واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: آیا مشکل صدا و سیما بودجه است؟!
نماینده رییس جمهوری در شورای نظارت خواستار جلسه فوق العاده درباره مسایل اخیر شده بود اما روابط عمومی بحث بودجه را به میان آورده است...
به گزارش نامه نیوز، روابط عمومی صدا و سیما در واکنش به سخنان حسام الدین آشنا اطلاعیه ای صادر کرده و توضیحاتی داده است.
نماینده رییس جمهوری در شورای نظارت بر صدا و سیما به دلیل پاره ای مسایل پیش آمده درباره رسانه رسمی خواستار تشکیل جلسه فوقالعاده بود اما به جای آن روابط عمومی سازمان در مقام پاسخ گویی برآمد وبه نکاتی اشاره کرده که جای تامل دارد.
نخست به این خاطر که آقای آشنا حسب وظایف ذاتی خود و به سبب پاره ای موضوعات، تشکیل جلسه فوق العاده را ضروری دانسته و مشخص نیست روابط عمومی صدا و سیما براساس چه ضرورتی اقدام به پاسخ گویی عمومی به ناظرخود کرده است.
قضیه وقتی جالب تر می شود که بدانیم حسام الدین اشنا به خاطر ماجرای خانم شهرزاد میرقلی خان مشاور و بازرس ویژه رییس سابق سازمان و قطع سخنرانی رییس جمهوری در مراسم اعطای نشان به دکتر ظریف و اعضای تیم هسته ای و سرمقاله روزنامه ارگان سازمان تشکیل جلسه را ضروری دانسته اما روابط عمومی بحث بودجه را پیش کشیده و در واقع از شورای نظارت خواسته فکری به حال بودجه 95 کند! انگار نه انگار که بحث بر سر قطع سخنرانی و خانم بازرس بوده است.
روزنامه جام جم در سرمقاله خود که به منزله موضع رسمی تلقی می شود درباره خانم خارج شده نوشته بود:« طبیعی است که اگر وی در کشوذ می ماندند و این اتهام – جاسوسی- را می شنیدند پوچی ادعای آنان برملا می شد... دزدیدن شخصی خانم میرقلی خان هم یکی دیگر از هنرهای دوستان بود.»
محور اصلی این توضیح اما درباره این است که چرا بودجه پیشنهادی دولت به سازمان صدا و سیما برای سال 95 تنها یک درصد رشد دارد در حالی که برای بودجه سایر دستگاه های دولتی فرهنگی رشد قابل توجهی در نظر گرفته و صدا و سیما هم یک دستگاه فرهنگی است.
یعنی اگر دولت به جای هزار میلیارد تومان، دو هزار میلیارد تومان به صدا و سیما بدهد مشکل رفتن خانم میر قلی خان و قطع سخنرانی رییس جمهور حل می شد؟!
این روابط عمومی از شورای نظارت خواسته آنچه را که کارشکنی درقبال برنده مزایده آگهی های بازرگانی توصیف کرده بررسی کند حال آن که اگر برنده مزایده آگهی ها به هر دلیل نتوانسته تبلیغات بانک ها ی سازمان های دولتی را جذب کند مشکل خودشان است و به روابط عمومی ربطی ندارد. مزایده گذاشته اند که آنان آگهی بگیرند و اگر قرارغیر این بود مزایده نمی گذاشتند و روابط عمومی با حفظ سمت آگهی هم می گرفت!
روابط عمومی سازمان در حالی از اصطلاح «بودجه» استفاده کرده که آقای سرافراز معتقد است دولت در واقع به این رسانه کمک می کند و خودشان را دولتی نمی دانند.
با این وصف از دو حال خارج نیست. اگر این سازمان دولتی است و به این اعتبار طلب بودجه بیشتر می کند چرا سیاست های دولت را به اجرا نمی گذارد؟ نمی خواهیم استدلال احمدی نژاد درباره خبرگزاری مهر را تکرار کنیم که چرا خبرگزاری یی که از بودجه سازمان تبلیغات استفاده می کند علیه دولت موضع می گیرد در حالی که بودجه سازمان تبلیغات را هم دولت می دهد.
اگر صدا و سیما دولتی است چرا سخنرانی رییس جمهور را قطع می کند و حتی در مقام پاسخ گویی به نماینده رییس جمهور بر می آید؟ اگرهم دولتی نیست و دولت تنها کمک می کند چرا برای کمک اندازه تعیین می کنند؟
صدا و سیما در دوران ریاست عزتالله ضرغامی به شکل بی رویه ای اقدام به گسترش کمّی شبکه های خود کرده و گفته می شود نزدیک به چهل هزار پرسنل دارد. این درحالی است که شبکههایی بعضا با یک درصد این تعداد در حال رقابت با صدا و سیما هستند و کار به جایی رسیده که محصلان مدارس شرکت کنندگان فلان برنامه مسابقه آواز را از مجریان تلویزیون داخلی بیشتر می شناسند.
یکی از آفات نظام بودجه ریزی ما این است که دستگاه های مختلف انتظار دارند هر سال درصدی به بودجه قبلی اضافه شود و می کوشند پول قبلی را تمام و کمال هزینه کنند تا توجیهی برای جذب بودجه بیشتر باشد. حال آن که از اساس شاید اشتباه پایه گذاری شده باشد. به همین خاطر شماری از اقتصاددانان از بودجه بر مبنای صفر یا بودجه عملیاتی دفاع می کنند. به این صورت که بگویند چه طرح و برنامه ای دارند تا دولت هم پول بدهد.
بر این اساس پیشنهاد می شود روابط عمومی سازمان صدا و سیما به جای تاکید بر حقوق و مزایای پرسنل مشخص کند اگر این همه نیرو دارد چرا به بیرون کار سفارش می دهد و اگر تهیه برنامه از بیرون اجتناب ناپذیر است تهیه کنندگان چقدر دستمزد می گیرند و چند نفرند؟ اکنون این تلقی وجود دارد که صدا و سیما از یک طرف مبالغ کلانی به تهیه کنندگان می پردازد تا به عوامل برنامه ها بپردازد و از سوی دیگر به هزاران نفر حقوق می دهد. با این وصف معلوم است کم می آورند.
چرا صدا و سیما فهرست دریافتی تهیه کنندگان خود را مانند لیست وزارت ارشاد در یارانه به مطبوعات منتشر نمی کند؟
راهکار برون رفت صدا و سیما از این بحران در عین حال ساده است اگر اراده ای وجود داشته است:
اولا بپذیرند دوران انحصار گذشته و در فضای بین المللی باید با شبکه های دیگر رقابت کنند.
ثانیا به شکست طرح گسترش کمّی اذعان کنند و در پی کیفی سازی باشند.
تصور کنید یک شبکه داشته باشیم که برنامه کودک آن را عمو پورنگ اجرا کند ، برنامه ورزشی را عادل فردوسی پور و مناظره سیاسی را به رضا رشید پور بسپارند و برنامه مذهبی را به رضا درستکار و حسن فتحی هم سریال های آن را بسازد.
در بخش خبر و اطلاع رسانی نیز دست از این همه یک جانبه نگری بردارند. مهران مدیری و رامبد جوان هم که البته جای خود را دارند. آیا چنین شبکه ای بیننده های میلیونی جذب نخواهد کرد؟ آیا چنین شبکه ای به هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد؟
در شبکه های دیگر نیز برون سپاری کنند.
چرا کار صدا و سیما باید به جایی برسد که بازیگر سینما بگوید کسی این تلویزیون را نگاه نمی کند و بازیگر دیگر حتی تعبیر «دفن کردن» آن را به کار ببرد؟
قبلا هم نوشته بودیم نام آن پرنده که از جام جم گریخته «اعتماد» است.اکنون نیز می توان گفت مشکل صدا و سیما با یک درصد و 10 درصد حل نمی شود.
در همین روزهای اخیر مستند «پارلمان» درباره تاریخ مجالس جمهوری اسلامی به مجلس پنجم رسیده ولی تنها سخنان طراحان استیضاح را پخش می کند و نشانی از دفاعیه وزیر استیضاح شونده ( مهاجرانی) نیست. دفاعیه ای که اکثریت نمایندگان را مجاب و قانع کرد و استیضاح ( در اردیبهشت 78) رای نیاورد.
همین اطلاعیه روابط عمومی صدا و سیما نشان می دهد که نگاه آنان به دولت چگونه است. انگار دولت تنها وظیفه دارد حقوق و مزایای کارکنان این سازمان را تامین کند ولی نباید صدای دولت از این رسانه یا شنیده نشود.
صدا و سیما گریزی ندارد که واقعیت پایان انحصار را بپذیرد. امروز منبع اخبار مردم سایت ها و گروه ها و کانال های تلگرامی اند و اخبار صدا و سیما اهمیت و اولویت گذشته را از دست داده و صدا و سیما به جای دغدغه بودجه باید به این واقعیت ها توجه نشان دهد. واقعیت هایی که با رشد صد در صدی نیز تغییر نمی کنند...
منبع: عصر ایران
۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]