واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: تاکنون در ۲ پرونده «چرا نباید به سرمایه داری رای بدهیم؟» و «نقشه تخریب استقلال ملی»، از اهمیت «انقلابی رای دادن» گفتیم و علت سرخوردگی بخش بزرگی از مردم، پس از انتخاب گزینه های همراه یا همکار در تحقق اهداف نظام سرمایه داری را بیان کردیم.به گزارش تسنیم ، تاکنون در ۲ پرونده «چرا نباید به سرمایه داری رای بدهیم؟» و «نقشه تخریب استقلال ملی»، از اهمیت «انقلابی رای دادن» گفتیم و علت سرخوردگی بخش بزرگی از مردم، پس از انتخاب گزینه های همراه یا همکار در تحقق اهداف نظام سرمایه داری را بیان کردیم. خلاصه ماجرا این بود که رای به گزینه های حامی نظام سرمایه داری، نوعی عمل ضدانقلابی است چرا که آنها به وضوح از برنامه خود برای تقابل با «استقلال ملی»، در قالب حذف طرح های عدالت اجتماعی به رنج به دست آمده جامعه ایرانی همچون «یارانه ها»، «مسکن مهر»، «آموزش وپرورش رایگان»، «طرح تحول نظام سلامت»، «صنعت نفت ملی» و «برابری قانونی» سخن می گویند و «اشراف سالاری» را بدون توجه به «فاصله طبقاتی» روزافزون جامعه، با شعار «مردم بدهکار سرمایه سالاران»! ترویج می کنند. طبیعتا یک درصدی ها در همه جوامع آلوده به لیبرالیسم، از پول و رسانه و سایر ابزارهای قدرت برخوردارند و به رغم جمعیت کم به طور معمول تلاش های توده غیرمنسجم و درمانده ۹۹ درصدی را برای «تغییر» وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، نقش بر آب می کنند. اما در یک جامعه انقلابی و ارزشمدار همچون ایران، مسیر برای انتخاب صحیح و آگاهانه بسته نیست و اشراف «شکستنی» هستند. می دزدم پس هستم! البته باید قبول کرد غربگرایان، در برنامه سازی برای دیگر گروه ها و احیانا رقبا خوب عمل می کنند و به طور معمول وحدت آنها بر اصول سرمایه سالارانه و پشتیبانی از باطل، بیشتر از حق طلبان است اما پاشنه آشیل شکست آنها به دست توده مردم «فساد اقتصادی» است. سرمایه به دست آمده از مسیر دزدی و رانت خواری را شاید بتوان چند سالی «آبرومندانه» جلوه داد ولی بالاخره سبک زندگی قارونی، ماهیت تجارت پرفساد قارونیان را افشا خواهد کرد و آن زمان است که اشراف با ماله رسانه های زنجیره ای، رفع و رجوع ظاهری ماجرا را با توسل به انواع حیله های تبلیغاتی و سیاسی در پیش می گیرند. فساد راستی و چپی نمی شناسد اما ذات آرمان سرمایه داری یعنی فربه کردن یک طبقه یک درصدی با حق و حقوق ۹۹ درصد مردم، برآمده از دزدی اقتصادی است. پس مردمی را که مستاصل از اختلاف طبقاتی و فساد ساختاری، به بانیان و مروجین سرمایه داری و اشراف سالاری در ایران پس از پایان جنگ، رای می دهند باید توصیه به بازنگری بنیادین در اهداف انقلابی کرد حتی اگر حقیقتا «انقلابی» نباشند! گرایش فطری شاید راز دعوت رهبر انقلاب از همه آحاد جامعه برای شرکت در انتخابات اعم از موافقان نظام و مخالفان نظام در تلاش برای برهم زدن موازنه قدرت باشد. «مردم» به معنای عام کلمه، چه انقلابی باشند و چه به دلایل متنوع «انقلابی بودن» را فراموش کرده یا کنار گذاشته باشند جزئی از طبقه ۹۹ درصدی مخالف با اهداف نظام فسادآور و ضدمردمی سرمایه داری به حساب می آیند. یعنی برای آنها فرقی ندارد که نظر مثبت شان درباره ارزش های بنیادینی همچون «عدالت»، «پاکدستی»، «مردم گرایی»، «مبارزه با اختلاف طبقاتی»، «مخالفت با ظلم» و «استقلال طلبی» را به گزارشگر شبکه ضدانقلاب «بی بی سی» بگویند یا خبرنگار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران! مردم براساس فطرت بیدارشان، با دزدی و تقلب و فساد مخالفند و خوبی ها را پاس می دارند. اتحاد ۹۹ درصدی مرز میان خوبی و بدی برای قاطبه مردم روشن است و خوب می دانند که مثلا طیفی که برای «محرمانه کردن» همه قراردادها و معاهدات اقتصادی و سیاسی ملت تلاش می کند، ریگی به کفش دارد! برای مردم ذات فعالیت رسانه های زنجیره ای به خرج یک مفسد اقتصادی گردن کلفت که به دروغ در فیلم انتخاباتی فلان نامزد «اشک تمساح» برای فقرا می ریزد، زیر سوال است. مردم در تشخیص سبک زندگی قارونی از ساده زیستی مردمی هیچ مشکلی ندارند و به سادگی سوال مهم «از کجا آورده ای؟» را بر زبان جاری می کنند. برای مردم بدیهی است که با رای آلوده نمی توان سیستم را از آلودگی پاک کرد. پس حضور حداکثری آنها در هر شرایطی به نفع حامیان عدالت و در مسیر اصلاح جامعه است، چرا که مردم حتی اگر انقلاب ۵۷ را دوست نداشته باشند، حرکت انقلابی برای پاکسازی جامعه از فساد اقتصادی و اشراف سالاری و اختلاف طبقاتی را دوست دارند، بنابراین حرکت ارزشی این است که انقلابی ها از آنها که «رای نمی دهند» یا به هر دلیلی «از انقلاب دلسرد شده اند» نیز بخواهند «انقلابی رای بدهند»! چرا که نفع رای به مخالفان جریان یک درصدی طلبکار از مردم، همگانی است. کما اینکه ضرر معاهده متقلبانه و محرمانه کرسنت به تساوی میان همه ایرانیان تقسیم می شود! خرید کالای لوکس و تشریفاتی همچون ایرباس قاره پیما همه ایرانیان را بدهکار فرانسه کرد و خیانت براندازی کشاورزی مملکت، امنیت غذایی اصولگرا و اصلاح طلب را به خطر انداخت. لغو آیین نامه اجرایی قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران در خرداد ۹۴ برای واردات و تولید و عرضه انبوه محصولات دستکاری شده ژنتیکی هم فقط سلامت حال و آینده انقلابی ها را به بازی نگرفت! تفرقه و منافع سرمایه داری تفرق و فرقه فرقه شدن مردم منافع بسیاری برای حامیان سرمایه داری دارد، چرا که به واسطه تفرقه مردم، خیانت سرمایه داری به سلامت ایرانیان فراموش می شود. مردم بدون وحدت اصولی، شعارهای معیشتی و اقتصادی بر زمین مانده را رها کرده و به سیاسی کاری رای خواهند داد. از یاد می برند ایران برای همه ایرانیان است و در بحبوحه دعواهای ساختگی حزبی یادشان می رود دقیقا چه می خواستند؟! شاید فسخ رانت ۱۰۰۰ میلیارد تومانی وزارت صنعت به یک سرمایه دار از طبقه یک درصدی ها را هم در سال جاری فراموش کنند! اینگونه می شود که تفرقه ۹۹ درصد مردم، اقلیتی را به واسطه فراموشی تاریخ، وادار به رای به اشراف سالاری می کند و آمار معاملات و رانت های «محرمانه» را تصاعدی افزایش می دهد. از نامزدها بپرسید! جمهوری اسلامی ایران برای تحقق اهداف ۹۹ درصدی خود نیازمند وحدت و مشارکت همگانی است و ترس از اتحاد اکثریت ضد اقلیت یک درصدی است که نظام سرمایه داری را می ترساند. چه پای اجتماع مردمی در خیابان وال استریت در کار باشد و چه صفی از رای دهندگان حامی ارزش های بنیادین انقلاب در خیابان ولیعصر (عج)پشت سرمایه داری و حامیان اشرافیت طبقاتی از حضور مردم و رای انقلابی آنها می لرزد. فراموش نکنیم همه ما اعم از آنها که به اصولگرایی گرایش داریم یا دیگرانی که خود را اصلاح طلب می خوانند، در «میل فطری و ذاتی به خیرات» مشترکیم. پس از نامزدهای مورد بررسی خود از اصول سوال کنید: ۱- آیا حامی واردات بی رویه و ادامه سیاست های رکود اقتصادی هستند؟ ۲- برای رباخواری نظام بانکی و معضل «وام بانکی رانتی» چه طرحی اندیشیده اند؟ ۳- در مجلس آینده برای مقابله با تولید و واردات محصولات خطرناک تراریخته چه خواهند کرد؟ ۴- برای توانگری کشاورز و رونق کشاورزی ارگانیک و سودآور ایران چه برنامه ای دارند؟ ۵- آیا با سیاست «مدرسه پولی» موافق هستند؟ ۶- برای ازدواج جوانان چه برنامه ای دارند؟ سیاست وارونه وام ۲۵ میلیونی خودرو و وام ۳ میلیونی دست نیافتنی ازدواج را ادامه خواهند داد؟ ۷- رونق اشتغال نیازمند خروج از رکود و هزینه کرد دولت در داخل است، چگونه دولتمردان ایرانی را در مسیر عمل به وعده های فراموش شده حوزه کارآفرینی یاری خواهند کرد؟ ۸- قائل به ادامه روند «محیط زیست سیاسی» هستند یا «سیاست محیط زیستی» را با برنامه ریزی حقیقی برای حل معضل ریزگردها و آلودگی هوا می پسندند؟ ۹- در برابر سیاست نفوذی و ضدخانواده ترغیب «زن ایرانی» به تبدیل شدن به «نیروی کار ارزان و کم توقع بازار» حتی بدون تصویب حقوق اولیه مصرح در قوانین غربی همچون مرخصی زایمان و حمایت از مادران شاغل سکوت خواهند کرد؟ ۱۰- برای شفافیت اقتصادی و مبارزه با فساد محرمانه، چه برنامه قانونی دارند؟ فراموش نکنیم انقلابی رای دادن به نفع همه ایرانیان است... وحدت برای تحقق عدالت و خوبی مخالف ندارد.
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]