محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1809870731
تصاویر شهدای انقلاب در مشهد اکران شود/جای خالی تندیس شهید منفرد
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: فرزند نخستین شهید انقلاب مشهد گفت: جای خالی تندیسی از شهید منفرد در میدان شهید منفرد بیمارستان امام رضا(ع) و یا نامگذاری یکی از خیابان های شهر به نام شهید منفرد که یکی از نخستین شهدای انقلاب است احساس می شود.به گزارش ذاکرنیوز از مشهد مقدس ، مشهد در روزهایی که انقلاب اسلامی به اوج خود رسیده بود، آبستن حوادثی شد که هر یک ضمن ثبت در دفتر تاریخ انقلاب اسلامی ایران در روند پیروزی انقلاب نیز تأثیرگذار بود، یکی از این حوادث، واقعه 23 آذر 57 بیمارستان امام رضا(ع) بود. همزمانی واقعه 23 آذر 1357 و محرم، شور و شعور انقلابی را در میان مردم به خشم آمده از اعمال عمال پهلوی فزونی بخشید و تظاهرات پیاپی مردمی سبب حمله بیشتر عاملان خشونت پهلوی به مردم عزادار عاشورای حسینی و مخالفان رژیم پهلوی شد. در نخستین حرکت رژیم پهلوی، چماق به دستان در 22 آذر با هجوم به بیمارستان 17 شهریور و مضروب کردن نگهبانان و تعدادی از کادر پزشکی و پرستاری، در ظاهر نام بیمارستان را دوباره به ششم بهمن تغییر دادند. به دنبال این عمل کارکنان بیمارستان 17 شهریور دست به یک اعتصاب 72 ساعته زدند که طی آن عده زیادی مجروح و زخمی شدند و یکی از جوانان انقلابی به نام محمد منفرد نیز در این میان به شهادت رسید. شهید محمد منفرد در 6 سالگی پدر خود را از دست داد. محمد پس از هجران پدر تا دوم دبیرستان به تحصیل پرداخت و به علت نبود مقطع بالاتر برای ادامه تحصیل، به ناچار مشغول کار شد. از کودکی با شور و اشتیاق در مراسم مذهبی و سیاسی شرکت و اخلاق حسنه او همگان را متحیر می کرد. این شهید والامقام همواره فروتن و متواضع بود. چندین نوبت دستگیر شد و شب ها را در پاسگاه ژاندارمری گذراند و مورد ضرب وشتم مزدوران رژیم قرار گرفت. وی در روز جمعه سیاه تهران هم در صحنه مبارزه حضور داشت و این تجربه در بازگشت به مشهد عزم او در مبارزه را راسخ تر کرد و برای مدتی از دست مزدوران رژیم طاغوت به رشت رفت. محمد 23 آذرماه 57 همچون روزهای دیگر خود را به بیمارستان امام رضا (ع) رساند تا به اتفاق عموم مردم به بیماران و کادر درمانی کمک کند که در این روز مورد اصابت گلوله مزدوران رژیم شاه قرار گرفت و مجروح شد اما تلاش پزشکان برای مداوای او موثر واقع نشد و 2 روز بعد به شهادت رسید، وی در مراسمی با حضور پر شکوه مردم از بیمارستان امام رضا (ع) تشییع شد و پس از طواف حرم رضوی در بهشت رضا (ع) آرام گرفت. همزمان با ایام پیروزی انقلاب اسلامی در مشهد مقدس، خبرنگار ذاکرنیوز در گفت وگویی با خانواده شهید منفرد و وقایع آن روز داشته که در ادامه می خوانید. مرضیه اخوان نیان، همسر شهید منفرد در ابتدا اشاره ای به شخصیت شهید منفرد دارد و می گوید: سه سال با هم زندگی کردیم که ماحصل این زندگی کوتاه مدت فرزندی به نام محسن است که در زمان شهادت شهید منفرد یک سال و هشت ماه داشت. من تا قبل ازدواج هیچ آشنایی با خانواده شهید منفرد نداشتم اما بعد از شهادت محمد، همیشه مادرش می گفت: «محمد بدون پدر بزرگ شده و امروز پسرش نیز مثل خودش بدون پدر باید بزرگ شود». محسن حدود شش ماه داشت که رفتیم رشت، آن زمان تازه از کارخانه قند بیرون آمده بود و کار جوشکاری انجام می داد که برای جوشکاری کارخانه کرم ابریشم رشت به او پیشنهاد همکاری دادند اما با وجود اینکه در رشت بودیم اما آنجا نیز دست از فعالیت برنداشت و در کنار کارش به فعالیت های ضد نظام شاهنشاهی می پرداخت. به مشهد که برگشتیم دهه اول ماه محرم از 5 محرم تا عاشورا در منزل روضه داشتیم، روز تاسوعا با هم به میدان شهدا رفتیم درست همان لحظه ای که جوانان انقلابی مجسمه شاه را می خواستند به پایین بکشند و محمد نیز به سمت مردم رفت و تا بعدازظهر از محمد خبری نداشتم. همان روز عصر محمد برای پخت آش نذری به کمک آمد، برای هر کسی که می شناختش برد به نوعی آش نذری را بهانه ای برای خداحافظی خود قرار داده بود حتی یکی از اقوام در کلانتری کار می کرد برای او نیز آش برد و این آش را بهانه ای برای خداحافظی و به نوعی پشت پای خود قرار داده بود. صبح تحصن بود، در بیمارستان امام رضا (ع) محمد تا شب خانه نیامد دلواپس شدم آن شب حکومت نظامی بود تا صبح از دلواپسی خودم را به در و دیوار می زدم، ساعت 5 صبح دیگر طاقت نیاوردم، رفتیم دنبالش همه فکر می کردند خانه برادرش است. همه جا را گشتیم اما خبری از محمد نبود، به خانه مادرم که رفتیم، مادرم گریه می کرد گفت از بیمارستان خبر آوردند محمد تیر خورده و بیمارستان بستری شده، نگران شدم گفتم محمد دستش رفت لای آهن، بیمارستان نماند با تیر خوردن بیمارستان خوابیده؟ بیشتر نگران شدم. رفتیم درب منزل مادرش و از آنجا به بیمارستان رفتیم تا بعد از ظهر همه بیمارستان بودیم برادر و شوهر خواهرش گفتند ما شب بیمارستان کنار محمد هستیم، دلم شور می زد ساعت 8 و نیم شب بود که با خواهرم مجدد به بیمارستان برگشتیم. داخل اتاق محمد که رفتیم کسی آنجا نبود، محمد مدام می گفت از من راضی باش و بعد که پرسیدم چه شده محمد که این طوری شدی؟ سراغ آیت الله مرعشی را از من گرفت چرا که محمد خود را سپر قرار داده بودند تا گلوله به آیت الله مرعشی اصابت نکند. از اتاق که بیرون آمدیم یک ربعی بیشتر طول نکشید که دو تا از پرستاران آمدند و زیر بغل هایم را گرفتند و گفتند باید قسمت و قضا و قدر را بپذیری مرا به اتاق بزرگی بردند که محمد در آنجا روی زمین دراز کشیده بود، تمام بدنش با گل پوشیده شده بود. همسر شهید منفرد با بیان اینکه روز بعد از شهادت نگذاشتند محمد را تشییع کنند خاطرنشان کرد: از یک طرف برف زیادی آمده بود و از طرف دیگر رژیم شاه مانع بود، به همین دلیل دو روز بعد از شهادت محمد را تشییع کردند، با این حال تشییع جنازه محمد چنان پر شور برگزار شد که تا آن زمان به جز تشییع جنازه علما کسی با این جمعیت تشییع نمی شد. محوطه بیمارستان از جمعیت موج می زد. ارتش، نیروهای محاصره کننده را چندین برابر کرده بود و با استقرار ده ها تانک و نفربر، تمامی خیابان های منتهی به بیمارستان مسدود بود نیروهای گارد به علت مشاهده سیل جمعیت تظاهرکننده، از ترس اینکه درگیری مجدد به وجود نیاید، اجازه تشییع جنازه را دادند و شهید منفرد به طرز باشکوهی از بیمارستان تشییع و در قطعه اول شهدا بلوک 12 بهشت رضا(ع) و در جوار پاک دیگرشهدای انقلاب به خاک سپرده شد. لباس محمد را که آوردند منزل یک کاپشن رنگ سبز بود که روی سینه چپش کمی پایین تر نشانه تیر خوردن محمد مشاهده می شد، می گفتند رژیم پهلوی آیت الله مرعشی را هدف قرار داده بودند که محمد خود را سپر جان ایشان می کند. محسن تنها یادگار شهید منفرد نیز می گوید: تنها یادگار من از پدرم یک قاب عکس بود و جز این چیز دیگری نداشتم تا اینکه فیلمی از درگیری پدرم با ساواک را پیدا کردم و پیگیر این موضوع شدم تا در مورد پدرم به شناخت بیشتری برسم. در تحقیقاتی که در مورد پدرم داشتم چند نفر از دوستان و همرزمان پدرم را پیدا کردم و به گفت و شنود با آنها نشستم کم کم داشتم پدرم را می شناختم، دلتنگش می شدم حالا ذهنیتی که از او داشتم چیزی بیشتر از صورت مصنوعی توی قاب عکسش بود. وی می افزاید: از زمانی که متوجه شدم فرزند شهید انقلاب هستم همیشه به دنبال شناخت بیشتر نسبت به پدرم بودم تا اینکه سال 87 زمانی که در نیروی انتظامی مشغول به کار بودم به بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس مامور به خدمت شدم. یک روز در آرشیو بنیاد به فیلمی برخورد کردم که در زندگی من تحولی بزرگ ایجاد کرد و آن فیلمی مستند از وقایع 23 آذر 57 بود، فیلمبردار وقایع شخصی به نام نعیم آبادی بود که در لابه لای تصاویر به خاطرات می پرداخت از طریق کارگردان مستند شماره تماسی از آقای نعیم آبادی پیدا کردم. فرزند شهید منفرد می گوید: شماره تماس نعیم آبادی را از کارگردان مستند گرفتم تقریبا بعد از یک ماه توانستم با آقای نعیم آبادی صحبت کنم وقتی فهمید که من پسر شهید منفرد هستم 20 ثانیه ای سکوت کرد و بعد اشک ریخت. به درب منزل نعیم آبادی که رسیدم با اشتیاق مرا در آغوش گرفت و گفت باور نمی کنم بعد از 30سال شاهد حضور پسر شهید منفرد باشم. وی اظهار داشت: تصاویر و فیلم های واقعی پدر را دیدم که در محوطه بیمارستان با یک کاپشن سبز رنگ در حال مبارزه بود آنجا نگاه پدر را برای نخستین بار دیدم و بعد تصاویری از شهادتش و صحنه ای که روحانیون بالای سر جنازه پدرم هستند. اما تصویری که مرا خیلی اذیت کرد و بارها با دیدن ان اشک ریختم تصویری بود که مادرم خود را روی جنازه پدرم انداخته و اشک می ریزد تنها صحنه ای که پدر و مادرم را در یک لحظه کنار هم حس کردم. تصاویر 23 آذر برای من انگیزه ای شد تا بیشتر از این در رابطه با انقلاب و شهدای انقلاب کار کنم. منفرد می افزاید: در این 37 سال هرکس من را دیده یک خاطره از پدرم گفته است از زمان کودکی تا درگیری اما می دانم پدر من یک قهرمان، جوانمرد و ولایت مدار بوده است من از خیلی ها شنیدم که در بسیاری از صحنه های انقلاب حضور داشته و مبارزه کرده است. محسن درباره 23 آذر میگوید: تنها شهید این واقعه محمد منفرد است که تنها شهید حماسی پس از شهید نواب صفوی است بنابراین نباید شهید منفرد را از 23 آذر جدا کرد، بنابراین انتظار می رود در کنار عکس شهیدان جنگ به شهدای انقلاب نیز توجه شود، جای خالی تندیسی از شهید منفرد در میدان شهید منفرد بیمارستان امام رضا(ع) و یا نامگذاری یکی از خیابان های شهر به نام شهید منفرد که یکی از نخستین شهدای انقلاب است احساس می شود.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها