واضح آرشیو وب فارسی:19دی آنلاین: حدود ۱۲۰ خبرنگار خارجی و چند خبرنگار ایرانی و ۳۰ نفر از همراهان و علاقه مندان امام که برای دیدار او به نوفل لوشاتو رفته بودند، در این پرواز حضور داشتندبدون شک پرواز امام خمینی از پاریس به تهران مهم ترین پرواز تاریخ ایران است. ورود امام خمینی به تهران بعد از رفتن شاه گام بزرگی برای پیروزی انقلاب مردم ایران بود. امام خمینی بعد از ورود به تهران توانست به صورت مستقیم رهبری انقلاب را به عهده بگیرد. به گزارش عصر ایران، یکی از نکاتی که در این پرواز کمتر مورد توجه قرار گرفته است و اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد همراهان رهبر انقلاب در پرواز انقلاب است. حبیب الله عسگراولادی از همراهان امام در این پرواز در خاطرات خود در مورد این پرواز می نویسد:« وارد هواپیما که شدیم امام در صندلی جلوی هواپیما نشستند و بنده هم صندلی سوم پشت سر امام. هیچ کاری هم نداشتم و فقط حالات امام را نگاه می کردم ولی شهید عراقی و حاج سید احمد آقا دو یار و مددکار و دو بازوی امام بودند. شهید عراقی با اینکه جایش کنار من بود، از اول پرواز تا آخر پرواز ننشست و پیوسته مشغول خدمت بود.» شهید مهدی عراقی نیز در خاطرات خود آورده است که در طول مسیر امام ابتدا از پذیرفتن جلیقه ضد گلوله پرهیز داشتند، ولی به دلیل تأکید اطرافیان جلیقه را زیر عبا پوشیدند، اما به دلیل سنگینی آن ساعاتی در داخل هواپیما آن را از تن درآوردند. محمدعلی صدوقی فرزند سومین شهید محراب و سال ها امام جمعه یزد بود. او در یکی از خاطرات خود از آن روز آورده است:" 28 سال پیش وقتی قرار شد در پرواز بازگشت امام به ایران همه به طرف هواپیما برویم، امام زودتر و از درب دیگری به داخل هواپیما رفته بودند. ورودی های خرطومی هنوز کم بود. این ها هم اولین باری بوده که در فرودگاه پاریس خرطومی می دیدند. می گفت با یکی دو تا از دوستان مسیری را که نشان داده بودند رفتیم و داشتیم بلند بلند می خندیدیم و حرف می زدیم؛ به گمان این که باید سوار ماشین بشویم و برویم نزدیک پلکان. یک مرتبه دیدیم امام آن جا روی صندلی نشسته و ما نفهمیده بودیم که وارد هواپیما شدیم! کلی از امام خجالت کشیدیم." سید احمد خمینی نیز در مورد خاطرات خود از این پرواز و رسیدن به تهران می گوید: "وقتی که هواپیما در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست، حضرت آیت الله پسندیده (برادر امام خمینی) وارد هواپیما شد و پس از سال ها دوری، با امام خمینی دیدار کرد و لحظاتی در کنار او به گفت وگو نشست. لحظه رفتن که فرا رسید، حضرت امام فرمودند ( آقا، آیت الله پسندیده) باید جلو بروند و من پشت سر ایشان می روم. عرض کردم مردم چهارده سال است که انتظار این لحظه را می کشند، خبرنگاران و عکاسان داخلی و خارجی منتظرند تا این لحظه تاریخی را به تصویر بکشند. هرچه اصرار کردم فایده ای نداشت، سرانجام راهی به ذهنم رسید. به عموی بزرگوارم پیشنهاد دادم که ایشان با جمعی از همراهان امام که از پاریس آمده بودند از هواپیما پیاده شوند و به جمعیت حاضر در سالن استقبال بپیوندند و بعداً امام پیاده شوند. به همین ترتیب عمل شد و بالاخره امام حاضر نشد یکی از آداب معاشرت اسلامی را نادیده بگیرد و از برادر بزرگ خویش جلو بیفتد، ولو آنکه در چنین شرایطی استثنایی که میلیون ها چشم به آن دوخته است، قرار داشته باشد.» این هواپیما ۴۰۰ صندلی داشت که بیش از ۲۵۰ صندلی آن عمداً خالی ماند. حدود۱۲۰ خبرنگار خارجی و چند خبرنگار ایرانی و ۳۰ نفر از همراهان و علاقه مندان امام که برای دیدار او به نوفل لوشاتو رفته بودند، در این پرواز حضور داشتند. در جدول زیر به برخی از کسانی که در این پرواز حضور داشتند اشاره می کنیم اسامی سید احمد خمینی فرزند امام خمینی بود که در طول انقلاب و پس از آن همواره در کنار امام بود و اواخر اسفند ۱۳۷۳ درگذشت آیت الله حسن لاهوتی از روحانیون مبارز و اهل گیلان و نخستین فرمانده کل سپاه که پادگان باغشاه نیز مدتی به نام او بود. وی در سال 61 درگذشت. محمدعلی صدوقی فرزند سومین شهید محراب و سال ها امام جمعه یزد بود. سیدمحمود دعایی بعد از انقلاب به عنوان اولین سفیر ایران در عراق منصوب شد و هم اکنون مدیر روزنامه اطلاعات است. محمد منتظری فرزند آیت الله حسینعلی منتظری و از شاگردان حوزوی امام خمینی بود که در سال های ۴۱ و ۴۲ همزمان با آغاز نهضت امام فعالیت های مبارزاتی خود را آغاز کرد. او در انفجار دفتر حزب جمهوری شهید شد. سیدمحمد موسوی خوئینی در سال های اولیه پس از انقلاب مسئولیت های مهمی از جمله دادستان کل کشور را برعهده داشت. وی هم اکنون عضو مجمع روحانیون مبارز است. حسن ابراهیم حبیبی در دوران دانشجویی به مبارزه علیه رژیم شاه پرداخت و بعد از انقلاب، مسئولیت های زیادی از جمله معاون اول رئیس جمهور را در دولت های مختلف داشت. او سال ۹۱ پس از طی یک دوره بیماری درگذشت. محمد مهدی عراقی پایه گذار حزب مؤتلفه بود و سال ۱۳۵۸ توسط گروهک تروریستی فرقان ترور شد ابوالحسن بنی صدر بعد از پیروزی انقلاب اولین رئیس جمهور ایران شد و در نهایت با رأی عدم کفایت سیاسی توسط مجلس عزل شد و از ایران گریخت. صادق طباطبایی از دانشجویان مبارز انقلابی که بعد از انقلاب سخنگوی دولت مهندس بازرگان شد. وی برای سال های زیادی، از سمت های اداری و فعالیت های سیاسی کناره گیری کرد. صادق طباطبایی در سال جاری به دلیل بیماری درگذشت. صادق قطب زاده در فرانسه همراه امام بود و بعد از انقلاب، سمت های وزیر خارجه و رئیس سازمان صداوسیما را برعهده گرفت. وی در سال ۶۱ به جرم طرح کودتا علیه انقلاب اعدام شد. ابراهیم یزدی از مبارزان ملی – مذهبی بود که پس از انقلاب وزیر خارجه دولت بازرگان شد و بعد از استعفای بازرگان از این سمت کناره گیری کرد حبیب الله عسگراولادی از اعضای حزب موتلفه اسلامی که بعد از انقلاب در سمت های مختلف از جمله نمایندگی مجلس و وزیر بازرگانی حضور داشت. شاهرخ حاتمی از عکاسان ایرانی در اروپا بود در این پرواز حضور داشتند و عکس هایی از آنها به ثبت رسیده است رسول صدرعاملی او هم اکنون از کارگردانان مشهور سینمای ایران است که در زمان انقلاب عکاس بود. هادی غفاری فرزند آیت الله شهید غفاری که بعد از انقلاب نماینده مجلس شورای اسلامی شد. محمد محسن سازگارا از دانشجویان ضد رژیم شاه که بعد از انقلاب به نخست وزیری رفت و رییس سازمان گسترش هم شد و هم اکنون در آمریکا به سر می برد. احمد غضنفرپور در پاریس آپارتمان خود را در اختیار امام قرار داد ولی امام ترجیح داد به مکان دیگری منتقل شود. غضنفرپور در مجلس اول نماینده بود و بعد از عزل بنی صدر و خروج از مجلس زندانی شد. وی در حال حاضر در اصفهان زندگی می کند و به طبابت مشغول است. اسماعیل فردوسی پور از روحانیون همراه امام در تبعید نجف. هماهنگ کننده ملاقات ها در پاریس. بعد از انقلاب نماینده مجلس شورای اسلامی و نماینده مجلس خبرگان شد وی در 26 بهمن سال 85 در گذشت.
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 19دی آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]