تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815176499
A157 از انسانیت تا وحشیگری
واضح آرشیو وب فارسی:عصر پیشرفت: در مستندA157 دختری را می بینیم که حتی نمی داند چه بر سرش آمده است. شاید فکر می کند بیمار است و روزی خوب می شود. خواهر بزرگ تر که خود 15 سال بیشتر ندارد، باید به آن ها بفهماند چه بر سرشان آمده است. زن بودن چیست؟ چطور باردار شده اند؟ اینان با دنیایی از رنج و غم می خواهند نوزادی را به دنیا بیاورند؛ نوزادی که نتیجه زیر پا گذاشتن انسانیت توسط یک داعشی است. پگاه روشان شمال A 157 مستندی است که تا عمق وجود مخاطب را متأثر کرده و انسانیت را به چالش می کشد. عبارت A 157 بر روی چادر سه دختر سوری در ارودگاهی نزدیک ترکیه حک شده است؛ چادری که سه خواهر در آن زندگی می کنند. سه خواهری که زندگی آن ها پر است از غمی هولناک؛ از انسانیت و شرافتی که زیر پا گذاشته شده است؛ دخترانی که 20 روز قبل از جنگ پدرشان را از دست داده اند و از مادر خود هم بی خبرند. جنگ همیشه و در هر کجای دنیا، مصیبت های خود را به دنبال دارد، اما همیشه این زنان هستند که در هر عرصه ای بیشترین آسیب را می بینند و بیشتر از مردان در معرض مخاطره قرار دارند. A 157 روایت گر دخترانی است که زن بودن را با تجربه ای وحشتناک آغاز می کنند. آن ها در جنگ و حمله داعش به خانه هایشان همه چیز را از دست داده اند. خانواده شان، پدر و مادر و برادر، همه و همه از بین رفته است و اکنون خودشان تنها مانده اند؛ با کوله باری از غم و اندوه و تجربه ناخوشایند جنسی که تلاش دارند آن را از ذهن خود پاک کنند، اما نمی توانند. داعشی ها، با این زنان و دختران همانند برده رفتار کرده اند. چون آن ها باکره بوده اند، به زعم مبانی ایدئولوژیک نادرست خود طبق حکمی از سوی خدا، آنان را بر خود حلال دانسته، به آن ها در بدترین وضع ممکن تجاوز کرده و سپس این سه دختر را رها کرده اند. دخترانی رهاشده که حتی نمی دانند چه بر سرشان آمده است. دختران 11 ساله، 13 ساله و 15 ساله ای که الان زیر چادر یونیسف در بدترین شرایط ممکن، بدون غذای کافی روزها را پشت سر می گذارند. آن ها چون کارت شناسایی ندارند، بی هویت هستند و اجازه خروج از اردوگاه را ندارند. در مرز ترکیه و سوریه، جایی که شرایط جوی بسیار بد است، این سه دختر تنها با وسیله گرمایشی کوچکی، خود را گرم نگه می دارند، از سرما به خود می لرزند و نمی توانند دم برآورند؛ چون صدای مظلومیت شان به جایی نمی رسد. بارداری درد آن ها را بیشتر کرده است. خواهر بزرگ تر آرزو می کرد ای کاش مادرشان به آن ها قرصی می داد تا خودشان را خلاص می کردند و به دست داعش نمی افتادند. ای کاش می مردند، ولی شرافتشان را حفظ می کردند. خواهر کوچک تر حاضر است بمیرد، اما آن صحنه ها را به یاد نیاورد. در فیلم دختری را می بینیم که حتی نمی داند چه بر سرش آمده است. شاید فکر می کند بیمار است و روزی خوب می شود. خواهر بزرگ تر که خود 15 سال بیشتر ندارد، باید به آن ها بفهماند چه بر سرشان آمده است. زن بودن چیست؟ چطور باردار شده اند؟ اینان با دنیایی از رنج و غم می خواهند نوزادی را به دنیا بیاورند؛ نوزادی که نتیجه زیر پا گذاشتن انسانیت توسط یک داعشی است. خواهر بزرگ تر در سن 15 سالگی برای دو خواهر کوچکش مادری می کند. او قدم به قدم، داستان وار مخاطب را دنبال خود می کشاند. پرده از فاجعه ای بزرگ برمی دارد. او می گوید هر سه خواهر توسط یک داعشی مورد تعرض قرار گرفته اند. یکی از خواهرها این فاجعه را تاب نمی آورد، چند بار دست به خودکشی می زند. شاید اوج داستان، در انتها است که آن ها با چهره ای مغموم و سردرگم به نوزادی می نگرند که در آغوش دارند. آن ها که تکلیفشان با زندگی معلوم نیست، حال کودکی در بغل دارند که یادگاری است از بدترین روز عمرشان. صحنه های فیلم بسیار تکان دهنده است. در تمام مدت باران می بارد، برف می آید و هوا سرد است. هوا چنان گرفته که مخاطب نیز قلبش فشرده می شود از این همه غم و اندوه. از این که در دنیایی زندگی می کنیم که حق انسان ها راحت تر از آب خوردن پایمال می شود. شرافت انسان ها لکه دار می شود. داعش نه تنها خانواده را از دختران گرفت، بلکه ریشه امید و زندگی را نیز در آن ها خشکاند، آن ها را نابود کرد و تا مرز خودکشی رساند. مستند A 157 با روایت خطی خود از وضعیت زنان سوری و آوارگان جنگ، مخاطب را سر جایش میخکوب می کند. مخاطب حتی بعد از تمام شدن فیلم هم توان برخاستن از روی صندلی خود را ندارد. مردان و زنان تماشاچی گویی دچار غم و مصیبتی بزرگ شده اند. گویی توان هضم این همه رنج را ندارند. مخاطب توان دیدن رنج های دختران سوری را ندارد، نمی تواند آن را بپذیرد، نمی خواهد آن را قبول کند. پس چگونه است که دختران سوری با این مصیب زندگی می کنند؟ چگونه است که از انسانیت صدایی برای دادخواهی آن ها بلند نمی شود؟ A 157 انسانیت له شده در زیر پای انسان نماها را به تصویر کشیده است. قطعاً این مستند در تاریخ ثبت خواهد شد. آیندگان این سند مظلومیت مردمان سوری را خواهند دید. آیندگان خود به قضاوت خواهند نشست که چگونه در دنیای مدرن امروزی که داعیه حقوق بشر آن گوش فلک را کر کرده است، انسانیت و شرافت زنان بی گناه و مظلوم زیر پا له می شود. منبع: مهرخانه پگاه روشان شمال کد خبر : 1380
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر پیشرفت]
[مشاهده در: www.asrpishraft.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها