واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: به گزارش صاحب نیوز به نقل از خبرماه، سخنرانی آیت الله مرتضی مقتدایی (نامزد پنجمین مجلس خبرگان رهبری)، فردا شب همراه با نماز جماعت مغرب و عشاء در مسجد امام زمان عج دولت آباد برگزار می شود. زندگینامه تولد و دوران کودکی آیت الله مرتضی مقتدایی آیت الله مرتضی مقتدایی در سیزدهم رجب -روز ولادت امام علی(ع)- سال ۱۳۱۴ هجری شمسی، در محله مسجد حکیم اصفهان، چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم «آیت الله حاج میرزامحمود مقتدایی»، از بزرگان و دانشمندان مشهور اصفهان بود که از مرحوم آقا سیدمحمد نجف آبادی، اجازه اجتهاد داشت و مدت کوتاهی از محضر مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری -مؤسس حوزه علمیه قم- بهره برده بود و با امام(ره) و مرحوم آیت الله محقق داماد و مرحوم آیت الله سیداحمد زنجانی، جلسات مشترکی برپا نموده بود. جدش مرحوم ملامحمدباقر، از زاهدان و عالمان عصر خود بود که در امام زاده اسحاق -برادر امام رضا(ع)- در پنج کیلومتری اصفهان، مدفون است. هنگامی که برای تعمیر حرم امام زاده، قبر او خراب شد، جنازه او در حالی که کاملاً سالم و تازه بود، نمایان شد! مادر آیت الله مقتدایی نیز زنی پاک دامن و مؤمن و صبیه مرحوم آیت الله العظمی حاج میرزا جمال الدین کلباسی بود. خانواده آیت الله مقتدایی، زندگی ساده و بی آلایشی داشتند و پدرشان، با اینکه هر ماه، وجوهات بسیاری از مردم دریافت می کرد، این ویژگی را داشت که هیچ گاه از وجوهات شرعی، برای امرار معاش استفاده نمی کرد. دوران تحصیل کودکی آیت الله مقتدایی، با استبداد رضاخان و مسئله کشف حجاب و ممنوعیت پوشیدن لباس روحانی، هم زمان بود. البته پدر او، جزء کسانی بود که در امتحانات رسمی آن دوره، شرکت کرده بود و اجازه تدریس و بر سر نهادن عمامه داشت؛ اما به دلیل ممنوع بودن حجاب برای زنان، با خانواده خود به روستای «خوراسگان» و محله «پزوه» رفت تا ضمن آزادی بیشتر، به رتق و فتق امور مردم بپردازد. آیت الله مقتدایی در همان جا، تحصیلات ابتدایی را آغاز کرد و پس از به پایان رساندن دوره ابتدایی، نزد پدر بزرگوار خود، شرح نصاب، جامع المقدمات، سیوطی، منطق کبری و بخشی از شرح نظام را خواند. آیت الله مقتدایی، در سال ۱۳۳۱ وارد حوزه علمیه اصفهان شد و ادامه دروس مقدمات و دوره سطح را نزد بزرگان آن دیار فراگرفت؛ دو سال هم در درس خارج شرکت کرد و در سال ۱۳۳۸ به حوزه علمیه قم، عزیمت کرد. سبب عزیمت او به قم، این بود که در تابستان، چند تن از طلاب فاضل حوزه علمیه قم، به اصفهان آمده بودند و در حجره آیت الله مقتدایی در مدرسه صدر، سکونت داشتند. آنها پس از آگاهی از وضعیت درس و بحث طلبه جوان، او را به حضور در قم تشویق کردند و ویژگی های درس امام(ره) را برای او برشمردند و بیان داشتند که دوره دوم خارج اصول و خارج مکاسب امام(ره) به تازگی آغاز شده است. این مژده، شور و شوق او را برای حضور در قم، دو چندان ساخت. آیت الله مقتدایی، در قم نیز در درس خارج امام(ره) و دیگر بزرگان، شرکت نمود و در این میان، از تحصیل علوم عقلی نیز باز نماند. در سال ۱۳۴۰ نیز به کلاسهایی که شهید دکتر بهشتی برای آشنایی فضلای قم با علوم جدید -از جمله فیزیک، شیمی و زبان انگلیسی- تشکیل داده بود، راه یافت. این کلاسها، در شبهای پنج شنبه و جمعه و عصرهای جمعه برگزار می شد. آیت الله مقتدایی در طی این سالها، از شرکت در دروس اخلاق و تهذیب نفس، غافل نمی ماند و همواره پندهای عالمان و استادان خود را به گوش جان می سپرد. استادان و دوستان آیت الله مرتضی مقتدایی، در سالیان علم آموزی، با استادان بسیاری انس داشت. او که بخشی از مقدمات را نزد پدر خود آموخته بود، باقی مانده آن و بخشی از دروس سطح را نزد مرحوم حاج شیخ محمدحسن نجف آبادی -از شاگردان مرحوم آخوند خراسانی- و نیز مرحوم آقای فیاض و شهید شمس آبادی فرا گرفت. او منظومه را نزد مرحوم حاج میرزا رضا کلباسی، و تفسیر و نهج البلاغه و اخلاق را نزد مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی، و خلاصهالحساب و تشریح الأفلاک را نزد مجدالعلماء فرزند مرحوم حاج شیخ محمدرضا نجفی مسجدشاهی فرا گرفت. همچنین مکاسب را نزد مرحوم آیت الله خادمی آموخت و دو سال نیز در درس خارج آن مرحوم، شرکت نمود. با ورود به حوزه علمیه قم، به درس خارج امام خمینی(ره) شرفیاب شد و هم زمان در درس آیت الله العظمی بروجردی نیز شرکت می کرد. همچنین از درسهای خارج مرحوم محقق داماد و مرحوم گلپایگانی و مرحوم اراکی نیز بهره می برد. در بخش فلسفه نیز به درس اسفار مرحوم علامه طباطبائی می رفت. آیت الله مقتدایی در سالهای تحصیل خود، با بسیاری از فضلا دوست بود و به مباحثه علمی در زمینه های گوناگون می پرداخت که از جمله آنان در اصفهان، می توان آقایان حسن امامی، شیخ صفرعلی شریعت فلاورجانی، عبودیت و کمال فقیه ایمانی، و در قم، آقایان فاضل هرندی، مؤمن، طاهری خرم آبادی، مصلحی و الهی قمی را نام برد. فعالیتهای علمی و فرهنگی آیت الله مرتضی مقتدایی، تا کنون فعالیتهای علمی و فرهنگی بسیاری را به انجام رسانده است. او از سالهای آغازین اشتغال به تحصیل در حوزه علمیه اصفهان، به تدریس دروس آموخته شده، پرداخت و کتب دوره سطح و نیز سطوح عالی را بارها تدریس نمود. وی چند سال به تدریس خارج فقه در مدرسه مروی تهران و پس از آن، در حوزه علمیه قم اشتغال داشته که این تدریس، تا کنون ادامه دارد و از این رهگذر، طلاب و فضلای بسیاری، تربیت شده اند که وجودشان، تداوم بخش راه اجتهاد در حوزه های علمی و عملی خواهدبود. وی همچنین، تقریرات درسهای آیات عظام بروجردی، امام خمینی، محقق داماد و گلپایگانی را نگاشته که تا کنون، به چاپ نرسیده است. آیت الله مقتدایی، پس از فوت پدر، هنگامی که با اصرار و استقبال اهالی «خوراسگان» مبنی بر حضور دائم در آن مکان مواجه شد، با صلاحدید امام(ره) در ایام تعطیلی به آنجا می رفت و به حل مشکلات دینی و دنیوی مردم می پرداخت. تأسیس صندوق قرض الحسنه حجت بن الحسن العسکری(عج) با همت برخی دیگر، تأسیس مدرسه علمیه امام صادق(ع) و حوزه علمیه خواهران و ایجاد انجمن حمایت از ایتام، از جمله خدمات وی در آنجا بود. فعالیتهای سیاسی آیت الله مقتدایی، در سنگرهای سیاسی گوناگونی در سالهای پیش و پس از انقلاب، شرکت فعال داشته است. آشنایی و انس او با امام، در زمان تحصیل آغاز شد و هر صبح و عصر، در درس آن مرد بزرگ حاضر می شد و نماز مغرب و عشاء را به امامت او می خواند. عشق و علاقه زائدالوصف او به امام(ره) و راه او، باعث شد همواره اطاعت از او را بر خود واجب بشمارد و هیچ گاه از مسیر او که همانا مسیر واقعی اسلام است، منحرف نشود. آیت الله مقتدایی در موقعیتهای گوناگون، به نشر اعلامیه ها و رساله عملیه امام(ره) و قدردانی و تجلیل از او در سخنرانی ها می پرداخت و در داستان رفراندوم شاه که علما -از جمله امام(ره)- آن را تحریم نمودند، پیام امام(ره) را به علمای اصفهان، از جمله آیت الله خادمی اصفهانی و آقای ارباب رسانید که در پی آن، بازار اصفهان تعطیل شد. از دیگر فعالیتهای مهم وی، پیش از انقلاب اسلامی، عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و شرکت در جلسات آن بود که حضور وی در این عرصه، در آن زمان، شجاعت و اعتقاد راستینی را گواه است. امضای وی در زیر بسیاری از اعلامیه ها و بیانیه های مهم آن مرکز، به چشم می خورد. با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در بهمن ماه ۱۳۵۷، حضور آیت الله مقتدایی در صحنه های سیاسی، کم رنگ نشد و وی با صلابت و شجاعت، در عرصه های گوناگون، به ویژه در قوه محترم قضائیه، به فعالیت پرداخت. در اسفند همان سال، یعنی کمتر از یک ماه پس از پیروزی انقلاب، با ابلاغ قضایی که برخی از اعضای جامعه مدرسین آن را صادر کرده بودند، معظم له بر قضاوت در دادگاه های انقلاب، منصوب شد. در فروردین ۱۳۵۸، امام(ره) او را برای امر قضاء به خرمشهر، آبادان و نیز ملایر و زنجان اعزام کرد. او همچنین در دادگاه های تهران و قم، به طور موقت، مشغول به کار شد. برخی از سمتهای وی پس از انقلاب، به شرح زیر است: ۱٫ قاضی دادگاه های انقلاب اسلامی ۲٫ عضو و سخنگوی شورای عالی قضایی ۳٫ ریاست دیوان عالی کشور ۴٫ ریاست دادسرای دیوان عالی و دادستانی کل کشور ۵٫ نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دوره دوم و سوم، از استان اصفهان ۶٫ عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ۷٫ عضویت در شورای پیشبرد و ارتقاء حوزه ۸٫ عضویت در شورای عالی حوزه های علمیه ۹٫ مدیریت حوزه های علمیه در کنار تمام این مسئولیتها، ایشان به تدریس دروس سطح و خارج نیز می پردازند؛ به گونه ای که اشتغال در مسئولیتهای اجرایی، هیچ گاه ایشان را از تدریس باز نداشته است. دریافت آخرین اخبار ایران و جهان در کانال تلگرام صاحب نیوز
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]