واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: قلعه رودخان که به زبان محلی اهالی آن منطقه (تالش ) به نام قعله رودخون خوانده می شده است یکی از بناهای تاریخی بسیار قدیمی در استان گیلان است. دژ مستحکمی که دکتر منوچهر ستوده در کتابی با نام "آستارا تا استرآباد" از آن با نام سومین بنا از عجایب هفتگانه گیلان نام می برد. به گزارش اتاق خبر و به نقل از کجارو، در گذشته اغلب قلعه های کوهستانی در بالاترین نقطه ی کوه ساخته می شدند که بیشتر آنها در گذر زمان به دست افرادی که آنها را فتح می کردند، تخریب می شدند. اما یکی از زیباترین نمونه از این قلعه های کوهستانی که به جا مانده همین قلعه رودخان است. موقعیت جغرافیایی این قلعه که در ۲۰ کیلومتری جنوب غربی شهر فومن در گیلان قرار دارد، بالای روستای رودخان واقع شده است. نحوه ی دسترسی از طریق فومن بدین صورت است که با عبور از روستاهای گشت، کردمحله، گشت رودخان، سیاه کش، گوراب پس، ملسکام، سعیدآباد به روستای قلعه رودخان می رسید و با گذر از حیدرآلات و طی کردن سه کیلومتر جاده ی خاکی به اراضی قلعه رودخان وارد می شوید و ۱.۵ تا ۲ کیلومتر باقیمانده تا صعود به قلعه را باید از پله های تعبیه شده (حدود ۱۰۰۰ پله) استفاده کنید. یا به بیان دیگر شهر فومن در ۲۰ کیلومتری رشت قرار دارد و جاده ی زیبایی نیز در مسیر فومن به قلعه رودخان وجود دارد. از مرکز شهر فومن تا پارکینگ قلعه رودخان ۲۲ کیلومتر راه است که می توانید پس از پارک اتومبیل مسافتی در حدود ۲ کیلومتر باقیمانده را پیاده طی کنید. تاریخچه ی قلعه نام این قلعه که در کنار رودخانه ای با همین نام بنا شده است ، معادل باستانی دژ رودگان یا روگان (دژی در کنار رود) است که به مرور زمان نامش به رودخان تغییر پیدا کرده است. قلعه ای که با نام های قلعه "هزار پله"، "حسامی" و "سکسار" نیز خوانده شده است. برخی از کارشناسان بر این باورند که این قلعه متعلق به دوره ی ساسانیان و زمان حمله ی اعراب به ایران است و مجددا در دوران سلجوقیان بناشده و از پایگاه های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است. روی کتیبه ای که از این قلعه در موزه ی گنجینه ی رشت نگهداری می شود، نوشته شده که در سال ۸۲۱ تا ۹۱۸ هجری قمری برای سلطان حسام الدین امیردباج بن امیر علا الدین (فرمانروای بیه پس یکی از دو منطقه ی گیلان قدیم که از اطاعت سلجوقیان سرپیچی کرد و قلعه رودخان را بازسازی کرد و نهایتا دستگیر شد و در تبریز به دار آویخته شد) تجدید بنا شده است. معماری بنا قلعه که در ارتفاعی حدود ۶۶۵ تا ۷۱۵ متر از سطح دریا قرار دارد، ۲.۶ هکتار مساحت دارد، دارای برج و باروهایی به بلندی ۱۵۰۰ متر است. طول قلعه حدود ۵۰۰ متر است و در نقاط مختلف عرضی متفاوت دارد. قلعه از دو بخش با نام های ارگ و قورخانه تشکیل شده که ارگ محل شاه نشین و حرم سرای وی و قورخانه محل فعالیت های نظامی و زندگی سربازان بوده است. ارگ در قسمت غربی در دو طبقه ساخته شده و قراول خانه ها در قسمت شرقی در دو طبقه با نورگیرها و روزنه های متعدد بر اطراف قلعه مسلط هستند. چون قلعه روی دو قله بنا شده به سه بخش شرقی، میانی و غربی تقسیم می شود. بخش شرقی که با دروازه ای از سایر قسمت ها جدا می شود روی یک تپه ی ۶۷۰ متری قرار دارد و بیشتر بناهای آن جنبه ی نظامی دارد و شامل دروازه ی ورودی، زندان، در اضطراری و تعدادی واحد مسکونی و دو برج بزرگ است. قسمت میانی که در پایین ترین سطح قلعه قرارگرفته دروازه ی اصلی را در بردارد و نهایتا قسمت غربی که روی شیب تند کوه بنا شده است شامل بخش هایی نظیر دروازه ی ورودی، آب انبار، آبریزگاه، سردخانه، شاه نشین و تعدادی واحدهای مسکونی است. در ورودی در ضلع شمالی است و دو طرف آن دو برج عظیم قرار دارد و کتیبه ای که اکنون در موزه ی رشت نگهداری می شود بالای آن بوده است. ۴۲ برج دیده بانی دور تا دور قلعه وجود دارند که در پایین توپر و در بالا تو خالی هستند و اتاق های هشت ضلعی آنها در بالا با طاق های گنبدی پوشانده شده اند. داخل دیوارها و برج ها روزنه هایی شیب دار وجود دارد که برای ریختن مواد مذاب و تیراندازی در نظر گرفته شده بودند. برخی از این برج ها دارای دو طبقه هستند که سقف تعدادی از آنها چوبی است و درون آنها اجاق و دودکش وجود دارد که در سرمای زمستان به اسکان بهتر سربازان کمک می کرده است. مهمترین بنای قسمت غربی این قلعه شاه نشین است که در بالاترین بخش قلعه ساخته شده است و از لحاظ ساختار با دیگر قسمت ها متفاوت است. دارای دو بخش تحتانی، فوقانی و تراس است که این تراس مکان مناسبی برای تماشای قلعه است. به علاوه چشمه ی آبی که قبلا منبع اصلی تامین آب قلعه بوده ( که می گویند از ییلاق زردخونی آورده اند) در گذشته در حیاط آن دیده می شده است که پس از زلزله ی سال ۱۳۶۹ گیلان خشک شد و بعدها مجددا توسط میراث فرهنگی این استان احیا شد. در انتهای شمال شرقی قلعه یک ساختمان دو طبقه ی بسیار زیبا وجود دارد و در ضلع جنوبی آن کوهی قرار دارد که غاری در آن دیده می شود و به گفته ی مردم محلی قبلا محل استقرار نگهبانان بوده است تا در صورت بروز حمله به قلعه علامت دهند. با اینکه بخش های زیادی از این قلعه ی زیبا که در سال ۱۳۵۴ به ثبت آثار ملی و تاریخی رسیده است، از بین رفته اما کماکان یک مکان زیبا و دیدنی برای گردشگران است. منبع: کجارو 94104
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]