واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: تمام حاضران در تالار طوری ایستاده یا نشسته بودند که پشت به طرف دیوار و رویشان به سوی میانه تالار بود و هیچ کس پشت دیگری قرار نگرفته بود، این رسم در ایران و در تمام مجامع آنان متداول است.عصر بانک ؛ یک چهارم مایل مانده به شهر بیش از دو هزار نفر مردم پیاده (که اکثر آنها ارامنه مسیحی بودند) با پنج پرچم کوچک که بر سر چوب های بلندی استوار بود و هر کدام از سوی مرد نیرومندی حمل می شد در انتظار ما جمع شده بودند. آنان موسیقی شاد و مخصوصی را با سنج، آلتی شبیه دو بادیه مسین که به یکدیگر می کوفتند، نی لبک و دیگر آلات موسیقی ناشناخته که تمام آنها را قادر به دیدن نبودیم می نواختند و به این وسیله رسیدن ما را به شهر خوش آمد گفتند. چند نفر دیگر با تکان دادن دست خود ابراز خوشحالی می کردند و کلاه خود را دور سر می چرخاندند، سپس به هوا پرتاب می کردند و دوباره آن را می گرفتند و در مقابل و نزدیک ما فریاد خوشحالی می کشیدند. در اینجا خان برای سومین بار ایستاد و با فرستادگان اشربه نوشید. هنگامی که به دیوار شهر نزدیک می شدیم، تعداد زیادی طبال، نوازنده شیپور و ترومپت روی آن ایستاده و همراه با سایر خوانندگان چنان سر و صدایی به راه انداخته بودند که انسان قادر نبود حتی صدای خود را بشنود. خان، سفرا و همراهان بلندپایه آنان را برای صرف ناهار به قصر خود دعوت کرد و از میان حیاط تا در کاخ همراه آنان بود، ولی خدمه دربار خان ما را وادار کردند که در مقابل دروازه قصر از اسب پیاده شویم و طول حیاط را پیاده بپیماییم، اطاق ها با قالی های زیبا مفروش بودند، وقتی که دیدیم ایرانی ها کفش خود را از پا خارج می کردند و جلوی درگاهی اتاق می گذاشتند و با جوراب داخل می شدند، خجالت کشیدیم که با پوتین های کثیف وارد اتاق شویم، ولی به ما گفتند بدون هیچ گونه ناراحتی پای درون اتاق بگذاریم. از میان سه محوطه زیبا به تالار باشکوهی که از قبل آماده کرده بودند هدایت شدیم. این تالار با نقاشی و قالی های زیبا آراسته شده بود و در میان آن حوضی ساخته بودند که از فواره وسط آن آب مانند یک شیشه پهن فوران می کرد. اطراف حوض را بطری های شیشه ای و نقره ای پر از اشربه چیده بودند که کنار آن انواع شیرینی ها به چشم می خورد. برای جلب رضایت ما تعدادی صندلی آوردند و به ترتیب مقام و درجه ما را بر آن نشاندند.خان میان تالار کنار حوض بر صندلی نشست و فرستادگان را طرف راست خود نشاند. طرف چپ او کلانتر، منجم، پزشک مخصوص و بسیاری از بزرگان دیگر بر زمین نشستند و اعضای کمیته در طرف راست سفرا و مقابل خان و مطربان قرار گرفتند. کنار در ورودی تالار جوان هایی با لباس زربفت، در حالی که تیر و کمان خود را آماده پرتاب نگه داشته ایستاده بودند. تمام حاضران در تالار طوری ایستاده یا نشسته بودند که پشت به طرف دیوار و رویشان به سوی میانه تالار بود و هیچ کس پشت دیگری قرار نگرفته بود، این رسم در ایران و در تمام مجامع آنان متداول است. /دنیای اقتصاد
شنبه ، ۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]