محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829978968
سخنگوی حزب اعتدال و توسعه: باید بپذیریم در زمستان ۷۸ رادیکالیسم اصلاح‌طلب حاکم شده بود/ نتیجه تندروی اصلاح‌طلبان اتفاقات سال ۸۸ بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سخنگوی حزب اعتدال و توسعه:
باید بپذیریم در زمستان ۷۸ رادیکالیسم اصلاح‌طلب حاکم شده بود/ نتیجه تندروی اصلاح‌طلبان اتفاقات سال ۸۸ بود
غلامعلی دهقان تاکید کرد: مهم‌ترین نتیجه تندروی اصلاح‌طلبان اتفاقات سال ۸۸ بود که هنوز هم ما چوب همان تندروی‌ها را می‌خوریم.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، روزنامه آرمان امروز چهارشنبه 94/11/21 گفت و گویی با غلامعلی دهقان سخنگوی حزب اعتدال و توسعه انجام داده که آن را از نظر می‌گذرانید.
با ثبت نام گسترده چهره‌های سیاسی در انتخابات فضای امیدوارکننده‌ای برای برگزاری یک انتخابات باشکوه در کشور به وجود آمده بود. با این وجود برخی ردصلاحیتها تا حدودی فضای انتخاباتی کشور را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. ارزیابی شما از ردصلاحیت‌های صورت گرفته و پیامدهای آن چیست؟ انتخابات مجلس شورای اسلامی در ایران همواره از انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیرپذیرفته است. این وضعیت برای دولت آیت‌ا... هاشمی، دولت اصلاحات، دولت احمدی‌نژاد و در شرایط کنونی دولت آقای روحانی وجود داشته است. هنگامی که آیت‌ا... هاشمی در سال68 به ریاست‌جمهوری رسیدند شرایط کشور به شکلی جلو رفت که در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی طرفداران ایشان وارد مجلس شدند و تلاش کردند گفتمان دولت آیت‌ا... هاشمی را تقویت کنند. در سال76 نیز چنین اتفاقی رخ داد و هنگامی که رئیس دولت اصلاحات در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی رسید، مجلس پس از ایشان متاثر از گفتمان اصلاحات بود و تلاش می‌کرد در اجرای سیاست‌های دولت اصلاحات حرکت کند. این وضعیت برای محمود احمدی‌نژاد نیز وجود داشت و هنگامی که وی به ریاست‌جمهوری رسید مجلس هفتم و هشتم متاثر از گفتمان وی قرار گرفت و نمایندگان مجلس در جهت همراهی و همکاری با دولت وی گام برداشتند. در نتیجه اگر با منطق استقرا به مساله نگاه کنیم متوجه می‌شویم که به صورت طبیعی مجلس دهم باید از گفتمان آقای روحانی تاثیر بپذیرد و گفتمان اعتدال در محوریت انتخابات قرار بگیرد. در شرایط کنونی نیز فضای عمومی جامعه متاثر از گفتمان اعتدال است و این وضعیت نوید بخش حضور یک مجلس اعتدالی در آینده خواهد بود. یکی از دلایل حضور گسترده چهره‌های سیاسی در زمان ثبت نام‌های انتخاباتی نیز همین مساله بود که جریان‌های سیاسی به این نتیجه رسیده‌اند که مردم گفتمان اعتدال را پذیرفته‌اند و در نتیجه در شرایط کنونی زمینه‌های تاثیرگذاری بر فضای سیاسی نسبت به گذشته بیشتر شده است. بنده معتقدم مجلس دهم با وجود برخی ردصلاحیت‌های صورت گرفته با رویکرد دولت آقای روحانی همراه خواهد بود و در این زمینه هیچ مشکلی به وجود نخواهد آمد. ممکن است مجلس آینده مجلس ایده آل ما نباشد اما بدون شک اکثریت مجلس آینده با دولت تدبیرو امید همسو و همراه خواهد بود. البته بنده معتقدم این اکثریت می‌تواند حالتی شکننده نیز داشته باشد. 139 نماینده در مجلس نهم از برجام حمایت کردند. به نظرمن همین تعداد یعنی بین 140تا160 نماینده نیز در مجلس آینده در لحظات حساس از سیاست‌های دولت آقای روحانی حمایت خواهند کرد. مجلس آینده مجلس ایده‌آل جریان اصلاحات و جریان اعتدال گرا نیست؛ اما مجلسی نیز نخواهد بود که دولت را با چالش جدی مواجه کند. فضای انتخابات مجلس دهم به‌شدت متاثر از فضای انتخابات ریاست‌جمهوری سال92 است و به همین دلیل برخی ردصلاحیتها نمی‌تواند سبب شکست جریان اعتدال گرا و پیروزی رقیب سیاسی این جریان شود. بسیاری از چهره‌های جوان و گمنام که در انتخابات ثبت نام کرده‌اند و از نظر سنی بین30 تا 44سال هستند می‌توانند برگ برنده جریان اصلاحات و اعتدال گرا در انتخابات آینده باشند و در این زمینه هیچ نگرانی وجود ندارد. بنده حتی احتمال می‌دهم اصولگرایان به همین دلیل در دریای غافلگیری انتخاباتی غرق خواهند شد. شما قبل از ثبت نام چهره‌های سیاسی در انتخابات به صراحت عنوان کردید حزب اعتدال و توسعه با لیست مستقل وارد انتخابات مجلس خواهد شد، با این وجود در روزهای اخیر مواضع شما تغییر کرده و از ائتلاف با جریان اصلاحات سخن گفته‌اید. آیا جبرانتخاباتی و ردصلاحیتها شما را به این ائتلاف وادار کرده یا اینکه اتاق فکر حزب اعتدال و توسعه به این جمع‌بندی رسیده که در شرایط کنونی باید با جریان اصلاحات ائتلاف صورت بگیرد؟ در گذشته نوعی سوءبرداشت از سخنان بنده درباره لیست مستقل انتخاباتی صورت گرفت. ما هیچ‌گاه به دنبال ارائه لیست مستقل انتخاباتی نبودیم. در آن مقطع زمانی لیست مورد نظر ما تفاوت‌های محدودی با لیست اصلاح‌طلبان و اصولگرایان داشت. لیست مورد نظر ما با لیست اصلاح‌طلبان یکسان نبود اما دارای همپوشانی‌های زیادی بود. در واقع ما به دنبال یک لیست مشترک بین جریان اصلاحات، معتدلین اصولگرا و اعتدال گرایان بودیم و در این جهت تلاش می‌کردیم. دلیل اصلی که ما عنوان می‌کردیم حزب اعتدال و توسعه لیست اختصاصی نخواهد داشت تجربه ناموفق «رایحه خوش خدمت» در سال1385 بود. در این سال طرفداران محمود احمدی‌نژاد به پشتوانه پیروزی وی در انتخابات ریاست‌جمهوری با یک لیست مستقل از جریان اصولگرایی وارد انتخابات شورای شهر شدند که در نهایت نیز شکست خوردند و راه به جایی نبردند. بدون شک برای حزب اعتدال و توسعه یک شخصیت «اعتدال‌گرای مقبول» بر یک شخصیت «حزبی نامقبول» برتری دارد. معیار و منطق ما در شرایط کنونی اعتدال است و هیچ مساله دیگری برای ما ارجحیت ندارد. مرز جریان اصلاحات با حزب اعتدال و توسعه دقیقا کجاست؟ همه ما باید این نکته را بپذیریم که در زمستان سال1378نوعی رادیکالیسم چپ یا اصلاح‌طلب بر فضای سیاسی ایران حاکم شده بود. در این مقطع زمانی احساس می‌شد یک جریان میانه باید در حد فاصله دو جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب حضور جدی داشته باشد. آیت‌ا... هاشمی و آقای روحانی از جمله افرادی بودند که چنین تفکری را دنبال می‌کردند و به همین دلیل تلاش کردند زمینه ظهور این جریان میانه را به وجود بیاورند. در یک دهه اخیر نوعی «جو زدگی» و آرمان‌گرایی افراطی در هر دو جریان سیاسی کشور اعم از
اصلاح‌طلب و اصولگرا، عقلای این دو جریان را به حاشیه کشاند و صحنه سیاسی ایران را به جولانگاه خود تبدیل کرد. این وضعیت به شکلی بود که در یک مقطع زمانی افراطیون اصلاح‌طلب عرصه را بر عقلا تنگ کرده و در مقطع بعدی هواداران رادیکال محمود احمدی‌نژاد فضای سیاسی کشور را آبستن تنش و بی‌اخلاقی‌های سیاسی کرده بودند. برخی از عقلای جریان اصلاح‌طلبی در شرایط کنونی پذیرفته‌اند که در گذشته در این جریان افراط صورت گرفته است. نمونه بارز این افراد محمدرضا خاتمی نایب‌رئیس مجلس ششم و همچنین علی شکوری راد است که به صراحت عنوان کردند ما اصلاح‌طلبان 18سال پیش نیستیم و قصد نداشتیم افرادی مانند آیت‌ا... هاشمی در دوران اصلاحات مورد هجمه و تخریب قرار بگیرند. این وضعیت برای اصولگرایان نیز وجود دارد و همگی تلاش می‌کنند از محمود احمدی‌نژاد و اقداماتش برائت بجویند. این در حالی است که اعتدال همواره معیار بوده و بر اثر گذشت زمان هیچ تغییری نکرده است. این جریان‌های سیاسی بودند که بر اثر گذشت زمان در مواضع خود تغییر ایجاد کردند و نه گفتمان اعتدال. ما معتقدیم منطق اعتدال بهترین شیوه برای اداره کشور است. در شرایط کنونی جریان اصولگرایی با یک چالش بزرگ درون گروهی درباره آرمان گرایان افراطی مواجه شده است. به همین دلیل افرادی مانند علی لاریجانی تلاش می‌کنند حساب خود را از قاطبه اصلی اصولگرایان که جریان‌های تندرو را نیز در بر می‌گیرد جدا کنند. همه این دلایل سبب شده گفتمان اعتدال روز به روز در حال فربه‌تر شدن باشد. هر چه گفتمان اعتدال در ایران فربه‌تر شود رشد و توسعه بیشتری در کشور به وجود خواهد آمد. دولت آقای روحانی در گفتمان‌سازی و ارتباط گفتمانی با افکار عمومی موفق عمل نکرده است. آیا حزب اعتدال و توسعه به عنوان حامی فکری آقای روحانی در این زمینه نتوانسته دولت تدبیرو و امید را تغذیه و پشتیبانی کند یا اینکه آقای روحانی پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری از حزب فاصله گرفته و دلایل عدم توانایی گفتمان‌سازی را باید در درون دولت جست‌وجو کرد؟ این مساله که در کنار دولت‌ها باید نیروهای فکری و تئوریک وجود داشته باشند و دولت را در جهت گفتمان‌سازی یاری کنند مساله‌ای روشن و قابل قبول است. با این وجود در شرایط کنونی بسیاری از تئوریسین‌های برجسته دولت‌های گذشته به جمع‌بندی ما رسیده‌اند و امروز مواضع اعتدال‌گرای ما را تئوریزه می‌کنند. نمونه بارز این افراد آقای عباس عبدی است که عنوان کرده‌اند دولت روحانی عملکرد قابل قبولی داشته و مهم‌ترین نکته مثبت این دولت قرار گرفتن در بین دو جریان سیاسی کشور است. این در حالی است که در گذشته هنگامی که ما عنوان می‌کردیم در بین دو جریان سیاسی قرار گرفته‌ایم، برخی افراد ما را به عافیت طلبی و خنثی بودن متهم می‌کردند. نکته جالب این است که امروز همین افراد شرایط کشور را با عینک اعتدال گرایی تحلیل و تفسیر می‌کنند و به جمع‌بندی ما رسیده‌اند. البته از این نکته نیز نباید غافل شد که اعتدال گرایی نیز نوعی اصلاح‌طلبی است. همه ما باید این مساله را بپذیریم که انقلاب اسلامی نیازمند پخته و فربه شدن است و در این راه همه باید به پخته شدن انقلاب کمک کنند. اصلاح‌طلبان 18 سال پیش با بلند کردن پرچم اصلاح‌طلبی تلاش کردند گفتمان کلی انقلاب را تقویت کنند. با این وجود با آن همه بحث‌های فسلفی و فکری در نهایت به تحلیل موجود در جامعه رسیده‌اند. سخن شما به معنای این است که جریان اصلاحات از اهداف اولیه خود فاصله گرفته است؟ یکی از سوال‌های همیشگی و اساسی آقای محمدرضاتاجیک به عنوان یکی از تئوریسین‌های جریان اصلاحات این بود که اصلاحات چه معنایی دارد وچه هدفی را دنبال می‌کند. البته ایشان در مصاحبه‌های اخیر خود عنوان کرده‌اند ما اصلاح‌طلبی را به شیوه صحیح تعریف نکردیم و مبانی اصلاح‌طلبی نیازمند شفافیت است. شاید برخی اصلاح‌طلبی را به تغییر وضع موجود تعریف کنند. با این وجود این سوال مطرح می‌شود تغییر وضعیت موجود تا کجا باید ادامه داشته باشد. آیا تغییر وضعیت موجود در نهایت به ساختار شکنی منجر خواهد شد؟این همان اتفاقی بود که برای جریان اصلاحات رخ داد و اکبر گنجی به عنوان یکی از اصلاح‌طلبان که هم‌اکنون در خارج از کشور به سر می‌برد مانیفست جمهوری‌خواهی را نوشت و از نظام عبور کرد. با این وجود به نظر می‌رسد گفتمان اعتدال حالت خنثی و نظاره‌گر پیدا کرده است و حاضر نیست برای کنش و واکنش در فضای سیاسی هزینه بپردازد. نظر شما در این زمینه چیست؟ در شرایط کنونی آقای روحانی از اصلاح‌طلبان جلوتر حرکت می‌کند. به همین دلیل برخی از اصلاح‌طلبان به آقای روحانی پیغام داده‌اند که به صورت معتدل‌تر مواضع خود را بیان کند و از واکنش به مخالفان دولت خودداری کند. این مساله نشان می‌دهد که اصلاح‌طلبان به دلیل تجربه تاریخی خواستار اعتدال در فضای سیاسی کشور و جلوگیری از افراط و تفریط هستند. از قدیم گفته‌اند«قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی دچار آید». در نتیجه اصلاح‌طلبان به دلیل اینکه آفات تندروی را تجربه کرده‌اند بیشتر از همه خواستار اعتدال و میانه روی هستند. نکته مهم در این زمینه این است که اصلاح‌طلبان پس از خرداد76 از همه توان خود برای گفتمان‌سازی استفاده کردند و در وسط میدان سیاسی حضور داشتند. این در حالی است که اعتدال گرایان حاضر نیستند برای ارتقای گفتمان خود به وسط میدان سیاسی وارد شوند و نقش نظاره‌گر پیدا کرده‌اند. چرا اعتدال‌گرایان چنین وضعیتی پیدا کرده اند؟ قرار نیست همیشه در وسط میدان سیاسی حضور داشت. کسانی که دیروز در وسط میدان بودند و هزینه‌های زیادی در این زمینه دادند، امروز به جمع‌بندی اعتدال گرایان رسیده‌اند و به اشتباهات خود اقرار می‌کنند. چرا امروز به صورت گروهی اصلاح‌طلبان را از صحنه انتخابات خارج کرده‌اند. اصلاح‌طلبان معتدل که می‌توانند منشا خدمات زیادی برای کشور باشند به دلیل عملکرد افراطیون این جریان در گذشته، ردصلاحیت شده‌اند. این افراد چوب عملکرد نامناسب چه کسانی را می‌خورند؟جریان اعتدال مبنای کار خود را بر مبارزه سیاسی قرار نداده است. ضمن اینکه ما باید در ابتدا مبارزه سیاسی را تعریف کنیم. مبارزه سیاسی دارای تاکتیک‌های مختلفی است. اگر کسی در مبارزه سیاسی عنوان کند«حرف مرد یکی است» و یا «مرغ من یک پا دارد» هیچ‌گاه به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. ما باید این نکته را بپذیریم که اصلاح‌طلبان در یک مقطع زمانی بدون داشتن سوءنیت تندروی کردند که تبعات سنگینی برای این جریان داشت. مهم‌ترین نتیجه تندروی اصلاح‌طلبان ظهور پوپولیسم احمدی‌نژاد و همچنین اتفاقات سال88 بود که هنوز هم ما چوب همان تندروی‌ها را می‌خوریم. حزب اعتدال و توسعه هم می‌تواند چپ باشد و هم راست و با توجه به شرایط فضای سیاسی تغییر موضع می‌دهد. به نظر شما این نوسان در موضع‌گیری‌ها سبب کاهش درجه تاثیرگذاری این حزب در بین افکار عمومی نمی‌شود؟ به نظر من تنها حزبی که در فضای سیاسی ایران مواضع روشن و شفافی دارد حزب اعتدال و توسعه است. افرادی مانند آقای حدادعادل که روزی از نزدیکان محمود احمدی‌نژاد بودند و در دفتر ایشان رفت و آمد داشتند امروز تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند خود را به احمدی‌نژاد منتسب بدانند و از وی برائت می‌جویند. حزب اعتدال و توسعه به دنبال توسعه همه‌جانبه در کشور است. به همین دلیل مواضع این حزب بیانگر این مساله است که در ابتدا زیرساخت‌های اقتصادی کشور باید تقویت شود. اگر این اتفاق رخ بدهد در نهایت توسعه سیاسی نیز در پیامد توسعه اقتصادی به وجود خواهد آمد. در مجلس ششم و هفتم آقای کروبی و حداد عادل مظهر اعتدال‌گرایی بودند و در مقابل اقدامات جریان تندرو و رادیکال ایستادگی می‌کردند و به همین دلیل حزب اعتدال و توسعه از آنها حمایت می‌کرد. با این وجود هنگامی که این افراد تغییر موضع دادند حزب اعتدال و توسعه حمایت خود را از آنها برداشت. این مساله که شما عنوان می‌کنید تکلیف جریان اعتدال مشخص نیست ممکن است صحیح باشد. به هر حال هر جریان سیاسی می‌تواند تحت تاثیر یک جریان دیگر قرار بگیرد. با این وجود جریان اعتدال در انتخابات ریاست‌جمهوری سال92 به پیروزی رسیده و در شرایط کنونی مهم‌ترین گفتمان فضای سیاسی کشور است. ما مدعی نیستیم همه اعتدال گرایان را ما تشکیل می‌دهیم. در گذشته برخی از چهره‌های معتدل در نظام سیاسی وجود داشتند که به مرور زمان به جریان اصلاحات تمایل پیدا کردند و در نهایت عضو بدنه این جریان شدند. در شرایط کنونی نیز بدنه جریان اصلاحات احساس می‌کند از دولت ششم به بعد هزینه‌های زیادی را متحمل شده است. به همین دلیل به دنبال سیاست ورزی جدیدی در فضای سیاسی ایران است. در دنیای سیاست برخی اوقات باید عقب‌نشینی کرد و در برخی لحظات باید یک گام به جلو حرکت کرد. این در حالی است که جریان اعتدال هیچ‌گاه از مواضع خود عدول نکرده است. آیا در اتاق فکر حزب اعتدال و توسعه برای دوران پس از روحانی نیز تدبیری اندیشیده شده است؟ بدون شک کاندیدای اصلی جریان اعتدال گرا و همچنین جریان اصلاحات در انتخابات ریاست‌جمهوری سال96 هیچ شخصی به جز آقای روحانی نیست. آقای عارف به نمایندگی از جریان اصلاحات به صراحت در این‌باره موضع‌گیری کرده و بنده نیز در همین جا به نمایندگی از جریان اعتدال گرا این مساله را عنوان می‌کنم. با این وجود اگر منظور شما برای سال1400 است باید عنوان کنم تا آن زمان فرصت زیادی باقی مانده و ممکن است در این مقطع زمانی اتفاقات زیادی در فضای سیاسی ایران رخ بدهد. بنده معتقدم مهم‌ترین خطر برای آینده سیاسی ما ظهور پوپولیسم از نوع احمدی‌نژادی آن است. پوپولیسم ریشه‌های محکمی در فرهنگ، تاریخ و احساسات مردم ایران دارد و در هر زمان که شرایط برای بروز آن فراهم شود ظهور خواهد کرد. آیا این احتمال وجود دارد که حزب اعتدال و توسعه به صورت کامل در یکی از جریان‌های سیاسی و به ویژه جریان اصلاحات مستحیل شود؟ در شرایط کنونی برعکس این اتفاق رخ داده و جریان‌های سیاسی در حزب اعتدال و توسعه مستحیل شده‌اند. از یک سو علی لاریجانی به عنوان رئیس مجلس هشتم و نهم پرچم اعتدال را بلند کرده و راه خود را از تندروها جدا کرده است و از سوی دیگر تئوریسین‌های جریان اصلاحات در حال تئوریزه کردن گفتمان اعتدال هستند. اغلب اعضای ارشد حزب اعتدال و توسعه پس از پیروزی آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری وارد کابینه شدند. محمود احمدی‌نژاد به دلایل واهی و خیلی کوچک وزرا و اعضای کابینه خود را تغییر می‌داد و سبب بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌های کشور شده بود. به همین دلیل ثبات تصمیم‌گیری کابینه آقای روحانی مساله‌ای پسندیده و قابل قبول است. رابطه حزب اعتدال و توسعه با آقای روحانی پس از اینکه ایشان به ریاست‌جمهوری رسیدند چگونه بوده است؟آیا ایشان در دوران ریاست‌جمهوری خود در جلسات این حزب شرکت کرده اند؟ اغلب اعضای حزب اعتدال و توسعه مانند آقایان نوبخت، ترکان، مرتضی بانک و واعظی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با آقای روحانی همکار بودند. با این وجود جایگاه آقای روحانی فراتر از حزب اعتدال و توسعه است. آقای روحانی به دلیل مشغله بسیار بالای اجرایی پس از اینکه به ریاست‌جمهوری رسیدند در جلسات حزب شرکت نکردند. این وضعیت برای دیگر اعضای کابینه نیز وجود داشته و اغلب اعضای حزب اعتدال و توسعه که در کابینه مسئولیت دارند به دلیل مشغله اجرایی در جلسات حزب حضور پیدا نکرده‌اند. گفتمان اعتدال گرایی در 14 سال گذشته همواره در حاشیه جریان‌های سیاسی قرار داشته است. با این وجود در انتخابات ریاست‌جمهوری سال92 مردم به گفتمان اعتدال اقبال عمومی نشان دادند. در نتیجه در شرایط کنونی مردم دوست دارند اعتدال را در عمل ببینند و آن را لمس کنند. ما باید بپذیریم که دوران نظریه‌پردازی و تئوریزه کردن گفتمان اعتدال به پایان رسیده و در شرایط کنونی میوه درخت اعتدال به ثمر نشسته و بروز عملیاتی پیدا کرده است. آقای لاریجانی به صراحت عنوان کرده‌اند به صورت مستقل وارد انتخابات مجلس خواهند شد. آیا حزب اعتدال و توسعه از ایشان حمایت خواهد کرد؟ بله، ما قطعا از ایشان و مواضع ایشان حمایت خواهیم کرد. هم حزب اعتدال و توسعه و هم حزب کارگزاران سازندگی براساس مصوبه اخیر خود از لاریجانی حمایت خواهند کرد. در شرایطی که علی لاریجانی و محمد رضا عارف کاندیدای ریاست مجلس آینده شوند حزب اعتدال و توسعه از کدام یک حمایت خواهد کرد؟ در این زمینه حزب اعتدال و توسعه تابع اکثریت مجلس خواهد بود. بنده نمی‌توانم در این زمینه به صراحت موضع‌گیری کنم. به نظر من مجلس آینده تفاوت زیادی با مجلس نهم نخواهد داشت. من معتقدم مجلس آینده از چهار ضلع تشکیل خواهد شد. این چهار ضلع شامل اصلاح‌طلبان، اعتدال گرایان، معتدلین اصولگرا و مستقلین که شاخص آن در خانه احزاب وجود دارد، خواهد بود. در نتیجه حامیان دولت آقای روحانی در مجلس آینده حالتی شکننده خواهند داشت و در یک وضعیت بینابینی زیست خواهند کرد. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی
94/11/21 - 12:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها