واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: وضعیت پیدا کردن کار مناسب نیست. جوانان جویای کار از خستگی پیدا نکردن شغلی مناسب، نفسشان تنگ آمده و دیگر نا امید شده اند. متاسفانه روز به روز به تعداد بیکاران اضافه می شود و این افراد به دلیل پیدا نکردن شغلی مناسب به سوی ادامه تحصیل روی می آورند. متاسفانه کسانی که پس از فارغ التحصیل شدن و اخذ مدارک تحصیلی از سوی دانشگاه های معتبر به سراغ شرکت های معتبر برای استخدام می روند، از راه باز می مانند، زیرا که نبود رزومه کاری در سوابقشان مورد قبول مدیران شرکت ها نیست.به گزارش صاحب نیوز ، وضعیت پیدا کردن کار مناسب نیست. جوانان جویای کار از خستگی پیدا نکردن شغلی مناسب، نفسشان تنگ آمده و دیگر نا امید شده اند. متاسفانه روز به روز به تعداد بیکاران اضافه می شود و این افراد به دلیل پیدا نکردن شغلی مناسب به سوی ادامه تحصیل روی می آورند. کسانی هم که پس از فارغ التحصیل شدن و اخذ مدارک تحصیلی از سوی دانشگاه های معتبر به سراغ کار و استخدام در شرکت ها می روند، از راه باز می مانند، زیرا که نبود رزومه کاری در سوابقشان مورد قبول مدیران شرکت ها نیست. به تازگی اما، فارغ التحصیلانی که رزومه کاری و تحصیلی خوبی هم دارند با مانع دیگری به نام «خوش تیپ بودن» برای استخدام مواجه می شوند و به علت داشتن چهره و تیپ ساده، نمی توانند در شرکت های معتبر مشغول به کار شوند! از سوی دیگر «خوش تیپی» و «زیبایی ظاهری» افراد جویای کار تنها در شرکت های خصوصی مدنظر مدیران و مسئولان مربوطه قرار نگرفته بلکه این مسئله در استخدام های دولتی مانند آموزش و پرورش نیز باب شده است! استخدام معلمان خوش تیپ! یکی از مهم ترین مسائل در نظام آموزش و پرورش، افت تحصیلی دانش آموزان شده؛ آمار مردود شدن دانش آموزان ابتدایی در حال افزایش است و میانگین معدل دانش آموزان مقطع متوسطه افت کرده و به ۱۲ رسید. موثر ترین عامل یادگیری دانش آموزان، معلمان هستند و به عقیده مسئولان برای استخدام این افراد باید ارزیابی دقیقی صورت بگیرد. تا به این وسیله دانش آموزان نمرات بهتری را کسب کنند. قرار است که هر ۵ سال یکبار برای تعیین سطح، معلمان ارزیابی شوند. اما در این میان یکی از ملاک ارزیابی آموزش و پرورش که از سوی رسانه ها منتشر شد با حاشیه هایی همراه بود. روز شنبه، دهم بهمن ماه بود که۳۰ :۲۰ اعلام کرد معلمان باید دارای ظاهری مناسب بوده و بر اساس این ملاک ظاهری آن ها باید خوش چهره و خوش بیان باشند. همچنین این رسانه از خیلی چاق و خیلی لاغر نبودن معلمان و مناسب بودن قدشان خبر می داد. اعلام این موارد از سوی ۳۰ :۲۰ باعث شد تا تعیین این ملاک ها موافقان و مخالفان زیادی را به خود جلب کند، نقد و انتقاداتی که بازار آن در شبکه های اجتماعی بسیار داغ شده بود. البته به عقیده مهندس محمدحسین سلیمی جهرمی، رئیس مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش، قصه به این شوری ها هم نیست و این موضوع به شکل درستی مطرح نشده و در تفسیر آن زیاده روی شده است. این در حالی است که به گفته مصطفی فروتن، روان شناس، مدرس و محقق علوم رفتاری درباره ارزیابی ظاهری معلمان این شیوه می تواند در تقویت نظام آموزشی موثرباشد به شرط آنکه به صورت یک امتیاز درکنار موضوعات دیگر مورد توجه قرار گیرد. وقتی که برندپوشی، ملاکی برای ارتقای شغلی در شرکت خصوصی می شود! از سوی دیگر در بسیاری از شرکت های خصوصی، تیپ افراد از دیگر شرایط استخدامی مهم تر شده است. تا جایی که برخی از مدیران این شرکت ها بدون نگاه کردن به رزومه افراد نگاهی به تیپ متقاضیان کار کرده و اگر ظاهر شخص مورد پسندشان بود، رزومه فرد را بررسی می کند و با او مصاحبه می کند. به گفته برخی از کارکنان شرکت های خصوصی، برخی از شرکت ها به دنبال استخدام افرادی هستند که تیپ های خاص می پوشند و لزوما باید لباس هایشان برند باشد. میلاد، پسری ۲۸ ساله در یکی از شرکت های خصوصی در تهران مشغول به کار است، او در این رابطه به خبرنگار «فردا» می گوید: خرداد ماه سال ۱۳۹۲ بود که در شرکتی که در آن مشغول به کار هستم استخدام شدم. در ابتدای ورود به من راجع به نحوه لباس پوشیدن حرفی نشد. به دلیل اینکه رزومه کاری قوی ای داشتم و این شرکت نیاز فوری به سرپرست یکی از واحد هایش داشت، من را استخدام کردند. مدت ها گذشت اما تغییری در حقوق من ایجاد نشد، در حالی که مدیرعامل شرکت به من وعده حقوق مدیریتی مانند سایر مدیران داده بود! این پسر ۲۸ ساله ادامه می دهد: مدیر سایر واحد ها از من بیشتر تعیین شد اما با وجود اینکه بار ها شنیده ام از شیوه کاری من رضایت دارند، تغییری در میزان حقوق من ایجاد نشد. بنابراین این مسئله را پیگیری کردم و با مدیر شرکت به گفتگو نشستم. میلاد بیان می کند: بعد از گذشت حدود دو سال و نیم از ورود من به این شرکت، مدیر عامل شرکتمان دلیل زیاد نشدن حقوقم را تیپ و لباسم دانست و در این رابطه گفت که تیپ مدیران شرکتش باید تیپ رسمی و مردانه باشد و نه تیشرت و شلوار لی! حتی او برای الگو، یکی از مدیران واحدهای دیگر که لباس های گران قیمت و برند می پوشد را مثال زد و در ادامه به من گفت که با اینکه آقای جمالی تحصیلات درست و حسابی و کارآیی خاصی برایم ندارد، اما شکل ظاهری اش برایم به اندازه ده مدیر می ارزد! برای همین است که حقوق او زیاد شده است و حقوق تو تغییری نکرده است! وی می افزاید: بعد از شنیدن صحبت مدیر شرکت، متعجب بودم که چرا در روز اول ورودم به شرکت این مسئله را به عنوان یک قانون برای من تعیین نکردند! چطور در سال ۹۲، من برای مدیریت در یکی از واحدهای این شرکت مناسب بوده ام، اما امروز دلیل زیاد نشدن حقوقم را همین تیپ کاری می دانند؟ اگر کار ما نیاز به داشتن تیپی رسمی است، چرا از روز اول به کارکنان شرکت اعلام نشده است که با لباس های رسمی به سر کار بیایند؟ برندپوشی مهم تر است یا سابقه کاری؟ سوالی که در این میان مطرح می شود این است که کارآیی و تحصیلات یک فرد برای استخدام مهم تر است یا زیبایی و تیپ او؟ مگر غیر از این است که معلمان، وظیفه ای چون تعلیم و تربیت دانش آموزان را بر عهده دارند؟ پس چطور زیبایی آن ها مدنظر قرار می گیرد؟ برندپوشی یک شخص برای استخدام اهمیت بیشتری دارد یا کارآیی او؟ البته این نکته باید در نظر گرفته شود که زیبایی ظاهری و پوشیدن لباس های برند با آراستگی تفاوت زیادی دارد. زیرا که زیبایی چهره و داشتن پول برای خرید لباس های برند از عهده افراد خارج است و نباید این ملاک ها مدنظر استخدام قرار بگیرد. فردا دریافت آخرین اخبار ایران و جهان در کانال تلگرام صاحب نیوز
یکشنبه ، ۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]