واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: خبرگزاری رویترز روز جمعه به نقل از « سران گروه های معارض سوری » نوشته است که این گروه ها موشک های زمین به زمین «گراد» دریافت کرده اند. بنا بر این گزارش، این موشک ها که از سوی «حامیان خارجی» گروه های معارض به آن ها تحویل داده شده، برای مقابله با ارتش سوریه در حلب به کار گرفته خواهند شد. در روزهای گذشته کشورهای غربی و همچنین متحدان آن ها در منطقه از احتمال بازپس گیری شهر حلب توسط ارتش سوریه ابراز نگرانی کرده اند. همین امر این کشورها را به تشدید کمک های نظامی به تروریست های حاضر در حلب واداشته است. حلب که زمانی پایتخت اقتصادی و پرجمعیت ترین شهر سوریه بود، تنها منطقه مهمی است که در حال حاضر تا حدی تحت کنترل گروه های معارض مورد حمایت غرب قرار دارد. در حال حاضر ائتلافی از گروه های مسلح از جمله گروه جبهه النصره و احرار الشام که هر دو با القاعده بیعت کرده اند، در حلب حضور دارند. موشک گراد ب ام ۲۱ گراد نوعی راکت انداز چندتایی ۱۲۲ میلی متری است که در اوایل دهه ۱۹۶۰ در شوروی طراحی و تولید شد. راکتی که گراد شلیک می کند ام ۲۱ اف نام دارد. گراد از ۴۰ تیوب پرتابگر تشکیل می شود که بر روی یک کامیون نصب شده اند. اولین انواع گراد در سال ۱۹۶۳ به عنوان جایگزینی برای راکت انداز ب ام ۱۴ وارد ارتش شوروی شده و بر روی کامیون شش چرخه اورال ۳۷۵دی سوار شده بودند. گراد به معنی تگرگ است. در دوران دفاع مقدس از آن جایی که آتشبارهای توپخانه عراق به صورت پنج تایی شلیک می کردند، بین عراقی ها به «خمسه خمسه» معروف شده بودند. رزمندگان ایرانی هم در پاسخ به این جنگ روانی؛ سیستم های کاتیوشا خود را که چهل راکت داشت بصورت یک جا شلیک می کردند،که در ایران به «چلچله» هم معروف شد. انواع گراد گراد از معروف ترین و رایج ترین انواع راکت اندازهای خانوادهٔ کاتیوشاست و در چندین کشور دیگر هم مدل های مختلف آن تولید شده و راکت اندازهای دیگری نیز بر اساس آن طراحی شده اند. گراد ۱ مدل سبکتری از سیستم گراد با ۳۶ لانچر، گراد وی یا ام ۱۹۷۵ یک مدل بسیار کوچکتر با ۱۲ لانچر برای نیروهای هوابرد و پریما یک مدل بزرگتر با ۵۰ لانچر از دیگر مدل های تولیدی گراد در شوروی هستند. آر.ام ۷۰ مدل تولید چکسلواکی و دبلیو.آر ۴۰ لانگوستا مدل تولید لهستان از مهمترین انواع ارتقایافته گراد هستند. رومانی مدلی از گراد با ۲۱ لانچر را تولید کرده و کره شمالی نیز مدل ۳۰ لانچره گراد به نام ب ام-۱۱ را که بر روی کامیون های ژاپنی ایسوزو سوار شده ساخته است. ب ام-۱۱ در جمهوری اسلامی ایران و پاکستان هم کپی شده است. صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران مدل ۴۰ لانچره گراد را هم تولید کرده است که بر روی کامیون های مرسدس بنز سوار شده اند. روس ها در بحبوحه جنگ ویتنام نوع سبکی از گراد را هم طراحی و تولید کردند که فقط از یک پرتابگر قابل حمل توسط نفر تشکیل می شد. این سیستم برای نیروهای ویتنام شمالی تولید شده بود و بعدها در میان نیروهای چریکی و شبه نظامی نیز محبوبیت زیادی پیدا کرد اما هیچگاه وارد ارتش شوروی یا روسیه نشد. مشخصات راکت انداز گراد نوع: راکت توپخانه ای خاستگاه: اتحاد جماهیر شوروی تاریخچه خدمت: ۱۹۶۳-تاکنون تاریخ تولید: ۶ نوامبر ۱۹۹۶ وزن: ۱۳٬۷۱ تن (سیستم) طول: ۷٫۳۵ متر (پرتابگر) عرض: ۲٫۴ متر ارتفاع: ۳٫۰۹ متر خدمه: ۴ نفر کالیبر: ۱۲۲ م م لوله ها: ۴۰ لوله ریتم آتش: ۲ راکت در ثانیه سرعت سیر دهانه: ۶۹۰ متر بر ثانیه برد نهایی: ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر با راکت های جدید گراد چگونه استفاده می شود زمان آماده سازی این راکت انداز ( مدل اصلی تولید شوروی ) برای آتش با خدمه پنج نفری حداقل ۳ دقیقه است. امکان شلیک هر ۴۰ راکت در مدت ۲۰ ثانیه میسر است. اما می توان راکت ها را به صورت تک تک یا در گروه های چندتایی با وقفه های چند ثانیه ای شلیک کرد. شلیک از صندلی راننده یا با ماشه ای که بر روی کابلی به طول ۶۴ متر نصب شده، انجام می شود. بارگذاری مجدد راکت ها نیز به صورت دستی انجام شده و حدود ۱۰ دقیقه طول می کشد. سیستم را می توان در ۲ دقیقه جمع و آماده حرکت کرد که در صورت روبرو شدن با آتش ضدتوپخانه ای دشمن ضروری است. طول هر یک از راکت ها ۲٫۸۷ متر و وزن کلاهک حاوی مواد منفجره آن حدود ۲۰ کیلو است. برد گراد با راکت های معمولی ۲۰ کیلومتر است؛ اما راکت های جدیدی با برد بیش از ۳۰ کیلومتر هم ساخته شده اند. از مزایای گراد دقت نسبی و تعداد زیاد راکت هایی است که می توان در محدوده زمانی کوتاهی به سوی دشمن شلیک کرد، که آن را به خصوص در مسافت های کوتاه سلاحی موثر می سازد. یک گردان شامل ۱۶ دستگاه گراد قادر است تا ۷۲۰ راکت را در یک نوبت که تنها ۲۰ ثانیه طول می کشد به سوی دشمن پرتاب کند. با این حال دقت گراد قابل مقایسه با توپ های جنگی نیست و به همین جهت در وضعیت هایی که نیاز به دقت بالایی برای هدف گیری است استفاده نمی شود. کشورهای استفاده کننده از راکت انداز گراد کشورهای افغانستان، الجزایر، آنگولا، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، بنگلادش، بلاروس، بوسنی و هرزگوین، بلغارستان، بورکینافاسو، جمهوری آفریقای مرکزی، کامبوج، کامرون، چاد، ساحل عاج، کرواسی، کوبا، قبرس، جمهوری کنگو، جیبوتی، اکوادور، مصر، اریتره، اتیوپی، فنلاند، فلسطین، گرجستان، یونان، مجارستان، اندونزی، هند، جمهوری اسلامی ایران، عراق، قزاقستان، قرقیزستان، لبنان، لیبریا، لیبی، مراکش، مغولستان، جمهوری مقدونیه، مالی، موزامبیک، میانمار، نامیبیا، نیکاراگوئه، نیجر، کره شمالی، پاکستان، پرو، لهستان، رومانی، روسیه، سومالی، اوستیای جنوبی، سوریه، تاجیکستان، تانزانیا، ترکمنستان، ازبکستان، اوکراین، ونزوئلا، ویتنام، یمن، زامبیا و زیمبابوه از جمله کشورهای استفاده کننده از راکت انداز گراد هستند. گزارش از حمیدرضا قربانی
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]