كردستان ؛ زيباى ناشناخته

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: كردستان ؛ زيباى ناشناخته
كردستان با جاذبه هاى گردشگرى قابل توجه و صدها اثر تاريخى با ارزش، سرزمينى زيبا و ناشناخته براى گردشگران و نيازمند تلاشى مضاعف براى معرفى است. به گزارش ايسنا، آب و هواى دلپذير، طبيعت دست نخورده و زيبا،درياچه هاى آب شيرين، دشت هاى حاصلخيز و جنگل هاى سرسبز، كردستان را در جايگاه ممتازى در صنعت گردشگرى قرار داده است. كردستان با پيشينه پنج هزار ساله، رودخانه ها، درياچه زريوار، كوه آبيدر و سدهاى متعدد جلوه هاى طبيعت جذاب و كم نظير با اقليم متفاوت آماده پذيرايى از هزاران گردشگر داخلى و خارجى در تمام فصول بويژه فصل گرم سال است. گونه هاى حيواناتى همچون آهو، خرگوش، بزكوهى، قوچ، ميش و پرندگانى نظير كبك درى، هدهد، عقاب و شاهين نيز به جلوه سيماى حيات وحش اين منطقه افزوده است. از صنايع دستى رايج منطقه مى توان به قالى بافى، سجاده، جاجيم، سوزن دوزى گيوه بافى، منبت كارى و سفال گرى اشاره كرد. خطه اى كه امروز در غرب كشورمان ايران، كردستان ناميده مى شود و ميزبان تعداد زيادى سفيران كشورهاى خارجى است، منطقه اى با بيش از پنج هزار سال قدمت تاريخى است، كه از قديمى ترين مناطق مسكونى ايران محسوب مى شود كه آثار تمدن بشرى در آن ديده شده است. كتيبه هاى سنگى با خط « هيراتيك »، « قم چقا » در شهرستان بيجار كه به بام ايران اشتهار تعلق دارد، نشان دهنده تمدن و آثار حيات دوران آشورى يا به عبارت ديگر، سه هزار سال قبل از ميلاد در اين منطقه است. گنجينه سنندج اكنون مجموعه اى از آثار اشيا و دست آفريده هاى مردم اين منطقه را از دوره هاى ماقبل تاريخ ، پيش از اسلام و بعد از اسلام در برگرفته است. شاهنامه شاعر پارسى سراى ايران، حكيم فردوسى، قوم كرد را از بازماندگان جوانانى مى داند كه از بيداد ضحاك گريخته و به دامنه كوه ها و طبيعت بكر منطقه پناه آوردند. پيشينه تاريخى در كنار طبيعت بكر، زيبا و سرسبز كردستان كه مى تواند، اين منطقه را به يكى از مراكز مهم گردشگرى در ايران و حتى منطقه مطرح كند هنوز براى مردم ايران ناشناخته مانده است. اين درحاليست كه به گفته كارشناسان منطقه، كردستان در زمينه آثار تاريخى كمتر از ساير مراكز گردشگرى كشور نيست. بيش از ۸۰۰اثر تاريخى شامل غار، بنا، تپه در استان كردستان شناسايى شده كه حدود ۶۰اثر آن در فهرست آثار ملى كشور به ثبت رسيده است و اين در حاليست كه هنوز كاوشهاى باستان شناسى در اين استان ادامه دارد. سنندج مركز استان كردستان شهر جديدى است كه قدمت تاريخى آن بيش از ۳۷۰ سال نيست ولى به دليل مركزيت آن در مناطق كردنشين ايران مورد توجه حاكمان وقت بوده و به همين دليل داراى عمارات،ابنيه، بازارها،مساجد، كاروانسراها و آثار بسيار فراوانى است كه تداعى كننده فضاى معمارى دوره صفويه و قاجار است. بازار سرپوشيده، مسجد جامع ( دارالاحسان ) ، عمارت خسروآباد، آصف و حمام هاى قديمى از جمله آثار تاريخى اين شهر است ، كه تلفيق معمارى محلى با سبك معمارى اسلامى و به كارگيرى مواد بومى بنايى از ويژگى هاى آنها است. « سقز » از ديگر شهرهاى كردستان است كه در طول تاريخ ديرينه خود همواره شاهد يورش اقوام آشور و روم بوده و پس از آن نيز عرصه تاخت و تاز اقوام مغول و امپراتورى عثمانى بوده است. غار « كرفتو » يكى از مهمترين آثار تاريخى اين شهر است كه در منطقه « اوباتو » از توابع ديواندره در ۲۶كيلومترى تكاب در كنار جاده سنندج به سقز واقع است. باستان شناسان قدمت ساختمان غار را قرن سوم پيش از ميلاد و مربوط به دوره اشكانى مى دانند. اين غار در دو هزارسال پيش معبد « ميترائيسم » بوده و بر روى ديوار يكى از اتاقهاى غار نام « هراكليوس » خداى يونانى با حروف يونانى نوشته شده است كه بر جاى مانده از هجوم روميان است. نتايج بدست آمده در نخستين فصل كاوشهاى علمى غار كرفتو كه دى ماه امسال انجام گرفت ، استقرار انسان در سه دوره « پيش از تاريخ » ( نوسنگى ) ، دوره تاريخى ( پارت و ساسانى ) و دوره اسلامى ( قرون ششم ، هفتم و هشتم ) را در اين غار مشخص كرد. با توجه به كشف تعدادى ابزار تيغه سنگى مربوط به پيش از تاريخ ، در راهرو طبيعى طبقه چهارم ، استفاده از بخشهاى طبيعى غار كرفتو در دوران نوسنگى به احتمال زياد وجود داشته است. كشف اشيا فلزى از جمله يك سكه ساسانى ، در عمق ۱/۳۶مترى غار كرفتو ، استفاده از اين غار در دوران تاريخى ( پارت و ساسانى ) را مسجل كرده است. استفاده از غار كرفتو در قرون ششم ، هفتم و هشتم دوران اسلامى نيز به ويژه در بخشهاى دست ساز اين غار با كشف بقاياى سفال و مهره هاى مختلف به طور قطع مشخص تر شده است. در ادامه كاوش هاى داخل غار كرفتو، سرسراهاى مختلفى كه تاكنون ناشناخته مانده كشف شده كه با ادامه پژوهش هاى باستان شناسى نكات قابل توجهى از نحوه سكونت و استفاده از آن مشخص تر خواهد شد. يك مورخ رومى به نام « تاسيت » از معبدى در داخل اين غار نام برده كه در جنگ معروف گودرز و مهرداد ، پادشاه ايران به اين معبد پناه مى برد و همين عمل موجب نجات و سرانجام فتح او شد. تپه « زيويه » در منطقه « سرشيو » در ۴۲كيلومترى سقز نيز از ديگر آثار تاريخى كردستان است كه در سالهاى اخير چوپانان محلى گنجينه اى از طلا و نقره و برنز در اين محل پيدا كردند كه توجه باستان شناسان را برانگيخت. در حفاريهاى سالهاى اخير در اين تپه ظروف سفالين و كاشيهاى به اشكال پرندگان مختلف كشف شده است. به گفته باستان شناسان در خرابه هاى زيويه يك دروازه سنگى حجارى شده و آثار يك منجنيق با گلوله هاى سنگى وجود دارد. كارشناسان ميراث فرهنگى مى گويند : با كاوش و حفارى در اين تپه ها بخشى از تاريخ ناشناخته منطقه و قدمت زيست بوم استان روشن خواهد شد.
سه شنبه 21 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 217]