واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتوگوی فارس با هنرمند پیشکسوت گرافیک کشور:
جشنواره عکس در گلستان باید نقشی فراتر از یک نمایشگاه هنری ایفا کند
جشنواره عکس «من زندگی را دوست دارم» در گلستان بهانهای است تا با یکی از داوران این جشنواره عکاسی به گفتوگو بنشینم، «ابراهیم حقیقی» گرافیست و عکاس برجستهای که پائیز امسال 61 سالگی خود را جشن گرفت.
به گزارش خبرگزاری فارس از گلستان، این طراح گرافیک مشهور ایرانی متولد 13 مهر سال 1328 در تهران است، تحصیلات وی کارشناسی ارشد معماری دانشکده هنرهای زیبا از دانشگاه تهران و عضو انجمن بینالمللی طراحان گرافیک، انجمن تصویرگران کتاب کودک و انجمن فیلمسازان مستند ایران است. حقیقی از سال 1347 تاکنون طراح کتابها و مجلات گوناگون بوده و برای فیلمها، سریالها و نمایشهای خاطرهانگیزی همچون سربداران، سلطان و شبان، شهر موشها، زیرپوست شهر، مدار صفر درجه، کیف انگلیسی و غیره، صحنه طراحی کرده یا تیتراژ ساخته و البته نمایشگاههای متعددی را نیز برگزار و جوایز بسیاری را از آن خود ساخته است. اولین سوال من از وی با توجه به سوابق ارزشمند هنریاش، بابت قبول کردن داوری جشنواره بیماریهای خاص با شعار «من زندگی را دوست دارم» در گلستان است، وی با اشاره به اهمیت ارزشهای انسانی در هنر گفت: حضور در این جشنواره جدا از مباحث هنری، به دلیل مسئولیت اجتماعی بود که نه بنده بلکه تمامی افراد جامعه باید آن را دارا باشند. این استاد گرافیست و عکاس پیشکسوت کشور خاطرنشان کرد: چنانچه در جایی به سبب حضور فیزیکی، مادی و معنوی بتوان در چنین اموری نوعدوستانه پیشقدم شد، نباید لحظهای تردید کرد و من نیز پس از طرح موضوع، به آنچه که باید انجام میدادم عمل کردم. *حضور در جشنواره عکس بیمارهای خاص در گلستان ادای یک مسئولیت اجتماعی است حقیقی تصریح کرد: این کار به معنای ادای یک مسئولیت اجتماعی است، البته اعتقاد دارم جامعه نیز باید یاد بگیرد که نسبت به کمبودها و نواقص اطراف خود آگاهی یافته و واکنشی درخور از خود بروز دهد. وی در پاسخ به این پرسش که روند برگزاری این نمایشگاه را چگونه ارزیابی میکنید، اظهار کرد: مطمئنا این کار و نیتی که در پس آن وجود دارد ارزشمند است و بر اساس اطلاعاتی که رسیده این رقابت هنری مورد استقبال هنرمندان قرار گرفته، اما اعتقاد دارم جشنواره عکس بیماریهای خاص در گرگان، باید به دنبال ایفای نقشی فراتر از برگزاری یک نمایشگاه با تعداد محدودی مخاطب باشد. حقیقی یادآور شد: محدود کردن این همایش هنری به یک زمان و نمایشگاه محدود، تاثیر چندانی بر جامعه نخواهد گذاشت، بلکه باید تدابیری اتخاذ کرد تا با افزایش دامنه اطلاعرسانی این جشنواره، تعداد مخاطبان آن افزایش یابد. وی خاطرنشان کرد: چنانچه بخواهیم تصاویر هنری، اثر اجتماعی خود را ایفا کند، باید در تیراژ وسیع و در رسانههای پرمخاطب دیده شود و در آن زمان است که میتوان گفت این جشنواره خود را به یک مجموعه خاص و کم مخاطب محدود نکرده است. عضو انجمن بینالمللی طراحان گرافیک کشور متذکر شد: جشنواره به تنهایی دارای محدوده کوچکی است و اگر به درستی عمل کند و توسعه یابد، بسیاری از افراد جامعه را تحت تاثیر قرار خواهد داد و دغدغه مرم میشود. حقیقی در پاسخ به تفاوتهای عکاسی هنری و اجتماعی اذعان کرد: در عکاسی هنری شاهد مخاطب کمتری هستی، این در حالی است که در عکاسی مستند و اجتماعی میتوان مخاطبهای میلیونی یافت. وی تصریح کرد: در عکاسی مستند اجتماعی به واسطه راهکارهایی هنرمندانه برای نشر آثار این حوزه و استفاده از امکاناتی چون بیلبورد، بنرها، مطبوعات و رسانههای نوظهور اجتماعی میتوان تعداد مخاطبان را افزایش داد و بستگی به نوع کار میتوان مقصود و هدف خود را به مخاطب منتقل کرد. *تاثیر اثر اجتماعی هنر در گرو افزایش مخاطب است حقیقی در پاسخ به این سوال که چه دورانی را به عنوان بهترین دوران عکاسی اجتماعی در کشور میدانید، اذعان کرد: اعتقادی به اعلام حوزه زمانی خاص که نشان از شکوفایی عکاسی مستند اجتماعی در ایران باشد، ندارم، هرچند باید پذیرفت، بسیاری از تصاویر به سبب حوادثی همچون انقلاب و دفاع مقدس شاخص هستند و قایم به این وقایع تاریخی ماندگار شدند. وی متذکر شد: البته آثاری هم که توسط عکاسان بزرگ و صاحب سبک خلق شده نیز به واسطه نگاه هنری و نوع کار شاخص و این موضوع هم زیاد به زمان معطوف نیست. از وی میپرسم، در دهه پنجاه ادبیات به عنوان گفتمان غالب توانست بیان کننده شرایط اجتماعی خاص دوران خود باشد، آیا چنین نقشی را اکنون میتوان برای عکاسی مستند اجتماعی متصور شد؟، وی با اشاره به سیر تاریخی اثرگذاری ادبیات بر جامعه ایرانی این طور پاسخ داد: ادبیات در طول زمان کار خودش را کرده هرچند اکنون نقش آن کمرنگ تر شده، اما از سوی دیگر سه رسانه، عکاسی، سینما و گرافیک رشد بسیاری کردهاند و تاثیرات اطلاعرسانی و اجتماعی قابل توجهی بر جامعه میگذارند. حقیقی خاطرنشان کرد: در این مسیر رو به رشد آثار هنری به ویژه عکاسی با وجود رسانههای اجتماعی نوظهور نه تنها افول نکرده بلکه به نظر میرسد این رسانهها نقش موثری در ترویج و بازنشر آثار هنری در بین آحاد جامعه ایفا کرده و آن را از انحصار مخاطبانی خاص خارج میکنند. *دانش لازمه حضور هنرمند در جهان امروز است وی با اشاره به علاقهمندی جوانان گلستانی در عرصه عکاسی اظهار کرد: قطعا تجربه در هر حوزه کاری به انسان کمک میکند و عکاسی هم خارج از این قاعده نیست و باید در کنار تجربهاندوزی، دانش هم باشد، چرا که در تمامی هنرها با دانش مسلطتر خواهید بود. این هنرمند پیشکسوت تاکید کرد: دانش لازمه حضور هنرمند در جهان امروز است و در کنار آن شیوه نشر اثر نیز به موفقیت عکاس کمک میکند. حقیقی با اشاره به مشکلات و تنگناهای پیشروی عکاسان اجتماعی افزود: این دسته از عکاسان تنگناهای حضور در جامعه را دارند و این ممنوعیت مهمترین مشکل عکاسان حوزه مستند و اجتماعی است. وی در پایان ابراز امیدواری کرد که برگزاری جشنوارههای هنری همچون جشنواره عکاسی بیماری خاص در گرگان بتواند انگیزه مناسبی برای حرکت هنرمندان جوان در مسیر شروع یک فعالیت هنری در آنها باشد. نخستین جشنواره ملی عکس بیماریهای خاص با شعار «من زندگی را دوست دارم» در گلستان از 25 آذرماه سال جاری به همت بنیاد ملی بیماریهای خاص و همکاری دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گلستان شروع به کار کرده و معرفی برگزیدگان این جشنواره عکس نیز در اواخر اردیبهشت ماه 1395 است.
94/11/25 - 09:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]