واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۶
فدراسیون دوچرخهسواری با به خدمت گرفتن مربیان نه چندان با کیفیت خارجی پس از چند ماه به این نتیجه می رسد با آنها قطع همکاری کند و بدون اینکه چیزی به دوچرخهسواری ایران اضافه شده باشد، فدراسیون دوباره به خانه اول خود باز میگردد. به گزارش ایسنا، نیاز تیم های ملی دوچرخه سواری ایران به داشتن مربی خارجی بر کسی پوشیده نیست و فدراسیون نیز به این نتیجه رسیده که برای ارتقا سطح رکابزنان خود باید از وجود مربی خارجی استفاده کند. نکته مهم این است که مربیانی که با آنها قرارداد بسته میشود، چقدر کیفیت لازم برای بالا بردن دانش دوچرخه سواری رکابزنان ایران را دارند. فدراسیون قمری در فاصله هفت ماهه تا بازی های آسیایی اینچئون به فکر این افتاد که دوباره پای مربیان خارجی را به ایران باز کند. فدراسیون از اواخر سال 92 تاکنون با 5 مربی خارجی در بخش های سرعت، استقامت و نیمه استقامت و کوهستان قرارداد بسته که از این تعداد تنها یک نفر فعلا در ایران ماندگار است. سه نفر از آنها نتواستند نظر فدراسیون را جلب کنند و به کشورهایشان بازگشتند و یک نفر از آنها نیز فوت کرد. حقوق ماهیانه مربیانی که فدراسیون به خدمت گرفته بین 3000 تا 4000 دلار در ماه بوده است، بنابراین با این مبلغ قطعا مربیان درجه یک به ایران قدم نمی گذارند و در نهایت نیز فدراسیون پس از مدتی آنها را به کشورهایشان دیپورت می کند. در واقع فدراسیون باید به این نتیجه برسد که مربیان درجه یک هیچ موقع بدون تیم نمی مانند بنابراین باید زودتر برای جذب آنها اقدام کند، از طرفی اگر واقعا می خواهد مربی بیاورد که در افزایش کیفیت رکابزنان تاثیر داشته باشد، باید بیشتر از این هزینه کند در غیر این صورت شرایط همین می شود که پس از دو، سه ماه مجبور می شود عذر مربی را بخواهد و دوباره به خانه اول برگردد. اکنون نگاهی به وضعیت حضور مربیان خارجی در ایران داریم: -پاول بوران بهمن سال 92 برای هدایت تیم ملی سرعت را برعهده گرفت و با ایران حضور در مسابقات قهرمانی آسیا 2014، چند کاپ اروپایی و بازی های آسیایی اینچئون را تجربه کرد اما پس از بازی های آسیایی فدراسیون دیگر قراردادش را تمدید نکرد. حاصل کار بوران در دو رقابت آسیایی مدال طلای کایرین بوده که توسط محمد دانشور کسب شد. -هری هنریکس هلندی از اردیبهشت 93 به عنوان سرمربی تیم ملی کوهستان انتخاب شد. این مربی نیز با ایران حضور در بازی های آسیایی 2014 و مسابقات قهرمانی آسیا 2014 و 2015 را تجربه کرد. فدراسیون در مهر سال 94 قرارداد این مربی را فسخ کرد. بهترین نتیجه ای که این مربی هلندی کسب کرد پنجمی آسیا بوده است. -آلبرت سولویان ارمنستانی چهره نام آشنایی برای رکابزنان ایران بود و خیلی از رکابزنان نامدار ایران نظیر حسین عسکری، امیر زرگری، قادر میزبانی و علیرضا حقی از شاگردان او بودند. فدراسیون برای مسابقات قهرمانی آسیا 2015 تصمیم گرفت بار دیگر از وجود این مربی کنهسال استفاده کند و حتی با او قرارداد بست اما سولویان حدود یک ماه پس از عقد قرارداد (8 آبان 94) در اردوی تیم ملی درگذشت. - تیم ملی سرعت در مسابقات قهرمانی آسیا 2015 از مربی داخلی استفاده کرد اما برای سال 2016 با وینچنزو چچی از ایتالیا قرارداد بست. این مربی از مهر تا بهمن سال 94 تنها سرمربی تیم ملی سرعت ایران بود و فدراسیون به دلیل نداشتن رضایت از عملکردش قرارداد او را فسخ کرد. رکابزنان سرعتی به همراه چچی یک مدال طلا در ماده یک کیلومتر تایم تریل کسب کردند که توسط دانشور بدست آمد. - اکنون تنها مربی که در ایران باقی مانده پریموس اشترانکار اسلوونیایی است که سرمربی تیم ملی کوهستان است. اولین آزمون او مسابقات قهرمانی آسیا 2016 است و باید دید چه نتیجه ای می گیرد و پس از این رقابتها می تواند نظر فدراسیون را جلب کند یا باید آماده برگشت به کشورش شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]