واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: تین نیوز | روز گذشته مشاور وزیر صنعت، معدن و تجارت پیش بینی کرد آثار اجرای برجام از نیمه دوم سال آینده آشکار شود. در چنین شرایطی به نظر می رسد روند توقف و کاهش تولید بسیاری از خودروهای کارو تجاری به خصوص در بخش کامیون در چند ماه آینده نیز ادامه داشته باشد. اما آرش محبی نژاد، دبیر انجمن صنایع همگن قطعه ساز علاوه بر این موضوع، عامل دیگری نیز در پایین آمدن تقاضای بازار مؤثر می داند و آن واردات خودروهای سنگین توسط نهادهای نظامی و شهرداری هاست. او معتقد است با اجرای برجام و با توجه به نیاز کشورهای منطقه به توسعه ناوگان های حمل ونقلشان، بازار بزرگی به روی تولیدات ایران در حوزه خودروهای سنگین باز خواهد شد که مشتمل بر کشورهای منطقه است. مشروح گفت وگوی ما را با وی در ادامه می خوانید. بنابر آماری که به صورت ماهانه توسط وزارت صنعت منتشر می شود، تعدادی از سازندگان خودروهای سنگین در ماه های اخیر با توقف تولید مواجه بوده اند؛ ازجمله آذهایتکس، کاریزان خودروی قزوین، ارس خودرو و... آن ها یی هم که چراغ تولید را به هر نحو ممکن روشن نگه داشته اند، تنها یکی دو مدل از محصولات خود را تولید می کنند. علت این وضعیت چیست؟ بخشی از این توقف تولید مربوط به قوانین و مقرراتی است که در این حوزه وضع شده و استانداردهایی درکشور جاری است که خودروسازها نتوانسته اند با آن ها همگام شوند. با توجه به تحریم های حاکم بر کشور، امکان به روزرسانی برخی از این استانداردها وجود نداشت. از سوی دیگر، از آن جایی که کشور تازه از تحریم ها خلاص شده، مراودات تجاری ما با دیگر کشورها عادی نشده است. بازگشت به روال عادی تعاملات تجاری را به مرور و با گذشت زمان مشاهده خواهیم کرد. از سوی دیگر واردات بی رویه و تمایل برخی ارگان های دولتی اعم از نیروی انتظامی و شهرداری و... به واردات خودروهای تجاری به نوعی تقاضا را در داخل با کاهش مواجه کرد. برای مثال زمانی که در سال 1391 نرخ مبادله و مرجع تفاوت دوبرابری را شاهد بود، قیمت تعرفه نصف و ارز مرجع از مبادلات تجاری حذف شد اما تعرفه به عدد قبلی خودش برنگشت. از این رو شاهد تسهیل واردات خودرو و حتی قطعات آن ها بودیم. چرا در نهادهای حاکمیتی تمایل به واردات برای تامین نیاز از رغبت به تولید داخل بیش تر است؟ ارگان هایی مانند شهرداری برای تامین اتوبوس ها و خودروهای نظامی و انتظامی خود، تمایل بیشتری به واردات دارند. چرا که واردات هم برای واردکننده و هم برای مصرف کننده صرفه اقتصادی دارد. وضعیت کشور به جایی رسیده که سرمایه گذاری برای تولید به عنوان راهی برای مقابله با واردات بسیار دشوار شده است. چین هم با وجود کیفیت پایین بسیاری از خودروهای خود، بازار ایران را عمدتا با همان خودروها هدف گرفته است. اما نامناسب بودن این تولیدات در سال های آتی با مشکلاتی که در بحث خدمات پس از فروش و... خواهند داشت، خود را نشان خواهد داد. امیدواریم که دولت تدبیر و امید با گسترش تجارت، به روزرسانی تکنولوژی و ارتقای کیفیت خودروها و تمهیداتی که درخصوص واردات در نظر می گیرد، به افزایش داخلی سازی کمک کند. با توجه به اجرای برجام چه موعدی را برای بازگشت رونق به بازار پیش بینی می کنید؟ رونق اقتصادی کشور ما در دست بخش خصوصی نیست و وضعیت اقتصاد همیشه تحت تاثیر سیاست واقع شده است. اما به طور قطع می توان پیش بینی که با پیشبرد برجام بخش خصوصی هم توان افزایش تولید و داخلی سازی را دارد و هم می تواند از فرصت های پیش آمده حداکثر استفاده را ببرد. رسیدن بازار ایران به رونق و شرایط پیش از تحریم بستگی به توافقات بین طرفین برجام، سرعت اجرای توافقات و... دارد. اما با استناد به گفته های رئیس جمهوری امید است که در اوایل سال 1395 شرایط اقتصادی کشور به روال عادی بازگردد. در دو ماه گذشته ایشان اعلام کردند برای عادی شدن شرایط به 2 ماه زمان نیاز داریم که حدود 20 روز از این مدت می گذرد و انتظار می رود در اوایل سال آینده وضعیت اقتصادی کشور با رونق روبه رو شود. اجرای برجام چه فرصت هایی را در اختیار خودروسازان حوزه کاروتجاری اعم از سنگین و نیمه سنگین و باری و مسافری می گذارد که باید حداکثر استفاده را از آن داشته باشند؟ بزرگ ترین فرصتی که با اجرای برجام در اختیار خودروسازان قرار می گیرد، بازار کشورهای در حال توسعه است. این بازارها، کشورهای همسایه، CIS شمالی و کشورهایی مانند عراق، افغانستان و حتی ترکیه را شامل می شود که طی این سال ها در حوزه خودروهای کاروتجاری پیشرفت چشمگیری نداشته است. البته بازار این کشورها به ایران محدود نمی شود. این کشورها که نیاز به توسعه ناوگان حمل ونقل خود دارند، می توانند بازاری 400 میلیون نفری پیش روی ایران قرار دهند. طی این سال ها ایران به دلیل شرایط سیاسی و تحریم های خارجی از این بازارها دور بوده است. فرصت دیگری که در اختیار خودروسازان داخلی قرار می گیرد، شرایط جغرافیایی ایران است. کشور ما به عنوان شاهراه ترانزیت و حمل ونقل زمینی شرق به غرب شناخته شده است. اگر زیرساخت های جاده ای اصلاح شود، فرصت مناسبی برای استفاده از این ویژگی در اختیار خودروسازان قرار خواهد گرفت. امضای همکاری های مشترک با خودروسازان خارجی و شروع جوینت ونچر در این زمینه یکی دیگر از فرصت هایی است که پیش روی ایران قرار می گیرد. ما به دلیل برخورداری از انرژی و نیروی انسانی ارزان می توانیم حتی صادرات به کشورهای غربی را آغاز کنیم. اگر تیراژ تولید افزایش یابد و تولید اقتصادی و با صرفه شود، صادرات به اروپا و آسیای شرقی دور از ذهن نخواهد بود. چطور می توان تیراژ محصولات سنگین را بالا برد و پیرو آن داخلی سازی این محصولات را افزایش داد؟ تیراژ محصولات و داخلی سازی آن ها، دو بحث جدا از یکدیگر هستند. در مورد داخلی سازی باید در نظر گرفت سیاست گذاری های کلان، افزایش نرخ واردات قطعات خودرو و اصلاح نظام واردات می تواند به تقویت داخلی سازی کمک کند. اما در زمینه تیراژ محصولات، تعامل شرکت های داخلی و استفاده از فضای مناسب کشورهای سرمایه گذار و روابط مناسب با کشورهای همسایه برای تسخیر بازار این کشورها چه هم مرز و چه غیرهم مرز می تواند روی افزایش تیراژ محصولات سنگین تاثیرگذار باشد. به نظر شما از میان خودروسازان خارجی فعال در عرصه خودروهای باری و مسافری چه شرکت ها و ملیت هایی برای همکاری با ایران مناسب اند؟ ترجیح می دهم از این نام این خودروسازی ها را اعلام نکنم. چرا که برخی از آن ها قدمت دارند و برخی از آن ها قصد دارند به تازگی وارد بازار ایران شوند. خودروسازی هایی مانند بنز، رنو و اسکانیا در بازار ایران قدمت دارند. توصیه ما نیز به بخش خصوصی و سیاست گذاران دولتی این است که از خودروسازان درجه یک و برندهای بین المللی بهره ببرند. زیرا در بحث خودروهای تجاری بحث کیفیت مطرح است و در زمینه صادرات بحث برند مطرح می شود. با توجه به سهم گیری بالای چینی ها از بازار و حضور شرکای خارجی جدید و بازگشت شرکای قدیمی اروپایی و آسیایی چه آینده ای را در بازار ایران پیش بینی می کنید؟ معمولا پیش بینی بخش خصوصی به نتیجه نمی رسد. با توجه به شرایط فعلی، هجوم کالاهای چینی به کشور و مطالبات ارزی ایران از طریق کالا، نمی توان آینده خوبی را برای بازار ایران متصور شد. اکثر کالاهای چینی کیفیت پایینی دارند البته هستند کالاهایی که کیفیت مناسبی دارند اما در شرایط کلی ذائقه ایرانی کالاهای چینی را نمی پسندد. اما با توجه به زیربنای کیفی خودروهای چینی و در صورت ادامه واردات خودرو از چین، افق جذابی برای بازار ایران پیش بینی نمی شود. بهتر است به جای همکاری با کشورهایی که صنعت خودروی آن ها به نسبت ایران نوپاست و پیشرفتی نداشته اند، با خودروسازان مطرح جهانی و بین المللی همکاری خود را آغاز کنیم.
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]