واضح آرشیو وب فارسی:بویرنیوز: صبا تندگو یکی از مهمترین ویژگی های جمهوری اسلامی، برخورداری از دموکراسی واقعی به نام انتخابات و نحوه انتخاب نمایندگان با رأی مستقیم و مخفی مردم است. پسندیده تر از اینها، حضور افرادی با ویژگی های متفاوت برای رسیدن به کرسی های مجلس شورای اسلامی است. البته در هر صورت، برای انتخاب کنند گان(مردم) و انتخاب شوندگان(نامزدها)، هم شرط لازم و قانونی وجود دارد که امری منطقی، اجتماعی و عقلانی است و هم شرط کافی در آن است که تکمیل کننده دموکراسی مغفول مانده از دوران پهلوی است. پس از ۳۶ سال تهدید و فرصت سوزی و تجربه ی آزمون های مختلف در عرصه های متفاوت انقلاب، این نتیجه حاصل شده که هرچند به استناد اصل ۳۷ قانون اساسی هیچکس مجرم نیست مگر اینکه خلافش ثابت شود، لیکن هر کسی نمی تواند وارد این عرصه شده و از اعتماد مردم استفاده نماید. کم کم فرهنگ انتخابات و چگونه انتخاب کردن نیز، در سایه منطقی نگریستن و خوب فهمیدن افراد و ایده های علمی شان قرار گرفت. با این حال، فکر نمی کنم که هر کسی بتواند چه در سطح استانی و چه در سطح بین المللی، مطالبه گر، موکلان خود باشد. این مسئولیت خطیر با بهره مندی از توانمند های علمی، سیاست شناسی و داشتن ایدئولوژی مدیریت، ممکن است و امروزه جامعه استانی کهگیلویه و بویراحمد به این نتیجه رسیده که قومگرایی و گروه مسلکی، شاید در اتحاد مردم و همسو کردن پاره فرهنگ ها مؤثر باشد ولی نمی تواند در تعیین سرنوشت مردم و دفاع از خواسته ها ملی آنها توفیقی داشته باشد. با این توضیح، در بین کاندیداهای موجود شهرستانهای بویراحمد و دنا، جناب آقای دکتر هدایتخواه را مورد ارزیابی قرار می دهم و از دو محور قوت و ضعف، نظریاتم را بیان می کنم. البته شاید از این موضوع، برداشت وابستگی فکری به ایشان متصور شود ولی برای خودم تبیین گفتمانی است که به آن اعتقاد دارم و می دانم که می تواند برای همه کسانی که این نامزد انتخابی را نمی شناسند و یا کم می شناسند، مؤثر باشد. نقاط ضعف؛ در حالی که عده ای، بیشترین وقت خود را صرف تعیین افراد کم ظرفیت از حیث علم، تدبیر و مدیریت برای مناصب اداری و اجرایی استان دارند، آقای هدایتخواه هیچ دخالتی در چینش افراد با معیاری طایفه ای، گروهی، قومی و یا معامله ای با ریش سفیدان در انتخاب مدیران ندارد. آنچه در گذشته بوده و آینده هم نمی توان خلافش را از او سرغ داشت، عدم توجه به قومگرایی و منطقه محوری است. همواره دوست دارد، جوانان جامعه با وجود پیشرفت هایی که در زمینه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به دست می آورند، ایمان و عفت خود را همچون جوانان اول انقلاب حفظ نمایند. این امر مهم، لازم و البته کافی، زمانی امکان پذیر بود که همه اتفاقات بعد از امام (ره) را خوب مدیریت می کردیم و دست اندکارانی که دولت و مجلس را به دست می گرفتند، چاره اندیشی می کردند و جایگزین هایی را برای فرهنگ دینی ما احیاء می کردند تا به همین راحتی تسلیم ورودی های موجود نشویم. هدایتخواه، مثل برخی دیگر، رابطه اجتماعی با مردم را شرکت در همه مجالس شادی و اندوه آنها نمی داند. در حالی که در این استان و با وجود ساختار قومی و عشیره ای که از دیرباز تاکنون داریم، شرکت در مراسمات با اصطلاع، شادی و شیون و عیادتها، می تواند نشان از احترام و مردم داری بزرگان قوم و طایفه باشد. هدایتخواه، سیاسی کار، نیست. می بینیم که دیگران، کاملاً غیر اخلاقی و غیر سیاسی، دروغ و شبه و وعده های نشدنی و بلوف هایی را به مردم تحویل می دهند که البته با صرف کمترین زمان ممکن و تعمق در وعده هایشان، در می یابیم که این قول ها یا از خداوند بزرگ بر می آید و یا داشتن عمر حضرت نوح لازم است و یا نادانی و جهالت وعده دهنده در آن مشهود است. و اما نقاط قوت ایشان؛ در حوزه تخصص خود صاحب نظر است. کدام یک از رقیبان ایشان از صراحت بیان، قدرت تحلیل، فن سخنوری و انطباق مفاهیم با مطالب را در حوزه ی سیاست، فرهنگ و مسائل اجتماعی دارد؟ جوانی که می داند، گم شده اش یعنی، کار، ازدواج، سلامت روحی و مسخ هویت دینی اش به شدت در مخاطره است، صلابت یقین و منع اطاله وقت گرانبهایش را جز از زبان مرد صالح و متخلص به اخلاق، می تواند انتظار داشته باشد؟ کسی که می تواند خود را به زیور دنیا« هر چه رنگ تعلق پذیرد ….» آراسته نماید و تافته جدا بافته از مردم باشد، آراسته نمی شود تا هنرِ اخلاق و دین و علم را بر گزیند و قبای اطلسش را به نیم جو که سهل است، به دل جوانان میهنش بخرند، یعنی دردِ فرهنگ و مکنت و ملت و مملکتش را دارد. یعنی می داند اکثریت مردمش نه پیمانی در جاده دارند و نه ایمانی به عقده کشی بسته اند. هر کس بفهمد که بزرگ ترین رهبر دینی اش، نان را از سفره فاطمه(س) و حسنینش(ع) بر می دارد تا فرد مستمند جامعه اش سیر شود، درد ما را دارد ولو اینکه ما از درد او بی اطلاع باشم. بزرگترین آفت اجتماعی برای هر جامعه ای زمانی است که زمامدار حکومت، در زبان و عمل، برای استمرار حکومت و تسخیر فکر جامعه، به دروغ متوسل شود. این حربه که معمولاً افراد لاقید در دنیای سیاست از آن بهره ی بسیار برده اند، در محاوره ها و تئوری پردازی برخی از سیاستمداران دنیا، آن را یکی از مرسومات سیاست می خوانند. خوشبختانه هدایتخواه، از جمله افراد مقید و مؤمن به ارزشهای انسانی انسانها و پایبند در حفظ و امانت داری وکالت سیاسی مردم بوده که آن هم در اظهار نظر های مخالفین سیاسی ایشان امری مشهود و مبرهن است. جای بسی خوشحالی است که مردم هم فهمیده اند که ولو به مرام و مسلک وکیل شان یگانه نباشند، در امانت داری و صداقت گفتار، نمی خواهند اشتباه کنند. در دنیای سیاست و دیپلماتیک، فهمیدیم که عقلانیت و علم گرایی است که می تواند حقی را بستاند و مرتبه ای بر مراتب قبل بیافزاید. در سطح استانی نیز دیدیم که در برابر علم و تخصص نماینده محترم گچساران و باشت که عضو فراکسیون اقلیت مجلس هم بودند، دیگران حرفی نمی توانستند داشته باشند و ایشان هم رئیس کمیسیون شد و هم حوزه انتخابیه اش را تعالی بخشید. و اینجا است که می فهمیم، مردی که روزی خود صاحب ایده و نظر بود و بعد از آن هم نیک گفتاری و ثبات عقیده اش برای مردم، وجودش در مجلس را لازم و کافی دانستند، می تواند هم مکمل نماینده هم استانی باشد و هم پاسدار عزت و سربلندی مرکز استان باشد. بنابراین، ضعف هایش خود قوت قلبی برای مردمی است که درد سهم خواهی های تمام نشدنی عده ای از مسئولین را دارند و نقاط قوتش، زمینه ای است برای حضور حداکثری و انتخاب بی حاشیه ای که متضمن فردای بهترشان خواهد بود.
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بویرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]