محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829859524
بیوتروریسم مصرف کنندگان تراریخته ها را تهدید می کند؟/آمریکا و صهیونیست ها بزرگترین صادرکننده بذر
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفاآنلاین:تغذیه>بحث تراریخته ها یکی از پر چالش ترین موضوعات روز تغذیه ای در میان کشورهاست؛ بذرهایی که نوع کشاورزی را از مدل سنتی به شیوه ای نو سوق می دهد، روشی که علاوه بر محاسن ذکر شده برای آن، دارای نقاط تاریک و ناشناخته بسیاری است.میزگرد بررسی مشکلات و محاسن محصولات تراریخته با حضور محمدعلی ملبوبی مسئول بخش تولید کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری و سیروس زینعلی مسئول انجمن بیوتکنولوژی ایران به عنوان موافقان استفاده از تراریخت ها و در مقابل علی اردکانی دبیر انجمن زیست فناوری سلامت ایران و آزاد عمرانی عضو انجمن ارگانیک ایران به عنوان منتقدان و مخالفان استفاده از این محصولات برگزار شد. گیاه تراریخته به گیاهی اطلاق می شود که ساختار ژنتیکی آن از طریق مهندسی ژنتیک تغییریافته باشد. این تغییر معمولاً جهت بهبود مقاومت گیاه به برخی آفات یا بیماری های گیاهی و برای بهبود عملکرد گیاه و بهره وری کشاورز صورت می گیرد. معمولا هدف از مهندسی ژنتیک در گیاهان انتقال یک یا چند ژن به گیاه است که در صورت موفقیت یک ویژگی جدید به گیاه می بخشند. این ویژگی جدید معمولاً در گیاهان هم خانواده یافت نمی شود. نمونه های استفاده از گیاهان ترا ریخته با صفتی چون مقاومت به یک آفت، بیماری یا خشکی را می توان در کشاورزی مدرن یافت. علیرغم فواید بسیار و به تبع آن علاقه مندان زیاد در بین محققان و کشاورزان، استفاده از گیاهان ترا ریخته منتقدینی دارد. این انتقادات بر اساس ملاحظات اکولوژیکی و اقتصادی است چراکه موجودات ترا ریخته غالباً به درخواست ابداع کنندگان آن ها تحت قوانین مالکیت معنوی محافظت می شوند. این منتقدین همچنین به بحث سلامت مواد غذایی تولیدشده با گیاهان ترا ریخته می پردازند. اما این طرح مخالفان سرسختی نیز دارد. مخالفانی که صحبت از تغییر اکوسیستم گیاهی می کنند و استفاده از ترا ریخته ها را یک تهدید محیط زیستی می دانند. چراکه چرخه تولید گیاهانی که هزاران سال برای استفاده بشر کاشت و برداشت شده است با ظهور بذرهای دست کاری شده ژنتیکی از بین خواهد رفت. حتی عده ای از کارشناسان ترا ریخته ها عامل بیوتروریسم می دانند و معتقدند که کشور های تولید کننده این بذرها که عمدتاً صهیونیستی آمریکایی هستند می توانند با استفاده از خوراندن این محصولات تغییر ژنتیک و آسیب رسانی را در نسل های آینده ایجاد کنند. در همین رابطه مخالفان و موافقان استفاده از تراریخته ها را مقابل هم نشانده ایم تا در حضور رسانه چالش ها این حوزه را واکاوی و بررسی کنند. از نگاه شما ترا ریخته چیست و به چه گونه هایی گفته می شود؟ مشکلات، معایب و محاسن آن از نگاه کارشناسی بیان کنید. ملبوبی مسئول بخش تولید کشاورزی ستاد توسعه ملی زیست فناوری: در کشاورزی از هزاران سال پیش گونه ها را باهم اختلاط ژنتیکی می دادند که به آن اصلاح ژنتیکی گفته می شود و این کار برای این منظور بود که بتوانیم ارقام بهتری در گیاهان و نژادهای بهتری در جانوران (شامل حیوانات و دام ها) به دست بیاوریم. برای همین هرکدام از جنس نر و ماده (چه گیاه چه حیوان) یعنی یکدست ژن از والد پدری با یکدست ژن از والد مادری مخلوط می شد و بعداز آن به دنبال صفات برتر می گشتیم. به این کار در روش های جدید که سابقه سی ساله دارد، مهندسی ژنتیک گفته می شود؛ ژن ها را به جای اینکه به طور تصادفی باهم مخلوط کنیم آن ها را مهندسی می کنیم، یعنی پیدا می کنیم که کدام ژن برای کدام صفت است و سعی می کنیم ژن را به طور حساب شده از والد آن (که می تواند گیاه یا جانور باشد) از موجود مبدأ به موجود مقصد ببریم. عمدتاً این کار در گیاهان صورت می گیرد و حدود بیست سال هست که تجاری شده و در دست مصرف قرار دارد و کشور ایران از صادرکنندگان آن نیز هست؛ ولی در حال حاضر دام ترا ریخته در بازار مصرف نداریم، به دلیل اینکه نیازمند مهندسی دقیق تر بوده که شکر خدا به آن نقاط رسیدیم و جهان به زودی شاهد آن خواهد بود. مختصراً ما ژن صفتی که دنبال آن هستیم را پیدا می کنیم و آن را مهندسی کرده و وارد گیاه می کنیم (فقط ژن مدنظر). در اینجا کار تمام نمی شود بلکه بعدازاین که ژن وارد گیاه شد کارهایی روی آن صورت می گیرد که به آن ارزیابی مخاطرات گفته می شود (ارزیابی مخاطرات روی کلیه فناوری های نوین انجام می گیرد) معمولاً انتقال ژن حدود شش ماه تا یک سال طول می کشد ولی ما حدود هفت ماه روی آن ها مطالعات مزرعه ای می کنیم (مشابه مطالعات بالینی داروسازان) و در مزرعه دنبال این هستیم که بفهمیم ژن کجا منتقل شده و چه خاصیتی ایجاد کرده و چه صفت زراعی جدیدی ایجادشده و درنهایت چه اثری بر محیط زیست دارد. درصورتی که این موارد مفید بود دستگاه های مجوز دهنده مجوز را صادر می کنند و با یک روش تنظیم شده محصولات وارد بازار می شوند. در حال حاضر حدود دویست محصول به این شکل وارد بازار شده اند (از سال 1996 تابه حال) تا سال گذشته 186 میلیون هکتار سطح زیر کشت گیاهان ترا ریخته در جهان بوده که 29 کشور کاشت این گیاهان را انجام داده و بقیه کشورها مصرف کننده بوده اند. علی اردکانی متخصص ژنتیک از آمریکا و فوق دکترا در حوزه زیست فناوری: ترا ریخته موجوداتی هستند که دست کاری و اصلاح شده اند و این اصلاح نژاد قدمت 10 هزارساله دارد «geetically modified organization» ترا ریخته به معنای دست کاری و تغییر در ژن است که این امر در 50 سال اخیر انجام شده و این دست کاری ژنتیکی با دست کاری که در طبیعت طی یک فرآیند چند هزارساله انجام شده کاملاً متفاوت است. محاسن ترا ریخته ها از نگاه کارشناسان چیست و چرا به استفاده از آن تمایل دارند؟ سیروس زینعلی مسئول انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران، متخصص ژنتیک انسانی و عضو هیئت علمی انستیتو پاستور ایران: تغییر یا دست کاری هوشمندانه یک موجود می تواند در قالب تراریخت مطرح شود. ترجمه تراریخت توسط متخصصین بر اساس بررسی های مختلف و در فرهنگستان صورت گرفته چراکه یک جور نوترکیبی و دست ورزی ژنتیکی است. در بعضی موارد سود آن به صورت ملموس دیده می شود مانند داروهایی که به صورت داروهای زیست فناوری مطرح هستند حالا چه در باکتری تهیه شوند و چه در سلول های دیگر که این ها از فواید مهندسی ژنتیک است ولی این محاسن به اینجا ختم نمی شود. یک بخش آن مربوط به ژن درمانی است که به طریقی ژن معیوب از بدن فرد خارج می کنیم و ژن سالم را به بدن فرد می کنیم و یا فقط ژن سالم را منتقل می کنیم. در بعضی از موجودات (مخصوصاً حیوانات) ژنی را که دارای یک قابلیت است مثلاً قابلیت عضله زایی بیشتر دارد و یا هورمون رشد بیشتری تولید می کند را وارد بدن حیوان می کنیم که در این صورت رشد حیوان موردنظر از رشد طبیعی بیشتر می شود. در رابطه با گیاهان تراریخت مسائل متعددی مطرح است یعنی در یک زمان به گیاه قابلیت مقاومت در برابر خشکی را می دهیم چون بعضی گیاهان در خشکی می توانند رشد کنند پس ژن را شناسایی می کنیم و به گیاهی که در شرایط خشکی مقاومت زیادی ندارد منتقل می کنیم و زمانی که ژن منتقل شد گیاه می تواند در خشکی مقاومت کند. همین قضیه در مورد ماهی ها نیز صورت گرفته بدین ترتیب که ژن آنتی فریز را به برخی ماهی ها منتقل کردیم که در این صورت ماهی می تواند در سرمای بیشتر رشد کند. در مورد گیاهانی که در برابر شوری مقاوم هستند نیز می توان از این قضیه استفاده کرد مخصوصاً در کشور ما که به علت کاهش منابع آبی زمین ها شورتر می شود می توان ژن مقاوم در برابر شوری را به گیاه منتقل کرد. در بعضی موارد ژن را از یک گیاه به گیاه دیگر منتقل نمی کنیم بلکه یک صفت یا قابلیت را که در موجود دیگری وجود دارد به گیاه منتقل می کنیم مثل اگر گیاهی به یک حشره مقاومت کمی داشته باشد با منتقل کردن ژن مقاومت در برابر آن حشره گیاه را مقاوم می کنیم. حسنی که در اینجا وجود دارد این است که باعث می شود از سم که یک معضل در محیط زیست و بهداشت محسوب می شود استفاده نشود و یا مقدار بسیار کمی استفاده شود و در واقع آفت کمتری متوجه محصول می شود. ملبوبی، مهندسی زیست مولکولی گیاهی، مسئول بخش تولید کشاورزی ستاد توسعه ملی زیست فناوری: در بحث کشاورزی اگر بخواهیم در قالب یک مثال محاسن ترا ریخته را مطرح کنیم باید بگوییم که آفات به طور میانگین 42 درصد آسیب به کشاورزی ما می زنند. مثلاً اگر از یک مزرعه بخواهیم 5 تن برداشت کنیم به دلیل وجود آفت میزان قابل برداشت حدود 3 تن می شود و این خسارت بزرگی است. حال ما باید کاری کنیم که گیاه نتواند منبع تغذیه حشرات شود و حشرات نتوانند رشد و نمو کنند در اینجا پروتئینی به گیاه ترا ریخته منتقل می کنیم که برای انسان غذاست و برای حشره سم است وقتی حشره آن را می خورد مشکل دستگاه گوارشی پیدا می کند. عمرانی : ژن وقتی منتقل می شود و صفت مطلوبی که مدنظر ماست به آن می رسیم در اینجا صفات دیگری که از دست می رود و مخاطراتی که ممکن است نصیب ما شود از چشم ما مستتر است این یک مسئله و مسئله دیگر این که از سال 2012 به بعد فوکوس شده بر روی عوارض جانبی این که وقتی ژن منتقل می شود در کدام جایگاه قرارگرفته و در کدام کروموزوم قرارگرفته و در عملکرد چه ژن هایی اخلال ایجاد کرده؛ چون این دانش ابتدا در سطح ژنوم بررسی می شده و بعد در سطح ترجمه و بعد رونویسی و امروزه به سطح متابولیک های ثانویه رسیده هرچه به سمت جلو می رویم این مخاطرات خودش را بیشتر نشان می دهد و در کنار فوایدی که به آن می رسیم باید مخاطرات را نیز مورد ارزیابی قرار دهیم. در مورد مصرف سموم مقاله ای در سال 2012 منتشرشده که ارزیابی کرده از سال 1996 تا سال 2011 این طور نبوده که مصرف سموم کاهش پیدا کند برعکس افزایش پیدا کرده چراکه بیش از 80 درصد محصولات دست کاری شده ژنتیکی در دنیا حاوی ژن مقاوم به علف کش هستند یا مقامت به حشره و علف کش را توام باهم دارند. آن دسته که مقاومت به حشره داشتند تا سال 2012 در حدود 56 هزار تن کاهش مصرف سموم داشتند. از طرفی آن دسته که مقاومت به علف کش ها را داشتند چیزی در حدود 239 هزار تن افزایش مصرف سموم را داشتند که درمجموع 183 هزار تن افزایش مصرف سموم داشتیم درواقع در بحث دست کاری ژنتیکی ما در حال استفاده از یک دانش وارداتی هستیم و کمپانی های واردکننده این بذرها درواقع محصولات را طوری طراحی می کنند که مارا به مصرف سموم بیشتر وابسته کنند تا بتوانند ا انحصار ایجاد کنند. اردکانی: طبق آخرین آمار مطرح در جهان 99 درصد محصولات دست کاری شده ژنتیکی (gmo) در جهان شامل چهار چیز است: ذرت - سویا – کانالا (کونزا) – پنبه که 75 درصد زیر کشت این محصولات را سه کشور آمریکا – برزیل و آرژانتین دارا هستند؛ و مقدار باقی مانده را که چیزی حدود 23 درصد است مربوط به هفت کشور دیگر می شود که ازجمله آن ها می توان به اسپانیا و چین اشاره کرد. 4 درصد از زمین های قابل کشت در جهان زیر کشت محصولات دست کاری شده ژنتیکی است و کمتر از یک درصد کشاورزان در جهان در حوزه این محصولات فعالیت می کنند. این بدان معنی است که جامعه انسانی هنوز با مدل های قدیمی کار می کند. طبق آمار تا سال 2008 بیش از 85 در صد از ذرت های جهان و بیش از 70 درصد غیر ذرت در انحصار سه کمپانی بزرگ محصولات دست کاری شده ژنتیکی است: سین جنتا – دوپانت و مونسانتو. ملبوبی: سایت bch اطلاعات مربوط به گیاهان تراریخته را در اختیار ما قرار می دهد. یکی از مشکلات در کشاورزی این است که حشرات خیلی تغییر ژنوم می دهند و این باعث مقاوم شدن آن ها می شود؛ بنابراین اشتباه است که بگوییم مصرف سموم به دلیل ترا ریخته افزایش پیداکرده است. زینعلی: در بحث کاهش یا افزایش سموم باید بگویم که کشاورز دنبال دو راه است: یکی این که افزایش محصول داشته باشد و دیگر این که آفت ها را از بین ببرد. در بحث علف کش ها مبحث آفت مطرح نیست و موضوع افزایش بهره وری است ویکی از مشکلاتی که کشاورزان با آن مواجه هستند بحث علف های هرز است و لذا گیاه اصلی خود را به علف کش مقاوم می کنند و سم را به عنوان علف کش استفاده می کنند که این باعث می شود گیاه از بین نرود و بقیه علف های هرز از بین بروند؛ بنابراین بخشی از گیاهان تراریخت را گیاهانی تشکیل می دهند که مقاوم به علف کش ها هستند. اولین گیاه تراریخت که در ایران مطرح شد و مورد غضب بسیاری از افراد قرار گرفت؛ برنج تراریخت بود که متأسفانه توقیف شد و بهره برداری نشد؛ در بحث برنج تر اریخت ژن. bt مطرح بود که کرم ساقه خوار برنج است. برنج در ایران یک فرصت محسوب می شود و کشاورزان زیادی در زمینه کاشت برنج وجود دارند و این کار برای نیاز داخلی صورت گرفته بود. پنبه تراریخت هنوز وارد بازار نشده است و در اینجا بحث مبارزه با حشرات و کرم مربوط به برنج و پنبه مطرح است. بیشترین محصولات تراریخت وارداتی ذرت و سویا هستند. 70 درصد روغن کشور وارداتی است و تا زمانی که تولید در داخل صورت نگرفته باشد اگر جلوی واردات را بگیریم ظرف یک هفته صنعت مرغ کشور تعطیل می شود. عمرانی: رسالت ما نباید فراموش شود. باید اطلاعات درست و منصفانه در اختیار همه قرار بدهیم. باید بدانید بودجه ای که به تر اریخت اختصاص داده شده به ارگانیک اختصاص داده نشده از سال 77 تا به امروز پول زیادی در صنعت تراریخت سرمایه گذاری شده که حتی یک دهم آن در ارگانیک سرمایه گذاری نشده و مسئله بعدی این که عملیات کشاورزی درست انجام نمی شود و با آن سهل انگارانه برخورد می شود. گلایفوزیت ماده بسیار خطرناکی است به صورتی که گزارش های گلایفوزیت اعتبار سازمان خواروبار و غذای جهانی (فائو) و who را زیر سؤال برده آقای دکتر فرمودند که استاندارد در آمریکا از کشور ما بالاتر است باید بگویم که نه این طور نیست و در آمریکا اجازه دارند که به پرتقال ها رنگ بزنند ولی در ایران این طور نیست و عده ای سودجو به صورت غیرقانونی این کار را انجام می دهند درحالی که در آمریکا این کار به صورت قانونی انجام می شود بنابراین استاندارد آمریکا بالاتر نیست. در خصوص محصولات ترا ریخته این ها آمدند و قانونی را طراحی کردند که در آن محصولات تراریخت را برابر با محصولات عادی قرار دادند. به عنوان مثال یک موش سالم و موشی که دارای تومور هست در ظاهر و در مباحث استانداردهای بهداشت هیچ تفاوتی نشان نمی دهند پس مکانیزم ارزیابی صحیح نیست. مسئله دیگر این که در مورد گلایفوزیت همین سازمان غذا و داروی آمریکا و epa سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا در سال 2002 رسماً اعلام کردند که گلایفوزیت یک ماده سالم برای مصرف انسان هاست و به استناد همین مطلب در سال 2004 در نشست مشترکی که در ژنو رم (ایتالیا) برگزار شد سازمان جهانی غذا و سازمان بهداشت جهانی هم سلامت این محصولات را اعلام کردند. بعد از آن مطالعاتی انجام شد و مشاهده شد که این طور نیست و گلایفوزیت دارای عوارض است و این مطلب چاپ شد. بعد از آن در سال 2010 در گزارشی باز هم سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که این محصولات عوارضی در سلامتی ندارند. در سال 2015 بعد از این که خیلی از نتایج آزمایش ها عکس فرمایشات مدافعین ترا ریخته از آب درآمد انجمنی به نام انجمن بین المللی تحقیقات سرطان مخاطرات این محصولات را بررسی کرد و اعلام کرد که گلایفوزیت از نظر میزان سرطان زایی در کلاس 2a قرار دارد یعنی سرطان زایی در حیوانات ثابت شده ولی در انسان ها چون موردی مشاهده نشده که در درازمدت از گلایفوزیت استفاده کند و موجب سرطان شود اثبات نشده بنابراین احتمالش وجود دارد. در ادامه مقالات بسیار زیادی چاپ شد که فائو و سازمان بهداشت جهانی را محکوم کردند که چرا با سلامت مردم بازی کرده اند. در این زمان فائو و who در هجدهم تا بیست و چهارم سپتامبر 2015 در ژنو سوئیس نشست فوق العاده ای تشکیل دادند و گفتند نتایج بررسی های انجمن تحقیقات سرطان موردقبول است و این انجمن نظارت بکند بر نتایجی که قبلاً گرفته شده. این یعنی یک ابهام و یک دروغ بزرگ. دانشگاه آرژانتین تحقیقی در مورد گلایفوزیت انجام داده به این ترتیب که از سم گلایفوزیت در محصولاتی مثل گوش پاک کن پمپرزها و محصولات بهداشتی مصرفی به میزان 85 درصد استفاده کرده است و به همان نسبت در همان منطقه میزان بیماری های عفونت های ادراری بالاتر بوده است. گلایفوزیت به لحاظ شیمی یک ماده مشتقه دارد به نام ampa (آمینو متیل فسفریک اسید) که ماده بسیار خطرناکی است که در باران های ایالت متحده مشاهده شده بنابراین یک آلاینده زیست محیطی محسوب می شود؛ نکته دیگر این که وقتی ژن ها ثبت جهانی شوند اگر خسارتی وارد کنند سازمان تجارت جهانی می تواند ادعای خسارت کند. اردکانی: ایراد gmo در محیط زیست این است که gmo به کشاورز می گوید تو ذرت را بکار ما ژن ذرت را تقویت کردیم و برای علف های هرز از گلایفوزیت استفاده کن با خیال راحت زیرا فقط علف های هرز از بین می رود و برای ذرت ها اتفاقی نمی افتد. ولی باید بدانید که سم زده شده روی ذرت ها باقی می ماند و وارد سلول ها هم می شود و به علاوه روی علف های هرز هم نشسته و آن ها را مقاوم می کند به همین علت 21 کشور در جهان کاشت و واردات gmo را ممنوع اعلام کرده اند چرا کمی که سموم وقتی وارد پهنه کشاورزی می شود ته نشین شده و وارد آب های زیرزمینی و درنهایت خورده می شود. در آمریکای شمالی مطالعات انجام شده نشان داده که این سمومی که وارد سیستم شدند چندگونه طبیعی را از بین برده اند و اختلال ایجاد کرده و باعث به وجود آمدن علف ها و حشرات مقاوم شده اند. زینعلی: 27 نمونه از پرمصرف ترین اقلام بازار مصرفی (شامل انواع داخلی و خارجی) بررسی شده اند که 48 درصد آن در gmo بوده. صنعت مرغ تراریخت هم وارداتی هست و ما در مواردی مجبور هستیم برای حفظ بقای مردم از این صنعت هرچند دارای خطراتی باشد استفاده کنیم از طرفی در ایران با خشک سالی و فرسایش خاک مواجه هستیم و به همین دلیل بهینه سازی کشاورزی سنتی مقدور نیست. برداشت آب های قابل بازیافت در کشور چندین برابر استانداردهای بین المللی است.4 کشور هستند که از 40 درصد بیشتر برداشت می کنند مصر 46 درصد. یک کشور آفریقایی 48 درصد و ایران 105 درصد یعنی بیش از میزان ذخیره شده برداشت می شود بنابراین باید در کشاورزی محصولاتی تولید شوند که آب کمتری مصرف می کنند. به عنوان مثال در سال گذشته به دلیل خشک سالی در چند استان کاشت برنج ممنوع شد برای رفع این مشکل ما می توانیم برنجی کشت کنیم که ریشه های آن مجبور به غرقابی بودن نباشند. ملبوبی: ما به اندازه آمریکا در ثبت ژن توانمندی داریم و مهم این است که ما عضو pct نیستیم بنابراین خسارتی به کسی پرداخت نمی کنیم تا وقتی که مصرف فقط داخلی است ولی اگر صادر کردیم و مشکلی وجود داشت باید خسارت بپردازیم. این فناوری توانمند است و ممکن است مشکلاتی داشته باشد ولی ما انتخاب بهتر می کنیم. بحث اینجاست که اگر ما غذا نداشته باشیم امنیت ما به خطر می افتد در حال حاضر 12 درصد واردات ما غذا است. گیاهان تراریخت مانند دارو هستند ما سالانه 10 هزار دارو تست می کنیم و از بین آن ها 4 یا 5 تا وارد بازار می شوند. سالانه حدود 20 هزار نوع گیاه تراریخت تست می شود یعنی تا مطمئن نشویم که تا 20 سال آینده مشکلی برای ما ایجاد نمی کند وارد بازار نمی کنیم. مادامی که در داخل تولید صورت نمی گیرد نمی توانیم جلوی واردات را بگیریم. بذر فرایندی دارد که از زمانی که تراریخت روی آن انجام می گیرد تا زمانی که به فروش می رسد به طور میانگین باید یک فرایند 7 تا 8 ساله را طی کند و روی آن کار شود و زمانی که ما بذر تراریخت را به عنوان مصرف کننده وارد کشور می کنیم درواقع وابسته هستیم و این بذرها جوری طراحی شده که ما نتوانیم آن را تکثیرکنیم. اگر بعد از کشت بذر وارداتی و بعد از این که چند هکتار از زمین های کشاورزی ما توسط این بذرها اشغال شد دیگر این بذرها به ما فروخته نشود چه اتفاقی می افتد؟ ملبوبی: استقلال ما زیر سؤال می رود. ما کار اشتباه کردیم چیزی که باید تولید داخلی می شده از خارج وارد کردیم و به این ترتیب زیر سلطه جهانی رفته ایم. زینعلی: بذر را اگر وارد کنیم از این بذر ما نمی توانیم بذر دیگری درست کنیم زیرا حقه ای به کار می برند که ما نتوانیم بذر را تکثیرکنیم و باید دائم بذر را وارد کنیم. باوجود این مشکلات آیا بهترین نیست که صنعت کشاورزی بهینه شود؟ عمرانی: عملکرد غلات در کشور ما از سه تن بالاتر نمی رود درحالی که استاندارد جهانی شش تن است. چرا؟ آیا نظام های سیاست گذار ما این مسئله را بررسی کرده اند؟ کل میوه ها و سبزیجات و غلات تولیدی در کشور ما چیزی حدود صد میلیون تن در سال است که 35 درصد ضایعات داریم. متوسط آب مجازی که برای هر کیلو میوه و سبزیجات و غلات را اگر 500 لیتر در نظر بگیریم چیزی در حدود 10 برابر سد منجیل آب از دست می دهیم حالا اینجا یک سؤال مطرح است که آیا کاهش ضایعات به بهبود این وضع کمک می کند یا ترا ریخته؟ رجوع می کنیم به قانون؛ اخیرا سیاست های ابلاغی محیط زیست را از طرف رهبر معظم انقلاب داشتیم که در این ابلاغیه چند نکته کلیدی مهم وجود دارد: یکی از موارد مربوط به جرم انگاری در حوزه محیط زیست است. نکته بعدی در خصوص حفاظت از منابع ژنتیک است که می تواند تاثیر گذاری مثبت یا منفی داشته باشد. سومین نکته که مقام معظم رهبری روی آن تأکید داشتند گسترش اقتصاد سبز با تاکید بر صنعت کم کربن و استفاده از انرژی های پاک محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک (no gmo) در برنامه ششم توسعه کشور آقای دکتر زند (معاون وزیر کشاورزی) گفت: هیچ رقمی تابه حال مجوز نگرفته و اجازه تولید ندارد. در برنامه ششم تاکید بر تولید محصولات ارگانیک و سالم است. آیا ترا ریخته را می شود اصلاح کرد؟ و امکان کپی برداری از بذرهای خارجی هست یا خیر؟ اردکانی: در فرهنگستان علوم پزشکی که بنده عضو کمیته آینده نگری هستم و بحث توسعه پایدار انجام می دهیم اخیرا بحثی مطرح شده درباره امنیت غذایی که کل مباحث به این موضوع معطوف شده که آیا برای کشور ایران با 80 میلیون جمعیت برای 20 تا 50 سال آینده استفاده از فناوری های نوین در حوزه تولید غذا مفید است یا نه و آیا می تواند کشور را در حوزه غذا ایمن کند و استقلال بیاورد یا نه؟ این بذرها مولد نیستند و امکان تکثیر از روی آنها وجود ندارد و باید از کشور مبدا خریداری و وارد شود. در ضمن مسئله ورود بیماری و تغییرات ژنتیکی یکی از دغدغه های ماست که در طی ورود اینگونه بذرها ممکن است اتفاق بیفتد و دور از ذهن نیست. همچنین که استقلال ما از بین رفته و وابستگی ها دو چندان خواهد شد. سؤالی که از ستاد فناوری ریاست جمهوری در این زمینه مطرح شد به این شرح است: اگر بخواهید در کشور روشی ایجاد کنید که از متدهای قدیمی و جاافتاده به سمت فناوری های نوین و ترا ریخته بروید آیا مطالعات همه جانبه و تخصصی ا نجام پذیرفته یا خیر؟ بنده با تجربه سی ساله در حوزه های سلامت و زیستی و تخصص ژنتیک می گویم که خیر این مطالعات انجام نپذیرفته. در برنامه توسعه پایدار زمین – انسان و سلامت – و سلامت محیط زیست جزو اصلی ترین موارد است وبه قدری مهم است که کشورهای مهم جهان (در طول 15 سال اخیر): سوئیس – آلمان – اتریش – ژاپن – ایرلند شمالی – فرانسه – ایتالیا-روسیه – نیوزیلند- لیتونیا – هلند – اسکاتلند – لهستان – اسلوونی- کرواسی – صربستان – مجارستان – یونان – بلغارستان – و لوکزامبورگ منع کاشت و محدودیت شدید واردات مواد gmo را دارند.فارس
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
گوناگون
پربازدیدترینها