واضح آرشیو وب فارسی:دنیای معدن: دنیای معدن -نزدیک به نیم قرن از عمر صنعت فولاد ایران می گذرد، با این حال به عقیده منتقدان، این صنعت نتوانسته نسبت به عمری که از سر گذرانده است رشد و نمو داشته باشد. یکی از چالش هایی که منتقدان در رابطه با صنعت فولاد به آن اشاره می کنند وجود واحدهای بی شمار تولید فولاد در کشور با ظرفیت های پایین است. این انتقاد البته از نگاه دست اندرکاران صنعت فولاد نیز پذیرفته شده است تا آنجا که آنها در تلاشند نخستین کنسرسیوم تولید فولادکشور را در منطقه ویژه خلیج فارس احداث کنند و به فعالیت های جزیره ای فولادسازان در منطقبر این اساس چنانچه ایده ایجاد این کنسرسیوم عملی شود، شش شرکت تولیدکننده فولاد در منطقه یاد شده با هدف رسیدن به تولید10میلیون تنی با یکدیگر ادغام خواهند شد. رسیدن به تولیدی 10 میلیون تنی در منطقه ویژه خلیج فارس هدفی است که رئیس انجمن فولادسازان آن را به «دنیای اقتصاد» می گوید. به عقیده مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه اصفهان، در صورت رسیدن به این هدف، با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه ویژه خلیج فارس و قرار داشتن آن در کنار دریا، می توان روی صادرات این حجم از تولید حساب ویژه ای باز کرد. با این تفاسیر به نظر می رسد چنانچه این طرح عملیاتی شود، صنعت فولاد ایران بتواند در مسیر بلوغ خود گام بردارد، هرچند این بلوغ نسبت به همسالان این صنعت در کشورهای دیگر با فاصله ای چشم گیر آغاز شده باشد. بهرام سبحانی به عنوان یکی از حامیان طرح ادغام شرکت های فولادی در منطقه ویژه خلیج فارس در رابطه با احتمال تشکیل کنسرسیوم فولاد در منطقه ویژه خلیج فارس به «دنیای اقتصاد» گفت: اگر بخواهیم ملی فکر بکنیم این اتفاق باید رخ بدهد، در حال حاضر شش شرکت در منطقه ویژه خلیج فارس به صورت جزیره ای مشغول به کار هستند و سرمایه گذار ی های آنها هم به صورت لکه ای است که این شکل از فعالیت به معنای اتلاف وقت، انرژی و منابع است. سبحانی در ادامه با اشاره به این نکته که در سیستم فعلی هرکدام از این شرکت ها باید به تنهایی برای خود زیربناهایی فراهم کنند، می گوید: در حال حاضر یکی از بزرگ ترین مشکلات صنعت فولاد ما تولید در ظرفیت های پایین است که اصلا اقتصادی نیست. با توجه به این نکات پیشنهاد ما این بود همه شرکت هایی که در این منطقه سرمایه گذاری کرده اند یا در حال سرمایه گذاری هستند تبدیل به یک مجموعه مشترک بشوند و هر کدام از اینها سرمایه گذاری های خود را به عنوان آورده به شرکت مشترک بیاورند، همان طور که امروز شرکت ها یا بانک های مختلفی در فولاد مبارکه سهامدار هستند و به نوعی صاحب این مجموعه بزرگ هستند. سبحانی عقیده دارد چنانچه این اتفاق عملیاتی شود و هرکدام از شرکت های حاضر در منطقه ویژه خلیج فارس سرمایه گذاری های خود را به عنوان سهم و آورده به یک شرکت مشترک بیاورند، می توان با تکیه بر پتانسیل های موجود برنامه ریزی خوبی برای آینده این منطقه کرد. او در توضیح بیشتر می گوید: با راه اندازی یک شرکت ادغامی فولاد در منطقه می توان یک مجموعه بزرگ 10 میلیون تنی را تعریف کرد که این اتفاق یک همگرایی در منطقه ایجاد می کند و هزینه ها را به شدت کاهش می دهد. در چنین شرایطی یک پست برق کافی خواهد بود یا یک خط راه آهن کفایت خواهد کرد، زیرا زیربناها همگی مشترک خواهند شد، برای مثال هرکسی برای خودش به تنهایی یک سیستم تصفیه آب تاسیس نخواهد کرد و یک مجموعه متمرکز در منطقه برای تولید فولاد ایجاد خواهد شد. چنین شکلی از سرمایه گذاری هزینه های تولید را کاهش می دهد و رقابت در بازارهای جهانی را نیز ساده تر می کند. ظرفیت تولید 10 میلیون تنی در منطقه وجود دارد سبحانی در پاسخ به این سوال که عدد 10 میلیون تن تولید برای کنسرسیوم تولید فولاد تا چه میزان قطعی است، می گوید: این رقم اولین بار بعد از سفر رئیس جمهوری به هرمزگان مطرح شد. این سفر چیزی حدود یک سال قبل انجام شد و رئیس جمهوری در این سفر اعلام کرد که این منطقه باید سالانه 10 میلیون تن فولاد تولید کند. واقعا چنین پتانسیلی نیز در منطقه وجود دارد، از قرار داشتن در کنار دریا گرفته که کار صادرات را بسیار آسان می کند تا نیروی انسانی و مسائلی از این دست. سبحانی با تاکید بر اینکه در طرح ها و سرمایه گذاری های جدید هدف باید تولید فولاد برای صادرات باشد، گفت: ما تاکنون برای تولید 25 میلیون تن فولاد سرمایه گذاری کرده ایم، در نهایت در افق 1404 شاید برای مصرف داخلی خودمان به 5 میلیون تن تولید بیشتر نیاز داشته باشیم که در مجموع می شود 30 میلیون تن، در چنین شرایطی باید برای چیزی حدود 20 تا 25 میلیون تن برنامه صادرات داشته باشیم، زیرا قرار است در افق سال 1404 تولید ما 55 میلیون تن باشد. در چنین شرایطی منطقه ویژه خلیج فارس پتانسیل های خوبی هم برای تولید و هم برای صادرات دارد، زیرا مهم ترین ویژگی این منطقه قرار گرفتن در کنار دریا است. این ویژگی جغرافیایی هزینه های حمل و نقل را برای صادرات به شدت کاهش می دهد. برای مثال ما در فولاد مبارکه تولید می کنیم و آن را برای صادرات به بندرعباس می فرستیم یا مواد اولیه را برای صادرات به بندرعباس می فرستیم اما اگر امکانات تولید در این منطقه وجود داشته باشد این مواد اولیه در منطقه تبدیل به کالا و سپس یکجا صادر می شود. طرح ادغام و مساله بلوغ اگرچه حرکت به سوی طرح ادغام شرکت های فولادی به دلیل مزیت هایی که دارد از نگاه کارشناسان اقدامی ناگزیر ارزیابی می شود، اما با توجه به دشوار بودن این فرآیند و هماهنگ کردن شش شرکت با یکدیگر آیا تجربه و بلوغ کافی برای این اقدام وجود دارد؟ سبحانی در پاسخ به این سوال می گوید: امیدوارم این بلوغ در میان تمام شرکت هایی که در منطقه ویژه خلیج فارس سرمایه گذاری می کنند وجود داشته باشد هرچند در صحبت های اولیه همگی موافقت خود را با این ایده اعلام کرده اند، زیرا این ایده در کل خوب است و همه کلیت آن را قبول دارند، تنها چیزی که باقی می ماند این است که دل به کار بدهند و این پروژه ملی که به نفع همه است را به پیش ببرند. اجرای چنین پروژه ای قطعا به زمان زیادی نیاز خواهد داشت، سبحانی در رابطه با این موضوع که این پروژه برای به نتیجه رسیدن به چه مدت زمان نیاز خواهد داشت می گوید: ببینید ما اگر در هرمزگان طرح توسعه داشته باشیم منتظر نمی مانیم تا ببینیم کنسرسیوم به چه نتیجه ای می رسد طبعا ما کار خود را انجام می دهیم اما از طرفی جرقه این ایده را هم زده ایم که کارهای آن از حالا شروع شود، مثلا صبا فولاد در منطقه یک طرح احیا اجرا می کند اما اگر همین طرح با هرمزگان، کاوه جنوب و باقی شرکت ها به صورت اشتراکی انجام شود می توان به یک طرح هشت تا 10 میلیون تنی رسید که بسیار اقتصادی است و قابلیت فراوانی برای صادرات ایجاد خواهد کرد. سبحانی در پاسخ به این سوال که از نگاه او بزرگ ترین چالش طرح ایجاد نخستین کنسرسیوم فولاد کشور چیست، می گوید: این طرح هرچقدر چالش داشته باشد از چالش تک روی یا احداث واحدهای لکه ای و جزیره ای و با ظرفیت پایین کمتر خواهد بود. در واقع چالش اصلی، شرکت های کوچک و با ظرفیت پایین هستند. امروزه یک واحد 800 هزار یا یک میلیون تنی است که چالش به شمار می رود، زیرا برای تولید یک میلیون تن فولاد باید هزینه های زیادی بابت آب، برق، گاز و راه آهن پرداخت شود تا در نهایت به یک تولید اندک منتج شود در چنین شرایطی هزینه سرمایه گذاری برای تولید هر یک تن فولاد به شدت افزایش پیدا می کند، درحالی که یک طرح 10 میلیون تنی هم همان راه آهن یا همان پست برق را نیاز خواهد داشت. آن طور که از گفته های سبحانی برمی آید او نگرانی چندانی در رابطه با بازار صادراتی برای تولید 10 میلیون تنی فولاد در منطقه ویژه ندارد و می گوید: ما در زمان تحریم ها به صادرات خود ادامه دادیم حالا که تحریم ها برداشته شده اند قطعا کار ما راحت تر خواهد شد ضمن اینکه ایران در رابطه با فولاد مزیت های زیادی نسبت به باقی تولیدکنندگان در دنیا دارد و کیفیت محصولات ایرانی در بازارهای جهانی پذیرفته شده است.
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنیای معدن]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]