واضح آرشیو وب فارسی:مطاف24: به گزارش "مطاف24"، مدافع حرم، شهادت و لشکر فاطمیون. این روزها که تابوت پشت تابوت شهدای افغان به کشور بازمی گردند، بیشتر این اسم ها در کنار هم به گوشمان می خورند. «فاطمیون» نام لشکری است که شیعیانافغان به عشق دفاع از حرم حضرت زینب (س) و جانماندن از قافله شهدا راه انداخته اند و حالا با شهادت برخی از این شهدای افغان، خانواده های آن ها اوضاع خوبی ندارند اما ظاهراشایعات و حرف های تلخی که برخی رسانه های عربی و غربی برای این مجاهدین منتشر می کننددرد اصلی خانواده های این رزمنده ها و شهداست. سید علی، یکی از همین رزمنده های افغان است که تا به حال سه بار برای دفاع از حرم راهی سوریه شده است و از نزدیک از حال و روز خانواده های این شهدا خبر دارد. خانواده هایی که به جز داغ شهادت پسر و همسر و پدر، باید داغ زخم زبان ها را هم تحمل کنند. پای دردل سید علی یا به قول خودش ابوامیر می نشینیم تا او از مظلومیت های این رزمنده ها و خانواده هایشان بگوید. اول از همه از اوضاع مالی خانواده های شهدا می پرسیم. «خانواده های افغانی مشکلات مالی زیاد دارند؛ به خصوص کسانی که فرزندانشان مفقودالاثر شده اند. الان من خانواده ای می شناسم که دو فرزندش مفقودالاثر شده اند شما در نظر بگیرید در فروردین ماه یکی از پسرهای خانواده مفقودالاثر می شود و هیچکس به این خانواده سر نمی زند. با این حال تابستان امسال برادر دیگر به جبهه می رود و او هم مفقودالاثر می شود و برادر سوم هم برای رفتن به سوریه پرپر می زند.» ما برای دفاع از اصل اسلام می جنگیم شاید همین وضع معیشتی نامناسب دلیلی می شود که برخی گمان کنند انگیزه این افرادفقط و فقط انگیزه های مالی باشد. سید علی اینگونه به این شایعه پاسخ می دهد: «به نظر شما عقلانی است که یک آدم برای پول جان خود را به خطر بیندازد؟ ما الان دکتر و مهندس افغان داریم که در خط مقدم می جنگند. بیشتر این بچه ها فقط برای عقیده شان به سوریه رفتند. حتی من می گویم این ها برای دفاع از حرم نرفتند؛ برای دفاع از اصل اسلام رفتند.چون دشمن که الان نزدیک حرم نیست؛ اما اصل اسلام در خطر است و بچه ها برای دفاع از این اصل راهی جبهه های سوریه شده اند. کسانی که می گویند این اتباع برای پول به سوریه می روند، بیایند به اوضاع جانبازان ما نگاهی بیندازند که دیگر نه کاری می توانند بکنند نه بیمه ای دارند که بتوانند خرج درمان خود را بدهند. این شایعه انگیزه مالی را با دلایل خیلی ساده می توان رد کرد.» ما در جبهه دفاع مقدس هم حضور داشتیم شایعه دیگر به بعد از شهادت این رزمنده ها و اوضاع روبه راه خانواده هایشان بعد از شهادت مرد خانواده برمی گردد. «بارها به من گفتند: شما برای نوکری ایران به سوریه می روید. ایران برای شما کاری نکرده.» ما از یک طرف از این حرف ها زیاد شنیده ایم؛ از طرف دیگر این شایعات. اما از این دیدگاه به این شایعات نگاه کنید شما چقدر حاضری بگیری تا انگشتت قطع شود؟ یا حاضری انگشتت را در برابر 100 میلیون تومان بدهی؟ ما برای منافع مالی به سوریه نمی رویم؛ اما قطعا ما هم مثل بقیه مردم نگران خانواده خود هستیم و نسبت به آن مسئولیت داریم. در اسلام هم به معیشت خانواده تذکر داده شده است. من خودم وقتی به جبهه می روم به این قضیه فکر می کنم که بعد از من خانواده ام بی سرپرست نمانند.بالاخره کسانی که می روند یک چشم امیدی دارند که در یک نظام اسلامی در نبود آن ها خانواده اش دچار فقر و فلاکت نمی شوند. خود من الان چهار تا بچه دارم. دلخوشی ام این است که در یک کشور اسلامی هستند و در صورت شهادت من بی سرپرست نمی مانند. ما فقط نگران بی سرپرست شدن خانواده های خود هستیم وگرنه از نظر مالی شهادت ما، وضع خانواده هایمان را خوب نمی کند.» خانواده ابوامیر تا به حال دو بار در سوریه شهید داده است. «بار اول که به عملیات اعزام شدیم، چهار نفر رفتیم اما فقط دو نفرمان برگشت. برادر خانم و برادرزاده من در این عملیات شهید شدند.» سوریه تنها سنگری نبوده که سید علی و خانواده اش در آن حضور داشته اند. رزمنده بودن در این خانواده سابقه دارد. «پدر، برادرها و دایی های همسر من در حمله طالبان به سفارت ایران در کنار دیپلمات های ایرانی شهید شده اند. اقوام ما در جنگ ایران و عراق هم حضور داشته اند. پسرخاله مادر من در یکی از عملیات ها جانباز شده است. با این حال نه من نه همسرم هیچ وقت گلایه ای نداشتیم و معتقدیم همه این ها خواست خداوند است.» ما در افغانستان مجرم هستیم! مدافع حرم بودن برای امثال سیدعلی گاهی اوقات خیلی گران تمام شده است. «خب این خیلی دردناک است که برادر شما مفقود شده باشد و به تو بگویند ولش کن برای پول رفته! خب این حرکت خانواده ها را عذاب روحی می دهد. این بحث ها بین مردم زیاد است. این ها خیلی برای این خانواده ها گران تمام می شود که فرزند و همسر خود را در این راه از دست بدهند و تازه سرکوفت هم بشنوند. مردم از یک طرف و برخی مسئولین از طرف دیگر بر زخم این خانواده ها نمک می پاشند. این در حالی است که این کار ما از نظر دولت افغانستان جرم محسوب می شود و از این لحاظ تحت تعقیب هستیم و اگر به افغانستان برگردیم به حداقل 20 سال زندان محکوم می شویم. یعنی ما یا باید به کشورهای اروپایی برویم یا در همین ایران بمانیم راه دیگری نداریم.» شهید افغان که خانواده اش در سوئیس هستند ابو امیر می گوید که شهدای افغان برخلاف تصور نه بی سواد هستند نه بی پول؛ فقط عشق است که آن ها را مدافع حرم می کند. برای این حرفش سند هم می آورد: «یکی از شهدای افغان هستند که خانواده او در سوئیس هستند و با اینکه پذیرش مهاجر در سوئیس خیلی راحت نیست؛ اما این خانواده اقامت داشتند. مادر و همسر و فرزندانش همه در این کشور هستند؛ اما خودش را فقط عشق مدافع حرم بودن به ایران می کشاند و از آنجا هم به سوریه می رود و شهید می شود. وضعیت مالی «نقیب الله هزاره» در بهترین شرایط بوده و هیچ احتیاج مالی نداشته؛ اما الان در بهشت زهرا در قطعه شهداست. پدر و مادر پیرش هم فقط به خاطر اینکه مزار پسرشان اینجاست، به ایران آمده اند. ما در بین شهیدان خود، افراد تحصیلکرده هم زیاد داریم. مثلا خانواده «شهید فاتح» همگی تحصیلکرده هستند. خود شهید هم تحصیلات دانشگاهی داشت هم طلبه بود. «شهید صابری» هم دیگر شهیدی است که هم تحصیلکرده بودند هم تک فرزند خانواده بودند. شهید صابری کسی بود که حرف های آخر او موقع شهادت در فضای مجازی هم پخش شد و بازخوردهای زیادی هم در بر داشت. جمله معروف این رزمنده در آخرین لحظات شهادتش این بود که «خدایا ترس از من مرگ و شهادت نیست؛ ترسم از این است که که نتوانسته ام بندگی تو را به جا بیاورم.» منبع: مهر
شنبه ، ۱۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطاف24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]