واضح آرشیو وب فارسی:آشخانه: اگر کاری حرام است و نباید انجام شود چرا با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شود؟ مگر بدحجابی حرام نیست؟ چرا در فیلم ها با آن تسامح صورت می گیرد؟ چرا در فیلم ها اختلاط زن و مرد به آسانی نمایش داده می شود و رقص و آواز به سبک فیلم هندی و فیلم فارسی قدیم احیاء شده است؟به گزارش پایگاه خبری آشخانه ؛دکتر محمد لطفی زاده در "منبر اینترنتی" نوشت: به نام خدایی که هنرمند است سلام علیکم اخیراً فیلمی با عنوان به شبکه نمایش خانگی و سوپرمارکت ها راه یافته که در این یادداشت قصد داریم چند نکته درباره این فیلم تقدیم نماییم. این فیلم که آن را می توان بیشتر تبلیغ شهرک دریاکنار در شمال کشور دانست در صدد آن بوده که در کنار فضای طنز و البته با نگاهی به ژانر وحشت، به تقبیح (تهمت زدن) بپردازد و عواقب این گناه را گوشزد نماید. مانند بسیاری از فیلم های دیگر، در این فیلم هم هدف، وسیله را توجیه کرده و برای نمایش قبح (تهمت زدن) و (سوء ظن به دیگران) به رقص و آواز و نمایش جلوه هایی از بدحجابی، اختلاط زن و مرد نامحرم، تجمل گرایی و نظایر آن پناه برده شده است. در سکانس های مختلف و متعدد فیلم، رقص و آواز دیده می شود و اساساً فیلم با آواز و حرکات موزون دو بازیگر اصلی فیلم در مسیر مسافرت به شهرک دریاکنار آغاز می شود. از سویی حجاب نامناسب و بخصوص آرایش غلیظ بازیگران زن (که با گریم تفاوت دارد) و نمایش تجمل گرایی (سوار شدن زوج جوان در ابتدای زندگی بر ماشین میلیاردی) رشته های هدف فیلم را به راحتی پنبه کرده است. در کنار این موضوع، فیلمنامه ضعیف و بازی نه چندان جالب بازیگران که سطح فنی بالایی ندارد را که ضمیمه کنیم از این فیلم جز یک پوسته و تبلیغ شهرکی تفریحی در شمال کشور چیزی باقی نمی ماند. در حاشیه این فیلم و فیلم های مشابه آن این سؤال مطرح است: اگر کاری حرام است و نباید انجام شود چرا با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شود؟ مگر بدحجابی حرام نیست؟ چرا در فیلم ها با آن تسامح صورت می گیرد؟ چرا در فیلم ها اختلاط زن و مرد به آسانی نمایش داده می شود و رقص و آواز به سبک فیلم هندی و فیلم فارسی قدیم احیاء شده است؟ این روزها که جشنواره فیلم فجر هم در حال برگزاری است، گشت ارشاد در کنار برج میلاد حضور یافته است. از سویی مردم و بخصوص اهالی سینما ارشاد می شوند که بدحجابی کار حرامی است و نباید انجام شود و از سویی دیگر به همان اهالی محترم سینما مجوز داده می شود که در فیلم، بدحجابی را به نمایش بگذارند و ترویج کنند. این تناقض در ذهن یک نوجوان چگونه حل می شود؟ قبح شکنی یک شبه و یکباره اتفاق نمی افتد. کسی نگوید که این فیلم ها بیننده ندارد و وضع و اثر مخرب ماهواره و حتی اینترنت به مراتب بدتر است و وضع خیابان های ما بخصوص در نقاط مرفه شهر تهران تعریفی ندارد. آمار فروش فیلم های سوپرمارکتی بخصوص فیلم هایی از این دست (دریاکنار) که با محوریت خوانندگان نابازیگر و چهره های بزک شده بازیگران زن درجه دو نشان می دهد این فیلم ها کم بیننده ندارند و اتفاقاً نرم و آرام تأثیر خود را می گذارند. کاش مسئولین سینمایی، نقش (ارشادی) خود را پررنگ تر ایفا کنند و با هم اندیشی و اقناع، سینماگران را به رعایت یک خط قرمز واحد مبتنی بر اسلام، در زمینه عفاف و حجاب مجاب نمایند./ جهان
سه شنبه ، ۲۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشخانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]