واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری تحلیلی ورزش جهان: آرمن ساروخانیان اگر باشگاه های اروپایی در پنجره نقل و انتقالات زمستانی کم کار بودند و جابه جایی عمده ای رخ نداد، باشگاه های چینی با خرید ستاره ها در صدر اخبار قرار گرفتند. جکسون مارتینز، رامیرس، آلکس تکسیرا و ژروینیو بازیکنانی بودند که با دریافت ارقام نجومی بازی در این لیگ جدید را به لیگ های معتبر اروپایی ترجیح دادند. در سال های گذشته باشگاه های قطری و آمریکایی هم موفق شده بودند ستارگان مسن دنیای فوتبال را جذب کند، ولی لیگ ستارگان چین بازیکنانی را جذب کرده که هنوز در سال های اوج فوتبال شان هستند. انقلاب فوتبال چین در روزهای گذشته بازتاب زیادی در رسانه های بین المللی داشته است. این تحول بزرگ برای فوتبال ایران که نمایندگانش در لیگ قهرمانان آسیا دیر یا زود باید با چینی ها روبه رو شوند، اهمیت مضاعفی دارد. کافی است به یاد بیاوریم که تیم گوانژو اورگرانده در سه سال گذشته دو بار این جام را فتح کرده است. دلیل این سرمایه گذاری چیست؟ مهم ترین دلیل سرمایه گذاری عمده در فوتبال چین، اراده دولت این کشور است که متوجه رشد سریع فوتبال شده و علاقه ندارد از چنین ابزار تبلیغاتی مهمی بگذرد. یک لیگ پرستاره به ورزش چین کمک می کند که در سطح بین المللی مطرح شود و صنعت نوپایی برای بازار مصرفی این کشور است. این در حالی است که تیم ملی فوتبال چین وضعیت درخشانی ندارد. از تنها صعود این تیم به جام جهانی 14 سال می گذرد، در رده 93 رنکینگ فیفا قرار دارد و به صعود به جام جهانی 2018 هم چندان امیدوار نیست. چینی ها اما امیدوارند این وضعیت تغییر کند. جی جین پینگ، رییس جمهوری این کشور که در سفر اخیرش به بریتانیا از کمپ تمرینی منچسترسیتی بازدید کرد، خواستار تحولی اساسی در فوتبال پایه این کشور شده است. دولت چین برنامه های متعددی برای جذب جوانان به سوی فوتبال دارد، چرا که از طرفی هم نگران رشد چاقی در این کشور است. برنامه دولت چین و بخش خصوصی برای دو برابر کردن اقتصاد ورزش این کشور تا سال 2025، چهره های ورزشی مطرحی را به سوی این کشور بزرگ آسیایی کشانده است. ژوزه مورینیو ماه گذشته همراه ژرژ مندز، مدیر برنامه های مشهورش به شانگهای رفت و در این سفر مندز بخش بزرگی از سهام شرکتش «جستیفوت» را به یک سرمایه گذار چینی واگذار کرد. شیخ منصور، مالک منچسترسیتی هم 13 درصد از سهامش را به «چاینا مدیا کاپیتال»، غول سرمایه گذاری نوظهور چینی واگذار کرده است. سرمایه گذاران چینی در حال حاضر کنترل چند باشگاه اروپایی مثل اسلاویاپراگ چک و سوشوی فرانسه را در اختیار دارند و انتظار می رود در آینده نزدیک سراغ باشگاه های مطرح تری از جمله در لیگ برتر انگلیس بروند. کلید این سرمایه گذاری در ارتباط بخش خصوصی و دولت چین است. سرمایه گذاری 265 میلیون پوندی بخش خصوصی در باشگاه منچسترسیتی با حمایت دولتی همراه بوده و عمده سرمایه گذاری در فوتبال این کشور هم وضعیت مشابهی دارد. کریس اتکینز، کارشناس فوتبال چین در سایت اسکای اسپورت نوشته است: «دولت چین مصمم است که سیاست اقتصادی متوازن تری در پیش بگیرد و در کنار صنایع در ورزش و تفریحات هم سرمایه گذاری کند. در چین شرکت ها رابطه خوبی با دولت دارند و وقتی پای منافع ملی در میان باشد، در کمک کوتاهی نمی کنند.» ستاره ها به جای بازیکنان گمنام پس از قهرمانی سال 2015 کورینتیانس در لیگ برزیل، باشگاه های چینی 4 بازیکن کلیدی این تیم را خریدند. «تیته»، سرمربی این تیم در واکنش به این ماجرا با لحنی صادقانه گفت: «چین ما را بیچاره کرد. حفظ بازیکنان بزرگ کمک می کرد که ما به کیفیت بالاتری برسیم، ولی متاسفانه واقعیت چیز دیگری بود.» حدود 25 بازیکن برزیلی در سوپرلیگ چین حضور دارند. به این جمع باید لوئیز فیلیپه اسکولاری، سرمربی برزیل در جام جهانی اخیر را هم اضافه کنید. دو سرمربی سابق تیم ملی برزیل هم در لیگ چین فعالند؛ مانو منزس هدایت «شاندونگ لنونگ» و واندرلی لوکزامبورگو هدایت «تینجین کوان جیان» را بر عهده دارند. تغییر اساسی در 6 ماه گذشته این است که باشگاه های چینی از جذب بازیکنان نسبتا گمنام برزیلی شاغل در آمریکای جنوبی به خرید ستارگانی رسیده اند که در باشگاه های بزرگ اروپایی توپ می زدند. البته کار آنها قرار نیست با خرید مارتینز، تکسیر و رامیرز به پایان برسد و چلسی خبر داد که باشگاه «جیانگسو سونینگ» برای خرید اسکار پیشنهادی 75 میلیون پوندی فرستاده است. این باشگاه امیدوار است در پایان فصل یحیی توره را هم جذب کند و برای این ستاره ساحل عاجی دستمزد سالانه 30 میلیون پوند در نظر گرفته است. چینی ها چقدر به فوتبال علاقه دارند؟ تصمیم ناگهانی رییس جمهوری چین برای پر و بال دادن به سوپرلیگ چین تناسبی با علاقه مردم به فوتبال ندارد، هرچند عشق به فوتبال در این کشور هر روز بیشتر می شود. مثل تمام کشورهای غیرفوتبالی، لیگ های خارجی طرفداران بیشتری از لیگ داخلی دارند. اریکسون، سرمربی شانگهای SIPG می گوید: «تلویزیون اینجا تقریبا همیشه فوتبال پخش می کند. از لیگ برتر انگلیس گرفته تا لیگ قهرمانان و سایر لیگ های اروپایی.» در حالی که تب فوتبال اروپایی داغ است، برگزاری بازی های لیگ برتر این کشور در ورزشگاه های خلوت و بی روح نمی تواند اتفاق جالبی باشد. متوسط تماشاگران فصل گذشته 22 هزار نفر بود (17 درصد افزایش نسبت به فصل قبل) و هدف این است که در دهه آینده این عدد دو برابر شود. جهش حق پخش تلویزیونی تحول اخیر فوتبال چین بیش از همه با جهش رقم حق پخش تلویزیونی میسر شده است. این رقم فصل گذشته تنها 9 میلیون دلار بود، ولی مقرر شده CCTV برای پنج فصل آینده 2/1 میلیارد دلار بپردازد؛ بیش از 20 برابر رقم قبلی. قوانینی هم در نظر گرفته شده تا در این لیگ فضای رشد بازیکنان بومی هم وجود داشته باشد. تمام دروازه بان ها باید چینی باشند و هر تیم می تواند در زمین تنها از سه بازیکن خارجی و یک بازیکن آسیایی استفاده کند. ZOOM مهم ترین دلیل سرمایه گذاری عمده در فوتبال چین، اراده دولت این کشور است که متوجه رشد سریع فوتبال شده و علاقه ندارد از چنین ابزار تبلیغاتی مهمی بگذرد. تحول اخیر فوتبال چین بیش از همه با جهش رقم حق پخش تلویزیونی میسر شده است. این رقم فصل گذشته تنها 9 میلیون دلار بود، ولی مقرر شده CCTV برای پنج فصل آینده 2/1 میلیارد دلار بپردازد؛ بیش از 20 برابر رقم قبلی.
یکشنبه ، ۱۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری تحلیلی ورزش جهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]