رييس‌جمهور در وبلاگ‌ شخصي‌اش: ‏برخي گراني‌ها محصول مديريت پنهان و ائتلاف مافيائي كساني است كه تسليم راي مردم نشده‌اند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: رييس‌جمهور در وبلاگ‌ شخصي‌اش: ‏برخي گراني‌ها محصول مديريت پنهان و ائتلاف مافيائي كساني است كه تسليم راي مردم نشده‌اند

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي

رييس‌جمهور در جديدترين يادداشت خود با عنوان "امام خميني، سياست مدار يا حقيقت مدار؟" در وبلاگ شخصي‌اش كه در ساعت ‌٤:19 و در تاريخ ‌٢٢/٣/١٣٨٧ آن را به روز كرده، نوشته است: ‏برخي گراني‌ها، و نه همه آن‌ها، اتفاقا محصول مديريت پنهان و ائتلاف مافيائي در بازار با برخي سياستمداران از همان نوعي ‏كه گفتم و كار كساني است كه پس از سه سال، هنوز هم راي مردم را فصل الخطاب ندانسته و به اراده مردم در ‏انتخابات رياست جمهوري نهم، تسليم نشده‌اند و از مردم و دولت، يك‌جا انتقام مي‌گيرند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در متن كامل اين پيام آمده است:

بسمه تعالي

در عصر امام خميني، لياقت آن را يافتيم كه به چشم خود، دو فرهنگ سياسي متفاوت را به موازات يكديگر، تجربه و ‏مقايسه كنيم. در يكسو، "سيستمداران" بوده و خواهند بود كه تنها بر مدار سياست و قدرت و چرتكه اندازيهاي عادي و ‏مادي، تحليل مي‌كنند و تصميم مي‌گيرند. آنان هيچ وقت و هيچ كجا، دست خدا و مديريت الهي را نمي‌بينند و هرگز، ‏حتي هاله‌اي از نور عنايت خدا را كه در عصر خميني عزيز بر اين ملت باريدن گرفت، مشاهده نمي‌كنند. اصطلاحا ‏مذهبي‌اند اما نه اهداف و نه طرز محاسبات سياسي‌شان، با اهداف و با طرز محاسبات ماديون عالم، تفاوتي ندارد. منكر ‏تدبير الهي و دست غيب خدا در عرصه انقلابند و درست مثل ماترياليست‌هاي عالم، حضور خدا و حجت خدا را در ‏تحولات عالم و سير تاريخ بشر انكار مي‌كنند و اي كاش فقط انكار مي‌كردند، به سخره مي‌گيرند و نيشخند مي‌زنند.‏

اما خط دوم، خط خميني است كه نه "سياستمدار"، بلكه "حقيقتمدار" بود. او سياست را هم از منظر معنوي مي‌ديد، ‏دست خدا را بالاتر از همه دست‌ها به وضوح مي‌ديد، در هيچ مرحله‌اي از مراحل مبارزه، ماده را مستقل از معني نديد و ‏هرگز تن به محاسبات صرفا مادي نداد و هرچه مي‌شد و مي‌كرد به خدا و عالم بالا نسبت مي‌داد. انقلاب را كار خدا ‏مي‌خواند، جمله‌هاي او با خدا آغاز مي‌شد، مي‌گفت قلب مردم را خدا منقلب كرد، خرمشهر را خدا آزاد كرد، ‏ابرقدرت‌ها به اذن خدا نابود خواهند شد، فتوحات رزمندگان را فتح الهي مي‌خواند زيرا فتح بدست اوست " و ما رميت اذ ‏رميت و لكن الله رمي". در معجزه طبس كه طوفان شن، جنگنده‌هاي مهاجم آمريكايي را نابود كرد، و دقيقا آنگاه كه ‏دوست و دشمن، مشغول تفسيرهاي صرفا سياسي و نظامي از ماجرا بودند او صريحا اعلام كرد كه آن شن‌ها مامور خدا ‏بودند. او تحول ملت ايران را تحولي الهي مي‌دانست و مي‌گفت "اين يك امر غير عادي است كه حاصل شده" و "از ‏اول انقلاب و پس از پيروزي تاكنون هرچه ديديم معجزات بوده است". او مي‌گفت "جنود غيبي همانطور كه در صدر ‏اسلام بود همان تاييدات غيبي ملايكه الهي امروز هم با ماست" و "بدون توجه خاص حضرت بقيه الله عج كاري نمي ‏توانيم بكنيم". او همه جا جنود خداوند را مي‌ديد و از همه چيز، تفسيري الهي و ماوراء مادي داشت بي‌آن‌كه سلسله ‏عوامل ظاهري و طبيعي را انكار كند. ‏

همه جا نام مبارك ولي خدا، حضرت صاحب الامر(عج) را به عنوان صاحب اصلي انقلاب و آن‌كه اين انقلاب را بايد ‏تحويل او بدهيم برزبان مي‌آورد، پيروزي‌هاي جبهه را به نام آن حضرت، به ثبت مي‌رساند و پيشرفت انقلاب و اقبال ‏دل‌ها به اين نهضت را محصول عنايت ناجي بشريت و برپا كننده عدل جهاني مي‌ناميد و انقلاب خود را مقدمه انقلاب ‏جهاني ايشان مي‌دانست.‏

او همه چيز را تحت عنايت الهي و نظارت حجت خدا مي‌ديد و همان‌گونه كه آن روز، برخي گروه‌هاي سياسي، اين ‏طرزتعبير را مصداق ارتجاع و خرافه مي‌ناميدند امروز نيز كساني، ديگر حتي هاله‌اي از نور هم نمي بينند، خداوند را از ‏محاسبات سياسي خود، كنار گذاشته‌اند و مي‌خواهند خود صاحب و مالك انقلاب باشند؛ حال آن‌كه در منطق خميني ‏بزرگ، صاحب اصلي انقلاب، حجت خدا و توده هاي مردم بودند.‏

اينان، همان سياستمداران و قدرتمداراني هستند كه اگر مذهبي هم باشند، جهانبيني مذهبي ندارند و تنها از ادبيات ‏مذهبي، استفاده مي‌كنند، والا اگر همچون خميني كبير، توحيد افعالي را پذيرفته بودند، ولايت تكويني حضرت ولي ‏عصر(عج) به اذن خدا را مورد تمسخر، قرار نمي‌دادند و هاله‌هاي نور را نه فقط در گوشه‌اي از عالم انكار نمي‌كردند، ‏بلكه عالم را سراسر غرق در نور عنايت و تدبير خداوند مي‌ديدند. امام عارفان به ما آموخت كه سياست را و همه چيز را ‏از چنين چشم‌اندازي بنگريم و همه جا و در همه چيز و در همه پيروزي‌ها، دست خدا و عنايت حجت خدا را ببينيم و ‏هيچ حسنه‌اي را به خود، و هيچ سيئه‌اي را به خدا نسبت ندهيم و پيروزي‌ها را اتفاقي ندانيم و نگوييم فلان حادثه، اتفاق ‏افتاد، و هيچ پيروزي را نيز مغرورانه به خود نسبت ندهيم. در منطق امام خميني، نبايد از محاسبات مادي ذره‌اي غافل ‏شويم، اما هرگز نبايد در محاسبات مادي نيز غرق شد. او حتي در فرو ريختن چهارده كنگره كاخ كسري هنگام تولد ‏پيامبر اعظم(ص) علامتي معنوي بر وقوع انقلاب اسلامي ايران در قرن چهاردهم هجري مي‌ديد، در هر حادثه ظاهرا ‏طبيعي، يك زمينه ماوراءطبيعي و دست خدا را مي‌ديد، و همه پيشرفت‌ها و پيروزي‌هايي را كه نابينايان خودبين به خود ‏منتسب مي‌كردند، او كه نايب مهدي(عج) بود به مهدي(عج ) متعلق مي‌دانست و همه را از بركت او مي‌ديد.‏

من امروز نيز فقط و فقط، تحليل‌هاي سياسي از نوع امام را موفق مي‌دانم و حال كه تبديل جنبش ظاهراً كوچك پانزده ‏خرداد به يك نهضت عظيم و بين‌المللي از شرق آسيا تا قلب اروپا و از آسياي ميانه تا عمق آفريقا را مي‌بينيم، مي‌توانيم ‏آزمون موفق اين چشم‌انداز را حتي با چشم مادي هم ببينيم و هرچه هم قسي القلب باشيم، نمي‌توانيم هاله‌هاي نور خدا ‏را منكر شويم. هركس نمي‌بيند به كوري خود اعتراف كرده است.‏

وقتي محاصره نظامي و حضور اشغالگران در شرق و غرب و شمال و جنوب كه طبق محاسبات مادي، بايد به ترس و ‏ضعف و تسليم يا حتي فروپاشي جمهوري اسلامي مي‌انجاميد، پس از پنج‌سال، كاملا نتيجه عكس داده و جمهوري ‏اسلامي، قدرت اول منطقه و يكي از چند قدرت تاثيرگذار در سطح جهان شده است، آيا اين چيزي جز مديريت الهي ‏است؟ و آيا مصداق بارز عنايت حجت خدا كه متولي همه امور از طرف خدا و واسطه فيض و هدايت اوست، نيست؟ ‏آيا اين همان دست غيبي و ولايت باطني حضرت صاحب الامر(عج) نيست كه امام بارها مي‌گفت كه در حوادث ‏مختلف، مي‌بينيم كه گره‌هاي فروبسته چگونه به طرز غيرطبيعي و ماوراء طبيعي، گشوده مي‌شود در حالي‌كه هيچ ‏كاري از ما بر نمي‌آمده و گاه ما حتي از اصل خطري كه مارا تهديد مي‌كرده است، بي‌اطلاع بوده‌ايم و مقام معظم ‏رهبري نيز چندين بار اين مضمون را از امام عزيز نقل كرده‌اند.‏

اگر عده‌اي فريبكارانه تلاش مي‌كنند اين حقيقت را به طرز فكر باطل حجتيه نسبت دهند، تحريف بي‌ثمري است. ‏تفكر حجتيه‌اي، از مفهوم "مهدويت و انتظار"، فرهنگ تسليم و سازش و تفكيك دين از سياست را نتيجه مي‌گرفت و ‏به "نفي تكليف" مي‌رسيد. حال آن‌كه امام كه همواره خود و نهضت را زير سايه حضرت مي‌ديد، فرهنگ انتظار و ‏مهدويت را پشتوانه مبارزه و جهاد و سياست معنوي و انقلاب الهي خود مي‌خواند و به "اثبات تكليف" مي‌رسيد و اين ‏تفاوت بسيار مهمي است.‏

امام كه از ولايت تكويني "انسان كامل" و "ولي خدا" و از مديريت و هدايت حضرت همچون خورشيدي كه از پس ‏ابر، همچنان نور وانرژي مي بخشد سخن مي‌گفت و هرگز نه تعيين وقت براي ظهور كرد و نه مشكلات و كمبودها را ‏به پاي حضرت نوشت، آيا او ادعاي الوهيت يا ربوبيت براي حضرت و يا براي خود كرد؟ آيا اگر صاحب اصلي انقلاب ‏را حضرت ولي عصر مي‌دانست، قصد خرافه پردازي يا عوام فريبي و سلب تكليف از خود را داشت؟!‏

براي من جالب و در عين حال مايه تأسف بود كه چگونه يادآوري همين عقايد واضح شيعي و ديدگاه صريح امام با ‏وسعتي عجيب و تحريف‌هايي ناجوانمردانه از چپ و راست مورد حمله قرار گرفت! نوشتند كه احمدي‌نژاد در هيات ‏دولت موقع نهار، يك ظرف غذا هم براي حضرت روي ميز مي چيند! احمدي‌نژاد در دوره شهرداري، مسير حركت ‏كاروان حضرت از مكه به تهران را پيشاپيش آسفالت كرده است! احمدي‌نژاد مدعي ارتباط با حضرت شده و گران ‏شدن برنج را، محصول مديريت حضرت و تصميم ايشان دانسته است! و اين در حالي بود كه من چند بار گفته‌ام كه ‏برخي گراني‌ها، و نه همه آن‌ها، اتفاقا محصول مديريت پنهان و ائتلاف مافيائي در بازار با برخي سياستمداران از همان نوعي ‏كه گفتم و كار كساني است كه پس از سه سال، هنوز هم راي مردم را فصل الخطاب ندانسته و به اراده مردم در ‏انتخابات رياست جمهوري نهم، تسليم نشده اند و از مردم و دولت، يكجا انتقام مي گيرند. متاسفانه آنان‌كه مسوول ‏رسيدگي و اجراي عدالت اند نيز ، اصل وجود مفسدين اقتصادي را منكر مي‌شوند و گويا پيام هشت ماده‌اي رهبري را ‏هم شعاري و عوام‌فريبي مي‌دانند! مشاهده نور خدا در عالم سياست، و در فتوحاتي كه پياپي در لبنان فلسطين تا عراق و ‏ايران و حتي در نيويورك، به نفع ارزش‌هاي انقلابي و اسلامي واقع مي‌شود، براي آنان كه در دامان فرهنگ توحيدي ‏امام خميني پرورش يافته‌اند و براي نسل انقلاب چيز عجيبي نيست بلكه نديدن اين هاله‌هاي نور است كه عجيب وعيب ‏است. آري، حجت خدا، زنده وحاضر است و ادامه حيات در روي زمين، به اذن خدا، پيوسته به حضور حجت الهي در ‏زمين است و حضرت، اين انقلاب را و شيعه و مسلمين را و بلكه مستضعفين عالم را به حال خود، رها نكرده و نخواهد ‏كرد. آري هرگز خداوند خود را كنار نكشيده و امور عالم و آدم را به كسي جز خود واگذار و تفويض نكرده و اين ‏تفكر غاليان است اما خداوند از طريق ولي و حجت خود، عالم را مديريت و تدبير مي‌كند و مفهوم ولايت تكويني ‏اولياي الهي، همين است. ما مفتخريم كه سياستمدار به آن معني كه در ابتدا گفته شد نيستيم و ان شاءالله هرگز هم ‏نخواهيم شد. ما بايد همچون امام خميني(ره) باشيم كه خود را در محضر خدا و عامل اجرايي دين خدا و در خدمت ‏حجت خدا مي‌ديد و نه براي خود، استقلال و منيتي قائل بود و نه براي دشمنان و ابرقدرت‌ها، كمترين حيثيت و قدرتي ‏مي‌ديد. و لذا نه مي‌ترسيد، نه مأيوس مي‌شد و نه هرگز دچار غرور مي‌گشت.‏

سالگرد ‌١٤ و ‌١٥ خرداد، فرصتي براي بازگشت به جهانبيني توحيدي و هاله معنوي خميني بزرگ است و ملت ما هم ‏انتظار فرج از نيمه خرداد مي‌كشد.‏

اين دولت در سه سال گذشته كوشيده است با جهان‌بيني امام راحلمان، به صحنه بنگرد و تفكر معنوي آن مجاهد عارف ‏را خرافه نمي‌داند. سراسر زيارت جامعه كبيره كه امام آن را ترك نمي‌كرد حاوي همين جهان‌بيني توحيدي و شيعي ‏است و در عين حال اين دولت هرگز ضعف‌ها و خطاهاي احتمالي خود را در عرصه سياست يا اقتصاد به پاي امام و ‏والاتر از او حضرت وليعصر(عج) ننوشته و امروز كه با افتخار وكمال قدرت، سال چهارم خود را نيز از مبدأ ‌١٥ خرداد ‏با نشاطي همچون سال اول و روز اول به قصد تحولات بزرگ در عرصه هاي مهم مديريت و اقتصاد كشور آغاز مي‌‏كند، شجاعانه مسووليت آن را مي‌پذيرد و صادقانه، بر وجود موانع ساختاري و سياسي و مافيايي نيز تاكيد مي‌كند. اما ‏به دور از هر نوع بهانه‌جويي و عافيت‌طلبي، اعلام مي‌كند كه تا آخرين ساعت و دقيقه اين دولت، به وظيفه خود در ‏برابر خدا و مردم، عمل مي‌كنيم و با استفاده از نخبگان همفكر، موانع را به لطف خدا كنار مي‌زنيم زيرا چنانچه پيشتر ‏نيز گفته‌ام، بدون اصلاح بزرگ در سامانه اقتصادي كه اركان آن عبارتند از "نظام مالياتي"، "گمرك و واردات و ‏صادرات"، "نظام تأمين اجتماعي"، "نظام پولي و بانكي"، "نظام يارانه‌ها"، و "سيستم توزيع كالا و تجارت داخلي"، نه ‏توسعه‌مداران به توسعه خواهند رسيد و نه عدالتخواهان به عدالت، نزديك خواهند شد و اين دولت كه در پي "توسعه ‏عدالت محور" است با همه قدرت و پشتيباني ملت و حمايت رهبري و همكاري مجلس به فضل خدا در اين يكسال، ‏كليد تحولات بزرگ علمي و حساب شده در اين عرصه‌ها را خواهد زد.‏

اگر دهه چهارم انقلاب، دهه "پيشرفت و عدالت" است، بدون تغييرات بزرگ در اين چند عرصه، هيچ كاري نمي‌توان ‏كرد. هنر بزرگ، آن است كه به خداوند، اعتماد كنيم و "مردم" را باور كنيم، هاله‌هاي نور را ببينيم و به عنايت حضرت‏‏(عج)، دلگرم باشيم، و راه خميني عزيز را نه با زبان، كه با ذهن و قلب و دست، ادامه دهيم، نسخه‌هاي ترجمه‌اي را ‏تبديل به متن مقدس نكنيم و به عقل و تجربه و انديشه ايراني و جوانان دانشگاهي خود نيز احترام بگذاريم زيرا چنانكه ‏امام عاشقان و مقتداي عاقلان گفت: "ما مي‌توانيم". ملت ما توانست و به فضل الهي بيش از اين‌ها نيز خواهد توانست.‏

انتهاي پيام
چهارشنبه 22 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]