تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817061391
من فیلمسازم فقط پلان می گیرم
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: مهربانو ابدی دوست «آخرین بار کی سحر را دیدی» آخرین فیلم فرزاد موتمن است که در بخش سودای سیمرغ سی وچهارمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و نامزد بخش بهترین کارگردانی شد. موتمن که از او فیلم «سایه روشن» درحال اکران است، هیچ گاه خودش را محدود به یکی، دو ژانر نکرده است و قواعد و رسم خاص خودش را در فیلم ساختن دارد. او بعد از ساختن فیلم هایی چون «پوپک و مش ماشاءالله» ، «خداحافظی طولانی» و «بیداری»، فیلم پلیسی «آخرین بار کی سحر را دیدی» را کارگردانی کرده است. این فیلم حین ساخت حواشی زیادی داشت که برای چندبار توقیف شد. یکی از این حواشی حضور فریبرز عرب نیا در نقش پلیس بود که در یک قسمت مانده به پایان فیلمبرداری به دلیل پایان قراردادش فیلم را دچار حاشیه کرد. عرب نیا برخلاف شنیده های قبل از نمایش فیلم نتوانسته بازی متفاوتی از خود به جای بگذارد و بازی اش بی شباهت به بازی در فیلم «باج خور» نیست. علاوه بر عرب نیا، سیامک صفری و ژاله صامتی نیز در این فیلم بازی می کنند. بدون شک پیشنهاد ساخت فیلم «آخرین بار کی سحر را دیدی» از طرف دیگران به شما بوده است. هیچ کدام از فیلم هایی که ساخته ام فیلم هایی نیستند که من دنبال شان رفته باشم، همه فیلم هایی که تا حالا ساخته ام به من سفارش داده شده اند. شما فیلمسازی هستید که تقریبا به جز یکی یا دو کار، روی فیلمنامه های متفاوت کار کرده اید و حساس بودن شما برای ما بسیار مشهود است. چطور شد ساخت این فیلمنامه را به عهده گرفتید؟ فیلمنامه پلیسی بود با یک پس زمینه اجتماعی، خب هرکسی این فیلمنامه را می دید علاقه مند می شد این کار را بسازد. شما چرا علاقه مند شدید آن را بسازید؟ چون تا حالا فیلم پلیسی نساخته بودم. خیلی دوست دارم ژانر های مختلف را تجربه کنم. تم فیلمنامه جست وجو بود که آن هم مرا کنجکاو کرد و به یاد فیلم «جویندگان» جان فورد انداخت و کنجکاو شدم یک فیلم جست وجوگر بسازم. تفاوت اساسی این فیلم با فیلم های دیگرم ریتم تند و پرشتاب آن بود که این هم خودش تجربه ای بود. خودتان فیلمنامه ای ندارید که بخواهید آن را کارگردانی کنید؟ من نمی نویسم، فقط کارگردانی می کنم. یعنی امیدوار نباشیم که روزی فیلمنامه ای از شما در سینما ببینیم؟ شاید بخواهم این کار را انجام دهم ولی این فیلمنامه آخرین فیلمی خواهد بود که می سازم. فیلم شما در مورد پرونده قتل پل مدیریت است و به موازات آن داستان قتل دختر دیگری هم به تصویر کشیده می شود. برداشت ها از فیلم زیاد بوده است. آیا همه اینها مثل پدر متعصب در خانواده، روراست نبودن با خانواده، مشکلات زنان در جامعه و... را در نظر داشتید؟ همه اینها می تواند باشد. از نظر من این فیلم فیلمی پلیسی است، هیچ وقت حرف های یک فیلم برایم اهمیت ندارد. استراکچر، فرم و معماری ای است که برایم اهمیت دارد. هیچ وقت برایم مهم نیست یک فیلم چه می خواهد بگوید، مهم این است که یک فیلم چطور ساخته می شود، شاید هرکسی از زاویه ای که دارد به این فیلم نگاه می کند. یک عده می گویند چرا اینقدر در مورد دیگران حرف می زنیم و قضاوت می کنیم و متوجه نیستیم حرف هایی که می زنیم می تواند ابعاد تراژیکی پیدا کنند. نگاه شما به عنوان کارگردان چگونه است؟ من از زاویه دیگری به فیلم نگاه می کنم. فیلم با صحنه قتل یک دختر روی پل مدیریت شروع و تمام می شود. مساله اصلی که مطرح می شود این است که تا چه زمانی جامعه به ویژه زنان جوان باید قربانی خشم آنی مردان اطراف خودشان باشند، آن هم به دلیل برخی تعصباتی که وجود دارد. شما اینها را به فیلم اضافه کردید یا در فیلمنامه بود؟ چون فقط به قتل دختر در پل مدیریت اشاره می شود اما داستان در مورد دختری است که به دست برادرش کشته شده است؟ این موضوع را نویسنده فیلمنامه مطرح کرده است نه من. من نه فیلسوفم و نه روانشناس، من فیلمسازم و فقط پلان می گیرم. آیا چهره ای که از پلیس در فیلم «آخرین بار کی سحر را دیدی» تصویر کردید همان بود که در فیلمنامه وجود داشت؟ ما سعی کردیم تصویر پلیس نزدیک به واقعیت باشد. در تولید این فیلم مشاورانی از ناجی هنر داشتیم که با ما همکاری می کردند. پلان به پلان و حتی دیالوگ به دیالوگ با مشاوران هماهنگ می شدیم. ما مجبور شدیم خیلی از جزئیات فیلمنامه را با توجه به اینکه متناسب با اداره آگاهی نبود، تغییر دهیم و درنهایت این شد که شما می بینید. چرا از بازیگران نوپا هم استفاده کردید؟ جوان و تازه کار هستند. از طرفی فیلم فریبرز عرب نیا، ژاله صامتی و سیامک صفری را هم داشت. چهره هایی که شما انتخاب کردید می توانند در فروش فیلم موثر باشند؟ نه به تنهایی. مردم بیشتر با قصه به سمت سینما می روند ولی به شخصه برای خودم بازیگر مهم است. ولی وقتی بازیگری را انتخاب می کنم به این فکر نمی کنم که چقدر می تواند بفروشد یا نفروشد بلکه به این فکر می کنم که چه چیزی درست است. انتخاب بازیگران به چه صورت بود؟ برای نقش پدر و مادر سحر باید از بازیگران باسابقه استفاده می کردیم که به نظر من زوج ژاله صامتی و سیامک صفری خیلی انتخاب مناسبی بود. من از بازی شان راضی هستم، مخصوصا صحنه ای که صامتی در پزشکی قانونی بازی می کند. دسته دوم بازیگرانی بودند که دهه هفتاد به سینما راه پیدا کرده ولی دیده نشده اند و دسته دیگر هنرجویانی هستند که از کلاس هایم به سینما آمده اند و افراد مستعدی هستند که دوست داشتم استعداد آنها هم دیده شود، البته از همه آنها دعوت به کار کردم. بعد از تست بازیگری چند نفری انتخاب شدند. همه آنهایی که نقش های کوتاه بازی کردند، هنرجویان من هستند. آقای عرب نیا بازیگری است که در این سال ها حاشیه های زیادی دارد. شما چطور با ایشان کار کردید؟ من مشکلی با عرب نیا ندارم. به هرحال عرب نیا بازیگری است که ایده های خودش را دارد، البته ایده هایش در تضاد با چیزی نیست که ما می خواهیم. من هم دکوپاژ و میزانسن خودم را دارم. سعی می کردم بعضی از چیزهایی که عرب نیا اصرار داشت را در میزانسن بگنجانم که خوب هم می شد، اگر هم نمی گنجید می گفتم نمی شود. قبول می کرد؟ تقریبا آره. ولی با هم بحث و گفت وگو می کردیم البته یک واقع گرایی در فیلم وجود داشت که من سعی کردم بازیگران را محدود نکنم. اجازه دادم بازیگران از خود بیشتر مایه بگذارند، یعنی به آنها میزانسن نمی دادم و می گذاشتم میزانسن شکل بگیرد. پس در این کار کمتر کارگردانی کردید؟ تقریبا، داستان این را می طلبید.
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[مشاهده در: www.farheekhtegan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها