واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: آخرین کنسرت تور کنسرت «ناگفته» در شب تولد شوالیه آواز ایران، برگزار شد و دوهزار نفر یک صدا تولد استاد ناظری را تبریک گفتند و برای او آرزوی سلامتی کردند.به گزارش پارس به نقل از تسنیم، تور دوم کنسرت «ناگفته» ساخته حافظ ناظری، هشتم بهمن ماه در شهر رشت و در میان استقبال مخاطبان برگزار شد و در ادامه به شهر ساری، کرمان و کرج سفر کرد. پیش تر گروه «ناگفته» در شهرهای شیراز، کرمانشاه و تهران به روی صحنه رفته بود. بعد از آغاز سال نو، تور سوم «ناگفته» آغاز می شود. کنسرت شهر کرج بیست و نهم بهمن ماه مصادف با تولد استاد ناظری برگزار شده بود و همین موضوع گروه «ناگفته» را بر آن داشت تا سورپرایزی را روی صحنه برای استاد تدارک ببینند. کنسرت با صحبت های استاد ناظری پیرامون اهمیت موسیقی بر فرهنگ مردم آغاز شد. استاد در ابتدای صحبت هایش بابت تاخیری که در اجرای برنامه به وجود آمد عذرخواهی کرد و گفت: «متاسفانه این تاخیر ها به بخشی از زندگی روزمره ما بدل شده، من همواره سعی کردم که اجرا هایم مانند همه جای دنیا راس ساعت شروع شود اما متاسفانه عواملی دست به دست هم می دهد که باعث این تاخیر ها می شود.» او ادامه داد: «اکثر سالن هایی که در ایران برای موسیقی تدارک دیده شده مناسب موسیقی نیستند. شاید یک سری موسیقی های سطحی در این سالن ها بتوان شنید اما برای موسیقی فاخر سطح این سالن ها بسیار پایین است.» ناظری پیش از آغاز قطعه «راست بگو نهان مکن» با شعری از مولانا گفت: «مولانا سخنان عارفانه را به درستی با طنز همراه می کرد؛ همین موضوع هم باعث اثرگذاری بیشتر آثار او در طول سال ها شده است. متاسفانه در جامعه ما تعارفات و مسائلی از این دست باعث شده تا ما کمی از راست گویی فاصله بگیریم و به پنهان کاری روی بیاوریم. این موضوع به ظاهر ساده این روز ها به آفت اخلاقی ما بدل شده است. مولانا که در آن دوران پی به این حقیقت برده بود، با زبان طنز به این موضوع در شعرش اشاره می کند و می گوید «دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن/ چون خمشان بی گنه روی بر آسمان مکن/ باده خاص خورده ای نقل خلاص خورده ای/ بوی شراب می زند خربزه در دهان مکن». در این اجرا آتنا اشتیاقی نوازنده ویولن سل حضور نداشت و سالار غفاربجویی جایگزین او شد. به همین دلیل به جای سولو نوازی ویولن سل، امین غفاری با ویولا آن قطعه را به زیبایی نواخت. سپس کنسرت با قطعه ای از آلبوم «ناگفته» ادامه یافت. بعد از پایان این قطعه بابک غسالی به تک نوازی عود پرداخت که با استقبال مخاطبان مواجه شد و سپس امین غفاری و پدرام فریوسفی به دونوازی پرداختند. در این اجرا ها شیوا سروش به عنوان خواننده سوپرانو یک، مهرناز شاه محمدی سوپرانو دو و الهه حیدری به عنوان خواننده متسو سوپرانو حضور داشتند. بعد از اجرای مثنوی خوانی، حافظ ناظری با اشاره به این موضوع که امشب برای من شب خاطره انگیزی است گفت: «متاسفم در شرایطی برای مردم نازنین سرزمینم به اجرای برنامه می پردازم که نمی توانیم به دلیل سالن های نامناسب، صدای واقعی ساز ها را به گوش مخاطبان برسانیم. شانزده سال پیش در چنین شبی برای مردم نازنین کرج در کنار پدرم به اجرای برنامه پرداختم و فردای آن روز تهران را به مقصد نیویورک برای تحصیل در رشته موسیقی و کشف افق های تازه در این عرصه ترک کردم و حال خوشحالم که پس از گذشت این سال ها یک بار دیگر در کنار مردم نجیب و هنردوست این شهر به اجرای برنامه می پردازم. اما امشب جدا از این حس خاطره انگیز، برای من یک شب مهم و با شکوه است. اعضای ارکستر یک سورپرایز ویژه تدارک دیده اند.» وقتی صحبت های حافظ به اینجا رسید پدرام فریوسفی آهنگ «هپی بردز دی» را نواخت و سالن تا مرز انفجار پیش رفت. سپس حافظ ناظری به نمایندگی و با همراهی اعضای «ناگفته» دست گلی از نرگس را به استاد تقدیم کرد و بر شانه های پدرش بوسه زد و گفت: «کنار شما بودن برای من افتخار بزرگی است. استاد ناظری روح بی تکرار موسیقی ایران هستند و خلاقیت هایی که در موسیقی سنتی ایران ایجاد کردند با گذشت سالیان سال هنوز تکرار نشده است. ایشان آواز حماسی را که سال ها در موسیقی ایرانی فراموش شده بود دوباره به موسیقی برگرداندند و این میراث گرانبها را به جا گذاشتند. درک کم نظیر استاد از اشعار مولانا و فردوسی باعث شد تا با جسارت مثال زدنی این اشعار را با موسیقی ترکیب کنند و به بهترین شکل به مخاطب ارائه دهند. اخلاق درویشی و منش فروتنانه استاد ناظری او را از بسیاری متمایز کرده و مجموعه این خصوصیات از او یک اسطوره ساخته است.» استاد ناظری در جواب ابراز محبت مخاطبانش گفت: «در سال های اخیر تولد اهمیتش را در قیاس با گذشته برایم از دست داده است. برخی از دوستانم از پیش به من گفتند که امشب کنسرتی را برگزار نکن و اجازه بده تا مراسمی را برایت تدارک ببینیم، در پاسخ آن عزیزان گفتم، بهترین هدیه برای من روی صحنه و با مردم بودن است. من حتی نمی خواهم ثانیه ای از وقت شما را به جز برای آواز خواندن و اجرای موسیقی بگیرم و صرف برگزاری مراسم تولد بکنم، اما باز هم از ارکستر متشکرم که لطف داشتند و من را سورپرایز کردند. از لطف بی پایان شما هم متشکرم.» استاد در پاسخ به یکی از تماشاگران که با صدای بلند برای استاد آرزوی طول عمر کرد گفت: «من مدتی است که کوله بارم را بستم، آماده سفر هستم. ممنون که برای من آرزوی طول عمر می کنید، اما همهٔ ما زود تر و دیر تر باید برویم و زیاد ماندن در این دنیا فایده خاصی هم ندارد. در این دنیا ما زمان کوتاهی خواهیم ماند در حالی که در جهان دیگری باید میلیون ها سال به سر ببریم.» بعد از صحبت های استاد، قطعه پایانی کنسرت «بالاروم» شروع شد. در این قطعه دونوازی شهریار نظری نوازنده «دف و بم باژ» و فرهاد صفری «زروان و کارنگ» به شدت مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]