واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: نمایندگان مجلس که براساس قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران مشروعیت خود را از رای مردم می گیرند و قرار است وظیفه سنگین قانون گذاری و نظارت را برعهده داشته باشند کمتر از 20روز دیگر لباس جدیدی بر تن خواهند کرد و از اوایل سال آینده با ترکیبی جدید به میدان حکمرانی کشور می آیند. مجلسی که باید در راس امور باشد و با رصد رخدادهای کلان کشور از استقلال کشور و موجودیت نظام پاسداری کند در دوره جاری پا را فراتر گذاشته و به بطن امور نیز ورود پیدا کرده است. ورودی که اگر براساس استراتژی های کلان کشور و کمک به دستیابی به اهداف و چشم اندازها بود، می توانست قابل توجیه باشد اما آنچه امروز شاهد هستیم موضعی تنها از جنبه مخالفت با دولت است. نمایندگان مخالف دولت در مجلس در تمام دو سال ونیم کابینه روحانی از هیچ تلاشی برای ناکام گذاشتن این دولت و شکست پیمان هایش به مردم فروگذار نکرده اند آن هم بدون توجه به اینکه شکست این دولت یا هر دولت دیگر به عنوان یکی از سه ستون اساسی نظام تنها به بی اعتمادی مردم و ازبین رفتن سرمایه های اجتماعی خواهد انجامید. صف بندی جدیدی پس از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته یی و لبخند جهان به ورود مجدد ایران به عرصه بین الملل شکل گرفته که قصد دارد دومین وعده کلان روحانی یعنی تلاش برای به چرخش درآوردن چرخ اقتصاد را در شرایطی استثنایی جوانمرگ کند. در این صف بندی برخی آنان وظیفه سازمانی یادآوردی وعده های رییس جمهور منتخب را یادآوری می کنند و با این ابزار، هم فشار فراوانی به دولت انتقال می دهند و هم از زیر بار ارزیابی کارنامه خودشان در مجلس و تحقق وعده های شان فرار رو به جلوی ماهرانه یی خواهند داشت. نباید از یاد برد که نمایندگان ملت نیز با رای مردم به عرصه تصمیم گیری کشور وارد شده اند و در امتحان 7اسفند اگر دوباره شانسی داشته باشند محک جدی خواهند خورد. دسته دوم اما به صورت مستقیم و ناجوانمردانه بسته بزرگ و متنوع گام های اقتصادی دولت را به باد انتقاد می گیرند و بدون دلیل و توجیه تخصصی تنها با چاشنی احساسات به مصاف فصل جدید اقتصاد ایران می روند. روزی ایرباس را، بهانه یی برای سفر به نیویورک می خوانند و روز دیگر قراردادهای نفتی را ابزار تاراج دولت می نامند و دیروز هم تحریم پژو را تیتر کردند. با اینکه این نوشتار به هیچ عنوان قصد ورود به جنبه های حقوقی و فنی قراردادهای منعقد شده را ندارد اما ورود مجلسی که باید در راس امور می بود را به بطن و ریز امور، نکوهش می کند. اگر قصد از جنجال آفرینی های اخیر تنها مانع گذاری پیش پای دولت است دود آن تنها به چشم شهروندانی خواهد رفت که هم بهارستان نشینان و هم پاستورنشینان را تنها برای بهبود شرایط برگزیده اند و برد و باخت های جناحی برای آنها حاوی معنای خاصی نیست. در عین حال سیگنال هایی که از تزلزل رویکردها و تناقض دیدگاه ها به خارج از کشور مخابره می شود نیز تهدیدی جدی برای اقبال جهانی به اقتصاد ایران است. با توازنی که دولت یازدهم بین شرق و غرب در مشارکت در بازسازی و اصلاح جدی اقتصاد ایران برقرار کرده شاید برای نخستین بار با یک راهبرد حساب شده همه تخم مرغ های مان را در یک سبد نگذاشته ایم و راه همبستگی با دنیا را پیش گرفته ایم. استقلال قوا در کنار همکاری نزدیک و نظارت های چندجانبه در ایران هم راه را برای هم افزایی های جدی فراهم کرده است و هم می توان از آن به ابزاری برای اختلال در وظایف و اختیارات قانونی یکدیگر بهره جست. به هر صورت زمان مجلس نهم رو به پایان است و بعید است هیچ کدام از ایده های تندروهای مجلس به فعلیت برسد اما مجلس آینده با هر ترکیب جناحی از آنجا که نماینده ملت است در ادامه نیز باید نماینده همه ملت باشد و با خط کش قانون با پدیده ها روبه رو شود نه از روی آنچه امروز سهم خواهی های جناحی خوانده می شود.
یکشنبه ، ۱۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]