محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842401394
چرا پول نمی تواند به تنهایی انگیزه ایجاد کند؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: پاداش مالی به افرادی که رفتار نوآورانه دارند شاید واکنشی سریع و بدون فکر باشد؛ اما بسیاری از کسب وکارها نمی توانند از این روش به منظور تقویت رشد حرفه ای و جایگاه خود استفاده نکنند.عصر بانک ؛آیا می توانید برای ایجاد نوآوری به افراد پول پرداخت کنید؟ شرکت ها نگاه ویژه ای به دانش کارگران برای پیشروی در استراتژی ها، تولیدات، خدمات و فرآیند آنها دارند؛ اما این امر نیاز به مهارت بسیار بالایی دارد. در حقیقت پاداش های مالی نامحدود می تواند یک سیاست ضدتولیدی باشد. تحقیقات رفتاری نشان می دهد که به صورت کارآ می توان انگیزه را تبدیل به نوآوری کرد. هر garage band (گاراژبند) (یک نرم افزار کاربردی برای سیستم عامل ios است که کاربر به کمک آن می تواند موسیقی یا پادکست تولید کند.) که در کار خود مهارت دارد، می داند که از این طریق احتمال تبدیل شدن به ستارگان موسیقی راک بسیار ضعیف است. زمانی انتشار آلبوم ها همانند چاپ پول نقد بود، اما رسانه های مجازی این امر را تضعیف کردند و چشمه درآمدهای سنتی خشک شد. این روزها یک گروه سه نفری که خواهان به دست آوردن دستمزد حداقلی 1.260 دلار از طریق ارائه خدمات اینترنتی در ماه هستند، دچار مشکل خواهند شد. موسیقی آنها نیازمند نواخته شدن بیشتری در فضای مجازی است، به عنوان مثال بیش از 700هزار بار. در اغلب موارد بررسی حق امتیاز از خدمات استریمینگ از هزینه پست کردن آن کمتر می شود.اما افراد همچنان نواختن سازها، نوشتن آهنگ و حتی ضبط آنها را می آموزند. خوشبختانه، موسیقی دانان به بازگشت مالی آهنگ ها توجهی نمی کنند. در مقابل، ارزش ذاتی خروجی آنها تمام چیزی است که نیاز دارند. تفوق بسیاری از سازمان ها به جوهره خلاق افراد آن وابسته است. این امر خصوصا برای اقتصادهای پیشرفته و دارای رشد سریع نیروی کار، کارگران دانش محور همانند مهندسی نرم افزار، مشاوران و تحلیلگران داده صادق است. اینها افرادی با مجموعه ای از توانایی های خاص هستند که تخصصی در یک زمینه به خصوص دارند. در یک اقتصاد دانش محور و دیجیتال که در آن چرخه های نوآوری در حال کوچک شدن هستند، سازمان ها به صورت ویژه ای به افراد وابسته اند تا فعالیت های نوآورانه ای به کارگیرند که استراتژی های جدید، تولیدات، خدمات و فرآیندها را بهبود بخشند. بسیاری از صنایع، مانند خدمات مالی و خرده فروشی، غالبا دارای بخش تحقیق و توسعه ثابتی نیستند. در مقابل، آنها مجبورند بر دانش کارگران خود تکیه کنند. بنابراین، سازمان ها چگونه می توانند نوآوری را به صورت کارآ ترویج کنند؟ پاداش مالی به افرادی که رفتار نوآورانه دارند شاید واکنشی سریع و بدون فکر باشد؛ اما بسیاری از کسب وکارها نمی توانند از این روش به منظور تقویت رشد حرفه ای و جایگاه خود استفاده نکنند. در حقیقت، پرداخت اولیه به افراد به منظور مشارکت در فعالیت های نوآورانه ممکن است تبعات منفی به همراه داشته باشد. در مقابل، نوآوری یک خروجی خلاقانه به همراه مجموعه ای از پاداش های ذاتی است. به همین دلیل است که نوآوری فی نفسه در افراد انگیزه ایجاد می کند.این به آن معناست که حتی اگر پول به تنهایی نتواند انگیزشی نوآورانه ایجاد کند، همچنان کسب وکارها دلیلی برای خوش بینی خواهند داشت. سازمان ها می توانند با مطالعه روش های اقتصاد رفتاری (اقتصاد و روانشناسی) تصمیمات غیرعقلانی افراد درباره پاداش پولی را بهتر درک کنند. با مطالعه این روش ها در می یابیم که چرا همواره انگیزه های مالی موثرترین روش برای برانگیختن نوآوری های سازمانی نیست. در پاسخ به این سوال که چه چیزی عامل برانگیختن افراد خواهد بود، باید مطالب مشابه زیادی را در کنار مباحث مدیریت سازمانی و رفتاری مطالعه کرد؛ تاثیرات اجتماعی یک عامل بسیار مهم در ایجاد جرقه های اولیه رفتارهای نوآورانه است. در این مقاله، به انگیزه های نوآوری خواهیم پرداخت. ابتدا، به تشریح اینکه چرا رفتارهای برانگیخته شده ای همچون نوآوری، تنها با استفاده از پول و انگیزه های مالی قابل هدایت و رهبری نیستند، می پردازیم. سپس به این سوال که چه چیزی باعث انگیزش ذاتی و تحریک افراد در جهت فعالیت های نوآورانه می شود خواهیم پرداخت و سه جنبه را مورد بحث و بررسی قرار می دهیم؛ توانایی و قدرت شناخت اجتماعی در تورنمنت نوآوری، پاداش های غیرمالی که به صورت مثبتی نوآوری را تحت تاثیر قرار می دهد و رفتار افراد سازمانی. نوآوری؛ انبوهی از مصائب پیروی از قوانین اقتصاد سنتی، کارمندان را مجاب کرده است که نوآوری امری نسبتا ساده است. پرداخت بیشتر به افراد، توانایی کسب درآمد بیشتر و رهبری سازمان که توانایی ها را در جهت فعالیت های نوآورانه تقویت می کند. در بسیاری از موارد، این فروض کلاسیک و انگیزه های متناظر آن تاثیر بسیار کارآیی بر رفتار مدیریتی داشته است. صندوق تشویق مبتنی بر فروش (SPIF) مثالی مشهور از اقتصاد سنتی در مقام عمل است. این صندوق برای فروشنده هایی که موارد خاصی را به فروش می رسانند، انعام خاصی در نظر گرفته است. بدون تعجب، سازمان ها انتظار فروش واحدهای بیشتری را در مواردی که از طرف این صندوق مشخص شده بود، داشتند.اما چرخ همواره بر این منوال نخواهد چرخید. افزایش قیمت ها همواره منجر به افزایش عرضه نخواهد شد. گاه، انگیزه ها قدری پیچیده می شوند و تاثیر تغییرات قیمت لزوما به نتایج دلخواه ختم نمی شوند. همان گونه که در HR «برای انسان ها» تشریح شد، تمام افراد قربانی سود شخصی محدود هستند. این امر برخلاف جریان برانگیخته شدن از سوی منافع اقتصادی است. در بسیاری از مواقع افراد دغدغه ها و نگرانی های دیگری نیز دارند، هرچند گاهی این نگرانی ها مانع سود اقتصادی خالص می شوند. در نتیجه تاثیرات پولی همواره کارساز نیست. در مقابل، باید توجه داشت که افراد نیز بسیار خبره تر شده و بنابراین دارای اندیشه های پیچیده تری هستند. همچنین، افراد مراقب غرور حرفه ای، اصل بی طرفی و مزیت بیشتری برای یک جامعه هستند. به همین دلایل، گاهی وارد کردن پول در یک فعالیت منجر به نتایج ناخواسته ای خواهد شد. یک مانع بزرگ در وارد کردن انگیزه های مالی در فعالیت هایی که فی نفسه برانگیخته هستند، تعریف مفهوم جانشینی است و زمانی رخ می دهد که انگیزه های مالی به صورت بالفعل رفتارهای مطلوب را کاهش می دهد. یک آزمایش مشهور این مفهوم را روشن تر خواهد کرد. به دو گروه این اختیار داده شد که بین حل یک معما و خواندن مجله یکی را انتخاب کنند. در جلسه اول، هیچ یک از این دو گروه حل معما را انتخاب نکردند. در جلسه دوم، رفتار یک گروه تحت تاثیر جایزه مالی یک دلاری برای حل هر معما قرار گرفت، درحالی که گروه دیگر همچنان بدون جایزه به کار خود ادامه می داد. در جلسه سوم و آخر، بار دیگر انگیزه مالی حذف شد و در نتیجه گروهی که در جلسه دوم از طریق انگیزه های مالی تحریک شده بود، به صورت معناداری تلاش خود به منظور حل معما را در مقایسه با گروه دیگر کاهش داد. این امر بیان کننده آن است که انگیزه های مالی به طرز موثری جانشین انگیزش ذاتی امور شده و منافع آتی فعالیت ها را کاهش می دهد. پیش از این، این فعالیت به واسطه ارضای حس درونی افراد انجام می شد و بخشی از لذت فرد به حساب می آمد. اما با وارد کردن پول، تمامی این پاداش های ذاتی جای خود را به پاداش فرعی دریافت جایزه مالی داد. متاسفانه، اثر جانشینی دارای قابلیت انتقال پذیری نیز است. هنگامی که برای یک فعالیت (که مسوولیت نرمال و معمول فرد است) پول پرداخت می کنیم، فعالیت های فرعی هم چون نوآوری را نامطلوب جلوه می دهیم. برونو فری این امر را با استفاده مفهوم سیاست های محیطی تشریح می کند. انگیزه مالی به منظور مشارکت در فعالیت های آگاهانه محیطی ممکن است برای یکسری رفتارهای ایزوله شده موثر باشد، اما در سایر فعالیت های محیطی به عنوان یک ضدانگیزه ظاهر خواهد شد، جایی که پاداش مالی حضور ندارد و از این طریق جانشین یک رفتار مطلوب فراگیر می شود، بنابراین اگر افرادی را برانگیخته و راغب به بازیافت قوطی های آلومینیومی می کنیم و برای آن پاداشی در نظر می گیریم، تمایل آنها را نسبت به بازیافت بطری های شیشه ای کاهش می دهیم. وجود پاداش های غیرذاتی می تواند بسیاری از معادلات را برهم بزند. پاداش های مالی می تواند همچون انگیزه ای کوتاه مدت عمل کند؛ یا بدتر، به عنوان نشانه ای باشد که انگیزه ذاتی و طبیعی فعالیت را جبران پذیر جلوه دهد و فرد در ازای آن فعالیت انتظار جبران و پاداشی را داشته باشد. در مقیاس وسیع، نوآوری برای گروه هایی مانند بخش R&D، تنها یک مسوولیت ابتدایی برای افراد نیست، بلکه امری معمول نسبت به جایگاه و نقش شان است. از آنجایی که نوآوری امری معمول و مهم در موقعیت و مقام فرد به شمار می رود، تاثیرات رفتاری سنتی ممکن است نقش کمرنگ تری داشته باشند و بنابراین ممکن است افراد راحت تر از طریق انگیزه های خارجی و غیرذاتی برانگیخته شوند. اما این امر اغلب برای کارگران آگاه و با بصیرت صادق نیست. این افراد غالبا توانایی های مبتنی بر نوآوری خود را به گونه ای هدایت می کنند که محدودتر شود تا آنها را از مسوولیت روزانه خود دورتر نکند. همچنین، آنها پا به پای بخش تحقیق و توسعه یا موسسات تحقیقی به کار خود ادامه می دهند. به همین دلیل، این افراد نوآوری را به عنوان یک شغل روزانه در نظر نمی گیرند. در مقابل، مشارکت در این فعالیت ها خود را از طریق اعمال دارای انگیزه ذاتی بیشتر نشان می دهد. این تلاش های نوآورانه لزوما و صریحا تعریف شده نیستند و همواره با مقدار زیادی نااطمینانی همراه هستند. در مواردی از این دست، محرک های خارجی مانند پول به راحتی قابل مدیریت نیستند. بادوری سارادیندو و کومار همانت، دو محققی که در این زمینه در حال مطالعه هستند این نوع مشارکت را نوآوری «مبدا» می نامند و اضافه می کنند که انگیزه های مالی محرک اولیه برای برانگیختن رفتارهای ارادی نیست. برخلاف محیط های R&D که در آنها نوآوری فرآیندی طولانی و پرخرج محسوب می شود، نوآوری های مبدا غالبا کوچک هستند و توسعه دهنده چیزهایی است که در حال حاضر وجود دارند. این گونه از نوآوری ها به صورت کامل در درون سازمان اجرا می شوند. تلاش در جهت تجاری سازی، این نوآوران را پیگیر رفع کوچک ترین مشکلات سازمانی در اصول روزانه می کند. نوآوری های مبدا جز اعمال خلاق و مبتکرانه کارگران آگاه است. آنها مشکلات را می بینند، تجربه کسب می کنند و در نهایت راه حل را کشف می کنند. در مقام مقایسه تاثیرات ناگهانی پاداش های مالی و ضرورت نوآوری های مبدا در سازمان ها، جای تعجب نیست که چگونه افراد را به طریقی برانگیخته و تشویق کنیم که منحصرا سیستم تشویق درونی آنها را تحت تاثیر قرار دهیم. اثر جانشینی، وارد کردن محرک های خارجی را پیچیده تر می کند. این به آن معنا نیست که پول به صورت کلی بی تاثیر است، بلکه پول تنها محرک اولیه نیست. با توجه به اینکه برخی پاداش ها جانشین نوآوری می شوند، سازمان ها می توانند از اقتصاد رفتاری برای افزایش مشارکت افراد استفاده کنند که در حقیقت به آن اثر مکمل می گویند.انگیزه های معنادار هم در حالت تاثیرات محیطی و هم در حالت پاداش پیشنهاد شده به کسانی که می خواهند نوآور باشند، اغلب شکل دهنده نوعی پویایی اجتماعی است که بخشی از یک سیستم پاداش به حساب می آید. از آنجا که تصمیم برای سهیم بودن در رفتار نوآورانه شامل فرآیند روانی پیچیده ای است، لازم است تا این رفتار را به طریقی چند مرحله ای هدایت کرد. به این منظور، توجه به سه جنبه اجتماعی می تواند به ترویج نوآوری در محیط مبدا کمک کند. ابتدا، چالش نوآوری و پاداش های اجتماعی که میل به تملک شرکت کنندگان برای ابزار بسیار قدرتمند است. دوم، سازمان ها می توانند سیستم پاداش های اجتماعی را اجرا کنند؛ حتی اگر نوآوری همواره ممکن و کارساز نباشد. در نهایت، تحریک و برانگیختن افراد سازمانی می تواند افراد را با میل خود وادار به نوآوری کند. برافروختن روحیه رقابتی هر سازمانی با مشکلات خاص بسیاری روبه رو می شود که نیازمند هدایت و رهبری هریک از این مشکلات است. مسائلی همچون تکمیل فرآیندهای ناقص، رسیدن به نقطه تعادل در بازار تقاضا، یا ایجاد راه حل های تکنیکی بدون تیمی که متصدی توسعه راه حل باشد، از این دست مشکلات هستند. در مقابل، اگر کسی برای تدارک راه حل نوآورانه برانگیخته نشود، ممکن است آن مشکل رها شود و هیچ گاه توجه کافی به آن نشود. یا در حالتی بدتر، هیچ یک از افراد تیم مجهز به تجهیزات کافی نباشند و در نتیجه نتوانند راه حلی عملی ارائه دهند. در چنین مواردی، یک تورنمنت نوآوری شایسته توجه است. تورنمنت نوآوری مشکلات را به گوش شنونده خارجی و داخلی می رساند و با استفاده از تجمیع منابع به بهترین راه حل دست می یابد و این دقیقا در برابر ارائه پاداش های مالی و غیرمالی است. ظاهرا، به نظر می رسد سیستم ترغیب از طریق پاداش رابطه تنگاتنگی با پاداش های نقدی دارد. اگرچه به نظر می رسد برخلاف منطق بحث شده در این مقاله باشد اما محققان بر این باورند که پاداش های ذاتی همواره برای شرکت کنندگان وجود دارد. پاداش های ناپیدای شرکت کنندگان اقتصاد رفتاری به دیگر عوامل ترغیب کننده ای نیز اشاره می کند که به ترقی کارمندان شرکت کننده در این فرآیند کمک می کند و اثر جانشینی را در بلندمدت کاهش می دهد. مخصوصا، اگر تعداد شرکت کنندگان در یک رقابت زیاد باشد، بسیاری از شرکت کنندگان می دانند که به احتمال زیاد در ازای نوآوری چیزی عاید آنها نخواهد شد. یک منفعت برجسته تورنمنت نوآوری، انگیزه شهرت و اعتبار است که به صورت ذاتی به برنده این تورنمنت خواهد رسید. صرف نظر از اندازه کسب وکار، منفعت به دست آمده از طریق شهرت و اعتبار منجر به تشویق دیگر شرکت کنندگان در تورنمنت می شود. این امر بیان کننده یک نیاز ذاتی برای کسب اعتبار اجتماعی از سایر گروه ها است که به آن برهان اجتماعی نیز می گویند.شواهد حاکی از آن است که حتی آنهایی که در جریان رقابت پیروز نمی شوند نیز از منافع سایر شرکت کنندگان منتفع می شوند. این امر خصوصا در مواقعی نمود پیدا می کند که تیم های شرکت کننده در رقابت دارای وظایف متداخلی باشند. کار کردن روی چنین مشکلاتی در تیم منجر به، به وجود آمدن حس اجتماع در درون گروه می شود. اعضای این اجتماع که در حل مساله مشارکت دارند، انگیزه ای ذاتی را جهت تقویت آگاهی و دانش گروه توسعه می دهند. استفاده از یک تورنمنت طراحی شده دقیق، سطح رضایت جدیدی را در قالب مشارکت جهت حل مشکل فارغ از هرگونه تلاشی به منظور برنده شدن برای افراد به ارمغان می آورد. همچنین، ممکن است به دلیل رقابت درونی و به سبب این احتمال که مشارکت در حل مشکل به صورت مستقیم افراد دخیل در امور را منتفع سازد، شاهد اثرات قوی تری نیز باشیم. مترجم: آرش جمشیدنژاد منبع: dupress.com /دنیای اقتصاد
یکشنبه ، ۱۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[مشاهده در: www.asrebank.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها