واضح آرشیو وب فارسی:اتاق خبر 24: به گزارش خبرنگار اتاق خبر 24 : حضرت امام خمینی(ره) پس از سال ها دوری و تبعید سرانجام در 12 بهمن ماه 1357، به کشور بازگشتند و ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخی ترین استقبال بود. در ابتدا مدرسه رفاه به عنوان محل اقامت و دیدارهای امام تعین شده بود ولی به جهت گنجایش کم و کثرت مشتاقان، کمیته استقبال تصمیم گرفت تا دو مدرسه مجاور مدرسه رفاه ( مدرسه علوی شماره 1 و 2 )را به عنوان مقر امام انتخاب نماید. در زمینه ورود حضرت امام خمینی(ره) و احساسات اعضای کمیته استقبال از ایشان و احساسات اعضای کمیته استقبال مقام معظم رهبری می فرمایند: "آن شب در مدرسه رفاه خبر آوردند کسی در عقبی حیاط کوچک مدرسه را می زند. آن زمان چون اسلحه نداشتیم، از آن در با چوب حفظ و حراست می شد. خلاصه در را باز کردند. دیدیم امام هستند، آن هم تنهای تنها و شاید حاج احمدآقا نیز همراه ایشان بود و از در دیگر آمده بود. صدای شوق انگیز «امام آمد، امام آمد» به همه رسید وده، بیست نفر از کسانی که در آن شب در مدرسه رفاه بودند، امام را دوره کردند و بنا کردند بوسیدن دست ایشان. امام نیز با وجود خستگی زیاد با روی خوش همه را مورد مرحمت قرار دادند. تعجب می کردم امام با اینکه از صبح تا آن موقع یک لقمه غذا و یک لیوان آب نخورده اند و با آن همه خستگی مسافرت و رفتن بهشت زهرا و سخنرانی، چطور می توانند با این روی خوش با مردم برخورد کنند. من هم آمدم و دم در ایستادم و از فاصله یک متری مشغول تماشای ایشان شدم، سال ها بود که امام را ندیده بودم. اما نزدیک تر نرفتم تا حداقل به قدر یک نفر هم که شده مزاحمتی ایجاد نکنم. امام آمدند و رفتند طرف پله های سرسرا که به طبقه دوم منتهی می شد. حدود پنجاه الی شصت نفر پایین پله، مشتاقانه رهبرشان را نگاه می کردند." امام از پله ها بالا رفتند، همین که به پاگرد رسیدند، رویشان را به جمیت کردند و چهارزانو نشستند روی زمین. حرکت خیلی جالبی بود. وقتی همه دیدند که امام روی زمین نشستند، آنها نیز متوقف شدند. امام با تبسّم محبت آمیزی از آنها احوال پرسی کردند و شروع کردند به صحبت. آن ده، پانزده دقیقه ای که امام در روی پله ها با تبسم زیبایشان برایمان صحبت کردند، از خاطرات جالب و فراموش نشدنی من است." (1) صبح روز سیزدهم بهمن، حضرت امام(ره) به مدرسه علوی شماره دو عزیمت کردند . از بامداد و اولین ساعات آزادی عبور و مرور، هزاران هزار زن و مرد به سوی مدرسه علوی رفتند تا رهبر از تبعید برگشته و پیروز خود را ملاقات کنند . آن ها مشتاقانه منتظر لحظه ای بودند که او را ایستاده پشت پنجره ای ببینند که برایشان دست تکان می داد. و دیوار کوچه پشت مجلس، پر بود از جمله ها و پلاکاردهایی نظیر «زیارت قبول» و «بایک بار زیارت امام این توفیق را به دیگران هم بدهید ». حیاط مدرسه هر دم از جمعیت پر و خالی می شد و این موج، لحظه ای از حرکت باز نمی ایستاد. در حالی که همه چشم و گوش به مدرسه علوی داشتند، بختیار هنوز هم سرگرم مصاحبه هایش بود . وی درباره تشکیل دولت موقت توسط امام گفت: «اگر او می خواهد چنین دولتی در شهر مقدس قم تشکیل دهد اجازه خواهم داد. این جذاب خواهد بود ما واتیکان کوچک خود را خواهیم داشت، اما به طور جدی می گویم به آیت الله خمینی(ره) اجازه تشکیل یک دولت واقعی را نخواهم داد. او نیز ایراد می داند.» تظاهرات و درگیری همچنان در شهرهای کشور ادامه داشت. شهرهای سمنان و تربت جام در این روز عزادار شهیدان خود بودند . بختیار تقاضای ملاقات با امام را می کند که امام می فرمایند: ملاقات با بختیار را در صورت استعفای وی می پذیرم . آمریکا که مقداری از دستگاه های الکترونیکی محرمانه خود را از ایران خارج کرده بود، در واکنش به سخنان ضد آمریکایی حضرت امام (ره) اعلام کرد سخنان ضد آمریکایی آیت الله خمینی، تغییری در موضع ایالات متحده در قبال ایران به وجود نیاورده است . _______________________________ 1. برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج3، به کوشش غلامعلی رجایی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام، ص 283 و 284
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق خبر 24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]