محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842315914
پشت صحنه جلسه نفتی دوحه
واضح آرشیو وب فارسی:شانا: نشست دوحه که هفته گذشته در قطر برگزار شد بیش از آنکه به دنبال تثبیت بازار ارز باشد، به دنبال جلوگیری از اقدام ایران برای بازگشت به بازار نفت بوده است.به گزارش گروه تلکس شانا به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، مدیرکل امور اوپک و ارتباط با مجامع وزارت نفت معتقد است هدف اصلی نشست فشار به ایران برای عدم افزایش تولید و صادرات خود بود. به عقیده دکتر مهدی عسلی، اگر ایران با این پیشنهاد موافقت می کرد هدف آنها تحقق می یافت و ایران عملا از دستیابی به سهم بازار خود در دوره قبل از تشدید تحریم ها ناکام می ماند، اگر هم این پیشنهاد را رد می کرد و آن را نمی پذیرفت، تقصیر کاهش بیشتر قیمت نفت را متوجه ایران کرده و ادعا می کردند ایران مانع ثبات قیمت های نفت شده است. نسیم علایی: عربستان، روسیه، ونزوئلا و قطر هفته گذشته در جلسه ای در دوحه گرد هم آمدند و به دنبال چاره جویی برای وضعیت کنونی بازار نفت برآمدند؛ نتیجه این نشست این شد که کشورهای عضو اوپک به علاوه روسیه همگی میزان تولید خود را از این پس در سطح ماه ژانویه نگه دارند. پس از این نشست نیز وزرای نفت قطر، عراق و ونزوئلا به ایران سفر کردند و خواستار همراهی ایران با این تصمیم شدند. وزیر نفت بعد از این نشست طی سخنانی که بسیار با دقت، کلمات آن انتخاب شده بود، اعلام کرد که ایران از هر اقدامی برای بهبود قیمت نفت حمایت می کند و در عین حال خواستار درک شرایط کشور از سوی دیگر تولیدکنندگان نفت شد. بعد از این وقایع گمانه های مختلفی از نتیجه این تصمیم و تاثیر آن بر بازار نفت شکل گرفت. بسیاری از کارشناسان نفتی بر این باورند که در حال حاضر همه کشورهای عضو اوپک و روسیه به غیر از ایران و عراق با همه توان در حال تولید هستند و از این پس نمی توانند تولید خود را چندان افزایش دهند. بنابراین این تصمیم تنها افزایش تولید نفت ایران در پسا تحریم را نشانه گرفته است. بنابراین بسیاری از این کارشناسان بر این باور بودند که اتحاد بین این کشورها پیش از هر اقدامی محکوم به شکست است. درخصوص اتفاقات اخیر به سراغ دکتر مهدی عسلی، رئیس امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت رفت و نظر وی را جویا شده ایم. عسلی بر این باور است که تصمیم هفته گذشته که در دوحه گرفته شد به منظور متوقف کردن افزایش تولید نفت ایران بوده است. وی همچنین با اشاره به نظرات مختلفی که از سوی مقامات روسی عنوان می شود به بی نتیجه بودن این توافق اذعان کرد و همچنین شرایط بحرانی عربستان چه از لحاظ سیاسی و چه اقتصادی را دلیلی بر اتخاذ موضعی نرم تر از سوی این کشور نسبت به گذشته اعلام کرد. عسلی شرایط کنونی بازار نفت را چندان مساعد نمی داند. با این وجود به اعتقاد وی در حال حاضر به دلیل کاهش سهم درآمدهای نفتی از بودجه کشور و همچنین متنوع تر بودن درآمدهای ایران، کشورمان نسبت به دیگر کشورهای عضو اوپک شرایط بهتری دارد. مشروح گفت وگوی «دنیای اقتصاد» با دکتر مهدی عسلی در ادامه آمده است. جناب دکتر آیا ایده فریز کردن مقدار تولید در سطح ماه ژانویه که از سوی عربستان و روسیه پیشنهاد شده است، می تواند بر قیمت نفت تاثیر گذار باشد؟ پیشنهاد متوقف کردن افزایش تولید نفت از سوی چهار کشور روسیه، ونزوئلا، قطر و عربستان در صورت همراهی سایر کشورهای بزرگ تولید کننده نفت مخصوصا عراق و ایران در کنفرانس هفته گذشته در دوحه قطر اعلام شد. با این حال توقف افزایش تولید نفت این کشورها در شرایط کنونی به خودی خود موجب افزایش قیمت های نفت نمی شود. نخست آنکه در حال حاضر دنیا با این سطح عرضه و تقاضای کنونی با مازادی حدود 5/ 1 میلیون بشکه در روز مواجه است. با تداوم تولید مازاد نفت در دو سال گذشته میزان انبارهای تجاری نفت به حد بی سابقه ای رسیده است؛ به طوری که بخشی از مازاد نفت تولید شده در کشتی ها روی دریا نگهداری می شود و تعداد روزهایی که کشورهای توسعه یافته (OECD) می توانند بدون تولید نفت و با تکیه به انبارهای تجاری نفت به فعالیت های اقتصادی خود ادامه دهند به رقم بی سابقه 67 روز رسیده است. دیگر آنکه دو کشور روسیه و عربستان در ماه ژانویه بیشترین تولید خود را داشته اند و توقف افزایش تولید از سوی این دو کشور برای بقیه ماه های سال حتی می تواند تولید این دو کشور نسبت به سال قبل را با افزایش مواجه کند. مثلا نگهداری سطح کنونی تولید نفت در روسیه که بیشترین میزان تولید آن کشور بعد از سقوط شوروی بوده است عرضه نفت در دنیا را برای ماه های آینده نیز با مازاد مواجه می کند، زیرا تولید روسیه در شرایط عادی و اگر با سرمایه گذاری های زیاد سطح بالایی نگه داشته نشود، به دلایل فنی و همچنین قدیمی بودن بخش بزرگی از میادین نفتی آن کشور، می تواند با نرخ بالایی کاهش یابد. به نظر شما این کشورها با چه هدفی دست به این اقدام زده اند؟ آیا اقدامات اخیر این کشورها را می توان موضعی در برابر افزایش تولید نفت ایران در نظر گرفت؟ پیشنهاد متوقف کردن افزایش تولید نفت از سوی چهار کشور یادشده اهدافی چند را دنبال می کرد. هدف اصلی آن بود که ایران را برای عدم افزایش تولید و صادرات خود تحت فشار قرار دهند. اگر ایران با این پیشنهاد موافقت می کرد که هدف آنها تحقق می یافت و ایران به رغم لغو تحریم ها که با تدابیر رهبری و رئیس جمهور و تلاش های قابل تحسین تیم مذاکره کننده به دست آمده بود، عملا از دستیابی به سهم بازار خود در دوره قبل از تشدید تحریم ها ناکام می ماند، اگر هم این پیشنهاد را رد می کرد و آن را نمی پذیرفت که احتمال این گزینه بیشتر می رفت، آنها می توانستند تقصیر کاهش بیشتر قیمت نفت را متوجه ایران کنند و ادعا کنند ایران مانع ثبات قیمت های نفت شده است. موضع ایران در این خصوص به چه صورت است؟ آیا ایران حاضر است از حق خود در بازار نفت بگذرد؟ موضع ایران در بیانیه وزیر نفت ایران پس از جلسه وزرای نفت ایران، عراق، قطر و ونزوئلا در روز چهارشنبه منعکس شده است. ایران از هرکوششی برای با ثبات کردن بازار نفت و اعاده قیمت های منصفانه برای نفت حمایت می کند و در عین حال از کشورهای تولیدکننده نفت به خصوص اعضای اوپک انتظار دارد که شرایط خاص ایران را در نظر داشته باشند. همان طور که عراق سال ها پس از جنگ و تحریم های اقتصادی علیه آن کشور هنوز خارج از سیستم سهمیه بندی تولید اوپک است و باوجود افزایش تولید نفت آن کشور به بیش از چهار میلیون بشکه در روز حاضر به قبول هیچ سهمیه تولیدی نیست، ایران نیز حق خود می داند تا قبل از بازگشتن به سطح تولید و صادرات قبل از تشدید تحریم های نفتی علیه کشور، از پذیرش هرگونه محدودیت بر تولید و صادرات خود امتناع کند. برخی کارشناسان بر این باورند که به دلیل روابط دیپلماتیک آمریکا و عربستان، سعودی ها با انداختن توپ به میدان ایران به دنبال تطهیر کردن خود از اتهام «مسبب اصلی افت قیمت نفت بودن» هستند، نظر شما در این خصوص چیست؟ شکی نیست که عربستان مایل است ایران را متهم به بر هم زدن موازنه بازار نفت و عامل سقوط قیمت نفت معرفی کند، اما کسی این ادعا را باور نمی کند. مقامات نفتی عربستان، زمانی که نفت ایران تحریم بود و کشور قادر نبود بیش از یک میلیون بشکه در روز صادر کند، بارها تکرار کردند که سیاست آنها حفظ سهم بازار نفت عربستان است و می خواهند تولیدکنندگان آمریکایی را که با هزینه بالاتر تولید می کنند از بازار بیرون کنند. عربستان سال گذشته که قیمت ها در حال کاهش بود باوجود اصرار ایران و سایر کشورهای اوپک نزدیک به یک میلیون بشکه به تولید خود اضافه کرد و موجب سقوط بیشتر قیمت نفت شد. حتی پنج شنبه، پس از جلسه دوحه، وزیر خارجه عربستان بار دیگر تاکید کرده است که کشورش حاضر به کاستن از تولید نفت خود نیست. بنابراین کسی این را باور نمی کند که عربستان مسوول وضع فعلی بازار نفت نبوده است. شکی هم نیست که انگیزه اصلی عربستان از ادامه این سیاست تضعیف مالی دولت ایران است همان طور که اخیرا یکی از کارشناسان شناخته شده بازارهای نفت و انرژی، دانیل یرگین، به این واقعیت اشاره کرد. در این بین برخی تحلیلگران بر این باورند که در حال حاضر توافق روسیه و عربستان چندان اهمیتی ندارد چراکه این کشورها ظرفیت خالی تولید ندارند و کشورهای ایران، عراق، لیبی، مکزیک و به خصوص آمریکا که اخیرا به عنوان تولیدکنندگان رفت و برگشتی (SWING PRODUCERS) معرفی می شود توان تغییر سطح تولیدات نفت را دارند و تغییر رویکرد آنها اهمیت پیدا می کند. به نظر شما حتی اگر ایران به توافق یاد شده بپیوندد در نبود تولیدکنندگان آمریکایی و همچنین با توجه به بد عهدی های پیشین روسیه می توان به دوام چنین توافقی امید داشت؟ روسیه، همان طور که یکی از مقامات آن کشور اشاره کرد، خواهان کاهش تولید نفت اوپک از حدود 32 میلیون بشکه فعلی به حد سقف رسمی اعلام شده برای این سازمان در سال 2011 یعنی 30 میلیون بشکه در روز است و ادعا می کند که مازاد افزایش تولید اوپک در حد 2 میلیون بشکه در روز (نسبت به سقف رسمی تولید) موجب عدم تعادل بازار شده و حال که آن کشور قبول کرده رشد تولید خود را متوقف کند (البته این در حالی است که افزایش تولید نفت روسیه بیش از این نیز آسان به نظر نمی رسد) جا دارد که اوپک نیز مازاد بر سقف تولید خود را از بین ببرد و تولیدخود را به حد 30 میلیون بشکه در روز کاهش دهد. به نظر می رسد مقامات روسی تحولات اوپک را به دقت دنبال نمی کنند زیرا در کنفرانس دسامبر گذشته اوپک عملا سقف رسمی تولید تعیین شده در سال 2011 را حذف کرد. علت نیز آن بود که با پیوستن مجدد اندونزی به این سازمان از یکسو و با پیش بینی لغو تحریم های نفتی علیه ایران از سوی دیگر حفظ سقف مزبور توجیه خود را از دست داده بود. در عین حال روسیه با پیش بینی آنکه عملا این توافق اجرا نخواهد شد در صورتی که قادر به افزایش تولید خود باشد درنگ نکرده و تولید خود را افزایش خواهد داد و عدم پایبندی اوپک به تثبیت سطح تولید را بهانه قرار خواهد داد. به همین دلیل نیز از همان ابتدا کارشناسان به بی تاثیر بودن توافق اخیر دوحه اذعان داشتند. به نظر شما در شرایط کنونی چه اقدامی می تواند موثر باشد، به طوری که هم ایران سهم خود را در بازار نفت بازیابد و هم قیمت ها در بازار نفت متعادل شود؟ چهار کشور عربستان، عراق، امارات وکویت در چهار سال گذشته و در سال هایی که نفت ایران تحریم بود، 1/ 3 میلیون بشکه تولید خود را افزایش داده اند (تولید کشورهای دیگر عضو یا کاهش یافته یا افزایشی نداشته است) و از قیمت های بالا که به دلیل کاهش عرضه نفت ایران و لیبی و افزایش تقاضا برای نفت در جنوب شرقی آسیا چند سال ادامه داشت منتفع شده اند. حال که قیمت ها کاهش یافته است از ایران می خواهند که بخشی از هزینه بازگرداندن بازارها به تعادل را بپردازد. از نظر ما عادلانه و عملی است که این چهار کشور نیمی از افزایش تولید نفت خود (یعنی 6/ 1 میلیون بشکه در روز) را کاهش دهند تا بازار به تعادل بازگردد. البته با افزایش تقاضا و قیمت های نفت این کشورها هم می توانند تولید خود را افزایش دهند. توجه شود که این موضوع از لحاظ اقتصادی هم به نفع این کشورها است. چون درآمد ناشی از افزایش قیمت ها کاهش درآمد ناشی از کاهش تولید آنها را جبران می کند. طبعا از ایران تا باز گشتن کشور به میزان تولید و صادرات خود قبل از تحریم ها نمی توان انتظار داشت که رشد تولید خود را متوقف یا کاهش دهد. برخی تحلیل جالبی درخصوص موضع و اقدامات آتی عربستان دارند، به این شکل که این کشور به شدت از افت قیمت نفت متضرر شده است؛ بنابراین به شکلی در بازار نفت عمل خواهد کرد که بهای نفت تا مرز 40 دلار برسد تا هم زیان خود از افت قیمت نفت را کاهش دهد و هم رقابت با نفت شیل را ادامه دهد، نظر شما در این باره چیست؟ شکی نیست که اقتصاد عربستان به شدت وابسته به درآمدهای نفت است و همان طور که اعلام شده با کاهش قیمت های نفت بودجه آن کشور در سال جاری میلادی با کسری حدود 100 میلیارد دلار مواجه شده است. به نظر می رسد مقامات نفتی عربستان انتظار داشتند در قیمت 60 دلار در بشکه بخش بزرگی از تولید کنندگان نفت غیر متعارف از بازار خارج شوند. در این صورت علاوه بر آنکه عربستان سهم بازار خود را حفظ می کرد نفوذ بیشتری نیز در اوپک پیدا می کرد. با این حال این محاسبات اشتباه از آب در آمد. نه تنها در قیمت های 60 دلار بلکه در قیمت های 40 دلار نیز تولید نفت غیر متعارف در آمریکای شمالی سود آور بوده و تولید نفت در آمریکا کاهش نیافت و اخیرا شرکت نفتی بریتیش پترولیوم پیش بینی کرده است که در سال های آینده تولید نفت شیل در آمریکا از 4 میلیون بشکه در روز فعلی حتی تا 8 میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت. چنانچه این پیش بینی را در کنار کاهش تدریجی رشد تقاضا برای نفت در دنیا (که به دلیل افزایش کارآیی انرژی و کاهش شدت نفت مخصوصا تحت فشار افکار عمومی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که عمدتا ناشی از استفاده از سوخت های فسیلی است اجتناب ناپذیر است) قرار دهیم معلوم می شود که آینده خوشایندی برای کشورهایی که به شدت وابسته به درآمدهای نفتی هستند پیش بینی نمی شود. در این میان عربستان سعودی از موقعیت شکننده تری برخوردار است. موقعیت بین المللی این کشور تا حد زیادی به توانایی او در حفظ سهم در بازار نفت جهان و آمریکا بستگی دارد. با کاهش اهمیت نفت عربستان برای بازارهای آمریکا از یکسو و کاهش نسبی اهمیت نفت آن کشور برای چین و هند، به دلیل افزایش صادر کنندگان نفت به آن کشورها که با سیاست متنوع کردن منابع انرژی چین و هند نیز سازگاری دارد، عربستان موقعیت بین المللی خود را هر روز بیشتر از پیش شکننده تر می یابد. به همین دلیل نیز سعی می کند با افزایش تولید نفت سهم بازار خود را حتی باوجود کاهش قیمت های نفت حفظ کند.اما این راهبرد همان طور که قبلا نیز گفته شده است مخصوصا برای عربستان راهبردی بسیار پر مخاطره است. زیرا وابستگی ساختار اقتصادی به درآمدهای نفتی از یکسو و ناکارآیی سیستم غیر دموکراتیک حکومتی که توسط مردم انتخاب نشده و طبعا پایگاه مستحکمی نیز بین مردم ندارد همراه با فساد گسترده مالی دستگاه های دولتی قابلیت های آن کشور را برای مقابله با کاهش درآمدهای نفتی در بلند مدت با تردید جدی مواجه می کند. به این دلیل تداوم قیمت های پایین نفت برای چند سال آینده و ته کشیدن ذخیره های ارزی حکومت عربستان را با چالش های زیادی مواجه خواهد کرد.همان طور که پیش بینی می شد با لغو تحریم های نفتی ایران و افزایش تولید و صادرات کشورمان که خطر کاستن از اهمیت نفت عربستان را به خصوص برای کشورهای جنوب شرقی آسیا به همراه دارد مواضع نفتی عربستان شروع به نرم شدن کرده است. عربستان هم اکنون با پیشنهاد توقف تولید نفت تلاش می کند سایر کشورهای اوپک را با خود همراه کند. اما به نظر می رسد با تداوم قیمت های فعلی و کاهش ذخایر ارزی آن کشور مواضع نفتی او هم به تدریج نرم تر شود. با این حال احتمال ماجراجویی های سیاسی و حتی نظامی این کشور (و احیانا روسیه) را برای افزایش قیمت های نفت نباید از نظر دور داشت. ممکن است هیات حاکمه عربستان به این نتیجه برسد که با ایجاد درگیری های سیاسی و حتی نظامی محدود و کنترل شده و معرفی کشورهای منطقه به عنوان دشمن می تواند ضمن افزایش قیمت های نفت به استحکام هر چند موقت حکومت خود امیدوار باشد اما عواقب این بازی های خطرناک می تواند بر خلاف پیش بینی های هیات حاکمه عربستان باشد. بازار نفت در صورتی که اقدامات اخیر بی حاصل و به نوعی صوری باشد، به کدام سو می رود؟ با توجه به رکوردشکنی حجم ذخایر نفتی، ضعف اقتصاد جهانی و... ممکن است شاهد افت قیمت ها به زیر 20 دلار باشیم. با تداوم عرضه مازاد بر تقاضای نفت در دنیا و انباشته شدن انبارهای تجاری نفت در صورتی که عرضه نفت غیر متعارف کاهش قابل توجهی نیابد (که احتمال آن در حال افزایش است) و از سوی دیگر روند کاهشی نرخ رشد تقاضا برای نفت با توجه به کند تر شدن رشد اقتصادی چین ادامه پیدا کند ممکن است قیمت های نفت با فشار فزاینده ای مواجه شود. در هر حال اعاده روند صعودی قیمت نفت بسیار تدریجی و کند خواهد بود. درصورت افت بیشتر قیمت نفت وضعیت ایران را در مقایسه با دیگر کشورهای عضو اوپک به چه شکل می بینید؟ خوشبختانه وضعیت اقتصادی ایران از بسیاری از کشورهای عضو اوپک بهتر پیش بینی می شود. نخست آنکه اقتصاد ایران تنوع بیشتری داشته و گروه نفت بخش کوچک تری از تولید ناخالص داخلی ایران را تشکیل می دهد. همچنین از سهم نفت در درآمدهای دولت در دوسال گذشته کاسته شده است. خوش بینی فعالان اقتصادی کشور نیز به دلیل لغو تحریم های بین المللی و اقبال کشورهای پیشرفته به سرمایه گذاری در ایران بیشتر از سال های قبل است. به علاه سیاست های اقتصادی دولت نیز کارشناسانه تر از گذشته بوده و با کنترل تورم و ثبات نسبی نرخ های ارز زمینه برای برنامه های انبساطی دولت به منظور تسریع رشد اقتصادی و اشتغال زایی بیشتر فراهم شده است. سازمان های مهم اقتصادی بین المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول رشد اقتصادی ایران در سال های آینده را باوجود کاهش قیمت نفت بالا برآورد کرده اند. در این میان تشکیل یک مجلس کارآمد که سازگاری بیشتری با سیاست های اقتصادی دولت داشته باشد می تواند به رشد سریع تر اقتصادی کمک کند.
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شانا]
[مشاهده در: www.shana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها