واضح آرشیو وب فارسی:ناصرون: بانوان فعال سیاسی کشورمان در اعتراض به قراردادهای جدید نفتی در بیانیه ای تصریح کردند به وزیر نفت توصیه می کنیم به جای نامحرم دانستن مردم به یاد داشته باشد چنین قراردادهای محرمانه ای، تیزکننده دندان گرگ ها، پرورش دهنده توله گرگ های نفتی و مغایر با مصالح نظام است.به گزارش "ناصرون " ، جمعی از بانوان فعال سیاسی با صدور بیانیه ای به عقد قراردادهای جدید نفتی، اعتراض کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است: چیزی که در این قراردادهای جدید نفتی بیشتر مورد توجه است؛ عدم توجه وزیر محترم نفت و مدیران ارشد این وزاتخانه به تاریخ و تلاش مردم ایران برای ملی سازی صنعت نفت است و اینکه ما نباید به خیال باطل بپنداریم که ملی بودن صنعت نفت فقط یک بُعد دارد و ما آن بُعد را حفظ کرده ایم بلکه برای بهره مندی از صنعت نفتی با پشتوانه ملی ابعاد مختلفی متصور است که برخی از بعدهای این در این قرارداد دیده نشده یا در معرض خطر قرار گرفته است متن کامل این بیانیه به این شرح است: تاریخ چشم انداز عبرت است. چشم اندازی که جلوه های زندگی بشر را در خود جای داده است؛ فراز و فرودهای جوامع بشری را به تصویر می کشد و در عین حال درس ها و عبرت هایی را عرضه می دارد که انسان همواره می تواند از آنها بهره گیرد. ده ها سال طول کشید تا صنعت نفت کشور ملی شد، سال ها طول کشید که شر کت های نفتی خارجی از ایران بیرون رانده شدند در این ده ها سال دشمنان نظام، آرام ننشسته و همواره به دنبال منفذی برای نفوذ مجدد در عرصه های سیاسی و اقتصادی ایران عزیز بوده اند. ذات فتنه، نفوذ است؛ فتنه گاه خود را به در و دیوار می کوبد تا وارد شود و گاها چهره بزک کرده میهمان می شود! اکنون دوره «گذار از فتنه» است، دوره ای که هر کار نسنجیده ای می تواند حیات قدرتمند سیاسی و اقتصادی ایران انقلابی و اسلامی را به حیاط خلوت دشمنان و بدخواهان نظام تبدیل کند. در عصر جنگ های اقتصادی و جنگ های فرهنگی، نبض حیات مقتدرانه کشورها برای استقلال اقتصادی به بایدها و نبایدهایی قراردادهای تجاری و مالی با سایر کشورها و نوع برخورد با شرکت های ملی بستگی دارد که بنابر وضعیت کنونی، کشور ما از مدل «اقتصاد مقاومتی» یعنی؛ باید تکیه بر توانمندی خودی و تولید ملی و نباید مصرف گرایی، بهره می ببریم. این درحالی است که نفت به عنوان یک کالای استراتژیک و وزارتخانه نفت به عنوان یک وزارتخانه مهم اقتصادی - سیاسی در اجرای مدل اقتصاد مقاومتی و حمایت از آن مهم ترین نفش را برعهده دارد که متأسفانه دولت اعتدال و امید به بدترین شکل ممکن راه های اجرایی شدن آن را بسته است و نکته مهم در این برخورد با مدل اقتصاد مقاومتی تنها پاسخ گوی چرایی رفتارش نیست بلکه با رفتار غیرانتقادپذیرانه خود آن را به چالش می کشد. الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران موسوم به IPC یک ماه پیش در حالی رونمایی شد که دادن اطلاعات قطره چکانی از جزئیات این قرارداد،سیاست دور نگه داشتن نمایندگان مجلس و امین ندانستن مردم به ویژه نخبگان و کارشناسان به خوبی در آن هویدا بود. چیزی که در این میان باعث نگرانی است، عدم توجه وزیر محترم نفت و مدیران ارشد این وزاتخانه به تاریخ و تلاش مردم ایران برای ملی سازی صنعت نفت است و اینکه ما نباید به خیال باطل بپنداریم که ملی بودن صنعت نفت فقط یک بُعد دارد و ما آن بُعد را حفظ کرده ایم بلکه برای بهره مندی از صنعت نفتی با پشتوانه ملی ابعاد مختلفی متصور است که برخی از بعدهای این در این قرارداد دیده نشده یا در معرض خطر قرار گرفته است. *بنابر آنچه از تعریف اقتصاد مقاومتی داریم و با توجه به الگوی جدید قرارداد IPC باید گفت که انعقاد قرارداد نفتی با شرکت های بین المللی و شریک کردن شرکت های خصوصی نه تنها باعث تضعیف شرکت ملی نفت شده و در طولانی مدت باعث می شود که مقدرات و سیاست های نفتی ایران تابع تصمیمات این شرکت های خصوصی شود بلکه ذات آن با اقتصاد مقاومتی مغایرت دارد. *در این قرارداد با نقض قوانین متعددی برخورد می کنیم که از جمله آن می توان به ورود شرکت های نفتی بخش خصوصی ایران در بخش های بالادستی نفت (اکتشاف، توسعه، تولید و بهره برداری) اشاره کرد بدون توجه به اینکه به موجب قانون، شرکت های بخش خصوصی مجاز به فعالیت در بخش بالادستی نفت و گاز نیستند. *در این قرداد حتی به اصطلاح رایج دولتمردان شاهد یک نتیجه برد – برد در زمینه انتقال فن آوری به شرکت ملی نفت ایران و حتی شرکت های شریک ایرانی! نیستیم چرا که هیچ بندی از قرارداد، پیمانکار موظف به انتقال فناوری به شرکت ملی نفت ایران نشده است. * حضور شرکت های نفتی ایرانی در کنار شرکت های خارجی تحت عنوان کلی « پیمانکار» نه تنها از نظر حقوقی، مالی و تعهدی مشخص نشده است بلکه زمینه را برای خروج نیروهای با تجربه و متخصص فراهم می کند *در این قرارداد هیچ گونه تلاشی برای انجام منویات مقام معظم رهبری در تقویت صنایع پایین دستی نفت نیستیم! چرا که بنابر همین اطلاعات موجود از قرارداد IPCتدوین کنندگان هیچ الزام و برنامه ای برای توسعه و تقویت صنایع پایین دستی و هدایت نفت خام در مسیر زنجیره ارزش مورد تأکید دلسوزان و نخبگان برای سرمایه گذار خارجی تعیین نکرده اند. *جایگاه ایران اسلامی به عنوان کارفرما در این قرارداد، چنان دیده نشده است که حتی طرف مقابل در صورت فسخ قرارداد یا تأخیر در اهداف از پیش تعیین شده شامل هیچ گونه جریمه ای نمی شود.! *قراردادن بخشی به عنوان « فی پر برل»(fee per barrel) اگر چه به صرف ایجاد انگیزه برای شرکت های پیمانکار است اما با توجه به عدم قرار دادن هرگونه جریمه برای نقض یا تأخیر در اهداف قرارداد و همچنین فرمول تعیین «فی» اساس برنده شدن شرکت های خارجی در مناقصه به نوعی باج دهی به این گرگ های نفتی است. در نهایت باید گفت که ما زنان فعال عرصه سیاسی به نمایندگی از بخش اعظمی از زنان جامعه از انعقاد چنین قراردادهایی محرمانه! تیزکننده دندان گرگ های نفتی، پرورش دهنده توله گرگ های نفتی دیگر و صد البته قراردادهای مغایر با مصالح نظام و به ویژه سیاست های کلان نفتی به عنوان یک کالای استراتژیک ؛ ابراز نگرانی می کنیم و به دولتمردان خدمتگزار در این وزارتخانه مهم سیاسی – اقتصادی توصیه می کنیم که به جای نامحرم دانستن مردم و محروم کردن خود از نظرات کارشناسانه و دلسوزانه متخصصین این امر، به یاد داشته باشند که مشارکت و تجارت با سایر کشورها باید با اعتقاد راسخ به «ما می توانیم» باشد چرا که نادیده انگاشتن این مهم چنان ضربه ای به پیکره توانمند صنعت ملی نفت خواهد زد که قطعا جبران آن به راحتی نخواهد بود و تاریخ به قضاوت آن خواهد نشست. قضاوت دولتمردانی که توان مدیریتی مهندسان و کارشناسان ایرانی را با توجه به اثبات توانمندیشان در هشت سال دفاع مقدس و قدرت و توان کارگران ایرانی را در تعمیر و بازسازی تجهیزات و زیرساخت های صنعت نفت و گازدر دوران سخت تحریم های ظالمانه نادیده گرفتند.// فارس
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناصرون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]