واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: هر کشوری نمی تواند مانند فرانسه یا اسپانیا پر بازدید باشد؛در این مقاله با کم بازدیدترین کشورها آشنا شوید.به گزارش اتاق خبر و به نقل از کجارو، هر کشوری نمی تواند مانند فرانسه یا اسپانیا پر بازدید باشد؛در این مقاله با کم بازدیدترین کشورها آشنا شوید. لیختن اشتاین (Liechtenstein)، اروپا، ۶۱۰۰۰ گردشگر عنوان کم بازدید ترین کشور اروپایی، با ۶۱۰۰۰ گردشگر در سال ۲۰۱۴، از آن لیختن اشتاین شد. پیش بینی می شود این آمار در سال ۲۰۱۵ به میزان ۷.۵ درصد کاهش یابد. بسیار خب، ما چه چیز را از دست داده ایم؟ این کشور کوچک آلمانی زبان بین اتریش و سوییس واقع شده و دارای مناظر کوهستانی خیره کننده، مکان های مناسب برای پیاده روی، دوچرخه سواری در کوهستان و ورزش های زمستانی و یک قلعه تاریخی متعلق به قرن ۱۲ به نام فادوتس است. لیختن اشتاین یک گالری هنر های معاصر زیبا و یک موزه پستی هم دارد. مولداوی (Moldova)، اروپا، ۹۴۰۰۰ گردشگر در سال گذشته کمتر از ۱۰۰ هزار گردشگر از مولداوی دیدن کرده اند. جمهوری سوسیالیستی مولداوی بین دو کشور اوکراین و رومانی قرار گرفته و پایتخت آن به نام کیشیناو دارای قلعه های قرون وسطایی، استحکامات رومی و سایت باستانی Old Orhei است. در کاوش های به عمل آمده، ساختمان هایی مربوط به دوران پارینه سنگی در این سایت باستانی کشف شده است. اکثریت مردم مولداویایی هستند، اما از ملیت های اوکراینی، روسی، رومانیایی و مردم قوم ترک تبار گاگائوز هم در مولدوای زندگی می کنند. سن مارینو (San Marino)، اروپا، ۷۵۰۰۰ گردشگر سن مارینو دومین کشور کم بازدید در اروپا است؛ کشوری (کشور مستقل با جمعیت یا وسعت بسیار کم) کوهستانی که با قلمرو ایتالیای احاطه شده و در شمال شرقی کوهستان آپنینی واقع شده است. استحکامات، برج ها، دیوار ها و دژ ها، و همچنین میدان و کلیسای نئوکلاسیکی قرن ۱۹، همراه با کوه تیتانو که در سال ۲۰۰۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد، قدمت این کشور را تا قرن ۱۳ باز می گرداند. بوتان (Bhutan)، آسیا، ۱۳۳۰۰۰ گردشگر تعداد ۱۳۳۰۰۰ گردشگر در سال ۲۰۱۴ از بوتان دیدن کرده اند که این میزان در سال ۲۰۱۲ فقط ۱۴۰۰۰ نفر بوده است. پیش بینی می شود این رقم، در صورت ارائه آمار سال ۲۰۱۵ تا ۱۴.۸ درصد کاهش یابد. اما این کشور که تولید را بر اساس خوشبختی ناخالص ملی اندازه گیری می کند و بیشتر از ۹۰ درصد جمعیتش خوشحال و راضی هستند، حرف های بیشتری برای گفتن دارد. تلگراف تراوِل قبلا دره های پوناکا و پارو را سرزمین تپه های سر سبز، رودخانه های شفاف، کوه های بلند و مزرعه هایی که در آن محصولات را هنوز با گاو آهن و گاو و داس پرورش می دهند، توصیف کرده بود. تعداد کم گردشگران آن ممکن است به دلیل زیر ساخت های نسبتا توسعه نیافته و مشکل دسترسی به این منطقه باشد. کمتر از ۱۰ خلبان گزارش کرده اند که فرود نسبتا مشکلی را در فرود گاه این کشور داشته اند. بنگلادش (Bangladesh)، آسیا، ۱۲۵۰۰۰ گردشگر بنگلادش یکی از پر جمعیت ترین کشورهای جهان و از نواحی سیل خیز جهان، در سال ۱۹۷۱ از پاکستان امروزی جدا و کشوری جدا گانه شد. این کشور از فقر عمیقی رنج می برد، اما صنعت گردشگری در مقیاس کوچک، در قالب کوه پیمایی ها و بازدید از مزارع چای آن وجود دارد. صومعه باستانی ویهارای بودایی، ثبت شده در میراث جهانی یونسکو که تصویر آن را در بالا می بینید، در شهر پاهارپور قرار دارد. بر اساس گزارش وزارت امور خارجه بنگلادش، خطر بالای تروریسم در نقاط مختلف این کشور وجود دارد. تیمور شرقی (Timor-Leste)، آسیا، ۶۰۰۰۰ گردشگر نیمه شرقی جزیره تیمور با صخره های مرجانی احاطه شده، در حالی که فضای داخل کشور پوشیده از بافت جنگلی کوهستانی است و آن را محلی مناسب برای غواصان ماجرا جو و راه نوردان ساخته است. همچنین این کشور دارای ساختمان های مستعمرات بسیاری از دوران استعمار پرتغالی ها و غار های کرکر با نقاشی های شگفت انگیز روی دیواره های آن با قدمتی ۱۳۰۰۰ ساله است. برونئی (Brunei)، آسیا، ۲۰۱۰۰۰ گردشگر این کشور کوچک در جزیره بورنئو مملو از جنگل های سر سبز است. از دیدنی های آن می توان به، پارک ملی اولو تمبورانگ با بزرگ ترین قایق های داخل کشتی بازرگانی ، میمون های پوزه دراز و همچنین برخی از معماری های حیرت انگیز اسلامی، به کار رفته در مسجد سلطان عمر علی سیف الدین، اشاره کرد. کریباتی (Kiribati)، اقیانوس آرام، ۵۰۰۰ گردشگر این کشور مجموعه ای از ۳۳ جزیره در اقیانوس آرام و در امتداد خط استوا، بین استرالیا و باخا کالیفرنیا (یکی از ایالت های مکزیک) است. در زمان جنگ جهانی دوم و در امتداد سواحل پایتخت آن، تاراوای جنوبی، یکی از خونین ترین رخداد های جنگ جهانی دوم بین ژاپن و آمریکا رقم خورد. اما امروزه مکانی برای گردشگران علاقمند به ماهیگیری و غواصی است. تووالو (Tuvalu)، اقیانوس آرام، ۱۰۰۰ گردشگر کوچکترین کشور جهان پس از واتیکان، کشوری بدون نیرو های مسلح و با کمترین میزان جرم و جنایت است. هیچ حزب سیاسی در این کشور وجود ندارد و ارتباطات سیاسی بر اساس صداقت و وفاداری جزیره ای، خانوادگی و شخصی است. به احتمال زیاد خبری که ممکن است قبلا آن را نشنیده باشید، بازدید پرنس ویلیام و کیت میدلتون از این کشور در سال گذشته بوده است. ملکه الیزابت دوم (ملکه انگلیس) رئیس دولت این کشور است، نوع حکومت آن دموکراسی پارلمانی و از کشور های همسود (کشور های مستعمره بریتانیا) است. مونتسرات (Montserrat)، آمریکا، ۷۰۰۰ گردشگر این سرزمین تحت سلطه بریتانیا ولی در خارج از آن، بیشتر به خاطر آتشفشان نسبتا فعال سوفریز هیلز، زمانی که در دهه ۹۰ فوران کرد و پایتخت سابق جزیره، پلیموث، را با بارانی از خاکستر پوشاند، شناخته شده است. در حال حاضر، از جاذبه های گردشگری این جزیره می توان به غواصی و جاری بودن زندگی در شهر کوچک آن اشاره کرد. کارشناس دریای کارائیب تلگراف تراوِل، فِرِد مائر، بازدید از این جزیره را در ماه مارچ که در قرن ۱۷ و پس از ورود مهاجران ایرلندی به عنوان «جزیره زمرد» شناخته شده بود، پیشنهاد می کند. او می نویسد: هر ساله در روز ۱۷ مارچ که روز سنت پاتریک نامیده می شود، مراسم گرامیداشت و جشن و سرور با هدف برجسته ساختن فرهنگ محلی و میراث ایرلندی جزیره، برگزار می شود. آنگویلا (Anguilla)، آمریکا، ۷۱۰۰۰ گردشگر انتخاب مقصد سفر در میان زیبا ترین جزائر دریای کارائیب سخت است. اما جزیره آنگویلا به خوبی می تواند در بین گزینه های انتخابی قرار بگیرد. شاید دلیل عمده بازدید کم از این جزیره دشوار بودن دسترسی به آن باشد. گردشگران باید از طریق کشور جزیره ای کوچک سنت لوسیا به این جزیره سفر کنند. در ماه های اوج فصل سرما، آنگویلا انتخاب دنج و آرام آمریکایی های ثروتمند از جمله بسیاری از افراد مشهور برای سفر به این جزیره است. گویان فرانسوی (French Guiana)، آمریکا، ۱۸۵۰۰۰ گردشگر این کشور کم بازدید در آمریکای جنوبی، در همسایگی کشور های گویان و سورینام، سرزمینی تحت سلطه فرانسه ولی خارج از مرز های آن، است. کریس ماس که مطالب بسیاری در مورد آمریکای جنوبی برای تلگراف تراول نوشته، گفته پایتخت آن کاین است، فرهنگ کافه نشینی و غذا های فرانسوی در آن مشخص و مواد غذایی چینی و ویتنامی هم در آن ارائه می شود. شهر با بسیاری از ساختمان های چوبی که هنوز پا بر جا است، بسیار خوش عکس است. سائوتومه و پرنسیپ (Sao Tome & Principe)، آفریقا، ۸۰۰۰ گردشگر کم بازدید ترین کشور قاره آفریقا، از دو جزیره تشکیل شده و با نزدیک ترین همسایه اش در خاک قاره آفریقا، گابون، ۲۲۵ کیلومتر فاصله دارد و غنی از نفت و کاکائو است. گر چه گردشگرانی از بریتانیا به این جزیره می آیند، اما تقریبا صنعت گردشگری در این جزیره وجود ندارد. معماری به جای مانده از دوران استعمار پرتغالی ها باعث جذابیت شهر سائوتومه شده و امور حرفه ای مانند غواصی، ماهی گیری و تماشای دلفین ها و نهنگ کوهان دار بین ماه های جولای و اکتبر، می تواند عامل جذب گردشگر باشد. کومور (Comoros)، آفریقا، ۱۵۰۰۰ گردشگر مجمع الجزایر کومور واقع در شرق سواحل موزامبیک و شمال غربی ماداگاسکار، دارای مناظر آتشفشانی با شکوه و برخی از بهترین صخره های مرجانی ناشناخته در جهان برای غواصان، و زیستگاهی برای میمون های لمور و خفاش های میوه خوار لیوینگستون است. زبان رسمی آن عربی است، اما زبان سواحیلی و فرانسوی هم در آن رایج است. سیرالئون (Sierra Leone)، آفریقا، ۲۴۰۰۰ گردشگر در سال ۲۰۱۵ تنها ۲۴۰۰۰ گردشگر از سیرالئون دیدن کردند که از میزان ۴۴۰۰۰ گردشگر در سال ۲۰۱۴ کمتر است. علت کاهش عمده تعداد گردشگران، شیوع بیماری ابولا در این کشور است. از آنجا که خطر گسترده این ویروس کشنده، کاهش خواهد یافت، امید ها برای بهبود طولانی مدت صنعت گردشگری این کشور که مدت زیادی است از جنگ و فقر رنج می برد، افزایش یافته است. کویت (Kuwait)، خاورمیانه، ۲۰۷۰۰۰ گردشگر با وجود اینکه آمار ورود گردشگران از سال ۲۰۱۰ به سازمان گردشگری جهانی گزارش نشده، اما با این حال عنوان کم بازدید ترین کشور خاورمیانه به کویت تعلق می گیرد. همسایه کشور های ایران و عراق در سال ۱۹۹۰ موردتجاوز رژیم بعثی صدام حسین قرار گرفت که در نهایت منجر به جنگ اول خلیج فارس شد. امروزه کشور کویت به مکانی بسیار آرام و صلح آمیز تبدیل شده و هر ساله بیشتر از ۵۰۰۰ گردشگر از آن بدون هیچ مشکلی دیدن می کنند. از جاذبه های گردشگری کویت می توان به مجموعه نفیسی از هنرهای اسلامی، برج های کروی کویت و بندر جهاز (Dhow harbour) را، نام برد.
دوشنبه ، ۲۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]