واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: با ما همراه باشد تا ببینیم زندگی در چنین جهانی چگونه خواهد بود. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از زومیت، هفته ی گذشته در گردهمایی سالانه ی مجمع جهانی اقتصاد (WEF) در داووس، گزارشی از ارزیابی تاثیر تکنولوژی بر روی اشتغال با نام “آینده ی مشاغل” منتشر شد. بر اساس این گزارش “علاوه […]با ما همراه باشد تا ببینیم زندگی در چنین جهانی چگونه خواهد بود. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از زومیت، هفته ی گذشته در گردهمایی سالانه ی مجمع جهانی اقتصاد ( WEF ) در داووس، گزارشی از ارزیابی تاثیر تکنولوژی بر روی اشتغال با نام “آینده ی مشاغل” منتشر شد. بر اساس این گزارش “علاوه بر مدل کسب و کار، بازار کار نیز ظرف ۵ سال آینده دستخوش تغییرات گسترده ای خواهد شد و مهارت های متفاوتی برای رشد در چشم انداز جدید نیاز است”. عبارات رسمی و سنگین بالا به زبان ساده یعنی “اگر کار شما به گونه ای است که یک سری سنسور و دستگاه های اتوماتیک قادر به انجام آن هستند، بهتر است به فکر یادگیری مهارت های جدیدی باشید”. حقیقت این است که وقتی صحبت از تولید، مونتاژ، راندن وسایل نقلیه، وظایف مکانیکی، ساخت و سازهای عمرانی و بسیاری فعالیت های دیگر به میان می آید، روبات ها آن ها را بسیار ارزان تر و بهینه تر انجام می دهند؛ در حالی که نه خسته می شوند، و نه حوصله شان سر رفته و حواسشان پرت می شود. برای مثال رانندگی را در نظر بگیرید. حمل و نقل خودکار نه تنها ارزان تر، بلکه ایمن تر نیز هست. اتوموبیل های بدون راننده می توانند بسیار سریع تر عکس العمل نشان دهند، دارای دید ۳۶۰ درجه دارند و آن سوی اجسام جامد را هم می بینند. نه از رانندگی خسته می شوند و نه حواسشان پرت نمی شود. نوشیدنی الکلی مصرف نمی کنند و با دیگر راننده ها درگیر نمی شوند. اما بعضی ها هنوز نمی توانند با این قضیه کنار بیایند و تصور شهری پر از ماشین های بدون راننده در کنار خودروهای دارای راننده برایشان سخت است. باید در نظر داشته باشیم که در نهایت ماشین های خودران رانندگی بهتری از انسان ها خواهند داشت. به بیان دیگر ماشین های بدون راننده بالاخره به هنجار تبدیل خواهند شد. پس با اشغال بیشتر مشاغل توسط روبات ها، آیا ما آنطور که مجمع جهانی اقتصاد می گوید در آستانه ی انقلاب صنعتی چهارم هستیم؟ انقلابی که مانند پیشینیان خود در نهایت مشاغل جدید زیادی ایجاد خواهد کرد و در عین حال بهره وری و تولید ثروت را به صورت اساسی بهبود خواهد بخشید؟ و یا آیا به سمت جهانی پیش می رویم که در آن هیچ کار مفیدی برای انسان ها باقی نمانده است؟ به عقیده ی اریک برینیالسون و اندرو مک آفی نویسندگان کتاب “مسابقه با ماشین”، می توان با اطمینان گفت افزایش بهره وری به قدری بالا خواهد بود که بسیاری از مشاغل به سادگی ناپدید خواهند شد و بسیاری از مردم شغل خود را از دست خواهند داد. این فرآیند مختص جهان غرب نخواهد بود. به عنوان مثال شرکت چانگینگ در شهر دانگوان چین را در نظر بگیرید که ۹۰ درصد نیروی کار ۶۵۰ نفری آن توسط روبات ها جایگزین شده اند. این کار منجر به افزایش شدید بهره وری و کاهش محصولات معیوب بوده است. ۶۰ نفری که هنوز در کارخانه کار می کنند وظیفه ی نگه داری و روغن کاری روبات ها را بر عهده دارند. در واقع آن ها برده ی روبات ها هستند. وقتی که ساخت روبات هایی که بتوانند به تعمیر و نگه داری از دیگر روبات ها بپردازند ارزان و به صرفه شود، این نیروی کار به ۲۰ نفر کاهش پیدا خواهد کرد. این مثال لبه ی تیز فناوری را نشان می دهد! اما آیا آنچه گفته شد خوب است یا بد؟ از افزایش بهره وری در کارخانه ها که بگذریم، به نجات جان افرادی فکر کنید که هرساله در جاده ها و هنگام ساخت و ساز ساختمان ها کشته می شوند. علاوه بر این، نمی توان جلوی تکنولوژی را گرفت و منع استفاده از تکنولوژی همیشه با شکست همراه بوده است. چرا وقتی یک روبات به راحتی و با قیمت کمتر و کیفیت مناسب تر می تواند با آجر دیوارچینی کند از یک کارگر انسان استفاده کنیم؟ اگر فکر می کنید دیوارچینی کار ساده ای است، نظرتان راجع به کار پیچیده و تخصصی حل مکعب روبیک چیست؟ درست است که روبات ها تنها ۴ ثانیه سریع تر از انسان ها این کار را انجام می دهند، اما این کار را هر بار به نحو احسن انجام می دهد؛ بدون استرس، عجله، اشتباه و با نهایت دقت کار خود را هر بار پس از بار قبل انجام می دهد. اما اگر قرار است کاری به ما انسان ها نرسد، چطور قرار است زندگی کنیم؟ با جایگزین شدن روبات ها در بسیاری از مشاغل در سال های گذشته و ادامه ی این روند در سال های آینده، یک درآمد جهانی به عنوان راه حل مشکل بیکاری عمومی پیشنهاد می شود. با این درآمد، اکثر افراد جامعه پول کافی برای زندگی و آموزش فعالیت های دیگر خواهند داشت. اگر افراد دارای شغل را به دو دسته ی “افرادی که بنا به نیاز اقتصادی کار می کند” و “کسانی که فقط برای سرگرمی و داشتن مشغله کار می کنند” تقسیم کنیم، مشخص است که در آینده دسته ی اول دیگر وجود نخواهد داشت. به بیان دیگر کسانی که برای تفریح به دنبال کار هستند همیشه کاری برایشان هست، درحالی که کسانی که برای امرار معاش کار می کنند (کاری که دوست ندارند را برای به دست آوردن پول انجام می دهند) خودشان را ظرف چند سال آینده بیکار خواهند یافت. در نتیجه توصیه می شود به صورت جدی به این فکر کنید که برای دوران پس از انقلاب چهارم صنعتی چه برنامه ای دارید. وقتی با سود کلان ناشی از افزایش بهره وری حقوق بیکاری دریافت کنیم، بسیاری از ما وقت خود را صرف انجام فعالیت های مفیدتری مانند کارهای داوطلبانه می کنیم و یا درگیر فعالیت های سرگرم کننده و خلاقانه می شویم و سعی می کنیم چیز جدیدی اختراع کنیم. درحالی که بعضی ها صرفاً از اوقات فراغت خود لذت خواهند برد.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]