محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829917940
ورشکستگی سیاسی عربستان
واضح آرشیو وب فارسی:تیک: برای نیم قرن پادشاهی عربستان سعودی محور سیاست خاورمیانه ای آمریکا بوده است. واشنگتن با نادیده گرفتن اقدامات مستبدانه و صادرات ایدئولوژی افراطی وهابیت همواره عربستان را «میانه رو» نامیده است. این اعتماد آنقدر استوار و محکم است که نیروهای ویژه آمریکایی بدون هیچ گونه فکر قبلی به دلارهای نفتی این کشور به مثابه «صندوق مالی مبارزه با تروریسم» متکی اند. در منطقه ای پر هرج و مرج و در گرداب مشکلات که در آن خویشتنداری معنا ندارد، این پادشاهی همچون دولتی باثبات جلوه می کند. اما آیا واقعا این طور است؟ «سارا شایز» و «الکس دو وَل»، دو محققی که گزارشی را در سایت defence one منتشر کردند، معتقدند در واقع، عربستان به هیچ روی «دولت» نیست. به دو شکل می توان عربستان را تفسیر و تبیین کرد: به عنوان یک شرکت سیاسی با الگوی اقتصادی زیرکانه اما در نهایت ناپایدار یا آنقدر فاسد که در کارکرد خود به شکل افقی و عمودی با سازمان های تبهکار ادغام شده است. در هر دو صورت، دوامی نخواهد آورد. زمان برای تصمیم سازان آمریکایی در حال سپری شدن است. آنها در حال برنامه ریزی برای فروپاشی پادشاهی سعودی هستند. ما در گفت وگوی اخیرمان با نیروهای نظامی و دولتی از این متعجب شدیم که آنها چقدر از این چشم انداز دچار شگفتی و واهمه شده اند. به یک معنا، پادشاه سعودی مدیر عامل یا صندوقدار کسب وکار خانواده است که نفت را به پول تبدیل کرده و به واسطه آن وفاداری دیگران را می خرد. این خرید دو شکل به خود می گیرد: یا پرداخت نقدی یا ارائه امتیازات تجاری برای شاخه ها و زیرشاخه های گسترده قبیله سلطنتی است. در کنار آن، اندکی از این خوان نعمت (کالاهای عمومی و فرصت های شغلی) هم به عوام داده می شود تا صدای اعتراض آنان قطع شود. «چماق» اجباری از سوی سرویس های امنیتی داخلی عرضه می شود که به شکلی وحشیانه با تجهیزات آمریکایی مجهز شده اند. ایالات متحده سال ها روی خانواده ای حاکم حساب باز کرده که خزانه ای بی پایان از پول دارند که با آن پول وفاداری هم خرید و فروش می شود. امروز با وجود کاهش قیمت نفت و آنگاه که سعودی ها با خرید تسلیحات نظامی اقدام به ماجراجویی نظامی در یمن می کنند، به نظر نمی رسد ذخایر بی پایان این کشور در حال تهی شدن باشد. با این حال، تولید گسترده نفت در مواجهه با این قیمت های پایین ممکن است بازتاب نیاز فوری به درآمد و سایر الزامات استراتژیک باشد. صحبت از عرضه اولیه و عمومی سهام آرامکو هم ممکن است در راستای همان نیاز به ارز معتبر باشد. محمد بن سلمان در مصاحبه ای با نشریه اکونومیست در 5ژانویه اعلام کرده بود که به دنبال خصوصی سازی آرامکو است. بن سلمان عضو شورای عالی آرامکو است. خصوصی سازی آرامکو در واقع عرضه کردن سهام شرکت به بازار بورس های جهانی است و به تعبیری می توان آن را بین المللی کردن آرامکو نامید. این مساله با نگاه دیگری هم قابل بررسی است: آنجا که شاهزادگان سعودی علاوه بر آرامکو حدود 20درصد از خاک عربستان را در بازار سهام نیویورک به حراج گذاشتند اما استقبالی از آن نشد. بازار سیاسی براساس عرضه و تقاضا عمل می کند. چه رخ خواهد داد اگر قیمت وفاداری بالاتر رود؟ به نظر می رسد این درست همان چیزی است که در حال رخ دادن است. ملک سلمان در حال ولخرجی است تا وفاداری برجستگان و اشراف را تضمین کند؛ همان هایی که با ملک عبدالله بیعت کرده بودند. این همان چیزی است که در دو کشور دیگر هم رخ داده آنگاه که این نوع تورم ضرباتی وارد آورد. در سودان جنوبی، نخبگان سیری ناپذیر نه تنها پول به دست آمده از نفت را به «جیب های خصوصی» روانه کردند بلکه زمانی که این پول به اتمام رسید به درخواست های بی شمار خود افزودند و جرقه در غلتیدن به هرج و مرج را برافروختند. دولت سومالی از آن جمله است. چنین مقایسه هایی ممکن است برای رهبران عربستان سعودی توهین آمیز به نظر برسد اما واقعیت همین است. اگر بهای شاخص وفاداری افزایش یابد و بالاتر رود، این پادشاهی با ورشکستگی سیاسی روبه رو خواهد شد. به شیوه ای دیگر بنگریم. نخبگان حکومت عربستان همچون یک شرکت پیچیده تبهکاری عمل می کنند در حالی که مردم این کشور در همه جا و همه حال مدام از پاسخگو بودن حکومت سخن به میان می آورند. با توجه به در هم آمیختگی نخبگان سیاسی و اقتصادی در شبکه ای انحصاری، مقادیر قابل توجهی وجوه نقد کشور را به سوی سرمایه گذاری های خصوصی و خریدهای آنچنان در خارج از کشور ترک می کنند و کارکرد دولت همانا خدمت رسانی به این اهداف می شود. بنابراین می شود گفت عربستان سعودی یک دزد سالاری از نوع ویکتور یانوکوویچ اوکراینی است. در کشورهایی که دارای تنوع قومی هستند مانند نیجریه، اوکراین، برزیل، مولداوی و مالزی، مردم نسبت به تبهکاری دولت و مصونیت مقام های دولتی اعتراض می کنند و گاهی این اعتراض شکل خشونت بار پیدا می کند. در سال 2015، در ده ها کشور جهان، مردم به خیابان ها ریختند تا نسبت به فساد اعتراض خود را اعلام کنند. در سه مورد از این کشورها، سران دولت ها یا تهدید شدند یا مجبور به استعفا شدند. در جاهای دیگر، همین شکایت ها به گسترش جنبش های جهادی یا سازمان های تبهکاری انجامید که رابین هودهایی به دنبال خود آورد. ماجراجویی های خارجی چین و روسیه را تا حدودی می توان تلاش برای هدایت یا یافتن کانال هایی برای تخلیه نارضایتی های عمومی شان با کیفیت حکومت هایشان توضیح داد. اکنون، این اقلیت شیعه سعودی هستند که به دنبال اعلام و ابراز درخواست های سیاسی شان هستند. اما اکثریت سُنی بسیار تحصیلکرده- که به شکل بی سابقه ای در معرض تعامل با جهان خارج قرار دارند- بعید است که با وعده و وعیدهای حاکمان سالخورده سعودی که تاثیرناپذیر هستند کنار آیند. پس از آنها «کارگران میهمان» هستند. عربستان سعودی، مانند سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس، ظاهرا چنین فکر می کنند که می توانند از منبع بی نهایت مستضعفانی که از کار کردن تحت هر شرایطی در این کشور (ها) سپاسگزار هستند، بهره ببرند. اما تعداد این کارگران اکنون در حال پیشی گرفتن از تعداد شهروندان این کشورها است و دیری نخواهد پایید که این کارگران مدعی حق و حقوق برای خود شوند. برای چند دهه ریاض نشینان فشار بر خود را با صادرات مخالفانشان – مانند اسامه بن لادن- مهار می کردند و به افراط گرایی در جهان اسلام دامن می زدند. اما این استراتژی می تواند نتیجه معکوس دهد: انتقاد بن لادن از فساد سعودی به دیگران هم سرایت کرده و در میان بسیاری از اعراب طنین افکنده است. ملک سلمان (که 80 ساله است) چابکی و مهارت عبدالله، برادر ناتنی اش را ندارد. او به «جعبه سیاه» رخدادهای نام آشنای خاندان رو آورده است: اعدام مخالفان، شروع جنگ های خارجی و توسل به رقابت های فرقه ای برای بی اعتبار کردن مطالبات شیعیان و افزایش شور ملی. هر یک از این موارد خطرات گسترده ای دارد. به چند روش اوضاع می تواند دچار تحول شود آن هم زمانی که کنترل شکننده سلمان بر قدرت شروع به ترک برداشتن کرده است. یکی، مبارزه جناحی در درون خانواده سلطنت است که در آن قیمت های وفاداری برای افراد آن قدر بالا برود که دیگر کسی را یارای پرداخت نقدی نباشد. مورد دیگر جنگ خارجی است. رابطه میان ایران و عربستان که درگیر جنگ نیابتی شده اند سخت تر شده و پتانسیل بدتر شدن را دارد. تصمیم گیران آمریکایی باید این مساله را هنگام اعمال فشار برای راه حل های منطقه ای برای بحران های منطقه ای در نظر داشته باشند. سناریوی سوم طغیان است- خواه مسالمت آمیز، خواه خشن- و این سناریو با توجه به وقوع در تمام منطقه در سال های اخیر قابل پیش بینی تر است. آمریکا هنگام فروپاشی و از هم گسیختن شیرازه کشورهای به ظاهر مستحکم در منطقه، سیاست سیالی را اتخاذ می کند. حداقل و بلافاصله در همان مرحله اول باید برنامه ریزی دقیقی انجام شود که در آن سناریوهای مختلف و اقدامات بالقوه متفاوت آمریکا برای کاهش وابستگی متقابل و کاهش خطرات به آزمون گذاشته شود. به احتمال زیاد و خطرناک ترین پیامد، باید شناسایی شود و یک «تیم قرمز» پر انرژی باید حفره ها و شکاف های موجود در تفکر خلبان خودکار را پر کند که تا امروز سیاست واشنگتن را هدایت کرده است. موج مهاجرت از عربستان آغاز شد یکی از کارشناسان عربستانی به شرط فاش نشدن نام گفت که موج مهاجرت در این کشور شروع شده است. او می گوید از نظر ما جرقه فروپاشی عربستان زده شده اما نمی توان زمانی برای آن متصور بود. او می گوید هم اکنون بسیاری از شاهزاده های عربستانی در حال خروج دلار و شمش های طلا از کشورشان بوده و بسیاری از کانتینرهای صادراتی از بنادر عربستان در اتفاقی غیرمعمول «X-Ray» می شوند. این مقام معتقد است مقام های عربستانی با این کار به دنبال اطمینان از این هستند که شمش های طلا یا دلار در پوشش کالا از طریق این کانتینرها از کشور خارج نشود. از سوی دیگر، روزنامه فرامنطقه ای الحیاه، در گزارشی نسبت به افزایش تعداد اتباع عربستانی که به طور دائمی در خارج از این کشور اقامت دارند، هشدار داد و از وزارت خارجه عربستان خواست پیش از آنکه این مساله به تهدیدی امنیتی یا مشکلی اجتماعی بدل شود، این پدیده و علل آن را بررسی کند. «صدقه فاضل»، یکی از اعضای مجلس شورای عربستان (که مجلسی کاملا تشریفاتی است) با اشاره به اقامت نزدیک به یک میلیون عربستانی در خارج از این کشور که تقریبا پنج درصد جمعیت آن را تشکیل می دهند، این مساله را نشانه ای از بروز یک مشکل دانست که مسوولان مربوطه باید پیش از آنکه موضوع وخیم تر شود، به آن رسیدگی کنند. فاضل تاکید کرد: «از جمله دیگر مواردی که باید بررسی شود، افزایش این تعداد در قیاس با تعداد جمعیت کشور (18 میلیون نفر)، نبود اطلاعات کافی از آنها و شرایط زندگی شان و دلایل مهاجرت آنها است که آگاهی ما از وخامت و خطرات این پدیده را کاهش می دهد.» گفته می شود حدود یک میلیون مهاجر عربستانی در کشورهای مصر، انگلیس، آمریکا، امارات، لبنان و مراکش ساکن هستند. عربستان دومین وارد کننده سلاح در جهان در 5 سال منتهی به سال 2015 (2011 تا 2015) میزان دادوستد تسلیحات در سطح بین المللی 14درصد رشد داشته است و ایالات متحده آمریکا و روسیه در صدر بزرگ ترین فروشندگان تسلیحات در جهان هستند. عربستان دومین وارد کننده بزرگ سلاح جهان است. به گزارش خبرگزاری فرانسه موسسه بین المللی تحقیقات صلح استکهلم (SIPRI) در سوئد در جدید ترین گزارش خود چهار خریدار عمده تسلیحات در جهان در 5 سال گذشته را هندوستان، عربستان، چین و امارات متحده عربی اعلام کرد. «پیتر وِزِرمن»، یکی از کارشناسان ارشد موسسه صلح استکهلم، با اشاره به اینکه 41 درصد از کل فروش تسلیحات آمریکا به منطقه خاورمیانه می رود، گفت: عربستان سعودی بزرگ ترین خریدار تسلیحات نظامی آمریکا در جهان محسوب می شود. او با اشاره به اینکه هم اکنون ائتلاف عربی تحت رهبری عربستان یمن را با پیشرفته ترین تسلیحات ساخت آمریکا و اروپا مورد حمله قرار داده است، افزود: به رغم کاهش شدید قیمت نفت در ماه های گذشته سیل خرید تسلیحات همچنان و بر مبنای عقد قراردادهای گذشته به کشورهای عربی منطقه خاورمیانه سرازیر است. منبع: دنیای اقتصاد
سه شنبه ، ۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیک]
[مشاهده در: www.tik.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها