واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): تنها کمتر از سه ماه از عمر پایانی معمار کبیر انقلاب مانده بود که پیامی خطاب به روحانیت و طلاب از سوی معظم له صادر شد. این پیام حاوی نکات مهمی است اما متأسفانه با گذشت ۲۷ سال از صدور آن، «منشور روحانیت» همچنان مهجور است.امام خمینی(ره) در سوم اسفند 1367 خطاب به روحانیون سراسر کشور و مراجع عظام تقلید، مدرسین، طلاب حوزه های علمیه و ائمه محترم جمعه و جماعات پیام مهمی را صادر و ابلاغ کردند که متأسفانه در طول 27 سال گذشته به ورطه فراموشی سپرده شده است، این پیام تاریخی حاوی نکات مهم، هشدارهای اساسی و تحلیل های ظریفی است که نگاه معمار کبیر انقلاب را نسبت به گذشته، حال و فردای حوزه علمیه و روحانیت را به اجمال ترسیم می کند، در این پیام 18 صفحه ای امام(ره) به دفاع از عملکرد نظام جمهوری اسلامی در دهه اول انقلاب به ویژه حقانیت نظام و مسئولان در اتخاذ تدابیر مناسب در دوران دفاع مقدس می پردازد، با این وجود به مواردی نظیر جایگاه علمی، تربیتی، اجتماعی و سیاسی روحانیت اصیل و آسیب ها و چالش های اساسی اشاره می کنند، این در حالی است که روحانیت شیعه با تحمل سال هایی پر از رنج و محنت موفق به براندازی کامل نظام شاهنشاهی شد و با تکیه بر مبارزه عمومی مردم، نظام سیاسی مبتنی بر دیانت و فقاهت را به وجود آورد. در ادامه به بررسی اجمالی نکات اصلی و محوری پیام امام خمینی(ره) خطاب به روحانیت می پردازیم: *نقش علمی و اجتماعی روحانیت امام (ره) در این پیام به نقش بارز حوزه های علمیه در عرصه علمی و اجتماعی اشاره می کنند: تردیدی نیست که حوزه های علمیه و علما متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند. علما بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج کنند، اگر فقها عزیز نبودند معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت(ع) به خورد توده ها داده بودند. جمع آوری و نگهداری علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین(ع) و ثبت، تبویب و تنقیح آنان . . . کار آسانی نبوده است». همچنین جایگاه و نقش اجتماعی روحانیت مسأله دیگری است که امام(ره) به آن می پردازند: «صدها سال است که روحانیت اسلام تکیه گاه محرومان بوده است ... آنان در هر عصری از اعصار برای دفاع از مقدسات دینی و میهنی خود مرارت ها و تلخی هایی متحمل شده اند و همراه با تحمل اسارت ها و تبعیدها، زندان ها و اذیت و آزارها و زخم زبانها، شهدا گرانقدری را به پیشگاه مقدس حق تقدیم کرده اند... در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی علمای اسلام اولین کسانی بوده اند که بر تارک جبینشان خون و شهادت نقش بسته است... علماء اصیل اسلام هرگز زیر بار سرمایه داران و پول پرستان و خوانین نرفته اند ... روحانیتٍ متعهد، به خون سرمایه داران زالو صفت تشنه است و هرگز با آنان سرآشتی نداشته و نخواهد داشت». و در جای دیگر می فرمایند: «راستی اگر کسی فکر کند که استعمار، روحانیت را با این همه مجد و عظمت و نفوذ، تعقیب نکرده و نمی کند، ساده اندیشی نیست»؟ *هشدار به نفوذ روحانیون وابسته در این اثنا امام(ره) از آسیب هایی که متوجه روحانیت بوده و هست غافل نبودند و با در نظر گرفتن واقعیت های تلخ و جریان های منحرف و یا اشخاص وابسته به بیگانگان که در میان حوزه ها و روحانیان نفوذ می کرده اند، پس از بیان ویژگی های مثبت و خدمات شایان روحانیت می فرمایند: «البته این بدان معنی نیست که ما از همه روحانیون دفاع کنیم؛ چراکه روحانیون وابسته و مقدس نما و تحجرگرا هم کم نبودند و نیستند در حوزه های علمیه»، این هشدار امام(ره) را باید جدی گرفت و از سوءاستفاده های پیچیده از عنوان روحانیت برای نفوذ در جامعه و فریب مردم غافل نشد، زیرا دشمن شکست خورده با هوشیاری درصدد جبران شکست های خویش است. معمار کبیر انقلاب مهم ترین حرکت استعماری را القا شعار جدایی دین از سیاست دانسته و هشدار می دهند: «هنوز حوزه ها به هر دو تفکر آمیخته اند و باید مراقب بود که تفکر جدایی دین از سیاست، از لایه های تفکر اهل جمود به طلاب جوان سرایت نکند». با این وجود، ویژگی های برجسته ای که در این پیام برای روحانیان اصیل و متعهد برشمرده شده، باید ملاک و شاخص تشخیص و تفکیک اشخاص منحرف از جریان اصلی و اصیل حوزه ها و روحانیت قرار گیرد، ویژگی هایی مانند قناعت، شجاعت، صبر، زهد، عدم تعلق به تجملات دنیا، عدم وابستگی به قدرتها، احساس مسئولیت در برابر توده ها، پرهیز از تقدس نمایی و تحجر گرایی، احاطه به مسائل زمان و آشنایی با مسائل سیاسی، بصیرت و توجه به حیله ها و تزویرهای فرهنگ حاکم بر جهان و همچنین پایبندی و وفاداری به سیره علمی و عملی سلف صالح و فقه جواهری *آسیب های پیش روی حوزویان بازخوانی منشور روحانیت امام خمینی(ره) ما را متوجه آسیب ها و آفت هایی می کند که در ادامه به برخی از آن ها اشاره می شود: -غرق شدن حوزه ها در احکام فردی و عبادی و غفلت از احکام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اسلام. -پذیرفتن تز عدم دخالت روحانیان در سیاست. -تلقی منفی درباره زیرکی، کاردانی و سیاسی بودن عالمان و روحانیان. -تقدس نمایی و فضیلت شمردن ظواهر و مظاهرِ گوشه نشینی و انزوای اجتماعی. -فاصله گرفتن از دانشها و علوم غیر رایج در حوزه ها از قبیل فلسفه، عرفان، یادگیری زبان خارجی و. . . و حتی کفرشمردن این شاخه های علوم. -سرایت تفکر اهل جمود به طلاب جوان حوزه ها. -اختلاف در میان روحانیان متعهد و اصیل، در قالب جناح بندیهای سیاسی و یا در میان طلاب جوان و روحانیون پرسابقه. -نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزه ها. -فراموش کردن و غفلت از اهداف کلی و بلندمدت و محصورشدن در امکانات موجود، به خاطر محدودیتها و شرایطی که تحقق آن آرمانها و اهداف را در ظرف زمانی موجود غیرممکن نشان می دهد. -توجه به نتیجه و عدول از تکلیف. -فراموش کردن خیانت ها و انحرافات فکریِ کسانی که به ظاهر «عقلای قوم» تلقی می شوند و ساده اندیشی درباره جریان ها و اشخاص منحرف که زمینه نفوذ آنان را فراهم خواهد ساخت. -اعتماد به گروه های سیاسی و لیبرال ها. -تخلف از فقه سنتی و اجتهاد جواهری. -بی توجهی به پرسشها و عدم پاسخ به معضلات جامعه. -مطلق انگاشتن اصول و قوانین دیپلماسی و عدول از آرمان ها به خاطر آن. - غفلت از نیازها و تحولات آینده. -کناره گیری از مسئولیت های اجتماعی و نپذیرفتن کارهای قضایی و اجرایی و شانه خالی کردن از خدمت به نظام و مردم در مواردی که لازم است. آنچه بیان شد فهرست گونه ای از آسیب هایی بود که امام خمینی (ره) در پیام مهم خود مطرح کرده اند، برخی از این آسیب ها، اختصاص به روحانیت و حوزه ها ندارد و همه اقشار جامعه را خطاب قرار می دهد و برخی نیز آسیب هایی است که از فرهنگ غلط و برداشت های ناصحیح بخشی از جامعه درباره نقش و رسالت حوزه ها ناشی می شود. علاقه مندان برای مشاهده پیام کامل امام خمینی(ره) به روحانیت که در قالب «منشور روحانیت» یاد می شود از اینجا اقدام کنند.
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]