واضح آرشیو وب فارسی:وکیل ملت: وکیل ملت: بالکیسا چایبو از بچگی دوست داشت دکتر شود، اما در 12 سالگی فهمید که قول ازدواج او را به پسرعمویش داده اند. این خبر برای او به اندازه کافی شوکه کننده بود!بالکیسا می دانست که نباید از حق و حقوق خودش بگذرد؛ حتی اگر این کار بدان معنا باشد که پای خانواده خودش را نیز به دادگاه باز کند. او می گوید: «ساعت 6 عصر از مدرسه به خانه رفتم. مادرم مرا صدا زد. او چند نفر را به من نشان داد و گفت یکی از آن ها قرار است با من ازدواج کند... اولش فکر کردم که دارد با من شوخی می کند. اما بعد به من گفت که موهایت را مرتب کن و برو. آن موقع بود که فهمیدم راست می گوید.» بالکیسا چایبو (Balkissa Chaibou) اهل کشور نیجر در قاره آفریقا است. او همیشه بارقه ای از امید را در ورای افکارش می پنداشته است. او می گوید: «وقتی کوچک بودم، آرزو داشتم دکتر شوم. دوست داشتم روپوش سفید پزشک ها را بپوشم و به مردم کمک کنم.» اما ازدواج با پسرعمویش که همراه با پدرش از کشور نیجریه به نیجر آمده بودند، محقق شدن آرزویش را غیرممکن خواهد کرد. بالکیسا می گوید: «آن ها می گویند اگر با او ازدواج کنی، دیگر نمی توانی درس بخوانی. من به درس خواندن علاقه دارم. به همین دلیل بود که متوجه شدم نمی توان با ازدواج با او کنار آمد.» سنت ازدواج دختران در سنین پایین ریشه در فقر جاودانه این کشور دارد. بر اساس آمار اعلام شده از سوی یونیسف، نیجر دارای بیشترین میزان ازدواج کودکان در جهان است. یونیسف، سال 2013 مونیک سلسکا، نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل در نیجر می گوید: «ماجرا این شکلی است: تعداد فرزندانم خیلی زیاد است؛ اگر بتوانم یکی از دخترهایم را شوهر دهم، یک "نان خور" کمتر می شود.» پدر و مادر بالکیسا چایبو پنج دختر دارند که با ازدواج بالکیسا، وضعیت اقتصادی خانواده بهتر خواهد شد. اما یکی دیگر از دلایل ازدواج در سنین پایین در نیجر این است که از برقراری روابط خارج از زندگی زناشویی جلوگیری به عمل خواهد آمد. حدیثا المحمود، مادر بالکیسا، می گوید: «امروزه در ترتیب برخی از کودکان کم کاری می شود. اگر آن ها در سنین پایین شوهر داده نشوند، ممکن است باعث شرمساری خانواده در آینده شوند.» بالکیسا چایبو با تلاش فراوان درسش را می خواند. او زودتر از خواب بیدار می شود تا مطالعه کند، اما فکر ازدواج با پسرعمویش چون آب سردی است که بر آتش گرم آرزوهایش ریخته می شود. بالکیسا می گوید: «در درون خودم درد را حس می کردم. با شنیدن این خبر قلبم شکست.» فقر در نیجر یکی از عوامل ازدواج در سنین پایین است مادر بالکیسا از پاسخ منفی دخترش خبر داشت، اما به خاطر «زن بودنش» توان کمک کردن به دخترش را نداشت. بنابراین بالکیسا چاره ای جز صحبت کردن با پدرش را نداشت. او پیش پدرش رفت و گفت تنها به یک شرط حاضر است ازدواج کند و آن اینکه فقط در آخر هفته ها شوهرش را ببیند تا اینکه مدرک کارشناسی اش را بگیرد. بر اساس رسم و رسوم توآرِگ (قومی که بالکیسا به آن تعلق دارد)، برادر بزرگتر اجازه کامل مبنی بر اداره خواهر و برادرهای کوچکترش را داراست. عموی بالکیسا – که پدر خواستگارش هم می شود – از پدر بالکیسا بزرگتر است. همین تفاوت سنی مشکل را دو چندان می کند، چرا که پدرش جرات ندارد به برادر بزرگترش چیزی بگوید. بالکیسا هیچ چیزی به ذهنش نرسید؛ او تصمیم گرفت تا با مدیر مدرسه، مامونی هارونا، صحبت کند. هارونا او را به یک سازمان غیردولتی ارجاع داد و قرار شد تا او از پدر و عمویش شکایت کند که چرا آن ها او را به ازدواج مجبور کرده اند. در روز دادگاه، عموی بالکیسا این اتهام را انکار کرد و گفت که سو برداشت شده است. بنابراین، پرونده مختومه شد. اما پس از برگشت به خانه، عموی بالکیسا او را تهدید به قتل کرد. مدیر مدرسه به بالکیسا کمک کرد. عموی بالکیسا اما پس از دادگاه، او را تهدید به قتل کرد بالکیسا در نهایت به اردوگاه زنان پناه برد. او می گوید: «شب اول اردوگاه خیلی برایم سخت بود؛ اصلا نتوانستم چشم هایم را روی هم بگذارم. خیلی به پدر و مادرم فکر می کردم. در مورد وضعیتی که آن ها در آن قرار داشتند. مطمئن بودم که عموی من به آن ها توهین خواهد کرد و آن ها را هم تهدید می کند. اصلا نمی دانستم چه خبر است.» عموی بالکیسا برای گریز از خطر به زندان افتادن به نیجریه برگشتند و بالکیسا پس از یک هفته توانست به خانه برگردد. بالکیسا می گوید: «وقتی لباس مدرسه را تنم می کنم، این حس را دارم که زندگی دوباره به من اهدا شده است. انگار شروعی دوباره را تجربه می کنم.» مادر بالکیسا نیز می گوید که او و همسرش حالا دیگر نگاهی متفاوت به ازدواج اجباری دارند. او می گوید: «ما به این رسم در خانواده ام پایان داده ایم. دختر باید خودش بزرگ شود و همسر آینده اش را انتخاب کند.» مریم موسا، مدیر اردوگاهی که بالکیسا به آن پناه برد، می گوید که خشونت خانوادگی مشکلی جدی رد نیجر است و ازدواج اجباری یکی از دلایل اصلی آن است. او می گوید: «زمانی که کسی با ازدواج اجباری سر خانه و زندگی خود می رود، زنجیره ای از خشونت ها در خانه رواج خواهد یافت: خشونت فیزیکی، خشونت ذهنی، ترک همسر، کتک زدن همسر و آزار او حتی در دوران بارداری.» او دیگر می تواند با آسودگی به رویاهای خود فکر کند بالکیسا می داند که باید ایثار خانواده اش را جبران کند. او حالا 19 ساله شده و به دختران زیادی کمک می کند تا به ازدواج اجباری «نه» بگوید. او به مدارس سر می زند و با مدیران صحبت می کند. او حتی در این ارتباط با نماینده سازمان ملل دیدار داشته است. سلسکا می گوید: «پیش از سن 15 سالگی، بدن دختر توانایی بچه دار شدن را ندارد. حدود 34 درصد مرگ دختران نوجوان در نیجر به دلیل زایمان در سنین پایین است. این آمار خود گواه وضعیت ناگوار موجود است... مهم است که تمام بالکیساهای جهان برای دفاع از حق و حقوق خود به پا خیزند... یک دختر پاسخ منفی به ازدواج می دهد و دختران دیگر دور او حلقه می زنند و می پرسند که چرا پاسخ منفی دادی؟ این مسئله را باید حل کرد.» بالکیسا چایبو به هدف خودش نزدیکتر شده است. او آزمون بین المللی را قبول شده و در حال حاضر در دانشکده پزشکی مشغول به تحصیل است. او به گروهی از دختران مدرسه ای می گوید: «نمی گویم که ازدواج نخواهم کرد، اما زمان مناسبی را برای این کار انتخاب خواهم کرد. توصیه من به شما این است که با تمام وجود به تحصیلاتتان ادامه دهید. می دانم که درس خواندن کار ساده ای نیست، اما تنها امید شما برای رسیدن به آینده ای درخشان محسوب می شود.» منبع: BBC World ترجمه: وبسایت فرادید
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وکیل ملت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]