واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: دانشمندان آمریکایی توانستند با استفاده از چاپگر سه بعدی، یک گوش مصنوعی بسازند. البته نوعی گوش مصنوعی که از سلول های واقعی انسان ساخته شده و بنابراین کاملا مثل گوش واقعی زنده اسبه گزارش رهیاب: دانشمندان قبلا هم توانسته بودند از سلول های زنده به عنوان ماده خام چاپگرهای سه بعدی استفاده کنند و بعضی بافت ها را بسازند. با این حال بافت هایی که چاپ می کردند خیلی ریز و ناچیز بودند، چرا که ساختارهای بزرگتر سلولی خیلی زود از هم می پاشند و معمولا سلول هایی که در عمق بافت قرار دارند بر اثر کمبود اکسیژن می میرند. در حقیقت اگر قطر بافتی که آنها چاپ می کردند از 0/2 میلی متر بیشتر می شد، سلول ها بر اثر کمبود اکسیژن و مواد مغذی از بین می رفتند. ولی اکنون دانشمندان از نوعی فناوری جدید به نام «چاپگر یکپارچه بافت-اندام» (ITOP) استفاده کرده اند که باعث می شود بتوانند اندام هایی مثل لاله گوش را در ابعاد واقعی بسازند و در عین حال همه سلول های آن زنده بمانند. پژوهشگران مرکز پزشکی «ویک فورست باپتیست» (Wake Forest Baptist) در این فناوری، ابتدا یک هیدروژل چسبناک سازگار با سلول ها را با یک ماده سفت تر که می تواند حفظ کننده ساختار کلی اندام باشد، در هم می بافند. در این ساختار، کانال های خیلی کوچکی بوجود می آید که می توانند اکسیژن و مواد مغذی را به سلول هایی که در عمق قرار دارند برسانند تا این سلول ها خفه نشوند. به نوعی این اندام ساختار اسفنجی دارد. سپس وقتی این اندام به بدن جانور وصل می شود، به مرور زمان ساختار ماده سفت تر از بین می رود و در عوض با پروتیین های طبیعی تولید شده توسط سلول ها جایگزین می شود. پژوهشگران به جز گوش انسان، قبلا با این روش برای موش ها، استخوان، ماهیچه و غضروف هم درست کرده بودند. مثل اندام های واقعی، در این اندام های چاپ شده هم رگ های خونی و ساختارهای درونی حیاتی مثل عصب ها بوجود می آید. بنابراین هرچند که ظاهر بیرونی این گوش پیچیده به نظر می رسد، ولی در مقایسه با پیچیدگی ساختار درونی آن خیلی ساده است. مقاله آکادمیک این پژوهش در نظریه «نیچر بیوتکنولوژی» (Nature Biotechnology) منتشر شده است. پروفسور «آنتونی آتالا» که سرپرست این گروه پژوهشی است می گوید اکنون این بافت ها را می توان برای انسان استفاده کرد. اکنون این اندام های چاپ شده به اندازه اندام های واقعی انسان مقاوم هستند و دانشمندان می خواهند ببینند که دوام آنها چقدر است. آتالا می افزاید که چاپ سه بعدی در های جدیدی را برای پزشکی می گشاید. اگر فردی قسمتی از اندام خود، مثل تکه ای از استخوان فکش را از دست داده باشد، از جمجمه او اسکن سه بعدی می شود و سپس کامپیوتر تشخیص می دهد که قسمت از دست رفته باید به چه شکلی چاپ شود. چاپگر سه بعدی هم با استفاده از فناوری ITOP)) تکه از دست رفته را می سازد. پژوهشگران اکنون درحال مذاکره با سازمان غذا و دارو هستند تا بتوانند این اندام ها را روی انسان ها آزمایش کنند و در نهایت بتوانند به یک فناوری پخته و قابل اعتماد برای جایگزینی اندام های از دست رفته انسانی از طریق چاپ سه بعدی با استفاده از سلول های زنده برسند. منبع: بی باک نیوز
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]