵ و ۱۶، ۱۷ با چند درصد پیشرفت تحویل داده شده اند؟ عمدتاً کارهایی بود که در گذشته انجام شده است و بخش کمی از آن باقی مانده است. مثل افتتاح هایی که الان وزیر راه انجام می دهد. مثلاً چند کیلومتر از همدان باقی مانده بود؟ بعضی از این ها فقط گاردریل وسط شان باقی مانده بود که افتتاح کردند. بالاخره مردم متوجه این می شوند پروژه هایی که ۸۵ تا ۹۰ درصد پیشرفت داشته است و انتقال پیدا کردند و برای افتتاح دو سال ونیم طولش بدهید گویای نوع نگاه آنها است. همین نگاه سیاسی به پروژه های نفتی، IPC را علت اصلی عدم جذب سرمایه گذاری در نفت کرده است. در صورتی که علت اصلی این نیست. ما در شرایط تحریم کار کردیم. در همین دولت بیش از ۴۰۰هزار میلیارد تومان به حجم نقدینگی کشور اضافه شده است. چنددرصد از نفت جذب کرده است؟ هیچ! چون دنبال آن نبودند. این همه اوراق عرضه شده است، چقدر جذب شده است؟ بند «ق» صد میلیارد دلار برای نفت گذاشته شده است، چقدر از آن را جذب کرده است؟ اصلاً اقدامی نکرده اند. چون اصلاً نگاه شان این نبود. چرا چینی ها را بیرون کردند؟ چرا روز اول با سپاه و قرارگاه برخورد کردند؟ چون می گفتند دولت دهم همه پروژه ها را تحویل اینها داده است. امروز التماس می کنند تو را به خدا همکاری کنید تا نفت نخوابد! چرا؟ چون واقع بین نبودند و سیاسی حرکت کردند. یک چیزی گفتند و بعد در آن ماندند. قرارداد IPC هم از جمله این مواردی است که پنهان کاری می کنند تا ناکارآمدی مسئولین نفتی را در جذب منابع در دو سال ونیم گذشته در حوزه های نفت و گاز بپوشاند. از آن طرف هم قیمت نفت پایین آمده است و سهم ۱۴٫۵ درصد کاهش پیدا کرده است و یک بحرانی را در وزارت نفت دامن می زند. آقای دکتر راهکار این مسئله چیست؟ یعنی مثلاً در دوره شما و بعد هم دوره آقای رستم قاسمی چقدر جذب سرمایه داشتیم؟ سرمایه چگونه جذب می شد؟ راه های مختلفی دارد. چون در حال حاضر می گویند الان افرادی که باIPC مخالفت می کنند در واقع با سرمایه گذاری در صنعت نفت مقابله می کنند. یک دفعه است شما یک مشکلی را می بینید، بعد یک عاملش را می آورند که پنج درصد تاثیر دارد؛ شما وقتی می گوئید این پنج درصد اشکال دارد بروید درستش کنید! می گوید شما کل مطلب را دارید نگه می دارید. نه، کل مطلب سرمایه گذاری قرارداد نیست، اول این را تفکیک کنید که به نظر من پنج درصد است. در باره شیوه ها هم این را بگویم، مثلاً کاری که انجام شد این بود که با همه بانک ها یک تفاهم نامه برای حضور در صنعت نفت امضا کرده بودیم. نرخ بازگشت بیع متقابل را که یک قرارداد by back است یک تا دو درصد بالا ببرید، جذابیت آن خیلی زیاد می شود، چون برای آن طرف، نرخ بازگشت مهم است، اصلاً شاید شکل قرارداد خیلی مهم نباشد. خیلی از قراردادها را به همین شیوه می بستیم. یا فرض کنید حرکتی را بنام Energy fund یعنی صندوق های انرژی شروع کردیم. با بانک ملت هم شروع کردیم، یادم هست یک میلیارد دلار سپره گذاری کردیم و ۶٫۵ میلیون دلار جذب و آن را وارد نفت کردیم. به فازهای پارس جنوبی و پالایشگاه ها جذب شد. یا اوراق قرضی و ریالی که باید خوب مدیریت شود. برج ۱۱ است و هنوز بانک مرکزی آئین نامه های آن را ابلاغ نکرده است! معلوم است نمی خواهند جذب منابع صورت بگیرد. بانکی ها علاقمند هستند که اوراق منتشر نشود، چون سپرده های مردم خارج می شود، چون برخورد صنفی می کنند. در ماه های اول سال باید سمج شویم که آئین نامه های این بیرون بیاید و نرخ خوبی هم گذاشته شود که مردم استقبال کنند و جذب شود. شما می توانید با تک تک بانک ها وارد مذاکره شوید و جذب عرضه بین المللی نه به شکل مشهور کنید، بلکه روش های زیادی دارد، می توانید از مجامع بین المللی و کشورهای دیگر جذب منابع کنید بدون اینکه مطرح کنید. بحث Energy fund یکی از این طرح ها است که می تواد منابع را از آن طریق جذب کرد. می توانید رقم جذب را در دوره تحریم بگویید؟ عددهای قابل توجهی است و الان به خاطر ندارم، ولی عددهای قابل توجهی است. اینها می گویند ما با منابعی روبه رو شدیم که قبلاً جذب شده است. فاز ۱۲ را در نظر بگیرید. یادم هست اولین سفری که در دولت دهم به پارس جنوبی برای بازدید رفتم، به من زمینی را نشان دادند که خالی و تسطیح شده بود، یک کانکس در آن وجود داشت و گفتند این فاز ۱۲ است. امروز فاز ۱۲، ۷۵ میلیون مترمکعب گاز شیرین می دهد، ۱۲۰ هزار بشکه میعانات گازی می دهد، هربشکه میعانات گازی تقریباً معادل قیمت نفت است. شما هرچقدر سرمایه گذاری کنید ارزش دارد. اولاً عمر میدان محدود است، شما خیلی فرصت ندارید هر ۱۰ سال دو فاز را جلو ببرید، الان چگونه توجیه می کنند؟ می گویند ما اولویت بندی کردیم. اصلاً کل فازهای پارس جنوبی در اولویت اول است. این حرف های غلطی است که در جامعه مطرح می شود. چون نمی توانستم پول جذب کنم آمدم توجیهی بنام IPC و اولویت بندی پیدا کردم. بله، همه پروژه ها باید اولویت بندی شود. وقتی شما همیشه ۱۵۰میلیارد دلار پروژه روی زمین دارید، پارس جنوبی در اولویت است. این نیست که در خود پارس جنوبی اولویت بندی کنیم. خود پارس جنوبی در پروژه های نفتی ایران جزو اولویت اول است و تحت هیچ شرایطی نباید روی زمین بماند. من به حال روزنامه های زنجیره ای تأسف می خورم که آن موقع چقدر حمله می کردند که چرا فازهای پارس جنوبی راه نمی افتد، الان دفاع می کنند که بله، پول نیست! درست است که پول نیست، ولی پول باید جذب شود. البته این را بگویم تا پایان آذرماه متوسط درآمد نفتی دولت معادل دولت قبل بوده است. این را دقیق محاسبه کردم. در دولت قبل ۷۹ دلار بوده و در این دولت ۷۸٫۸ دلار است. تازه اگر به یورو حساب کنید، در آمد یورویی این دولت بیشتر است، چون می دانید نسبت دلار به یورو، به نفع دلار تغییر کرده است، یعنی الان دلار پرقدرت تر از گذشته است. اگر به یورو حساب کنید، قطعاً درآمد حاصل از فروش نفت اینها براساس قیمت هر بشکه نفت بیشتر است. حالا ممکن است بگویند صادرات نصف شده است، ولی میعانات گازی بالغ بر ۳۰ درصد افزایش پیدا کرده است که این برای شما درآمد است. در دولت گذشته متوسط نرخ تأثیر ۱۰۰۵ تومان بوده است و در این دولت ۱۶۶۰ تومان است. پیش بینی می شود تا آخر سال به ۱۸۰۰، ۱۹۰۰ برسد و تا سال آینده به بالای ۲۰۰۰ خواهد رسید. فروش نفت نصف شده، ولی میعانات و نرخ تأثیر افزایش پیدا کرده است، متوسط درآمد هم تا آذرماه یکی شده است. پس درآمد ریالی این دولت به مراتب از دولت قبل بیشتر بوده است، پس چرا می گویید پول نیست؟ پس این نقدینگی کجا رفته است؟ این سئوال خوبی است. نقدینگی صرف هزینه های جاری شده است. جاری یا دلال های بیرونی؟ جاری. آخرین هزینه ای که دولت دهم کرده بود ۸۹ هزار میلیارد تومان بوده است، من این را براساس گزارش تفریغ بودجه می گویم که مستند است و دیوان محاسبات این را تأیید کرده است. آخرین عملکرد دولت دهم در سال ۹۱ مبلغ ۸۹ هزار میلیارد تومان بوده است. امسال که سال سوم دولت است حدود ۱۷۰هزار میلیارد تومان پیش بینی عملکرد می شود. مجموع هزینه های جاری را جمع بزنید سه سال این دولت تقریباً با هشت سال دولت قبل برابری می کند. این هزینه ها اشکال دارد. به جای اینکه این هزینه ها صرف پارس جنوبی شود، صرف مصارف جاری شده است. سفرهای خارجی در دولت یازدهم چقدر هزینه داشته است؟ حقوق چنددرصد بوده است؟ نقدینگی که به بخش مسکن رفت چند درصد بود؟ مسکن مهر تعطیل می شود به دلیل اینکه اعلام کردند پایه پولی را بالا برده است. خدا خیرتان بدهد! اگر در آن دولت پایه پولی بالا رفته است صرف مسکن مهر شده است، شما بفرمایید ظرف دو سال حجم نقدینگی اضافه شده در دولت یازدهم معادل هشت سال دولت نهم و دهم است، یعنی دو تا ۴۰۰ هزارتا. دولت قبلی در مسکن مهر برده است، شما کجا بردید؟ تولید در رکود قرار دارد. پول کجا رفته است؟ در تولید و نفت و نیرو و کشاورزی که نرفته است، پس این پول کجا رفته است؟ این رقم صرف هزینه های جاری منطقی شده است؟ نقدینگی این طور ایجاد می شود، وقتی دولت از بانک مرکزی برداشت می کند، مثل همین ۴٫۱ میلیارد دلار که برداشت کرد، دو میلیارد و خرده ای را جزو ذخایر بانک مرکزی کرد و پایه پولی را افزایش داد، مثلاً ۳۰هزار میلیارد تومان به حجم نقدینگی اضافه شد. پول را به حساب دولت و خزانه ریخت که پایه پولی را افزایش دهد. من همین را می گویم، چرا دولت این ۴٫۱ میلیارد دلار را برداشت کرد؟ کسری داشت. اسفند بود، می خواست پول بدهد، بهانه کرد که پول نفت نیامده است. پول نفتی که فروخته شده است و دریافت نشده است. در واقع این پول دست تجّار بین المللی است. این چند تا اشکال دارد. هم در قانون بودجه همان سال، هم برداشت از صندوق توسعه ملی است، هم برداشت از ذخایر بانک مرکزی هر دو ممنوع بود. آقایان از صندوق ذخیره ارزی ۴٫۱ میلیارد دلار برداشتند. اولین بار هم من در مجلس مطرح کردم. اطلاعاتی رسید که اتفاقاتی افتاد. سئوال کردیم که بله، این اتفاق افتاده است. بعد از یک ماه این سند را جابه جا می کنند و سند برداشت از ذخایر بانک مرکزی را جایگزین می کنند. آن هم طبق قانون بودجه آن سال ممنوع است و یک نوع تخلف صورت گرفته است. حالا آن ۴٫۱ میلیارد دلار را تقسیم کردند، مثل اینکه درآمد وصول شده باشد، در صورتی که وصول نشده است، آمدند مانند یک درآمد وصول شده گفتند ۴٫۵ درصد برای درآمد نفت است و اینقدر از آن برای صندوق توسعه ملی است و به بانک مرکزی گفتند دو میلیارد دلار را ریال کن و به خزانه بریز. پایه پولی را آنجا افزایش دادند، دلاری در کار نبود، مثل حالت استقراض شد. بحث هم سر همین شرکتی است که اسم آن را هم نمی بریم. سقف بدهی آن هم بالای پنج شش میلیارد دلار است. در قرارداد ۵۰۰هزار بشکه ای با روسیه که خیلی رفتند و آمدند و به نتیجه نرسیدند. عملاً می شد تحریم نفتی را با آن دور زد. توضیحی هم در باره این بفرمایید. متأسفانه مجلس هیچ اطلاعاتی در باره این موضوع در دست ندارد. اما اقدام عملکردی هم در باره این موضوع نداشتیم. در بحث یارانه ها هم بد نیست توضیحی بفرمایید. همان که می گویند مکافات دولت؟ (می خندد) اینکه می گویند خواب را از چشمان ما ربوده است! بخشی که دولت می گیرد کسری ندارد، اضافی هم می گیرد. در این دولت چند نوبت حامل های انرژی از برق و بنزین و گاز افزایش پیدا کرد. در فیش ها هم می بینیم. الان بنزین گران تر از قیمت FOB است؟ نه، با هزینه هایی که بر آن مترتب می شود از قبیل، حمل و ترخیص و سهم جایگاه دار و پرتی ها بیشتر از هزار تومان می شود. از یک طرف افزایش قیمت ها را داشتیم و از طرف دیگر بخشی از خانوارها را حذف کردند، یعنی امروز می توانیم بگوییم یارانه هایی که از افزایش قیمت ها دریافت می شود کمتر از پولی است که به مردم پرداخت می شود. بنابراین این نه تنها مکافات نیست، بلکه یک درآمدی برای دولت است. البته اگر محاسبات ریز آن را بگویند بهتر می توانیم نظر بدهیم. نکته ای هم در باره بنزین یورو ۴ بفرمایید. گزارشی هم منتشر شده است که بنزین وارداتی از بنزین تولید داخل آلوده تر است. در این زمینه نکته ای بگویم. فرایند در پالایشگاه ها و پتروشیمی ها این گونه است که اول خوراکی که می آید به ماده ای بنام ریفورمیت تبدیل می شود. این ماده وقتی با سایر افزودنی ها مثل اکتان سازها مخلوط می شود، بنزین قابل مصرف می شود. پتروشیمی اصلاً بنزین تولید نمی کند، ریفورمیت تولید می کند. ریفورمیت ماده اولیه بنزین است. این را به مخازن پالایش و پخش می برند، آنجا مختلط و توزیع می شود. اولاً آن چیزی که پتروشیمی ها تولید می کنند بنزین اکتان ساز است، همین دولت یک سال است ریفورمیت می گیرد. همین دولتی که هیاهو کرد و آن دلال ها را به موضوع بنزین وارد کرد، الان ریفورمیت تولید می کند. چون به هیچ وجه اشکال فنی وجود نداشت، یعنی ریفورمیت نوری، بَنزن بسیار پایینی دارد و حداقل از ۵۰ میلیون لیتر بنزینی که الان تولید می کنیم، یعنی ریفورمیتی که در پالایشگاه های بازسازی و اورهال نشده تولید می شود، مشخصات به مراتب بهتری از آن دارد که تقریباً ۳٫۵ میلیون لیتر در روز ریفورمیت می داد. این را قطع کردند و دلال ها و کاسب ها ریختند. اینکه می گویند همسر خانم ابتکار در این کار است صحت دارد؟ ایشان رد نکرد. یک چیزی گفت که واقعاً خنده دار بود و بعید می دانم سطح معاون رئیس جمهور به مباحث اقتصادی این قدر پایین باشد. من ندیدم ایشان رد کنند. در آن جلسه تلویزیونی گفت که بنزینی که در داخل می فروشند و قیمت آن پایین تر از سطح جهانی است رانتی در آن نیست. واقعاً تأسف خوردم که چه کسانی را معاون رئیس جمهور می گذارند. شما می دانید وقتی کالایی یارانه دارد، یارانه آن را دولت می دهد، یعنی اگر وارداتی انجام می شود به قمیت بین المللی می خرند، بعد با یارانه به مردم توزیع می کنند. مثل آرد که با قیمت بالای ۱۴۰۰، ۱۵۰۰ گندم آن خریداری می شود، ولی آردی که به فروش می رود خیلی پایین تر از آن است، پس باید به هرکسی که آرد می فروشد بگوییم رانتی ندارد؟ حتماً رانت دارد. وقتی دولت خودش می خرد و پول خوبی می دهد، رانت سنگینی در آن نهفته است. توجیه ایشان این بود چون بنزین اینجا ارزان تر از واردات است پس در آن رانتی وجود ندارد. نمی دانم این قدر ساده است یا بقیه را ساده گیر آوردند و باید از خود ایشان بپرسید. نظر شما در باره «برجام ۲» چیست؟ به نظر می رسد در باره این دولت باید تعبیر تدبیر را برداشت و از تعابیری چون «دولت محرمانه» و یا «دولت امنیتی» استفاده کنیم. متأسفانه شاهد آن هستیم که مطالب کلان اقتصادی و سیاسی کشور پنهان می شود و گفته نمی شود. ما قانونی به نام «قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات» داریم، مردم می توانند و حق دارند به اطلاعات عمومی کشور دسترسی پیدا کنند. الان مدت هاست که در کلان اقتصاد کشور اطلاعات منتشر نمی شود. حتی به نمایندگان مردم در مجلس نیز داده نمی شود و اصلاً تولید نمی کنند و اگر تولید کنند پیش خودشان نگه می دارند، زیرا منفی است. مثلاً در باره رشد اقتصادی، یک بار رئیس محترم مرکز آمار دو خط اعلام می کنند که در چند ماه پیش رشدمان مثبت شده است، در حالی که آمار دوره قبل را منتشر نکرده است! پس پایه این معرفی کجاست؟ شما که دوره قبل را منتشر نکرده و اطلاعات نداشتید، چطور این دوره آمار رشد اقتصادی را اعلام می کنید؟ در واقع الان آمار رشد اقتصادی را نمی دانیم، عموماً می گویند سه درصد منفی است. دولت اظهار نظر نمی کند. حجم نقدینگی چند ماه است که اعلام نمی شود؛ آخرین بار شهریورماه اعلام شد که حدود ۸۶۰ هزار میلیارد تومان بود که ۴۰۰هزار میلیارد تومان افزایش پیدا کرده بود. برای مثال تولید بخش صنعت، معدن و تجارت که ماهانه اعلام می شد، برای چه اعلام نمی شود؟ چون منفی است. این یعنی پنهان کردن اطلاعات. سئوال این است که بالاخره دو سال و نیم بحث به قول خودشان «برجام ۱» بود و آخر سر به اینجا کشیده شده است که عملکرد اقتصادی شان را پنهان می کنند. اول روشنگری کنند که «برجام ۱» چه شد، بعد برویم سراغ «برجام۲». اگر بحث برجام۲ این است که برنامه جامع اقدام مشترک ملی صورت گیرد، همه منتقدین در بحث اقتصادی نیز همین را می گویند که بروید فکری به حال داخل کنید. ۸۰ درصد مشکلات اقتصادی از داخل است و ۲۰ درصد از تحریم است. اما دیدیم دو سال و نیم توجه نکردند و مکرر فرصت سوزی شد و مصیبت زیادی برای مردم فراهم کرد، حالا بعد از توافق و اجرایی شدن برجام لحن شان عوض شده است. اول می گفتند مشکل همه عالم در مذاکره است و اگر مذاکره به ثمر برسد تمام مشکلات حل می شود –همان طور که وعده داده بودند صد روزه مشکلات اقتصادی را حل کردند!- ولی الان زمزمه می کنند که برای مردم توقعی ایجاد نکنید، در پسابرجام اتفاقی نمی افتد! اول ادعا می کردند که پول های بلوکه شده آزاد خواهد شد، اما الان می گویند اصلاً پولی در کار نیست! می گفتند ۳۰ میلیارد دلار است که ۲۰ میلیارد دلار آن هم پیش خور شده است. وقتی این ماحصل برجام۱ است دیگر صحبت از برجام۲ چه معنایی دارد؟ شما اول بیایید مردم و نمایندگان را در جریان نتایج عملکرد خود در پروژه اول بگذارید تا شبهه سیاسی بودن رفع شود. الان همه می گویند برجام هم سیاسی است تا دوباره همه را برای انتخابات بعدی معطل کنند. فکر می کردند این برجام را می توانند طول بدهند تا در انتخابات مجلس و خبرگان بهره برداری کنند، حالا هم فکر می کنند می توانند با طرح برجام۲ امتیازی برای انتخابات ریاست جمهوری بعدی کسب کنند. به نظر می رسد هیچ نقطه امیدی به مطالب مطرح شده توسط دولت نیست، زیرا ما نتایج اولیه را نداریم تا بخواهیم به برنامه دوم فکر کنیم و این یک حرکت پوپولیستی است. حضرت آقا اخیراً در مورد فتنه بیاناتی داشتند، از جمله اینکه فرمودند فتنه کودتایی بود که هنوز برای نظام هزینه دارد، و بحث ارتباطش با تحریم ها که چند وقت پیش شما مطرح کرده بودید، نظر شما در این باره چیست؟ ما عمده تشدید تحریم ها را بعد از فتنه داشتیم. می دانید زمانی که آمریکا بخواهد ما را تحریم کند نیاز به بهانه ای برای همراه کردن سایر کشورها دارد و به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد. برای آمریکا سخت است که به تنهایی بیانیه یا قطعنامه ای علیه ما تنظیم و اجرا کند. متأسفانه بعد از فتنه این جاده برای آنها اتوبان شد. کنگره آمریکا، خزانه داری و سازمان ملل مکرر تصویب و ابلاغ می کردند. این طور جا انداخته بودند که مردم ایران مخالف نظام حاکم بر ایران هستند. قبل از فتنه می گفتند مردم ایران پای نظام شان هستند و تحریم ها نمی تواند کارساز باشد و برای صدور یک قطعنامه جدید خیلی باید تلاش می کردند، اما بعد از فتنه شدیدترین و فلج کننده ترین تحریم ها را اعمال کردند که به تعبیر رهبر انقلاب ما را تا لب پرتگاه بردند. ما با مشارکت ۸۵درصدی در اوج تراز بین المللی بودیم، اما بلافاصله و فقط ظرف چند روز بعد از اینکه عده ای وطن فروش در داخل و خارج به این فتنه دامن زدند، به انزوای سیاسی رسیدیم. کمترین رفت و آمدهای هیئت های تجاری بعد از فتنه رخ داد، در صورتی که اگر بررسی کنید بیشترین رفت و آمد هیئت های تجاری در دولت نهم اتفاق افتاد. بعضی می گویند چون آقای احمدی نژاد قطعنامه ها را مشتی کاغذ پاره می دانست و می گفت اسرائیل باید از بین برود ما تحریم شدیم، در صورتی که این موارد در ابتدای دولت نهم مطرح شد و اتفاقاً بیشترین تعداد رفت و آمدهای تجاری و تبادلات اقتصادی را در دولت نهم شاهد بودیم. آن چیزی که باعث شد به مردم فشار بیاید و برای کشور هزینه ایجاد شود و کشور از لحاظ تراز بین المللی به پایین کشیده شود، فتنه بود. از لحاظ مختلف داخلی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حتی در مقاومت منطقه هم تاثیر گذاشت. خسارت های مختلفی در ابعاد گوناگون به کشور وارد شد. جالب آنکه عده ای که در اینجا نقش آفرین بودند، در خارج مشورت می دادند که اگر فلان تحریم را تشدید کنید نتیجه می گیرید. سرویس های بیگانه نقش آفرینی کردند، سفارت منحوس انگلیس در صحنه بود و اتفاقاتی بود که مثبوت در تاریخ است و دیگر تطهیرشدنی نیست. در باره کاهش قیمت نفت عده ای بر این باورند که به خاطر کاهش درصد غنی سازی اورانیوم از ۲۰ درصد به ۳٫۵ درصد این اتفاق افتاده است. این را به دلیل گفتم که شما موضوع هولوکاست را مطرح کردید. چون می گفتند این عوامل باعث ضربه اقتصادی به کشور شد، در شرایطی که ما در آن موقع نفت ۱۴۰دلاری می فروختیم. تحلیل شما در این باره چیست؟ هولوکاست هم برای اول دولت نهم است. شاخص های اینکه یک کشوری منزوی است یا خیر را با تعداد رفت وآمدهای هیئت های تجاری می سنجند. قبل از فتنه را بررسی کنید، بعد از آن را هم ببینید که چه اتفاقی افتاده است. که ایرانی که با سیاست های آمریکا و اروپا در زمینه انرژی مقابله می کرد، امروز و در پسابرجام دیگر جزو همراهان این سیاست ها شده است و دیگر مانعی برای کاهش انرژی نیست. مگر در دولت یازدهم عملکردی خلاف عملکرد قطر و عربستان در حوزه انرژی دیده شده است؟ در بحث اوکراین هم وقتی روسیه گفت گاز را قطع می کند آقای زنگنه سریع گفت ما گازرسانی می کنیم. بله. همین طور است. خیلی ممنون. منبع: راه دانا /
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تارود]
[مشاهده در: www.tarood.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها