محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845696420
مردم آمریکا چگونه رئیس جمهور خود را انتخاب نمی کنند + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: استقامت در نبردهای طولانی مدت، نیاز به شناسایی مداوم به دلیل تغییر سریع نیروهای متخاصم و ماندگاری بالا در صحنه نبرد، از جمله مزایایی است که در پهپاد شاهد 129 جمع شده و آن را به انتخابی مناسب برای مقابله با تهدیدات - از مرزهای جنوب شرقی ایران تا جبهه مقاومت در سوریه - بدل کرده است.مشرق: هیچ انتخاباتی در کشورهای مختلف، به اندازه انتخابات ریاست جمهوری حساسیت ندارد، چراکه در این انتخابات، همه مردم به صورت سراسری شرکت دارند و قرار است هر نفر تنها یک رأی داشته باشد؛ یعنی یک نظر برای انتخاب رئیس جمهور کشورش. اگرچه که این واقعیت برای مخاطبان ایرانی یک حقیقت بدیهی است، اما باید دانست که نظام انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا تقریباً هیچ شباهتی به این نوع انتخابات دموکراتیک ندارد. در آمریکا و بر اساس متن صریح قانون اساسی، به جز 538 نفر، هیچ فرد دیگری مستقیماً در انتخاب رئیس جمهور خود نقشی ندارد. تا جایی که در انتخابات های اخیر آمریکا، رأی دادن یا ندادن بیش از 70 درصد از مردم در انتخابات ریاست جمهوری، هیچ تأثیری در نتیجه این انتخابات نداشته است. با خواندن این گزارش متوجه خواهید شد که چگونه «پدران بنیان گذار» آمریکا هیچ اهمیتی به «دموکراسی» مطلق و قاعده «هر نفر، یک رأی» نمی دادند، بلکه تمام تلاش خود را کردند تا مانع «استبداد اکثریت» در کشورشان شوند. «ترامپ - آمریکا را دوباره عالی کنید!» گروه بین الملل مشرق قصد دارد تا طی سه گزارش مجزا، ابتدا به توضیحاتی کلی درباره انتخابات «پیچیده» ریاست جمهوری به طور خاص در آمریکا و سپس به روش های مختلفی بپردازد که نامزدهای این انتخابات برای تبلیغ و کسب رأی از آن ها استفاده می کنند. شاید شما هم مانند میلیون ها مخاطب دیگر در ایران، از این واقعیت اطلاعی نداشته باشید که در آمریکا، رئیس جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب نمی شود. حتی ممکن است یک نامزد ریاست جمهوری در آمریکا اکثریت آرای مردمی را به دست بیاورد، اما به عنوان رئیس جمهور انتخاب نشود، چنان چه این اتفاق در تاریخ آمریکا چهار بار افتاده است. رئیس جمهور آمریکا چگونه انتخاب می شود - دانلود اما این واضح ترین مشخصه یک نظام دموکراتیک چگونه در آمریکا زیر پا گذاشته می شود و در عین حال، هیچ کس، بزرگ ترین مدعی دموکراسی را به داشتن انتخاباتی غیردموکراتیک متهم نمی کند؟ برای درک بهتر نظام انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا [1] ، ابتدا باید مفهومی به نام «مجمع انتخاب کنندگان [2] » را درک کرد [3] ، چراکه آن چه در نهایت، رئیس جمهور آمریکا را انتخاب می کند، رأی مردم نیست، بلکه رأی این مجمع است [4] که البته اعضای آن به شکلی پیچیده که در ادامه توضیح خواهیم داد با رأی مردم انتخاب می شوند. عجیب نیست که بسیاری از مردم در کشورهای دیگر خبر از غیردموکراتیک بودن انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا نداشته باشند، چون خیلی از مردم آمریکا هم خودشان از این مسئله اطلاعی ندارند. در بسیاری از حوزه های رأی گیری، مردم هنگام رأی دادن، صرفاً اسامی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری را می بینند و خبری از اسامی اعضای مجمع انتخاب کنندگان [5] آن ایالت نیست. بنابراین رأی دهندگان که در حقیقت دارند به اعضای مجمع انتخاب کنندگان رأی می دهند، به اشتباه تصور می کنند واقعاً دارند به نامزدهای مدنظر خود در انتخابات ریاست جمهوری رأی می دهند [6] . بسیاری از آمریکایی ها نمی دانند رأی شان در انتخابات ریاست جمهوری ممکن است عملاً هیچ تأثیری در انتخاب رئیس جمهور نداشته باشد مجمع انتخاب کنندگان چیست و چگونه کار می کند؟ «مجمع انتخاب کنندگان» عبارتی غیررسمی است که در دهه اول قرن 19 اختراع شد و برای اشاره به گروهی از «شهروندان» آمریکایی استفاده می شود که رأی آن ها رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور را انتخاب می کند. این مجمع متشکل از افرادی است که (در اکثریت ایالت های آمریکا) توسط مردم انتخاب می شوند و نباید از اعضای کنگره یا نهادهای فدرال باشند. «مجمع انتخاب کنندگان» چیست و از کجا آمده است - دانلود طبق قانون، مردم آمریکا هر چهار سال یک بار در «اولین سه شنبه بعد از اولین دوشنبه در ماه نوامبر» (یا به عبارتی، دومین روز از اولین هفته ماه نوامبر) پای صندوق های رأی می روند و به «نامزد مدنظر خود» برای ریاست جمهوری کشورشان رأی می دهند. با این حال، هیچ تضمینی وجود ندارد که اکثریت مردم آمریکا حرف اول را در انتخاب رئیس جمهور بزنند. رأیی که مردم آمریکا می دهند، ارتباط مستقیمی با انتخاب رئیس جمهور ندارد، بلکه برای تعیین تکلیف مجمع انتخاب کنندگان است [7] . در برخی ایالت های آمریکا، مجمع انتخاب کنندگان [8] را نیز مردم انتخاب نمی کنند، بلکه نهادهای ایالتی مانند مجلس ایالتی، اعضای آن را «منصوب» می کنند. همان طور که می دانید، هر ایالت آمریکا، دو نماینده در مجلس سنا و بسته به جمعیت ایالت، تعدادی نماینده در مجلس نمایندگان آمریکا دارد. مجموع نمایندگان هر ایالت در این دو مجلس، یعنی تعداد نمایندگان آن ایالت در «کنگره»، برابر با تعداد نمایندگان ایالت در مجمع انتخاب کنندگان نیز هست [9] . اعضای مجمع انتخاب کنندگان معمولاً خود را وابسته به یک حزب می دانند و اگر با رأی مردم انتخاب شوند، به نامزد همان حزب رأی می دهند. البته این مسئله استثناهایی هم دارد ؛ مباحثی مانند اختیار یا عدم اختیار اعضای مجمع در رأی به یک نامزد بر خلاف تعهدی که داده اند (انتخاب کننده های «خائن [10] »)، قوانین متفاوت ایالتی یا حزبی درباره جریمه انتخاب کننده های خائن در هر ایالت، و موضوعاتی از این دست که از حوصله این بحث خارج است. «آفریقایی -آمریکایی های حامی هــیلاری کلینتون» جمعیت اعضای مجمع انتخاب کنندگان در کل ایالت های آمریکا در حال حاضر 538 نفر است. نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری برای پیروزی در انتخابات باید دست کم 270 رأی از 538 رأی مجمع انتخاب کنندگان را کسب کنند [11] . مسئله مهم این که همان طور که اشاره شد، اعضای مجمع انتخاب کنندگان تقریباً هیچ وقت به صورت شخصی به یکی از نامزدهای انتخابات رأی نمی دهند [12] ، بلکه صرفاً به صورت نمادین به نمایندگی از مردم، به نامزدی رأی می دهند که هم حزبی آن هاست. از طرف دیگر، به جز در ایالت های «مِین» و «نبراسکا»، در سایر ایالت های آمریکا هر نامزدی که در آن ایالت بیش ترین رأی مردمی را بیاورد، صاحب رأی همه اعضای مجمع انتخاب کنندگان از آن ایالت می شود. کدام آمریکایی ها درون کشور خودشان حق رأی دادن در انتخابات ریاست جمهوری را ندارند؟ - دانلود اشکال انتخابات به روش مجمع انتخاب کنندگان چیست؟ در ظاهر امر، تمام اصول دموکراتیک در این نوع انتخابات رعایت شده است: هر ایالت بر اساس جمعیتی که دارد، یک تعداد نماینده تحت عنوان مجمع انتخاب کنندگان دارد، و آرای مردم به نامزد یک حزب، رأی مجمع انتخاب کنندگان را هم تعیین می کند. بنابراین هر نامزدی که در هر ایالت، بیش ترین رأی را بیاورد، صاحب آرای آن ایالت می شود. در عین حال، نکات کوچک، اما تعیین کننده ای در این میان هست که با استناد به قانون اساسی آمریکا، قاعده «هر نفر یک رأی» را به کلی نادیده می گیرد. بزرگ ترین مشکل در نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا این است که ممکن است آرای اکثریت مردم (نمایانگر «محبوبیت» یک نامزد)، رئیس جمهور را انتخاب نکند. این اتفاق در تاریخ آمریکا چهار بار رخ داده است [13] . در حقیقت، آخرین رئیس جمهوری که در آمریکا با آرای اکثریت مردم انتخاب شد، جورج بوش پدر در سال 1988 بود. قانون اساسی آمریکا انتخاب رئیس جمهور توسط مجمع انتخاب کنندگان را دیکته می کند به عنوان مثال، بیل کلینتون در سال های 1992 [14] و 1996 [15] نتوانست حتی نیمی از آرای مردمی را از آن خود کند، چون در آن انتخابات، سه نامزد اصلی وجود داشت. جالب این که «اچ راس پروت» نامزد سوم، اگرچه توانست 19.7 میلیون رأی مردمی در سال 1992 و 8 میلیون رأی مردمی در سال 1996 را به خود اختصاص دهد، اما از آن جا که در هیچ ایالتی رأی اکثریت را به دست نیاورد، در هیچ یک از این انتخابات ها موفق به کسب حتی یک رأی از مجمع انتخاب کنندگان نشد. به این ترتیب، بیل کلینتون نتوانست رأی اکثریت مردم را به دست آورد، اما باز هم رئیس جمهور شد. اشکال انتخابات به روش مجمع انتخاب کنندگان چیست؟ رأی یک نفر در «وایومینگ»، معادل چهار نفر در «کالیفرنیا»ست - دانلود از سوی دیگر، «اندرو جکسون» اولین نامزدی بود که اگرچه در انتخابات ریاست جمهوری سال 1824 [16] اکثریت آرای مردم را به دست آورد، اما از آن جا که نتوانست اکثریت آرای انتخاب کنندگان را به دست آورد، پیروز انتخابات نشد، بلکه پس از محاسبه آرای مجمع انتخاب کنندگان، با رأی مجلس نمایندگان، ریاست جمهوری را به «جان کوئینزی آدامز» نامزد دیگری واگذار کرد که اکثریت آرای مردمرا هم به دست نیاورده بود. هم چنین در سال های 1876 و 1888، به ترتیب، «ساموئل تیلدن» به رغم کسب آرای اکثریت، مغلوب «روترفورد هیس»، و «گروور کلیولند»، مغلوب «بنجامین هریسون» شد. آخرین مورد از این اتفاق، انتخابات جنجالی سال 2000 بود، زمانی که «ال گور» توانست رأی بیش تر مردم آمریکا را کسب کند، اما جورج بوش پسر از آن جایی که 271 رأی مجمع انتخاب کنندگان (یک رأی بیش از اکثریت مورد نیاز) را به دست آورد، به عنوان رئیس جمهور آمریکا انتخاب شد. نکته مشترک (اتفاقاً؟) در همه این موارد، انتخاب نامزد جمهوری خواه به ریاست جمهوری بر خلاف خواسته اکثریت مردم آمریکا بوده است. اما چگونه می شود که رأی اکثریت مردم آمریکا، تعیین کننده رئیس جمهور این کشور نباشد؟ چرا آمریکا به مجمع انتخاب کنندگان نیاز دارد؟ - بنیان گذاران آمریکا می دانستند که دموکراسی مطلق، جواب نمی دهد - دانلود یک حساب سرانگشتی برای ساده تر شدن محاسبه، فرض کنیم که آمریکا تنها 5 ایالت دارد (بزرگ ترین ایالت های آمریکا [17] و صاحبان بیش ترین تعداد آرای انتخاب کنندگان [18] ): کالیفرنیا (حدود 37 میلیون جمعیت، 55 رأی)، تگزاس (حدود 25 میلیون جمعیت، 38 رأی)، نیویورک (حدود 19.5 میلیون جمعیت، 29 رأی)، فلوریدا (حدود 19 میلیون جمعیت، 29 رأی)، و ایلینویز (حدود 13 میلیون جمعیت، 20 رأی). «آینده ای که می توان به آن اعتقاد داشت» - شعار «برنی سندرز» مطرح ترین نامزد نسبتاً مستقل در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 اکنون فرض کنیم که «نامزد شماره یک» بتواند در تنها دو ایالت کالیفرنیا و تگزاس، تعداد آرای مردمی معادل «نصف به علاوه یک» را کسب کند، یعنی حدود 31.2 میلیون رأی مردمی. این تعداد آرای مردمی تضمین می کند که این نامزد، تمام آرای مجمع انتخاب کنندگان در این دو ایالت را از آن خود خواهد کرد، یعنی 93 رأی. از سوی دیگر، فرض کنیم «نامزد شماره دو» بتواند تمام آرای مردمی سه ایالت دیگر، به علاوه «نصف منهای یک» رأی مردمی در کالیفرنیا و تگزاس را به دست آورد، یعنی بیش از 82.2 میلیون رأی مردمی. این تعداد رأی مردمی، می تواند 78 رأی در مجمع انتخاب کنندگان را برای «نامزد شماره دو» تضمین کند. در این صورت، «نامزد شماره دو» که بیش از 51 میلیون رأی مردمی، بیش تر کسب کرده است، به خاطر کسب 15 رأی کم تر در مجمع انتخاب کنندگان (78 نسبت به 93)، باید نتیجه انتخابات را به «نامزد شماره یک» واگذار کند. این محاسبه اگرچه در ابتدا، خیلی غیرواقعی به نظر می آید، اما وقتی برخی آمار واقعی را بررسی کنید، به این نتیجه خواهید رسید که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا بر اساس محاسباتی از همین دست [19] ، تعیین می شود. «آیا رأی شما اهمیتی دارد؟» - توضیحات مختصر و مفید درباره مجمع انتخاب کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا - دانلود در انتخابات سال 1824 آمریکا که در بالا به آن اشاره شد، جکسون توانسته بود در آرای مردمی با اختلاف حدود 44 میلیون و 300 هزار رأی از آدامز پیش بیفتد، اما نهایتاً نتوانست رئیس جمهور شود. در انتخابات سال 2000، اگرچه بیش از 100 میلیون نفر (تقریباً یک سوم جمعیت) شرکت داشتند، اما 79 درصد از آرای مردم یعنی حدود 80 میلیون رأی، عملاً تأثیری در انتخاب رئیس جمهور این کشور نداشت. به همین ترتیب، در انتخابات سال 2008، اگر 70 درصد از افرادی که پای صندوق های رأی رفتند، روز انتخابات در خانه خود روی مبل لَم می دادند و به سبک آمریکایی ها تلویزیونشان را تماشا می کردند، باز هم نتیجه انتخابات، تغییری نمی کرد [20] . واقعیت این است که بنیان گذاران آمریکا هیچ اعتقادی به دموکراسی مطلق نداشتند و تمام تلاش خود را کردند تا به هر قیمتی که شده کشور نوپای خود را از «استبداد اکثریت» نجات دهند. تا کنون انتقادات [21] بی شماری [22] از سبک انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا شده است، اما این قانون هم مانند بسیاری از قوانین دیگر در آمریکا *****************************************(گزارش مشرق درباره «دکترین فرس» را از این جا بخوانید )********************************* در مقابل انتقادات، خم به ابرو نمی آورد! بگذریم که یکی از انتقادات این است که برخی اعضای مجمع انتخاب کنندگان، دست کم روی کاغذ، می توانند به فردی رأی دهند که اکثریت آرا را در ایالتشان کسب نکرده است و این یعنی تصمیم شخصی یک نفر می تواند سرنوشت میلیون ها نفر را تعیین کند. در قسمت بعدی این گزارش، به این مسئله می پردازیم که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا که با این ساختار انتخاباتی به خوبی آشنا هستند، چگونه از آن به سود خود استفاده می کنند و در نتیجه، به صرف این که عضو یکی از دو حزب اصلی در آمریکا باشند، راهشان برای رسیدن به ریاست جمهوری، هموارتر از رقبای «مستقل»شان است. [1] Presidential Election Laws Link [2] What is the Electoral College? Link [3] Article Two of the United States Constitution Link [4] Electoral College Link [5] Electoral College Fast Facts Link [6] The Electoral College Link [7] Electoral College (United States) Link [8] What is the Electoral College? Link [9] Distribution of Electoral Votes Link [10] Faithless Electors Link [11] Electoral College Calculator Link [12] Who are the Electors? Link [13] Does my vote count? Understanding the electoral college Link [14] United States presidential election, 1992 Link [15] United States presidential election, 1996 Link [16] United States presidential election, 1824 Link [17] List of U.S. states and territories by population Link [18] Distribution of Electoral Votes Link [19] Getting the Votes and Getting Elected: The Popular Vote vs. the Electoral College Link [20] Problems with the Electoral College Link [21] Electoral College v. The People Link [22] Electoral Vote vs. Popular Vote Link
دوشنبه ، ۱۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها