واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
ضرورت آشنایی راهنمایان گردشگری با گویشهای اصیل بومیمحلی
صنعت گردشگری پیچیده، هیجانانگیز و درآمدزا بوده و با شتاب محسوسی بهسمت مناطق روستایی میرود و در این میان، لازم است که راهنمایان گردشگری، ضمن آشنایی با زبان و گویشهای بومی محلی، اصطلاحات خاص هر منطقه را برای گردشگران بیان کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، با اضافهشدن و تشکیل کمیته گردشگری در دل ستاد خدمات سفر مازندران، اهمیت ایجاد زیرساختها برای جلب گردشگر دوچندان شده و در این راستا نیز مؤسسات گردشگری در بخش فرهنگی باید برنامههای خود را بهروز کنند. راهنمایان گردشگری و بلدهای محلی با شناخت نسبی از جنبههای مختلف مناطق گردشگری، سهم عمدهای در ایجاد جذابیت بومگردی دارند، لذا باید با فرهنگ، زبان و گویشهای مختلف آشنا بوده تا بتوانند ارتباط بهتری با اهالی روستا داشته باشند. با توجه به اهمیت این موضوع، کنجکاو شدیم تا در یکی از کارگاههای زبانشناسی وابسته به مؤسسه آموزشی «بهشت پنهان تپورستان» بهنام آموزش زبان، گویش و آیینهای مازندرانی شرکت داشته و اطلاعاتی از گویشهای مختلف طبری بهدست بیاوریم. در کارگاه زبانشناسی و گویشهای بومی محلی از اهمیت شعر و ترانه و کاربرد آن در زندگی مردم مازندران دانستیم و اینکه خصایص اقلیمی و طبیعی منطقه در این آواها و نواها به وضوح بهچشم میخورد؛ عناصری ملموس از طبیعت شامل ناهمواریها، کوه و دشت، جنگل و دریا، دامداری و کشاورزی که بهگونهای زیبا در تصاویر هنری آن راه دارند. بهراستی که موسیقی فولکلور هماهنگی مستقیمی با طبیعت دارد، در این موسیقی در هر نقطهای که باشی، دلت هوای کوهستان و دشت و جنگل دارد، بیان ساده کلمات و آهنگ دلنشین آن، اصالت را فریاد میزنند. *حروفی که حرفهای زیادی دارند در این کارگاه، برخی از نامهای محلی حیوانات اهلی مانند گوسفند، بز و گاو در گویش مازندرانی را آموختیم؛ وَره (برهای که تازه به دنیا آمده باشد)، بزکله (بزی که تازه متولد شده است)، بُزکار (بز یک تا سه ساله)، دمس (گاو یکساله)، وِرزا (گاو نری که برای شخمزدن استفاده میشود) و .... برخی اسامی نسبی مانند عمقلی (پسرعمه/عمو)، دایقلی (پسردایی) و خالقلی (پسرخاله) نیز در زبان محلی مازندرانی کاربرد زیادی دارد. جریانهای عمده باد در گویش مازندرانی و در مناطق مختلف این استان عبارتند از: وارشوا، گلهوا، سیو ابر، واگردش، کجوا و ... همچنین انواع باران مانند زلفشه (موی سر را نمدار میکند)، شِلاب (باران تند)، شال عروسی (زمانی که در هوای آفتابی قطرات باران میبارد، میگویند عروسی شغال است) و سنگتِریک (تگرگ)، گویشهای خاص مناطق مختلف مازندران است. در زبان محلی مازندرانی تمامی حروف بهتنهایی و با کسره، ضمه یا فتحه معنای خاصی دارند؛ بهعنوان نمونه حرف «کاف» با قید فتحه (کَ) در برخی نقاط مازندران بهمعنای کاه است، با قید کسره (کِ) بهمعنای کی و چهوقت و با قید ضمه (کُ) بهمعنای برخورد یا گاهی هُل دادن است. *اصلیترین عامل ارتباطی، زبان است به گفته دبیر شورای فرهنگ بومی مازندران، شناخت فرهنگ در واقع اصلیترین شاخص برای ارتباط با مردمان اقصی نقاط جهان است. پویا افغاننژاد معتقد است که مهمترین عنصر فرهنگی در بین انسانها و اصلیترین عامل ارتباطی، زبان است و به همین منظور اجتماعات مختلف انسانی براساس شرایط جغرافیایی (توپوگرافی) و آداب و رسوم مردم (مونوگرافی) دارای زبانها، گویشها و لهجههای مختلف هستند. وی از اصطلاحات برف و باران در مازندران گفت که برگرفته از شرایط جغرافیایی این استان بوده و در استانهای کویری وجود ندارد. این پژوهشگر جوان از روایات کتب تاریخی درباره مازندران گفت و اینکه سه تا چهار خان رستم در این استان گذشته و مردمان خطه مازندران اعتقادات جالب توجهی نسبت به تمامی اتفاقات در ادوار مختلف دارند.
افغاننژاد که در اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ساری مشغول فعالیت است، ضمن تقدیر از اقدامات سازمان مربوطه در حفظ اماکن زیرمجموعه و احیای آنها در استان، اظهار کرد: در بخش آموزش زبان و گویشهای مازندرانی نیز کار مشترکی از واحد آموزش ادارهکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و مؤسسه بهشت پنهان تپورستان انجام شده و کلاسهای آن همچنان ادامه دارد. وی با بیان اینکه فرهنگ اصیل مازندرانی باید حفظ و صیانت شود، افزود: شورای فرهنگ بومی مازندران به ریاست دلاور بزرگنیا مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران تشکیل شده و هدف آن نیز احیا و اعتلای فرهنگ اصیل بومی مناطق مختلف مازندران است. *ایجاد جذابیت در بومگردی با بیان اصطلاحات محلی مدیر مؤسسه بهشت پنهان تپورستان نیز در گفتوگو با فارس، گفت: کارگاه زبانشناسی و گویشهای بومی محلی، یکی از درسهای دوره راهنمایان و بلدهای محلی مازندران است که در کنار آن نیز بازیهای بومی محلی آموزش داده میشود. رضا مردانی با بیان اینکه در حال حاضر 50 فراگیر در ساری و 40 نفر در منطقه سوادکوه دورههای آموزشی زبان بومی محلی را میگذرانند، اظهار کرد: یکی از اهداف این دورهها حفظ آیینها، بازیها و آداب و رسوم مازندران و شناساندن آن به گردشگران ورودی و در کنار آن نیز ایجاد جاذبه برای جلب گردشگر بیشتر است. وی با اشاره به اینکه صنعت گردشگری رو به بومگردی رفته است، افزود: اقامت در خانههای روستایی و تجربههای جدید برای گردشگران از جمله دوشیدن شیر گوسفند و گاو، تورهای چوپانگردی و نشستن پای تجربه چوپانان مانند هواشناسی به سبک خودشان و محاسبه طول و عرض جغرافیایی به سبک سنتی، از جمله موارد مهم در بومگردی است.
مدیر مؤسسه بهشت پنهان تپورستان، راه مهم نجات مازندران از دغدغه اشتغالزایی را توجه به گردشگری عنوان و تصریح کرد: با توجه به شرایط اقلیمی و نوع پوشش گیاهی در مناطق مختلف این استان میتوان تورهای طبیعتگردی ماجراجویانه و گشتهای بومگردی، گردشگری ورزشی، سلامت و ... را راهاندازی کرد. وی ادامه داد: برای رسیدن به نتیجه بهتر لازم است که راهنمایان تورهای گردشگری و بلدهای محلی در کلاسهای آموزشی بهویژه در بخش زبان و گویشهای محلی شرکت کنند. مردانی بیان کرد: وقتی راهنمایان گردشگری به اصطلاحات بومی محلی آشنا باشند، ارتباط بهتری با بومیان برقرار کرده و این اصطلاحات و گویشها زمانیکه ترجمه میشوند، برای گردشگران جذابیت دارد. * شناخت اصالت هر فرد با گویش و زبان به گزارش فارس، زبان و گویشهای مازندرانی در طول زمان تغییر کرده و مخلوطی از گیلکی و فارسی شده است، اما هنوز هم خانوادههای زیادی هستند که با لهجههای اصیل و خاص مناطق خود صحبت کرده و بهراحتی میتوان اصالت و هویت آنها را حدس زد. راهنمایان تورهای گردشگری و بلدهای محلی نقش بهظاهر کوچک اما بزرگی در جذب گردشگران دارند، آنها با دانستن زبان و گویشهای خاص هر منطقه میتوانند جذابیت بیشتری را برای گردشگران داخلی و خارجی ایجاد کنند.
94/12/02 - 10:14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]