محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843099477
نزدیک نشوید؛ خطر گم شدن وجود دارد!
واضح آرشیو وب فارسی:تهرانشهر: حتماً فیلم «تلقین» (Inception) کریستوفر نولان را دیده اید. یکی از فرضیه های بنیادی این فیلم قبل از ورود به دنیای چند مرحله ای خواب ها یا همان ضمیرناخودآگاه افراد، انتخاب یک علامت یا اثر برای بازگشت به دنیای واقعی است. منظورم همان فرفره است. آدم ها هر چقدر در لایه های خواب یا رویا عمیق تر می شوند، طناب اتصالشان با دنیای واقعی نازک تر خواهد شد و در یک لایه که اصطلاحاً «برزخ» (Limbo) نامیده می شود، دیگر هیچ ارتباطی با دنیای واقعی ندارند و امکان برگشت نیز وجود ندارد. هر چقدر رویاها عمیق تر باشند، پروسه بیدار شدن و به دنیای واقعی برگشتن سخت تر می شود و نشانه ها و فعل و انفعالات کمتری می تواند انسان را برگرداند. سرویس فناوری فردا: همه ما این تجربه را داشتیم که در خواب های عمیق، رویاها ملموس تر و عینی تر بوده؛ ولی به همان اندازه پروسه بیدار شدن یا بازگشت به دنیای واقعیت سخت تر و گاه همراه با ترس و وحشت بوده است. بعضی اوقات افرادی که به خواب عمیقی فرو می روند و خوابی ترسناک می بینند را باید فرد دیگری با وارد کردن یک شوک آنی، بیدار کند و در غیر این صورت به راحتی از خواب خود خارج نمی شوند. هدفم از گفتن این مقدمه و یادآوری، این است که فناوری به شدت در حال حرکت از دنیای واقعیت به سوی دنیای مجازی است. شاید یک دهه پیش دنیای مجازی یک رویا و تخیل بود؛ اما در دهه ای که به نیمه آن رسیده ایم و احتمالاً در دهه بعدی، دنیای مجازی واقعی تر از همیشه مجسم می شود. نیازی به جست وجو و تحقیق زیاد در اطراف مان برای یافتن دنیاهای مجازی نیست. شبکه های اجتماعی در پس زمینه خود دنیاهای مجازی از کاربران، شخصیت های واقعی و خیالی، تصاویر، کلیپ ها و کلی اطلاعات ریز و درشت ساخته اند. فناوری VR به طور مستقیم، ورود کاربران به دنیای مجازی را هدف گرفته و تمام تلاش بازیگران این صنعت، این است که دنیای مجازی واقعی تر از دنیای واقعیت بسازند. بازی های کامپیوتری به خصوص در سال های اخیر و به مدد فناوری های پیشرفته پردازش گرافیکی و تصاویر سه بعدی و باز هم واقعیت مجازی، سعی می کنند بازی کننده را در یک دنیای مجازی غرق کنند. برخی رشته های هوش مصنوعی به دنبال ساختن مغزهای مصنوعی یا جایگزین کردن برخی خاطره های مصنوعی با خاطره های واقعی تلخ، درون ذهن و مغز انسان هستند. حتی طنز قضیه این است که در دنیای شبکه نیز مجازی سازی، فناوری غالب این روزها است و تلاش می کند تا روتر مجازی، سوییچ مجازی، اتصالات شبکه مجازی، سیستم عامل مجازی و تجهیزات ذخیره سازی مجازی در اختیار مدیران شبکه قرار دهد. در حوزه های دیگری مانند اینترنت اشیا، کلاود، محاسبات کوانتومی و شهرهای هوش مند نیز می توان رگه هایی از دنیاهای مجازی یافت؛ شاید الان برای گفتن این حرف زود باشد؛ ولی خیلی دور نیست که باید مانند فیلم تلقین، نشانه ها و محرک هایی از دنیای واقعیت انتخاب کنیم تا هنگام پا گذاشتن به دنیاهای مجازی بی شماری که روزانه درگیرشان می شویم، طناب یا وسیله ارتباطی برای بازگشت به دنیای واقعیت داشته باشیم. در سال ۲۰۱۵ چندین تحقیق درباره تاثیرات دنیاهای مجازی بر دنیای واقعیت انسان صورت گرفته است. در یک تحقیق جالب، بررسی کردند که آیا امکان دارد ذهن انسان با استفاده از فناوری و محصولاتی مانند واقعیت مجازی، دیگر نتواند فرق میان یک دنیای مجازی و واقعی را تشخیص بدهد. یعنی بعد از یک ساعت بازی کردن در حالت سه بعدی و واقعیت مجازی، انسان ها نتوانند تشخیص بدهند الان که دارند راه می روند یا غذا می خوردند، دقیقاً در دنیای واقعیت هستند یا مجازی! در یک تحقیق دیگر، تاثیرات بازی های واقعیت مجازی بر مغز انسان ها مورد مطالعه قرار گرفته است؛ مثلاً یک ساعت بعد از پایان بازی، ذهن بازی کننده درگیر چه کنش ها یا محرک هایی است و چه رفتاری از خود بروز می دهد. به زبان دیگر، در چه سطحی از هوشیاری و بیداری فعال ذهنی است. آیا فرد قدرت تصمیم گیری های سخت و آنی متناسب با دنیای واقعی را دارد؟ این تحقیق پس از این اتفاق انجام شد که فردی بعد از چندین ساعت بازی اتومبیل رانی و مسابقات فرمول یک، سریعاً پشت خودروی خود نشسته و همانند صحنه های بازی، رانندگی کرده بود و نهایتاً منجر به تصادف شدید و وارد آوردن خسارت به چندین فروشگاه و خودرو شده بود. چندین تحقیق هم روی شبکه های اجتماعی و جنبه های روانی تاثیرات آن ها بر رفتار انسان ها صورت گرفته است که ذکر نتایج آن ها در این یادداشت نمی گنجد. فناوری، به سویی حرکت می کند یا بهتر است بگوییم هدایت کنندگان دنیای فناوری، کاربران را در مسیری هل می دهند که مرز میان دنیای واقعیت و دنیای مجازی بسیار کم رنگ و باریک شده است و هر لحظه امکان اختلاط میان آن ها وجود دارد. اگر جزء افرادی هستید که به سختی دنیای مجازی را باور می کنند یا تصور درستی از تاثیراتش بر انسان ها در دنیای واقعی ندارند، می توانید به مجتمع های تجاری پیشرفته و مدرن تهران سری بزنید و افرادی که در حال استفاده از هدست های واقعیت مجازی هستند را تماشا کنید و ببینید چگونه چندین نفر دیگر از جلو و پشت کنترل شان می کنند تا پرتاب نشوند یا به خودشان صدمه نزنند. این در حالی است که سازندگان هدست های واقعیت مجازی می گویند، هنوز این محصولات به تکامل نرسیدند و دنیای مجازی کپی دنیای واقعیت را نساخته اند؛ به هر حال، کم کم باید به فکر نشانه هایی برای گم نشدن در دنیای مجازی و تشخیص آن از دنیای واقعیت باشیم!
چهارشنبه ، ۲۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تهرانشهر]
[مشاهده در: www.tehranshahr.org]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها