محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843349599
یکی دیگر از کارگردانان بزرگ و از پرچمداران موج نوی سینمای فرانسه درگذشت
واضح آرشیو وب فارسی:سینما نگار: به گزارش سینمانگار، به نقل از بی بی سی، ژاک ریوت، کارگردان و منتقد سینما و یکی از پرچمداران سینمای موج نوی فرانسه در 87 سالگی درگذشت. خبر درگذشت ریوت را که به آلزایمر مبتلا بود، وزیر فرهنگ فرانسه، فلور پلرن، تأیید کرده است. او در توییتر ریوت را خالق آثاری "صمیمی" خواند که درآن ها "بی قراری ای دوست داشتنی" وجود دارد. کارگردان آثاری مثل «سلین و ژولی قایق سواری می کنند»، «پاریس متعلق به ماست» و «زیبای مزاحم» یکی از آخرین بازماندگان حلقه موج نو به شمار می رفت که اعضای دیگر آن فرانسوا تروفو، کلود شابرول، اریک رومر و ژان لوک گدار بودند. منتقدان، بین این گروه که در اواخر دهه 1950 آغاز به کار کردند و آثارشان تاریخ سینما را تحت تأثیر قرار داد، ریوت را خالق آثاری تجربی تر می دانند که معمولاً برای مدت زمان بلند آنها و توجه به دنیای نمایش، بازیگران و بداهه پردازی شناخته می شد. ریوت در اول مارس سال 1928 در روئن فرانسه و در خانواده ای که داروخانه دار بودند به دنیا آمد. خواندن کتاب یادداشت های ژان کوکتو درباره ساخت «دیو و دلبر» او را شیفته دنیای سینما کرد و باعث شد در 21 سالگی اولین فیلم کوتاه آماتوری اش را با یک دوربین 16 میلیمتری بسازد. در همان سال برای تحصیل در مدرسه سینمایی مشهور ایدک روانه پاریس شد، اما ریوت که همیشه خجالتی بود در آزمون شفاهی رد شد. به جای رفتن به مدرسه سینمایی، او برای چند سال در ردیف اول سینماتک پاریس به تماشای فیلم هایی که هانری لانگلوآ نمایش می داد نشست و در همان جا بود که با تروفو، گدار، شابرول و رومر آشنا شد. در 1952 ریوت به دوستان دیگرش در مجله "کایه دو سینما" ملحق شد، مجله ای که در رد سینمای سنتی فرانسه و ستایش از کارگردانان مستقل فرانسوی و همین طور کارگردانان هالیوود عصر طلایی شهرت یافته بود. در حینی که آثار کارگردانانی مثل ژان رنوار و ژاک بکر را ستایش می کرد این فرصت را پیدا کرد که دستیاری هر دویشان را بکند و کمی بعد، در 1956، اولین فیلم حرفه ای کارنامه اش – اگر چه باز هم اثری کوتاه - به نام «le coup du berger» را با کمک کلود شابرول (همکار نویسنده) و تروفو و گدار (هر دو در نقش هایی کوتاه) بسازد. سرانجام پس از سال ها تلاش و با بودجه ای اندک که از طرف مجله "کایه دو سینما" در اختیارش قرار داده شد، ریوت اولین فیلم بلندش «پاریس متعلق به ماست» را ساخت که در سال 1961 به نمایش درآمد- یک فیلم فانتزیِ واقع گرا بدون هیچ دکور و جلوه های ویژه ای. در حالی که بین سال های 1963 تا 1965 سردبیری مجله "کایه دو سینما" به ریوت سپرده شد، هم زمان روی فیلم بعدی اش به نام «راهبه» هم کار می کرد، داستان زندگی زن جوانی (با بازی آنا کارینا، همسر گدار) که ابتدا راهبه می شود و سپس به فاحشگی روی می آورد. این فیلم به یکی از معدود آثار توقیف شده در تاریخ سینمای فرانسه بدل شد، اما سرانجام پس از یک سال جنجال های مختلف اجازه نمایش پیدا کرد. ریوت با فیلم بعدی اش «عشق دیوانه وار» (که چهار ساعت و ده دقیقه بود) سبک بسیاری از آثار آینده اش را طرح ریزی کرد: گروهی از بازیگران قرار است نمایشی اجرا کنند و فیلم، تنش های به روی صحنه آوردن آن نمایش نامه را در تلفیقی از مستند و داستانی، کارِ بداهه و کار بر اساس فیلم نامه تصویر می کند. بر همین اساس بود که مشهورترین فیلم ریوت که معمولاً در فهرست های بزرگ ترین آثار تاریخ سینما ظاهر می شود در سال 1974 ساخته شد: «سلین و ژولی قایق سواری می کنند» داستان دوستی بین دو زن است که به مجموعه ای از نقش بازی کردن ها، هویت عوض کردن ها و خیالبافی های مشترک می انجامد و نیروی بداهه تخیل این دو زن فیلم را برای زمانی بیش تر از سه ساعت پیش می برد. آثار بعدی ریوت در دهه 1970 معمولاً به موانع متعددی مثل عدم پخش، اختلاف نظر با تهیه کننده و حتی مرگ بازیگر اصلی برخوردند. در دهه 1980 و با اقتباسی آزاد از "بلندی های بادگیر" امیلی برونته که در آن تمام دیالوگ های فیلم بداهه پردازی شده اند، ریوت به نوعی سینمای آزاد و تجربی اش را مهار کرد و منتقدان، آثار بعدی او را دارای رنگ و بوی کلاسیک تری می دانند. ریوت دنیای هنر و آفرینش در لحظه را در فیلم 4 ساعتۀ «زیبای مزاحم» ( بر اساس داستانی از بالزاک) پی گرفت، فیلمی دربارۀ رابطه یک نقاش پا به سن گذاشته (با بازی میشل پیکولی) و مدل جوانش (امانوئل بئار). آخرین فیلم ریوت، «دوروبر یک کوهستان کوچک» در سال 2009 ساخته شد. او هم چنین یک مستند تلویزیونی دربارۀ ژان رنوار برای مجموعه "کارگردانان عصر ما" ساخت. فیلم های ریوت پر از اشارات متعدد به تاریخ سینما بودند. او معمولاً با دسته ثابتی از بازیگران کار می کرد و شیفته ادبیات بود، تا جایی که بسیاری بر این باور بودند که طول فیلم هایش را بر اساس رمان های کلاسیک بلندی که می خواند طرح ریزی می کند. او در 1971 فیلمی 15 ساعته ساخت به نام Out 1 که در زمان خودش فقط یک بار به نمایش درآمد. چند دهه بعد در یکی از تکرارهای فیلم در فستیوال فیلم آمستردام به گفته جاناتان رزنبام فقط سه نفر در سالن حضور داشتند. امسال بعد از 45 سال این فیلم برای اولین بار به صورت دی وی دی و بلو ری منتشر شده و در شهرهای مختلف اروپا و آمریکای شمالی نمایش داده شده است. فیلمی که نزدیک به نیم قرن پیش هیچ بیننده ای نداشت امروز در سالن های مملو از تماشاگر نمایش داده می شود. به علاوه یک کمپانی در بریتانیا قرار است آثار کمیاب ریوت را در قالب یک باکس بلوری برای اولین بار منتشر کند.
چهارشنبه ، ۱۴بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سینما نگار]
[مشاهده در: www.cinemanegar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها